Apocalyptic World [Topic 1] - Speeltopics

Met dank aan Inge voor het idee, de verhaallijn en de plaatjes.

We starten in de bunker, als ze de laatste dingen controleren voor ze de grote, boze wereld in gaan.

2248 na Christus

1 januari 2100. Europa is Europa niet meer. Nee, de overheden van verschillende landen hebben het begrip 'eenheid' erg letterlijk genomen. Grenzen bestaan niet meer. Er is nog maar één nationaliteit: Amerikaans. Amerika is wreder dan ooit. Maatregel op maatregel tegen van alles en nog wat. Het lijkt wel alsof het nooit ophoudt. Tot de burgers er genoeg van hebben, en de overheid hen niet meer in de hand heeft. Als drastische oplossing besluiten ze bombardementen uit te voeren, op verschillende plekken in het land. Dit gaat alleen niet zo goed. Mensen veranderen in zombies, dieren veranderen in monsters en dit alles door één klein foutje. Een deel van de bevolking heeft bunkers gemaakt, omdat ze al iets verwacht hadden in de trant van bommen. Terwijl zij daar redelijk veilig zaten, was de rest van de bevolking overgeleverd aan het giftige gas. Na anderhalve eeuw onder de grond te hebben geleefd, heeft een groep jongeren (nakomelingen van de personen die de bunker hebben gebouwd) er genoeg van. Ze besluiten de aarde weer te claimen als hun eigendom, ondanks de vele gevaren.

Jij bent een van deze jongeren. Overleef je het, ga je dood of besluit je toch maar terug te rennen naar je veilige thuishaven?

Bunker

Wereld

Regels

- Mary Sue's/Gary Sue's/Godmooden is ten strengste verboden.
- Als er geen meisjes meer zijn, zijn er geen meisjes meer. Punt.
- Blijf realistisch. Je kan nou eenmaal niet in je eentje een hele groep zombies verslaan. Zelfs niet als Mary Sue.
- 16+ taal mag. Denk aan bloederige scènes, scheldwoorden enzovoort.
- Post minimaal 5 zinnen.
- Als je OOC praat, gebruik je [].

Rollen

Apocalyptic World [Rollenstory]
Apocalyptic World [Rollentopic]

Vrouwelijk
– Arianna | Merlonie
– Ivy Grimiras | Lovelydemon
– Monica Gabriëlla Lopez | Morticia
– Madison 'Maddie' Leah Lockwood | Aragog

Mannelijk
– Riot Masquerade | Colt45
– David 'Dave' Jayson Blueford | Cloudbreaker
– Druce Eldrian Suton | Rider
– Raven Bennett | Mordacious

Paren

Riot Masquerade/Colt45 | Madison 'Maddie' Leah Lockwood/Aragog
Arianna/Merlonie | Raven Bennett/Mordacious
Monica Gabriëlla Lopez/Morticia | David 'Dave' Jayson Blueford/Cloudbreaker
Ivy Grimiras/Lovelydemon | Druce Eldrian Suton/Rider

Lijstje

Naam:
Leeftijd (min. 16 jaar):
Geslacht:
Uiterlijk:
Karakter (goede én slechte eigenschappen):
Extra:

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 22:16 ]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Nya, hotel; meer een soort refuge, een safehouse zeg maar, maar dan waar meerdere mensen kunnen verblijven

Riot
Alleen rook? Godverdomme.
"Natuurlijk, dat ik er niet aan dacht; dat soort tuig heeft natuurlijk een onopvallende aftocht nodig," mompelde hij, meer tegen zichzelf, vol afkeer. Jezus, wat haatte hij dat gluiperige gedoe.
De rook was in de buurt aan het komen en Riot hoopte, tegen beter weten in, dat het niet veel verder zou trekken.
Tot zijn walging verschenen er uit het steegjes minstens zes à zeven zombies.
Het zou verdomme ook niet.
Riot zette zich schrap en vuurde tweemaal. Een schot was een mooie; een nekschot, maar de tweede sloeg slechts een gat in de schouder van een van de zombies. En er kwamen er nog twee bij. Riot fronste. Konden ze dit aan? De zombies waren niet snel, dus hoe naar hij het ook vond, misschien was rennen wel verstandiger, omdat ze hun munitie hard nodig hadden.
Hij keek naar Madison, zonder de zombies uit het oog te verliezen.
"Wat doen we, vechten of rennen?" vroeg hij, serieus betwijfelend of dit tuig hun kogels waard was.

