[RPG] The Four Elements. #1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 11:08 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ayden

Ik knik, ze heeft gelijk. Anders is er ook niets aan als we zo snel klaar zijn. "Denk jij dat ik met mijn zwaard sterk kan zijn en niet een stom joch dat naast een bender loopt" vraag ik uit twijfel. Meestal is het zo dat non-benders onder de benders als zwakke persoontjes worden gezien. Maar ik heb bij haar niet het idee dat dat zo is. Ik loop wat door het gras heen. Op sommige plekken is het nog vochtig en druppels glijden over het leer van mijn laarzen heen. Ik kijk naar mijn groene broek, ik ben vergeten andere kleding mee te nemen. Maar dat maakt denk ik niet zo heel veel uit. Ik loop wat rond en pak mijn zwaard vast. Ik heb er wel mee getraind en kan er mee overweg maar ik heb hem nog nooit echt moeten gebruiken.
"Is het idee niet raar dat er hier elke minuut benders binnen komen lopen om in een wereld van vrede te leven maar ondertussen worden meegenomen of gedood door de equalists" zei ik. Op dit moment vlogen er misschien wel airbenders binnen of komen waterbenders op polardogs de stad binnen wandelen. Raar idee eingelijk dat ze niet weten dat het hier helemaal niet zo goed gaat. Wordt het nieuws dan niet verspreidt of zo?

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Killan

"En waarom jaag je dan op de Avatar? Hij of zij zorgt voor vrede. Voor wie dan ook, ook bij de non-benders en dan is er zo'n chagrijnige bender die geen bender wilt zijn die maar even bedenkt bij de equalists te gaan ne de Avatar zomaar uit te roeien. Nou dan mag je nu al gaan beginnen want anders is hij sterker dan jou geworden." zegt ze terwijl ze mij aankijkt, ik lach even, sta op en kijk dr vel aan.
"En waag het niet je krachten op mij te gebruiken want je krijgt ze vanavond veertig keer zo pijnlijk terug" zegt ze er dan nog achteraan, ik grijns even maar haal de gedachte al snel uit mijn hoofd.
'Waarom ik op de avatar jaag is omdat de vorige mijn ouders in gevangenschap had gezet, ik ben daar geboren, een gevangenen, een outcast' zeg ik en kijk dr even aan, de herrineringen kwamen weer omhoog, de gevechten die ik had en hoe ik sterker werd, maar de leukste was vooral de ontsnapping.
'Ik ben ontsnapt uit die gigantische metaale kooi dankzij iets wat ik gekregen had' ik glimlach even 'Maar dat maakt niets meer uit, het enigste waar ik het nog voor gebruik mijn krachten is om de avatar neer te halen, om wraak te nemen op wat mijn ouders is aan gedaan' ik sla een gat in de muur waarna ik het weer snel repareer.

Ironi Gai - Water
"'Hoe kan die Amon bending bij iemand weghalen?" Vroeg Hij.Waarop ik antwoord.'Geen idee alleen Equalists weten dat en als bender kom ik daar niet graag in de buurt bij die Amon. Geen flauw idee. Waarop Ace verder gaat "En ja, ik weet wie de Avatar is." 'Wie?.' Vraag ik nieuwsgierig. En dan vervolgd hij "Hij staat namelijk voor je.". Ik kijk over zijn schouder. 'Er is niemand...' Ik begin te denken. Pff hij Avatar. 'Wacht jij bent de Avatar. Is dat mogelijk? Bewijs het stuur alle 4 elementen.'Ik doe mijn armen over elkaar en ik kijk nieuwsgierig. Als het echt de Avatar sta ik een beetje voor schut ,maar ik heb hem dan wel ingelicht over de drama die er een beetje afspeelt. Ook die van dadelijk die er hoop ik nooit mag gebeuren. Maarja ik zie het wel wat er gebeurd en of Ace wel de Avatar is.

Shoganai i ne~

Endure schreef:
Mensen, ik heb niks gezegd voer Amon of bending weghalen, deze RPG staat voor de rest namelijk helemaal los van de serie, dat heb ik overal ook neergezet. Vraag het voortaan voordat je zulke drastische dingen verzint :l

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 15:30 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kyla

