[RPG] Take Us To Neverland | 6 - Speeltopics

Iedereen kent vast het verhaal van Peter pan wel
-en als dat niet het geval is : Shame on you -.
Dit keer is Wendy Angela Darling alleen thuis en heeft een slaapfeestje
met haar vriendinnen als Peter het raam binnen vliegt.
Hij wil Wendy meenemen naar Neverland zodat ze verhalen
de Lost Boys kan vertellen maar Wendy wil haar vriendinnen niet achterlaten.
Peter besluit ze mee te nemen.

meisjes
Wendy: Aragog

Tink: HurtedHeart

Wendy's vriendinnen (max 7):
Katelyn Joyce Morgan - LostMagic
Lune Kate Stuward - Beat
Freya Emiliana Chester - Poeh
Gwenn Arianne Mccoarty - xSpookje (vakantie)
Gereserveerd - Benefit
Eärwen Gwendolyne Moore - DreamerN

Piraten:
Milena Ruby Night - Yuffie (op vakantie)
Madison Jeanine Adams - Aragog
Rhiannon Samantha Beckett - Stornoway

Indianen:
Pacuatha Redeye - LostMagic
Melrose Kaia Xanthe - Aragog
Tiger Lily - Yuffie (op vakantie)
Eyota - Sword


Jongens
Peter: ChildOfEvil

Lost boys (max.7):
Curly - Poeh
The Twins : twin One - Poeh
The Twins : Twin Two - Poeh
Tootles - xSpookje (vakantie)
Slightly - HurtedHeart

Piraten:
Smee "smeagol Thends" - LostMagic
Gale Lucas Darser - LostMagic
[url][/url]
Indianen:
Evan Nathan Katcherson -WillNotLearn
Ethan Daniël Katcherson - WillNotLearn

Haak: WillNotLearn


Naam:
Bijnaam:
Rol:
Uiterlijk:
Karakter:
Extra:

Regels:
Niet schelden
Praten OOC : [] ()
Nieuwe topics worden alleen door mij aangemaakt

[ bericht aangepast op 22 juli 2012 - 18:35 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Gale Darser
Ze kapt haar eigen zin af en dat haat ik net. Ik volg haar zwijgend naar het huisje. Zwijgen kan ik goed. Ookal word het moeilijk, ik zeg niets tegen haar voor ze haar zin afwerkt. Behalve dan om te zeggen waarom ik niets zeg natuurlijk.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Lune Kate Stuward

Ik wou mijn zin niet afmaken. Ik wou het gewoon niet. Ik deed altijd wat iedereen van mij verwachtte. Ook als ik het niet wou. En dit wou ik nou echt niet dus ging ik het ook niet doen. Ik zuchtte, echt diep zuchten kon ik niet omdat ik het korset nog strakker had gedaan. Ik zag het huisje en liep naar binnen. Ik hield de deur voor hem open en wachtte tot hij binnen was.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Gale Darser
Een beetje gefrustreerd blijf ik buiten zitten op de stoep voor het huisje. Ik denk dat het wel duidelijk is. Ik haat het als mensen me buitensluiten en zeker als Lune dat doet. Ik denk altijd wie A zegt moet B zeggen met andere woorden als iemand aan een zin begint moet hij of zij die ook afmaken.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Freya, Elfen.
Freya keek van Wendy naar Peter en terug. Peter werd nogal rood op de een of andere manier en Wendy had haar ogen neergeslagen. "Oeh!" zei Freya met pretlichtjes in haar ogen. Ze was terug haar oude zelf. "Blijkbaar heb ik hier iets verstoord met mijn geschreeuw."

kindness is never a burden.

Wendy | Elfen
Ik trok mijn mond open om iets te zeggen, maar aangezien ik het moeilijk kon ontkennen en het anders alleen maar erger zou maken, hield ik mijn mond wijselijk.
Ik keek weer even naar de elfen.
''Mooi, hè? Ze zijn erg fascinerend.'' mompelde ik uiteindelijk maar, terwijl ik mijn blik op de elfen had gericht.
Mijn haar liet ik als een gordijntje langs mijn gezicht vallen om de opkomende blosjes te verbergen.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Freya, Elfen.
Freya lachte,"Verander maar niet van onderwerp." zei ze. "Maar ze zijn inderdaad erg fascinerend." Freya hield haar vinger op toen een elfje naar haar toekwam en netjes ging zitten op Freya's nagel. "Hallo daar." zei ze glimlachend,"Kun je me naar de Lost Boysboom brengen?" vroeg Freya aan het elfje dat onmiddellijk gretig knikte en het bos richting de zee invloog. "Ik ga maar eens Wen. Bedankt," zei Freya en gaf haar vriendin een knuffel. "Ik kom wel bij de boom." zei ze en liep achter het elfje aan. Freya liet Wendy en Peter terug alleen in het donkere bos.

kindness is never a burden.