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 21:55 ]

Don't run away this time and die like a man.

Aragog schreef:
[Ik vind het een goed idee ]

Happy Birthday my Potter!

Madison
Ik hoorde dat Riot in zichzelf mompelde, maar veel verstond ik er niet van. Voordat ik nog iets kon zeggen, verscheen er een groepje zombies.
Het leken er steeds meer te worden..
''Wat doen we, vechten of rennen?'' vroeg Riot.
Ik schoot éen keer, een éen zombie viel neer. Oké, redelijk schot. Bij de tweede faalde ik, aangezien ik slechts een arm raakte.
''..Rennen!'' antwoordde ik, en trok Riot mee, de steeg uit.
We hadden geluk dat die wezens trager dan ons waren, al helemaal als ze verwond waren. Ik kon amper wat zien door de rook, en dat was dan ook een reden dat ik Riot nog vasthield; het was nou niet echt een goed moment om elkaar kwijt te raken.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Huh, had Arianna nog een keer gereageerd of niet?]

Don't walk. Run, you sheep, run.

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 22:04 ]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Riot
Eenmaal in de rookwolk was het enige wat aangaf waar Madison was het feit dat ze hem vasthield. Een akelige gedacht kwam bij Riot op; van buiten de rookwolk waren ze misschien wel makkelijk te zien..
Hij kon amper de grond nog zien en hoopte niet te struikelen; hier maakte je zeker niet graag een faceplant.
Plotseling leek de rook dunner te worden. Meteen had Riot zijn wapen weer in de aanslag; nu waren ze sowieso makkelijke doelwitten.
In de verte klonk nog een explosie. Zaten ze in een turfwar of zo? Riot voelde zijn keel kriebelen door de rook die hij in had geademd en hij hoestte. Hij dwong zichzelf op hetzelfde tempo door te rennen, omdat ze simpelweg geen keuze hadden.
Plotseling zag hij een lege steeg die niet eens doodliep. Hij trok Madison met zich mee.
Het was een grote gok, een risico, maar beter dan in het open veld lopen en zo'n netwerk van steegjes kon in je voordeel werken.

Don't run away this time and die like a man.

Madison
Ik maakte een sprongetje van schrik toen de tweede explosie klonk. Verdomme, die wezens waren slimmer dan dat ze er uit zagen.
Ik slaakte een klein kreetje van schrik toen Riot me ineens een totaal andere richting op trok, een steegje in.
Hier was de rook wat dunner, waardoor ik lichtjes de contouren van Riot zijn gezicht kon zien.
Waar kunnen we heen? Wat moeten we doen?
Ik had nog steeds geen spijt dat ik uit de Bunker ben gekomen, daar beleefde je nooit wat. Steeds dezelfde omgeving, dezelfde mensen.. Nee, wat avontuur in mijn saaie leventje kon ik wel gebruiken.
Na een tijdje kwam ik tot stilstand om op adem te komen, en aangezien er op dit moment geen zombie te bekennen was, hijgde ik even uit. Af en toe hoestte ik door de rook.
Ik keek Riot aan. ''Enige ideeën?''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Riot
Hij stond tegen de muur geleund, eveneens op adem te komen.
Madison keek hem aan. ''Enige ideeën?''
Hij haalde zijn schouders op. Hij zou het niet weten; voor zijn gevoel konden ze niet veel meer dan vechten, vluchten en overleven, maar er moest hier iets zijn om voor te leven. Beneden had hij dat nooit gehad, maar hier tussen het puin moest er meer zijn.
"I dunno.. We zouden eerst de stad wat kunnen verkennen, kijken wat ze nog te bieden heeft en zo.." Weten wat deze ravage nog te bieden was was iets wat hem niet onbelangrijk leek. Voedsel werd hem vast niet, maar als er wapenwinkels waren die nog niet leeg waren geroofd...
"Een andere optie, te combineren met de eerste, zou het zoeken naar andere niet-ondoden kunnen zijn," ging hij nadenkend verder.
Hij vroeg zich af wat er buiten de stad was. Zouden er steden zijn die nog gewoon waren? Plekken waar dieren leefden? Hij was nieuwsgierig en dat was nieuw. In de Kluis, de bunker, was hij nooit nieuwsgierig geweest, was hij onverschillig geweest en had hij het leven maar aan zich voorbij laten trekken omdat het niets anders te bieden had gehad dan een leven tussen metaal.

