[RPG] Dimension Travel O1 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Prisoner - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 20:18 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Jack Rush.
Mij is dus verteld dat de wetenschappers een nieuwe uitvinding hebben. Een tijdmachine. Omdat ik toch niet zoveel overheb om voor te leven, dus alleen mezelf heb, was mijn antwoord natuurlijk meteen 'ja'.
Dus hier sta ik dan. Het laboratorium lijkt net op een vergrote soort zaal van de tandarts. Juist. Verschrikkelijk dus. Overal staan en liggen er machines en gereedschappen die ik niet ken.
Ik richt me tot een wetenschapper. "Dus, als ik het goed begrijp moeten we straks in dat ding daarzo?" Vraag ik met verveelde stem en ik wijs naar de grote machine, die vol met dikke draden zit.
Het is een soort grote hok. De mannelijke wetenschapper knikt zijn hoofd.
"Precies. Jullie krijgen zometeen allemaal een soort van een horloge. Deze zijn bedoeld voor de communicatie tussen jullie, de proefleerlingen, en ons, de wetenschappers." Zegt hij hardop tegen iedereen als hij voor de machine gaat staan.
Nou, dat wordt een gezellig boeltje dan zometeen als we daar met zijn allen in gepropt staan, dacht ik sarcastisch.
"Als jullie deze horloge kwijt zijn dan is het van groot belang dat je deze terug krijgt of vindt. Anders kun je niet meer terug naar de 'normale' wereld en blijf je daar vastzitten." Ik zie dat de wetenschapper rond kijkt en weer begint met praten. Zijn blik blijft even bij mij hangen, omdat ik begon met gapen.
"En dat is geen grapje." Zegt hij met waarschuwende blik.
"Als er iets fout gaat en het blijkt niet te werken dan moeten wij contact met jullie houden hoe het met jullie vergaat." Zegt hij met strenge en harde stem toe.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Firlas
Ook hij had niet lang geaarzeld voor hij toestemde in het tijdreizen. Hij keek het lab met een lichte frons rond. Apparaten zoemden, bliepten en bromden overal om hem heen en hij kon niet ontkennen dat de gedachte dat hij omringt was door allemaal dingen waar hij niets van wist vrij onaangenaam was. Dit was wetenschap in diens puurste en wellicht ook experimenteelste vorm.
Hij luisterde naar het gesprek dat zich tussen een andere jongen en een wetenschapper voltrok. Zijn blik ging naar het gecompliceerd uitziende apparaat waar ze klaarblijkelijk zo inmoesten. Het had iets weg van een soort hok, maar dan high-tech en geavanceerd. En in staat tot iets wat de mens nog nooit gelukt was.
Firlas kon er niet omheen; ergens was het opwindend. Hij hield van nieuwe dingen, van spanning, en beiden waren hier zonder meer in ruime mate aanwezig.
De horloges zetten hem even tot nadenken. Dat was ergens riskant, maar hij ging ervan uit dat het het beste was waar de wetenschappers mee hadden kunnen komen.
Hij wilde dolgraag meer weten over deze ruimte, maar hij hield zich stil; hij wist dat hij in zijn huidige stemming toch geen woord ging onthouden en van natuurkunde had hij ook nooit veel begrepen dus als hem dingen over de technologie werden verteld zou het hem vermoedelijk toch een volslagen raadsel zijn.
Dus wachtte hij af, ongeduldig, al probeerde hij het zo min mogelijk te laten blijken.

---

Don't run away this time and die like a man.

Damien Hunter

Ik luisterde naar de uitleg van de wetenschapper en knikte een beetje bij zijn uitleg. Het was wel belangrijk natuurlijk, maar het boeide me niet echt veel. "Wat gebeurd er als we daar zijn? Hebben we dan een verblijfplaats of moeten we dan zelf doen ofzo?" vroeg ik aan het einde van de uitleg.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Sage Evangeline Clark