'Waarom ik op de avatar jaag is omdat de vorige mijn ouders in gevangenschap had gezet, ik ben daar geboren, een gevangenen, een outcast'
Ik vraag me af waarom hij dan gevangen is genomen. Dat gebeurd niet zomaar en zeker niet door de Avatar. De Avatar pakt echt niet zomaar mensen op om in een metalen kist te stoppen. Beetje raar verhaal.
"De Avatar zou echt wel goed nadenken voor hij iemand in gevangenschap neemt dus jouw ouders waren waarschijnlijk ook niet het beste" zucht ik.
'Ik ben ontsnapt uit die gigantische metaale kooi dankzij iets wat ik gekregen had. Maar dat maakt niets meer uit, het enigste waar ik het nog voor gebruik mijn krachten is om de avatar neer te halen, om wraak te nemen op wat mijn ouders is aan gedaan' zegt hij terwijl hij tussen door even glimlacht.
"Okeej en train je dan wel? Ik bedoel als je niet meer traint ja dan verleer je het toch, je wordt in ieder geval niet beter" zeg ik.
Het gaat hem dus echt niet lukken om zijn sukkelige krachten tegen de Avatar in te zetten. Ik kan het nog proberen met bloodbending, niet dat ik dat zou willen, het idee is al krankzinnig genoeg, maar als hij dan in trans komt dan kan ik het ook wel vergeten.
"Maar ga je gang, dan pakt hij je bending af en hoef je je er ook geen zorgen meer over te maken en ben je een echte equalist" grijns ik.

Zijn mijn postst nu lang genoeg?

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 15:33 ]

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

(oeps sorry )

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 15:34 ]

Shoganai i ne~

(Zouden jullie even willen reageren op wat Simone, Endure, zegt? Ze is namelijk wel de topic starter en ze vraagt wat aan jullie, dan lijkt het me nogal logisch dat jullie erop terug antwoorden.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

Killan

Ik grijns even en het hele huis begint te beven 'Wist je dat dit huis niet compleet van steen gemaakt is?' vraag ik dan aan dr wanneer metaale platen langzaam uit de vloer beginnen te komen, de blik in mijn ogen was verrandert, de haat die ik had richting de avatar was omhoog gekomen.
Metaal schiet de ruimte door waarna het Kyla vast zet tegen de muur 'Dit huis is meer en deels gemaakt van metaal, een bending die niet zomaar bij iemand te vinden is' zeg ik met een grijns terwijl het metaal steeds strakker om Kyla gaat.
Andere metaale plaaten zetten dr handen en benen vast zodat ze niet kan benden, ik grijns als ik merk hoe machteloos ze is geworden.

Ace Dawn ~ Avatar

'Er is niemand.. Wacht jij bent de Avatar. Is dat mogelijk? Bewijs het stuur alle elementen.' Zegt hij ongelovig en slaat zijn armen over elkaar,
'Kijk, daar krijgen we een probleem aangezien de enigste elementen die me nog lukken vuur en lucht zijn.' Andwoord ik, maargoed als hij me niet wilde geloven deed hij dat niet, ikzelf had er geen probleem mee.
'Maargoed, als je het niet gelooft doe je dat niet' Andwoord ik luchtig terwijl ik tegen de boom leun. Ik had zo mijn eigen manieren van doen, ik was dan ook veel te eigenwijs om iemand anders zijn regels op te volgen.

{Sorry voor de korte post.. Er kwam even niets meer uit..}

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 15:37 ]

Don't be like the rest of them, darling

Felecia Lynette Estrada

'Denk jij dat ik met mijn zwaard sterk kan zijn en niet een stom joch dat naast een bender loopt,' Ze gaf even geen antwoord.
'Is het idee niet raar dat er hier elke minuut benders binnen komen lopen om in een wereld van vrede te leven maar ondertussen worden meegenomen of gedood door de equalists,' dat idee maakte Felecia een beetje angstig, want zij zelf was een bender. 'Het is niet stom om met een zwaard naast een bender te lopen. We zijn allemaal gewoon gelijk,' dat was het doel van de Equalists, maar ze zagen het verkeerd, vond Felecia. Felecia stopte het grind op en liep op het pat. 'Waar zullen we eerst heen gaan? naar het midden van de stad?' Stelde ze voor.

Beetje inspiratie loos

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Kyla

"Zo en dit doet je soms plezier?" lach ik. Ik werp even een blik naar buiten, elk moment kan het donker worden. Ik zie dat zijn glas is omgevallen en er nog wel wat meer water is vrijgekomen bij de beving dus ik weet het water te benden. Ik kan niet super veel in deze positie maar Killan vast zetten met ijs lukt wel. Mij doet dit eerlijk gezegd helemaal niets, ik ben niet bang of zo. Ik weet dat hij me niet zal vermoorden of niet kan vermoorden in zo'n korte tijd tot de avond valt. Dan is hij volledig in mijn macht en kan hij lekker op de grond liggen stuiptrekken.
"Ik zal vanavond wel wat joga oefeningen met je doen" grijns ik.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Lange posts zijn dan net ook zoals een verhaal schrijven

