[RPG] Dimension Travel O1 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Prisoner - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 20:18 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Xavier Hush Gray – wetenschapper.
“Onnozele guppy,” hoorde ik haar nog mompelen, waardoor ik geïrriteerd mijn ogen in hun kassen rolde, maar toch door liep. Je kon toch zo gemakkelijk merken dat ze een jongere was, en niet alleen op de manier waarop ze praatte, dacht ik bits, maar liep toch door naar de andere wetenschappers.
Ze keken naar iets achter me en toen naar mij met een blik alsof het mijn schuld was. “Wat?” vroeg ik droog, terwijl ik ze één voor één dodelijk aankeek en een wat oudere man wees naar achter me. “Houd haar bij de papieren vandaan, Meneer Gray, want ik dacht dat jij het wel opgeruimd had?” Voordat ze ook maar verder door zouden kunnen zeuren, draaide ik me om en zag Willow bij de documenten en formulieren van de jongeren staan.
Snel beende ik er heen en pakte alles ruw uit haar handen, waarna ik gromde en al de papieren die er lagen eerst netjes opstapelde, maar daarna stevig tegen me aan te drukken alsof ze het weer af zou pakken. “Blijf ervan af, Nieuwsgierig aagje. Dat alles is niet voor jou ogen bestemd,” Gromde ik en beet op de binnenkant van mijn wang om geen dingen uit te roepen wat je niet mocht uitkramen als wetenschapper. Even keek ik om naar de andere wetenschappers, die me natuurlijk in de gaten hielden, en ik fluisterde toen naar het wijsneuzerige meisje voor me, “Je moest inderdaad een andere foto kiezen,” Hierna draaide ik me weer droog om en vervolgde mijn weg weer terug naar de anderen.

(@Merlonie: haha, oké dankje dan!)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Willow Nastya Reyes
Net als ik de bladzijde wil omslaan wordt het ineens ruw uit mijn handen gerukt. 'Blijf ervan af, Nieuwsgierig aagje. Dat alles is niet voor jou ogen bestemd,' gromt hij. Van de papier heeft hij een stapeltje gemaakt en nu drukt hij het tegen zich aan. Hij kijkt even naar de andere wetenschappers, die overigens allemaal onze kant op kijken de creeps. 'Je moest inderdaad een andere foto kiezen,' fluistert hij dan waarna hij weer wegloopt.
Ik kijk hem beledigd na. De klootzak.
'Jouw moeder had een andere man moeten kiezen, dan zou jij tenminste niet bestaan,' mompel ik. Nu ik de papier dus niet meer kan bekijken, kijk ik naar de machine voor me. Het ding ziet er eerlijk gezegd nogal sjofel uit voor een tijdmachine. Dan verwacht je toch meer iets flitsends en niet iets als dit. Het zou met niet verbazen als we geeneens met z'n allen in zouden passen. Sowieso dat dat proppen wordt. Mijn handen glijden over de knoppen en ik heb zin om op willekeurig een paar knoppen te drukken, al is het alleen maar om Guppy te irriteren. Alleen besluit ik het maar niet te doen omdat ik dan waarschijnlijk ook al die andere wetenschappers over me heen krijg. No thank you.
Ik loop weg bij de tijdmachine en ga naar een andere machine die er ook nogal ouderwets uit ziet. Alsof ze geen geld hebben voor nieuwe apparatuur, wat me eigenlijk niks zou verbazen als dat ook nog eens echt zo zou zijn. Maar toch moet ik ze het na geven, om zo'n ding te bouwen moet je behoorlijk intelligent zijn. Zelfs Guppy is dat waarschijnlijk.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Mordacious, zou je met Jack willen reageren? We wachten op hem. En oh, ik ben de aankomende week bij mijn vader en het kan zijn dat ik daar geen internet heb. Alvast sorry daarvoor mensen. Laat mijn poppetje maar gewoon meedoen met de rest, zodat hij ook op die plek aankomt.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Prisoner schreef:
Amberlynn Lee Johnson

