• Iedereen kent vast het verhaal van Peter pan wel
    -en als dat niet het geval is : Shame on you -.
    Dit keer is Wendy Angela Darling alleen thuis en heeft een slaapfeestje
    met haar vriendinnen als Peter het raam binnen vliegt.
    Hij wil Wendy meenemen naar Neverland zodat ze verhalen
    de Lost Boys kan vertellen maar Wendy wil haar vriendinnen niet achterlaten.
    Peter besluit ze mee te nemen.


    meisjes
    Wendy: Aragog

    Tink: HurtedHeart

    Wendy's vriendinnen (max 7):
    Katelyn Joyce Morgan - LostMagic
    Lune Kate Stuward - Beat
    Freya Emiliana Chester - Poeh
    Gwenn Arianne Mccoarty - xSpookje (vakantie)
    Gereserveerd - Benefit
    Eärwen Gwendolyne Moore - DreamerN

    Piraten:
    Milena Ruby Night - Yuffie (op vakantie)
    Madison Jeanine Adams - Aragog
    Rhiannon Samantha Beckett - Stornoway

    Indianen:
    Pacuatha Redeye - LostMagic
    Melrose Kaia Xanthe - Aragog
    Tiger Lily - Yuffie (op vakantie)
    Eyota - Sword


    Jongens
    Peter: ChildOfEvil

    Lost boys (max.7):
    Curly - Poeh
    The Twins : twin One - Poeh
    The Twins : Twin Two - Poeh
    Tootles - xSpookje (vakantie)
    Slightly - HurtedHeart

    Piraten:
    Smee "smeagol Thends" - LostMagic
    Gale Lucas Darser - LostMagic
    [url][/url]
    Indianen:
    Evan Nathan Katcherson -WillNotLearn
    Ethan Daniël Katcherson - WillNotLearn

    Haak:
    WillNotLearn


    Naam:
    Bijnaam:
    Rol:
    Uiterlijk:
    Karakter:
    Extra:


    Regels:
    Niet schelden
    Praten OOC : [] ()
    Nieuwe topics worden alleen door mij aangemaakt :)


    Rollentopic

    Kaart Neverland

    [ bericht aangepast op 22 juli 2012 - 18:35 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    |En nu allemaal: AWWWWWWWWWWWWWWWW! The kiessed! XD
    Of zoals ik doe:

    |
    Peter Pan, Elfen.
    Peter schrok even maar kuste Wendy dan terug. Geen idee hoe hij op die gedachte kwam maar glimlachte dan en haalde zijn lippen van die van Wendy.
    "Ik vind een kus leuk." zei hij zachtjes en glimlachte.


    kindness is never a burden.

    [Im like..


    AWW~!]
    Wendy | Elfen
    Er verschenen blosjes op mijn wangen bij zijn woorden, en ik glimlachte bescheiden.
    ''Ik ook.'' gaf ik zachtjes toe, en wierp even een blik om de vele elfjes om hen heen.
    Dit moment voelde zo perfect, ik heb me nog nooit zo gevoeld.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2012 - 11:39 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    | OMG! *dead* To. Much. Cuteness. |
    Peter Pan, Elfen.
    Peter glimlachte en stond op. "We zouden beter teruggaan," zei hij en zwaaide naar een elfje die hem uit wuifde.


    kindness is never a burden.

    Wendy | Elfen
    Ik knikte, en stond ook op. Samen met Peter liepen we het donkere bos in, terwijl ik nog steeds de beer in mijn achterhoofd hield. Arme Freya..
    Ik keek even naar de donkere contouren van Peter zijn gezicht, dat nog heel zwakjes werd verlicht door de elfen verderop.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Peter Pan, Elfen.
    Peter liep naar het strand, dat leek hem het veiligst na wat er met Freya was gebeurd. De maan liet het water glinsteren en de sterren schenen fel aan de donkere nachtlucht. Het was een mooi nacht. Peter keek naar Wendy en glimlachte. Hij was blij dat Wendy zei wat liefde was. Anders had ze hem nooit een kus gegeven.


    kindness is never a burden.

    Wendy | Strand
    We liepen nu over het strand, en het rustige water glinsterden prachtig dankzij de heldere maan en sterren. Er was bijna geen wolkje te bekennen, slechts enkele windbriesjes lieten er voor zorgen dat er rillingen over mijn rug kropen.
    De boom van de Lost Boys was niet ver meer.
    Ik zag in mijn ooghoeken dat Peter me glimlachend aankeek, en onwillekeurig werden ook mijn lippen gesierd met een glimlach.