Don't run away this time and die like a man.

Raven Bennett.
'Dames eerst,' grinnikte ze en ze wrong zich langs me heen. Ik zuchtte en moest me enorm inhouden, maar ik kon mijn frustratie straks eruit laten door wat zombies te doden.
Zodra ik boven kwam keek ik goed rond of het veilig was, want dat was het belangrijkste. Toen keek ik naar de hoge, toegetakelde gebouwen en naar de billboards, waarvan je de woorden niet meer kon lezen. Wow. Dit was totaal niet wat ik verwacht had.
Ik wilde mijn ogen sluiten om de vrijheid te proeven, maar niets was minder waar. We waren niet vrij. We moesten de slechtheid bestrijden en als dit weg was waren we pas vrij. Niet eerder dan dat, dus ik moest me focussen, want daarom waren we hier.
Een licht gekreun verbrak mijn gedachten en waarschijnlijk niet alleen die van mij als ik Arianna verschrikt zie opkijken.
Het rottende, stinkende lijk kwam recht op ons aflopen en het beest was zo lelijk als de nacht. Ik had mijn pistool op hem gericht, maar Arianna was me sneller af. Uch. Ik rolde met mijn ogen van irritatie. Het zou toch niet zijn dat ze nu alles op zich gaat nemen en net alsof doet dat ze de leider is hé? Want dat is dus niet zo.
Ze had geschoten in het hoofd en met een enorme knal vloog het groenachtige smurrie allerlei kanten op. De zombie viel op de grond en maakte nog een paar spastische bewegingen, terwijl ik hiernaar keek kreeg ik een sadistische glimlach op mijn gezicht. “En dat is wat je hoort te zijn,” zei ik ironisch. “Dood.”
'Nou, weten we meteen hoe zo'n zombie eruit ziet,' mompelde Arianna. Ja, en nogal lelijk ook. Je kan ze nog van ver zien komen met zo'n hoofd, dacht ik ironisch.
'Dus, welke kant wil je op? Ik denk dat links wel een goede keuze is.' Ze wees naar een bordje en ik volgde haar aanwijzing naar het bord waar hotel op stond. 'Misschien dat we daar eens kunnen gaan kijken?'
Ik knikte. “Let's give it a shot.”
Ik trok Arianna aan haar arm mee naar de kant van de gebouwen, zodat we niet opvielen als we open en duidelijk over straat liepen. Als we langs de muren van de gebouwen liepen dan liepen we minder gevaar, tenminste.. voor zover dat kon.
Mijn ogen focusten zich op de gebeurtenissen die zouden kunnen gebeuren en op open ramen waar zombies ons konden aanvallen, dus daar bukte ik en duwde ik Arianna ook naar beneden.
“Goed, wonder woman.” Fluisterde ik tegen haar, er nog steeds niet tegen kunnend dat zij als éérste een zombie heeft mogen killen. “Welke kant nu op?”
Ik stond vooraan, maar er was nu een kruising. We konden rechtdoor, links, rechts of terug, maar terug leekt me zoiezo geen optie. Ik was geen bangerik.

Don't walk. Run, you sheep, run.

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

[Haha, Arianna is, tot nu ik haar karakter ken, echt awesome! Lol.]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Mordacious schreef:
[Haha, Arianna is, tot nu ik haar karakter ken, echt awesome! Lol.]

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 23:35 ]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

[Ghehe, dat kost me bij Riot geen moeite, bij zijn karakter blijven ]

Don't run away this time and die like a man.

Colt45 schreef:
[Ghehe, dat kost me bij Riot geen moeite, bij zijn karakter blijven ]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Merlonie schreef:
(...)

[Dankje! Ik doe ook m'n uiterste best om me aan d'r karakter te houden. x3]

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 23:36 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.