'Boeit me geen reet .' Als ik maar weg ben. Dacht ik er snel achteraan. Ik keek beide aan en aste op de grond. 'Jij?' Vroeg ik toen nonchalant. Wat hadden zij toch? Ze waren verschrikkelijk nieuwsgierig. Mijn hoofd deed weer pijn en ik stal nog een sigaret van Damien. Ik keek hem met mijn meest onschuldige blik aan en pakte zijn aansteker. Ik stak er hem aan en nam inhaleerde diep. Ik blies de rook uit en keek beide jongens aan, ik stond met mijn gezicht tegen hun in. 'Vertel eens, hoelang zou het duren voordat we vertrekken?'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Xavier Hush Gray – wetenschapper.
“Jouw moeder had een andere man moeten kiezen, dan zou jij ten minste niet bestaan,” mompelde ze en ook al was het zachtjes, mijn oren waren gespitst en ik kon het gemakkelijk horen. Ik was niet zo ver weg van haar toen ze het zei.
Oké, fuck responsibilities. And go to hell with the certificates. Ze hoeft niet zo over mijn ouders te praten.
Gelijk draaide ik me om, om naar haar te kijken wat ze nu weer aan het flikken was. Ze keek nu naar de tijdmachine en liep hierna naar een ouderwetse machine, volgens mij was dit een prototype van de vorige tijdmachine, maar het was een faal. Natuurlijk, want ik had hier niet aan meegeholpen.
Willow liet haar handen over een paar knoppen glijden en binnen een paar stappen stond ik al bij haar om haar pols stevig vast te pakken. “Wat zei ik nou over afblijven, aagje?” siste ik naar haar en trok haar hand ruw bij de machine vandaan.
“Moet jij niet roken of zo? Iets doen zonder dat je mij ermee lastig valt?” Gromde ik chagrijnig, terwijl ik haar hand los liet.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Willow Nastya Reyes
Ik laat net mijn handen over de machine dwalen als iemand ineens stevig mijn pols vastpakt. 'Wat zei ik nou over afblijven, aagje?' sist Guppy en hij trekt mijn hand ruw bij de machine vandaan.
Ik zucht even en kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Ik dacht dat je het over de papieren had,' zeg ik dan op een onschuldige toon. 'Dit ding is toch oud dus waarom zou ik er niet aan mogen zitten?'
'Moet jij niet roken of zo? Iets doen zonder dat je mij ermee lastig valt?' gromt hij chagrijnig. Ik wil mijn pols los rukken maar hij laat die al los.
'Ik rook niet,' antwoord ik. 'Roken is slecht voor je gezondheid en je gaat er vies door ruiken'. Ik kijk hem geamuseerd aan. 'En zo te ruiken rook jij ook,' grinnik ik waarna ik me omdraai en de machine weer bestudeer. Expres om Guppy te irriteren laat ik mijn vingers weer over de knoppen glijden. 'Hoe kwamen jullie er eigenlijk achter dat deze niet goed werkt?' vraag ik terwijl ik hem even aan kijk. 'Je hebt ook nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag of we naar het verleden of naar de toekomst gaan,' vervolg ik. Mijn blik glijdt weer naar de machine. Ik vraag me af hoe lang ze er al mee bezig zijn om die tijdmachine te bouwen. In de ruimte staan nog andere machines dus ik ga er vanuit dat ze al een tijdje bezig zijn.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray – wetenschapper.
“Ik dacht dat je het over de papieren had,” zegt ze op een onschuldige toon, waardoor ik me alweer chagrijnig begon te voelen, aangezien ze dus niet naar mijn uitleg had geluisterd of sowieso naar wat ik tegen haar had gezegd. Irritant bijdehand kind dat het is.
“Dit ding is toch oud dus waarom zou ik er niet aan mogen zitten?”
“Heb jij überhaupt wel naar mijn uitleg geluisterd net?” Gromde ik en haalde verwoed een hand door mijn donkere haar, waarna ik beide handen in mijn broekzakken deed.
“Ik rook niet,” Nee natuurlijk niet, moet mij weer overkomen. “Roken is slecht voor je gezondheid en je gaat er vies door ruiken.” Hierna keek ze me geamuseerd aan, wat ik beantwoordde door een dodelijke, droge blik. “En zo te ruiken rook jij ook.” Grinnikte ze, waarna ze zich omdraaide en de machine weer bestudeerd.
“Ja, inderdaad, problemen mee?” gromde ik weer en ik moest hard mijn best doen om niet te gaan schreeuwen, aangezien ik op het punt stond boos te worden and that ain’t pretty. Expres liet ze haar vingers weer over de knoppen glijden, gewoon om mij te irriteren. “Hoe kwamen jullie er eigenlijk achter dat deze niet goed werkt? Je hebt ook nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag of we naar het verleden of naar de toekomst gaan,” Ze had even naar me gekeken, maar keek toen weer terug naar de machine.
Ergens had ik het idee dat mijn chagrijnige gedoe en getier toch niet zou helpen, dus probeerde ik het maar over de andere boeg te gooien. Ik pakte haar pols weer, waarmee ze over de knoppen ging, maar dit keer zacht en ik drukte een kus op haar hand. “Madame Reyes,” begon ik met een goede, verleidelijke stem, terwijl ik haar uitdagend in de ogen keek, “Het spijt me van eerder,” Natuurlijk meende ik er geen flikker van. “Maar ik zou niet willen dat deze lieftallige jongedame wat overkomt of een vette boete krijgt omdat ze aan dingen zit waar ze niet aan mag komen,” Zachtjes liet ik haar hand weer los en ging op een stoel zitten die omhoog en omlaag kon, en er vlakbij stond.