Nieuwsgierig kijk ik om me heen en loop ik naar een apparaat waar veel buisjes, slangen en knopjes op zitten. Hm, wat zou er gebeuren als ik op een knopje druk, vraag ik me in mijn gedachte af.
"Precies. Jullie krijgen zometeen allemaal een soort van een horloge. Deze zijn bedoeld voor de communicatie tussen jullie, de proefleerlingen, en ons, de wetenschappers." Zegt hij hardop tegen iedereen als hij voor de machine gaat staan.
Nou, dat wordt een gezellig boeltje dan zometeen als we daar met zijn allen in gepropt staan, dacht ik sarcastisch.
"Als jullie deze horloge kwijt zijn dan is het van groot belang dat je deze terug krijgt of vindt. Anders kun je niet meer terug naar de 'normale' wereld en blijf je daar vastzitten. En dat is geen grapje. Als er iets fout gaat en het blijkt niet te werken dan moeten wij contact met jullie houden hoe het met jullie vergaat." zegt hij met strenge en harde stem.
Ik let niet echt op zijn uitleg en grijns bij een oranje knop. Hij is niet groen en ook niet rood dus besluit ik dat hij interessant en ongevaarlijk genoeg is om in te drukken. Ik druk snel op de knop en kijk om me heen wat er gebeurd.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray.
De jongeren staan in de kamer waarin ze straks met de machine naar de andere tijd zullen reizen, ik hoop maar dat ze goed opletten want ze kunnen daar vast komen te zitten als ze dat horloge kwijt raken.
Ik wilde net mijn mond open doen om verdere dingen uit te leggen, als opeens de deuren die naar deze kamer leiden dicht gaan en er hard het alarm af gaat, schrik ik me rot en kijk om me heen. Dat alarm zou alleen af moeten gaan als er een gas of iets is vrijgekomen waardoor we het zouden moeten melden, maar ik sta geen eens bij de knop die je dan in moet drukken.
Bliksemsnel kijk ik naar degene die daar vlakbij staat en merk op dat er een jonge vrouw staat, een van de jongeren. Een jonge vrouw met blond halflang haar en groenbruine ogen. Ik probeer niet te laten merken dat ik geïrriteerd ben en loop er snel op af, wanneer ik vlakbij haar ben, kan ik het echter toch niet laten haar geïrriteerd aan te kijken. ‘Blijf daar vanaf, jongedame. Het is geen speelgoed.’ Meld ik haar en ik druk op een blauwe knop die er naast zit, dan typ ik wat op een toetsenbord en het alarm verdween weer.
Knarsetandend kneep ik even in de rug van mijn neus en schud mijn hoofd, waarna ik naar de grote tijdmachine liep en even alle jongeren in hun ogen keek. ‘Laat ik nog even melden dat jullie nergens, maar dan ook nergens, aan mogen komen!’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jack Rush.
Een paar vragen worden gesteld naar de wetenschapper en deze beantwoord hij, terwijl hij mij waarschuwend aankijkt en me in 't visier houdt.
"Wat er daar gebeurd? Als het goed is hebben jullie daar een contactpersoon. Ene Charles Riches. Deze wacht op jullie aankomst." Zegt de wetenschapper en eindelijk richt hij zijn ogen iemand anders dan op mij. Ik zou bijna denken dat hij homo is.
"Hoe weet hij dan waar wij aankomen?" Vraag ik met bijdehante toon.
De wetenschapper kijkt mij weer aan. "Hij weet dat, omdat ikzelf contact met hem heb gehad met een van ons nieuwste technologie. Hier kan ik niets meer over vertellen, maar ik heb contact met hem gehad. Als het goed is, komen jullie op dezelfde plek te-" Een hard alarm gaat er af. De wetenschapper kapt de conversatie af.
Ik zie dat de ogen van de wetenschapper groter worden en als de wetenschapper niet had gezien dat het een meisje was die waarschijnlijk op een knopje had gedrukt, dan zag ik hem er nog wel voor aan dat hij krijsend heen en weer zou rennen.
Ik zag het beeld al voor me en ik grinnikde.
Dan komt er een andere wetenschapper mijn binnenpretje verstoren met: ‘Laat ik nog even melden dat jullie nergens, maar dan ook nergens, aan mogen komen!' Hij kijkt iedereen stuk voor stuk streng aan en eindigt bij mij.
Ik trek een wenkbrauw op. Oké, als hij maar weet dat ik naar niemand luister.
"Goed, de conversatie." Begin ik weer naar de professor. "Maak je zin maar af," zeg ik met smalende toon.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Mijn topics.]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

[ Omg, mijn topics ;o Mag ik een korte samenvatting of zoiets dergelijks. ]

[ bericht aangepast op 19 juli 2012 - 0:55 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Er is niet veel gebeurd. Ze staan nog steeds bij de wetenschappers, en iemand heeft op een knop gedrukt, toen kwam er een alarm, en zorgde Xavier dat dat alarm stopte. xd]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

[ Dus ik had net een blackout -.- wist haar naam niet meer .]