    [Ik heb niet zo veel inspiratie als het gaat om praten, excuse me :"D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    |Same over here, ik ga Peter gewoon laten slapen. (: |
    Peter Pan, Elfen.
    Toen ze eindelijk aan de boom aankwamen was iedereen al aan het slapen. De indianen hadden ook een slaapplekje kunnen bemachtigen. De eettafel was een grote rotzooi maar ergens daartussen vond Peter nog een mooi stukje brood die hij aan Wendy gaf. Zelf nam hij een half opgegeten appel en at die op. "Ik heb Curly daar een bed laten maken." zei Peter en wees naar een kussen en een aantal doeken niet ver van Peters bed. Hij glimlachte naar Wendy,"Goedenacht."


    kindness is never a burden.

    Wendy | Lost Boys boom
    Dankbaar nam ik het stukje brood aan, en at het op.
    Ik knikte als teken dat ik het begreep. ''Dankjewel.'' glimlachte ik op fluistertoon, om de anderen niet wakker te maken.
    ''Slaap lekker, Peter.'' zei ik, drukte een zacht kusje op zijn wang en kroop in mijn bed.

    [Ik ga even naar de stad xx]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    |Kay kay. ^^ |
    Peter Pan, Lost Boys boom.
    Peter knikte en glimlachte toen Wendy hem een kus op de wang gaf. Zelf ging hij ook op zijn bed liggen en nam zijn fluit, de panfluit waar hij nog even op speelde. Een rustgevend liedje. Peter sloot zijn ogen en zag zichzelf met Wendy aan zijn zij. Maar het was niet Neverland. Nee, Peter zat in een kantoor met stapels papieren en allemaal spelend gillende kinderen rondom hen. Hij zag er ongelukkig uit en meteen opende Peter zijn ogen weer. Zij stopte abrupt met spelen, stopte de fluit weg en viel in slaap.


    kindness is never a burden.

    Eärwen

    Ik liet me in het zand zakken terwijl ik richting de horizon keek.
    Eenzaam liet ik me uiteindelijk achterover vallen, waardoor ik met mijn hoofd toevallig op mijn handdoek terecht kwam.
    Hoe had ik het zo kunnen verprutsen?
    Het ene moment was het nog geweldig leuk geweest en toen kwam die Haai...
    Waarom had ik die ook afgeleid?
    Eigenlijk een heel simpel antwoord, ik heb gevoelens voor Two.
    Waarom zou ik anders mijn eigen leven wagen voor dat van een ander als ik niets voor die persoon voelde?
    Weer zuchtte ik.
    Fijn, nu is hij boos op me en kon ik het wel vergeten.


    Credendo Vides

    Lune Kate Stuward

    Voor ik het wist voelde ik water om me heen. Ik hoorde Chanel lachen haar gelach werd steeds zachter. Nee Lune erbij blijven! Ik opende snel mijn ogen en klom hoestend op de kant ik rende door de bladeren en liet me vallen. Ik keek naar boven en mijn beeld werd steeds waziger. Ik probeerde me er tegen te verzetten, maar het lukte niet. Mijn laatste blik ging naar de sterren en alles werd zwart.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Katelyn
    Na een tijdje begin ik me toch zorgen te maken. Waar blijft ze nu? 'Leila? Ga je mee Lune zoeken?' vraag ik haar en ze knikt even voor ze naar buiten vliegt. Ik pak een trui voor mij en een deken voor Lune mee naar buiten. Na een tijdje zoeken komt Leila bij me en trekt me mee. Ik zie Lune op de grond liggen en ren naar haar toe. 'Lune?' ze reageert niet. bezorgt voel ik aan haar pols en merk tot mijn opluchting dat ze nog leeft. Ik sla het deken om haar heen en til haar op. Wat ben ik blij dat ik gym gedaan heb. Niet dat ze zwaar is maar anders kon ik niemand optillen. Ik draag haar naar het huisje en stop haar in haar bed.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    | Iedereen akkoord dat het nu dag is? ^^ |


    kindness is never a burden.

    Lune Kate Stuward

    Hoestend word ik wakker en kijk verbaasd om me heen. Ik kon even niet plaatsen waar ik was, maar zag toeb Katelyn zitten. Ik herrinerde het me weer en ging rechtop zitten. Ik was vandaag 2 keer doorweekt geweest, een keer met... Never mind. Ik hoestte en greep naar mijn keel. Het deed zo'n pijn. Er zal vast nog wat water in mijn longen zitten. Ik trok de dekens over me heen en bidderde even. Ik had het koud.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Wendy
    Langzaamaan werd ik wakker, zuchtte vermoeid, en draaide me om. Het duurde niet lang toen ik me realiseerde dat ik nog in Neverland zat. Een zwakke glimlach sierde mijn lippen bij het denken aan gisteren, en ik wreef even in mijn ogen.
    Ik had het nog redelijk koud, en trok de dekens steviger tegen me aan.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''