Grijnzend bekeek ik haar van top tot teen, maar op de een of andere manier deed het me niet veel, echter liet ik dit niet zien door de speelse blik die ik had.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Willow Nastya Reyes.
'Ja, inderdaad, problemen mee?' gromt hij.
Ik haal mijn schouders op. 'Als jij jezelf dood wil roken moet je het zelf weten,' antwoord ik.
Mijn vingers glijden alweer een tijdje over de knoppen als hij weer mijn pols vastpakt. Alleen doet hij het dit keer niet ruw, hij doet het wat zachter. Als hij een kus op mijn hand drukt trek ik mijn wenkbrauwen op. Hoezo stemmingswisseling. 'Madame Reyes,' begint hij. Hij zegt het met een verleidelijk stem en kijkt me uitdagend aan. 'Het spijt me van eerder, maar ik zou niet willen dat deze lieftallige jongedame wat overkomt of een vette boete krijgt omdat ze aan dingen zit waar ze niet aan mag komen,' vervolgt hij en hij laat mijn hand weer los waarna hij op een stoel gaat zitten. Met een grijns op zijn gezicht bekijkt hij me.
Ik rol met mijn ogen en richt me weer op de machine. 'De stekker zit er niet in dus veel kan er ook niet gebeuren,' antwoord ik droog. 'En als ik een boete zou krijgen, dat komt wel goed'. Ik loop richting een andere machine, waarschijnlijk een nog eerdere versie. 'Maar lief van je dat je "bezorgt" bent,' vervolg ik op een sarcastische toon. Echt niet dat iemand zo gemakkelijk van chagrijnig naar verleidelijk kan gaan zonder het echt te menen. 'Je hebt trouwens nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vragen. Als je me wilt overtuigen om van de machines af te blijven zou ik daar mee beginnen als ik jou was'. Ik werp even een blik op Guppy die nog steeds op de verstelbare stoel zit en glimlach liefjes en onschuldig naar hem waarna ik weer naar de machine kijk. Ik blijf het knap maken dat ze zoiets kunnen maken, of tenminste een poging doen tot. Mij zou zoiets nooit lukken, tenzij ik echt heel erg mijn best zou doen. Dan héél erg mischien. Alleen zijn scheikunde en natuurkunde nooit mijn sterkste vakken geweest, en dat heb je hier lijkt me wel bij nodig. Maar ach, het zal ook wel. Het is toch niks voor mij om jarenlang aan één ding te werken, op den duur zal het me gaan vervelen alleen zou ik het wel af willen maken.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray – wetenschapper.
“Als jij jezelf dood wil roken, moet je het zelf weten,” Ik hield mezelf tegen om niet geïrriteerd met mijn ogen in hun kassen zitten te rollen en maskeer dit door een speels, scheef grijnsje op mijn lippen te laten.
God, wat zou ik blij zijn als het eindelijk tijd is deze jongeren, en vooral Willow, weg te sturen.
Nadat ik de verleidelijke poging had gedaan, rolde zij echter wel met haar ogen en keek terug naar de machine, alsof die zoveel belangrijker was dan ik.
“De stekker zit er niet in, dus veel kan er ook niet gebeuren. En als ik een boete zou krijgen, dat komt wel goed.” Vermakelijk trek ik hierop mijn wenkbrauw omhoog en sla mijn armen over elkaar terwijl ik wat achteruit leun in de stoel.
“Goed, raak maar aan, het kan mij niets meer schelen dametje. Je merkt het zelf wel als je een boete krijgt van over de honderd euro.” Grijns ik en kijk toe hoe ze met haar vingers over de knoppen gaan. In de tussentijd probeerde ik erachter te komen waar ze precies aan dacht, want die lieflijke en onschuldige glimlach van haar vertrouwde ik voor geen meter.
“Je hebt trouwens nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vragen. Als je me wilt overtuigen om van de machines af te blijven, zou ik daar mee beginnen als ik jou was.” Ik sloeg mezelf om in een andere bui en grijnsde verleidelijk naar haar, een ondeugende blik in mijn ogen. “Nee hoor, ik wil je helemaal niet overtuigen, je mag er best aan zitten.” Ik zucht even vermakelijk en sta dan op om vervolgens naar haar toe te lopen, eigenlijk had ik echt zin om haar te plagen, al was het maar voor eventjes.
Dus toen ik voor haar stond, legde ik mijn hand op haar wang en terwijl deze langzaam zijn weg streelde naar haar haren, zodat haar oor vrij was om in te fluisteren, boog ik wat naar voren. Ze was kleiner, dus ik moest wel bukken, helaas… “Het verleden trouwens, dat hebben we allemaal uitgelegd… Of was je te druk bezig mij te bewonderen?” Een speelse glimlach sierde mijn lippen, terwijl ik mijn hand verder door haar haren streelde en haar vervolgend weer aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[- komt het moment verpesten om te melden hoe geniaal het gesprek tussen Willow & Xavier is. -]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Merlonie schreef:
[- komt het moment verpesten om te melden hoe geniaal het gesprek tussen Willow & Xavier is. -]