Amberlynn Lee Jefferson

Verveeld keek ik om me heen. Eerlijk gezegd heb ik alleen ingestemd zodat het me op andere gedachte zou brengen. De apparaten maakte allemaal bliep en brom geluiden en één van de wetenschappers sprak. Nou ja, de enige die ook een beetje mijn aandacht trok. Ik keek hem vanonder mijn wimpers aan en liet mijn blik langs iedereen glijden. Een jongen raakte in gesprek. In zijn toon was niet echt iets levends te bekennen maar ach eh. Opeens waarschuwde de wetenschapper een meisje. Ze was blond, lang en leek op zo'n typisch meisje van een middelbare school. Zo'n typische scholier. Ik liet een blik over mijn eigen outfit glijden. Spijkerbroek, singletje, blazer, all stars. Ik liet mijn blik hangen op mijn horloge die ik had gekregen. Ik mocht hem niet verliezen. Ik rolde even met mijn ogen. Waar zou die naartoe gaan. Vanzelf weg huppelen en met de andere horloges naar Watchcity gaan ofzo? Ik moest even lachen om wat de jongen zijn. Hmm, ik moest even een naam voor hem gaan verzinnen. Volgens mij had ik zijn naam ergens voorbij horen vliegen. Jason, Jay, Jacky.. Jack ! Dat was het. Hmm, minder verzin moeite. Ik keek de wetenschapper aan. We leken net een stel kleuters in een supermarkt, niks aanraking, niks verliezen blahblahblah.
Ik liep van de plek en ging naar de machine toe. Dit kleine ding. Hier moeten we in met negen jongeren? De man praatte nog wat, hij zal vast niet zo oud zijn. 20? hooguit 23? Ik ging met mijn hand over de machine en deed mijn ooropjes in. Door mijn zwarte lange haar zag je de zwarte oordopjes niet. Ik zette het geluid wat harder en de gitaren en drums vlogen al in mijn oren. De neiging om te zingen was groot, maar dat zou het alleen maar verraden. Niet dat het me niet boeide, ik heb namelijk ook ja gezegd omdat het wel iets had, maar op dit moment kon iedereen hier met een klap neervallen en ik had er geen problemen mee. 'En wat als je in die wereld vast blijft zitten?' vroeg ik toen met een grijns en keek de man aan waarna ik mijn muziek op pauze deed. 'Als je horloge nou uiteindelijk stuk is in die wereld en je bent niet met de groep.' Ik keek de man met een grijnsje aan. Hmmm, wat voor antwoord zal hij hier op gaan geven?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Damien Hunter

Ik keek om mij heen en zag dat een meisje haar oordopjes in deed. Ik grinnikte eventjes, ik kon me wel voorstellen waarom. Hun uitleg was saai en vervelend, niet dat het niet belangrijk was, maar hoe groot waren de kansen nou dat het mis ging. Ze zullen dat ding vast goed hebben getest dus hoef ik me daar geen zorgen om te maken. Ik keek naar de deur aan de andere kant van de kamer die naar buiten ging, toen keek ik naar de wetenschapper en haalde een pakje sigaretten uit mijn zak. "Is het mogelijk dat ik een sigaret rook voordat we met dit, oh zo, spannende avontuur gaan beginnen?" Ik haalde er alvast eentje uit en stopte die in mijn mond.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Lalala. *wacht tot Zama mensen kan gaan pesten*]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Zamaskowane schreef:
[Lalala. *wacht tot Zama mensen kan gaan pesten*]

[Same here. Wie weet ontmoeten Elizabeth & Zama elkaar nog wel. x'D]

---

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

Merlonie schreef:
(...)

[Same here. Wie weet ontmoeten Elizabeth & Zama elkaar nog wel. x'D]

Ze hebben wel hetzelfde karakter inderdaad. Je weet wel, sadistisch, vals...

[ bericht aangepast op 19 juli 2012 - 14:38 ]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Amberlynn Lee Johnson

Ik wachtte op mijn antwoord maar werd onderbroken door één van de jongens. Ik rolde met mijn ogen tot hij het over een sigaret had. 'Is het mogelijk dat ik een sigaret rook voordat we met dit, oh zo, spannende avontuur gaan beginnen?' Zei hij en pakte er één uit. Ik keek hem aan en snakte ook naar één sigaret. 'Alleen als je mij ook één geeft.' zei ik en had de neiging mijn oordopjes weer in mijn oren te doen.

[ bericht aangepast op 19 juli 2012 - 15:53 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.