• Cimmeria Academy is een bijzondere school.
    Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
    Er is niets vreemd aan... alhoewel.
    Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten.
    Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.



    Mensen:
    Jongens:

    Xavier Jonathan Devinson - Poeh
    Timothy Rhine - Poeh
    Ryan Vilian Parker - WillNotLearn

    Meisjes:
    Alexi Jaylin Parker - LostMagic
    Helena ariana Levingar - MyMisery
    Sky Leslie Whitefield - jaimyhoi
    Amare Catherine Eastwood - Prisoner


    Engelen:
    Jongens:

    Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    Nathan Alexander Scagotti - WillNotLearn

    Meisjes:
    Amarantha Hayde Smith - xEques
    Maddison Eva Ferdge - MyMisery
    Daléna Mozette Mandore - Dashed
    Elena Gracia Ramirez - Poeh


    Demonen:
    Jongens:
    Axton Crawford - JokerBaby
    Jake Alexander Sadler - LostMagic

    Meisjes:
    Arleigh Erwina Johnson - 4everdeen
    Vanessa Elenore Woods - Poeh
    Leslie Day - jaimyhoi


    Naam:
    Roepnaam:
    Leeftijd:
    Demon/ Engel/ mens:
    Uiterlijk / foto:
    Karakter (geen perfectie):
    Extra:



    REGELS

    OCC : tussen haakjes [] () || of {}
    Naamsverandering doorgeven

    Rollentopic
    Lessenrooster (alleen van de maandag. De rest moet nog uitgewerkt worden.)


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Nathan

    'Nog 5. Muziek, Aardrijkskunde, Godsdienst, Kunst en Frans' Andwoorde Elena lachend, 'Ugh Frans' Mompelde Nathan, het vak had hij jaren geleden al gehad en hij had dan ook altijd al een afkeur voor frans gehad. 'Waarom leren ze niet gewoon Italiaans? En hoe komt het dat jij nooit ziek word van school, hoevaak je het ook doet?'


    Don't be like the rest of them, darling

    {): See you later then.. }


    Don't be like the rest of them, darling

    Amare

    Ik grinnik. ' Je ziet zo wel wat voor auto. ' ik keek hem aan en gooide de sleutels weer naar hem. 'Hou voorlopig maar bij je. ' We kwamen het pad op e liepen door. ' Wat voor auto beentje dan aan het sleutelen? 'Vroeg ik toen geïnteresseerd. Ja ik was een meisje. Maar zoals jullie al hadden gemerkt ben ik niet zo van parels en diamanten.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Elena lachte alweer. "Dat zou je wel leuk vinden hé, Scagotti." zei ze en zuchtte toen. "School leert je dingen, Nathan. Ik ben al naar honderd verschillende scholen gegaan en nog steeds leer ik dingen bij." Ze glimlachte vriendelijk naar hem, hopend dat hij zou begrijpen dat school belangrijk is. Zelfs voor Engelen van eeuwen oud.

    [ bericht aangepast op 8 juli 2012 - 15:19 ]


    kindness is never a burden.

    Timo.
    Behendig ving ik de sleutels met mijn beide handen. "Een oude pick up die ik voor een prikje had kunnen kopen. Met het geld voor de onderdelen had ik al lang een Mercedes gekocht." Ik slaakte een diepe zucht,"Al mijn collegegeld verdaan aan dat stuk oud ijzer."


    kindness is never a burden.

    Nathan

    'Dat zou je wel leuk vinden hé, Scagotti' Zegt ze lachend, 'School leert je dingen, Nathan. Ik ben al naar honderd verschillende scholen gegaan en nog steeds leer ik dingen bij' Zei ze vriendelijk lachend. 'En hou oud ben je nu ongeveer?' Vroeg Nathan haar grijnzend, meer nieuwschierig naar wie er ouder was, zij of hij.


    Don't be like the rest of them, darling

    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Ze trok haar wenkbrauw op. "319." zei Elena en wachtte af op het antwoord van Nathan. Zelf wilde ze wel weten hoe lang hij al op deze aarde rondliep. Meneer Thomas was er nog steeds niet en dat verontrustte Elena wel een beetje. Ze haatte wachten of nog erger; studie.

    [ bericht aangepast op 8 juli 2012 - 15:24 ]


    kindness is never a burden.

    Nathan

    '319' Andwoorde ze, Jammer dat verloor hij dus blijkbaar, hij was ergens in de richting van 250 dus dan zou zei 69 jaar ouder zijn. 'Hmm.. Dan ben je dus soiwieso ouder, volgens mij ben ik ergens in de richting van 250 als ik het goed heb'

    {Het was toch ongeveer 250? Of had ik dat fout? Ik was te lui om het op te zoeken.}


    Don't be like the rest of them, darling

    [Ongeveer... denk ik... Was dat al vergeten. s: ]

    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Elena haalde haar schouders op. "We zijn nu toch 16. Wacht jij bent ouder, niet?" Nathan zag er ouder oud dan 16 dus dat maakte het ook wel terug even.


    kindness is never a burden.

    Nathan

    'We zijn nu toch 16. Wacht jij bent ouder, niet?' Vroeg ze, 'Jep, ik ben 19' Andwoorde Nathan grijnzend, waarna ze het lokaal doorkeek waar de leraar nogsteeds niet was verschenen.. Raar..


    Don't be like the rest of them, darling

    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Elena glimlachte,"Dat maakt het dan toch weer even." sprak ze haar gedachten luidop. Ze bleef maar blikken op de deur werpen, maar meneer Thomas was er nog steeds niet. "Waar zou hij zijn?" mijmerde ze hardop.


    kindness is never a burden.

    Nathan

    'Dat maakt het dan toch weer even. Waar zou hij zijn?' Vroeg ze waarschijnlijk doelend op de leeraar, 'In de leraaren kamer?' Opperde hij, niet erg overtuigt


    Don't be like the rest of them, darling

    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Elena keek Nathan aan alsof hij niet goed wijs was,"Hij moet wel les geven hé." zei ze en dacht na. De lerarenkamer, pff. Na een tijdje sprong ze overeind. "Ik ga hem zoeken." deelde ze mee en draaide zich om naar Nathan. "Blijf je lekker zitten of ga je ook mee?"


    kindness is never a burden.

    Nathan

    'Ik ga wel mee' Zei hij grijnzend waarna hij opstond en zijn was van de grond haalde om die vervolgens aan zijn schouder te hangen, veel zin had het ook niet om hier te blijven zitten dus kon hij beter meegaan.


    Don't be like the rest of them, darling

    [Wie heeft btw al een date voor het herfstbal en wie niet? ]
    Elena Gracia Ramirez • Engel.
    Blij huppelde Elena naar de deur en liep de gang op. Die was zo verlaten en leeg als de schuur van haar oude boerderij. Het enige wat daar ligt is stro, véél stro. "Misschien is hij wel ziek?" zei Elena tegen Nathan en liep naar de lerarenkamer. Zee klopte beleefd aan en wanneer ze toestemming kreeg opende ze de deur en vroeg naar meneer Thomas. "Die is hier niet." kreeg ze als enige antwoord. "Waar is hij dan wel?" "Ergens." Lekker behulpzaam. Ze deed de deur terug dicht en draaide zich om naar Nathan. "Verdwenen." vatte ze alles samen.


    kindness is never a burden.