(Haha, ja, eigenlijk irriteert hij zich dood aan haar, maar probeert haar nu deels te verleiden. lol. Stiekem vindt hij het gewoon leuk. )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Morticia schreef:
(...)
(Haha, ja, eigenlijk irriteert hij zich dood aan haar, maar probeert haar nu deels te verleiden. lol. Stiekem vindt hij het gewoon leuk. )

[Stiekem heeft Xavier een geheime aanbidder. - gaat liefdesbrief schrijven -]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Merlonie schreef:
(...)

[Stiekem heeft Xavier een geheime aanbidder. - gaat liefdesbrief schrijven -]

(Hahaha lol. -gaat fanmail voor Xavier aanmaken-
Xavier: -,- -is thinking: why, God, why?-)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Willow Nastya Reyes.
'Goed, raak maar aan, het kan mij niets meer schelen dametje. Je merkt het zelf wel als je een boete krijgt van over de honderd euro,' grijnst Guppy.
Ik haal mijn schouders op. 'Geen probleem'.
Hij grijnst naar me en er is een verleidelijke blik in zijn ogen te zien. 'Nee hoor, ik wil je helemaal niet overtuigen, je mag er best aan zitten'. Hij zucht even waarna hij naar me toe loopt. Als hij voor me staat legt hij zijn hand op mijn wang en brengt die langzaam naar mijn donkere lokken. Hij buigt wat naar voren en bukt daarbij ook wat. 'Het verleden trouwens, dat hebben we allemaal uitgelegd… Of was je te druk bezig mij te bewonderen?' Er staat een speelse glimlach op zijn gezicht en zijn hand gaat verder door mijn haar waarna hij me weer aankijkt.
Hij staat zo dichtbij dat je nu al helemaal kan ruiken dat naar sigaretten ruikt, of beter gezegd stinkt. 'Waarom,' begin ik. 'Zou ik in godsnaam jóú willen bewonderen hmm?' eindig ik mijn vraag. Terwijl ik hem aanblijf kijken haal ik zijn hand uit mijn haar. 'En blijf van mijn haar af. Wie weet zitten er sigaretten resten aan je handen, of heb je je handen niet gewassen nadat je naar de wc bent geweest en dat hoef ik niet in mijn haar te hebben'. Ik draai me om, om weer naar de machine te kijken zodat ik tenminste Guppy's gezicht niet hoef te zien. De vraag hoe ze zo'n ding maken blijft maar in mijn gedachten hangen.
Een zachte zucht rolt over mijn lippen terwijl ik probeer te bedenken wáárom ik me hier ook al weer voor opgegeven had. We krijgen er geld voor, maar dat was het niet. Geld heb ik genoeg. Eigenlijk weet ik het wel. Ik wil er gewoon niet aan denken.

[Omg, sorry voor deze flut post Wist niet echt iets]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Morticia schreef:
(...)
(Hahaha lol. -gaat fanmail voor Xavier aanmaken-
Xavier: -,- -is thinking: why, God, why?-)

[OMG, sorry, ik ben melig.

'Lieve Xavier,

ik ben je geheime bewonderaar. Al drie pagina's lang stalk ik je en ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest van een mannelijke rol als van jou. Als het kon, zou ik je zo echt maken en samen met je naar Parijs gaan, de Eiffeltoren opklimmen, op mijn rechterknie vallen en je ten huwelijk vragen. Eigenlijk hoort de man dat te doen maar ik denk niet dat jij dat van plan bent, dus neem ik die rol maar op me. Dan houden we een geheime bruiloft, met alleen ons tweeën. De huwelijksnacht... euh, ik weet niet zeker of ik daar zin in heb. Onze huwelijksreis wordt naar de Middeleeuwen, waar jij mijn ridder gaat zijn en met je paard een toernooi wint. Met mijn sjaaltje om je lans. En daarna leven we nog lang en gelukkig, zonder zorgen aan ons hoofd.

Liefs, je geheime aanbidder. <3

PS: Wel stoppen met roken, anders gaat bovenstaande niet door.]

[ bericht aangepast op 21 juli 2012 - 1:29 ]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>