Lune Kate Stuward.

Ik zucht. 'Gale, alsjeblieft,,' zeg ik zuchtend en ik kijk hem vragend aan. Ik snapte wel waarom hij niet reageerde, maar ik wou het gewoon niet vertellen. Eigenlijk kon ik het ook niet.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Wendy | Elfen
''Geen dank.'' glimlachte ik, en knikte.
''Doe alsjeblieft voorzichtig, Freya.'' zei ik zachtjes, en het volgende moment was ze verdwenen in de duisternis van de nacht.
Ik leunde tegen de boom aan, een zuchtte onhoorbaar. Ik wierp even een blik op Peter, en keek toen weer naar de grond. Onwillekeurig krulde mijn mondhoeken een beetje omhoog.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Gale Darser
Ik kijk haar even aan. Mijn ogen staan vol pijn omdat ze het me niet wil vertellen. Ik sta op en zeg zachtjes 'Ik ga maar terug naar de hut. Ik zie je nog wel.' en draai me om en loop weg. Ja ik ben koppig. Ik had het ook kunnen vergeten dat ze aan die zin begonnen was maar dat doe ik niet. Misschien is mijn koppigheid één van de weinige dingen die ik met mijn vader gemeen heb. Hij is koppig omdat hij Pan wil hebben. Ik ben koppig omdat ik de waarheid wil weten.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Peter Pan, Elfen.
Peter wist niet meer wat te doen dus vroeg maar aan Wendy,"Ben je moe?" Hij deed een stak naar voor en ging naast haar staan tegen de boom.

kindness is never a burden.

Wendy | elfen
''Niet echt, en al helemaal niet door net.'' mompelde ik, doelend op de beer.
''Jij wel?'' vroeg ik hem zachtjes, terwijl ik aan een takje frunnikte.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Peter Pan, Elfen.
Peter schudde zijn hoofd maar ging toch in het lange gras voor de boom zitten. Hij luisterde naar de uilen die nu en dan riepen en de bladeren die ritselden. "Wendy," begon Peter na een lange stilte. "Je gaat toch niet naar huis hé?" vroeg hij.

kindness is never a burden.

Wendy | Elfen
Ik liet me naast Peter zakken.
''Ik mis mijn ouders, mijn broertjes..'' zuchtte ik, en keek hem aan.
''Eerlijk waar, maar jullie betekenen te veel voor me om zomaar achter te laten.'' ik zweeg even.
''Jíj betekent te veel voor me om achter te laten.'' voegde ik er mompelend en bijna onhoorbaar aan toe, en ik keek naar mijn handen.
Ik wou niet kiezen, en ik dacht er voorlopig nog maar niet aan.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Peter Pan, Elfen.
Peter keek triest naar het gras. "Niet weggaan Wendy," zei hij. "Ik-" Peter wilde wat zeggen maar het leek zo zinloos. Hij vroeg wat anders,"Wendy, wat is liefde?" Peter keek op naar haar gezicht en wachtte op Wendy's antwoord.

kindness is never a burden.

Wendy | Elfen
Ik glimlachte zwakjes. Ik ging niet weg, voorlopig.
''Wendy, wat is liefde?'' vroeg hij, en ik keek op.
Ik opende mijn mond om iets te zeggen, maar sloot die weer. Hoe leg je dat uit?
Ik slikte even.
''Liefde is..'' begon ik, op zachte toon.
''Liefde is een onbeschrijflijk.'' voegde ik er aan toe, en probeerde het goed uit te leggen. ''Liefde is het gevoel alsof er miljoenen vlinders in je buik fladderen wanneer je enkel naar die persoon kijkt. Liefde is dat je zo veel van iemand houdt, dat je altijd bij diegene wilt zijn. Liefde is dat je voor iemand door het vuur gaat, diegene in je armen wilt nemen, en wat er ook gebeurt, nooit meer wilt loslaten.'' zei ik zachtjes, en halverwege mijn uitleg verzonk ik in mijn gedachten. Liefde was geweldig, en precies wat ik nu voelde.
Ik schrok lichtelijk van mezelf; ik dacht alleen maar aan onzin-dingen, toch? Ik was vast een beetje vermoeid ofzo. Tóch?

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''