Norah Allison Taylor – Equalist
Finn was altijd ontzettend stil, maar het begon me langzamerhand te irriteren. Waarom zei hij nou niks? Kon hij nou- Wat kregen we nou?! Finn kwam met een grijns op me afgelopen en dwong me met mijn rug tegen de muur aan. Hij had me zeker overrompeld met zijn actie en voelde hoe mijn greep om het handvat van mijn tas verslapte waarna deze met een zachte plof naast me op de grond terecht kwam. Gauw herstelde ik me en keek hem recht in zijn ogen aan.
“Wil je het echt weten, Norah? Weet je het zeker? Durft deze jonge, aantrekkelijke vrouw het wel aan?” Ik trok geamuseerd een wenkbrauw op bij zijn woorden, eindelijk trok Finn zijn mond open en hoe. Aantrekkelijk? Wie had verwacht dat uit zijn mond te horen, ik niet in ieder geval. Ik was nieuwsgierig naar wat hij te zeggen had, maar hield expres mijn lippen op elkaar en wachtte af.
Finn waarschuwde me dat het mijn leven kon kosten als hij vertelde wat hij 's middags gedaan had en bij die woorden vernauwde ik mijn ogen iets. Wat een grap! Dacht hij werkelijk dat ik zó makkelijk te verslaan was?! Dan kende hij me nog niet goed genoeg, ik was geen gemakkelijke tegenstander en dat wisten de meeste ook. "Alsjeblieft zeg," zei ik honend en met een goedgemikte trap tegen zijn buik aan, wetende dat hij daar wel tegen kon, zorgde ik ervoor dat hij een paar stappen naar achteren deed en ik weer de ruimte had. Ik ging een stuk van de muur vandaan en plaatste mijn handen in mijn zij. "Nou, vertel op. Wat vreet jij 's middags uit dat zogenaamd zo gevaarlijk is dat het mijn leven zou kunnen kosten?" Nu wilde ik het weten ook en als hij het niet zou willen vertellen, dan kwam ik er zelf wel achter.


HMm, sorry, meer komt er even niet uit ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Killan

Mijn gedachtes schoten door elkaar, tot ze stopte, bij een speciaale herrinering.
Het metaal valt op de grond, nog voordat Kyla iets had kunnen doen, ik laat mijzelf op de grond vallen, waarom was ik zo geworden...
Ik zucht even waarna ik mijzelf omhoog haal met wat steen en loop richting de keuken waar ik wat water drink.
Ik wist niet wat mij overkwam, ik had mijn ouders juist beloofd mijn woede te beheersen, niet te gebruiken tegen mensen die er niks aan kunnen doen.
Was mijn hele leven dan gewoon een leugen die hun mij vertelde...
Ik laat mijzelf in de keuken tegen de muur aan vallen waarna ik denk over wat ik net eigenlijk deed. De woorden die kyla nog had gezegt had ik niet gehoord, mijn gedachtes waren te erg aan het spelen met mijn hoofd.

Ironi Gai - Water
'Oké ik geloof je want geen enkele firebender heeft ooit zo luchtig gereageerd. Meestal geen ze gelijk bewijzen dat ze iets wel kunnen. Zoals mijn eigen vader die zich uitslooft met zijn firebending tegen over mij, mijn moeder en mijn broer.' Ik sla een hand voor mijn gezicht met de gedachten van een falende firebending van mijn vader op dat moment. 'Hij probeerde bliksem uit zijn vingertoppen te maken en dat mislukte heel erg en hij kreeg een klap in zijn gezicht van vuur. Het was grappig ook al kwam hij bijna op mijn fireferret te recht ,maar oké.' Ik begin te lachen. 'Zoek je nog een waterbender als leraar?' Vraag ik plotseling. 'Ik heb alles er voor over om weg te gaan bij mijn ouders en mijn arrogante broer.'

Shoganai i ne~

Kyla

Ik blijf gewoon rustig tegen de muur aan hangen alsof er niets is gebeurd. Gek joch toch, zeker gefrustreerd en als hij niet meer uit zijn woorden komt gebruikt hij even zijn krachten, wat gezellig toch. Ik steek mijn hand uit richting het water en trek het naar me toe. Ik maak er een bolletje van en al dat soort shit en loop naar Killan toe. Ik gooi het water in zijn gezicht.
"He wakker worden" lach ik. Ik pak weer wat water en maak mijn jurkje schoon. Het is aardig vies geworden nadat ik vast had gezeten maar het deed me eigenlijk niets. Ik maakte een plekje met ijs op de grond naast Killan en ging op het ijs naast hem zitten. Het ijs voelde vertrouwd aan aan mijn benen en rug. Als of ik eventjes thuis was.
"Maar waarom zijn je ouders vast gezet?" vroeg ik.
Ik wierp weer even een blik naar buiten en zag dat het niet meer zo lang kon duren. Dan zou ik hem eventjes terug pakken en weer doen als of er niets gebeurd was.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.