• Cimmeria Academy is een bijzondere school.
    Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
    Er is niets vreemd aan... alhoewel.
    Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten.
    Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.



    Mensen:
    Jongens:

    Xavier Jonathan Devinson - Poeh
    Timothy Rhine - Poeh
    Ryan Vilian Parker - WillNotLearn

    Meisjes:
    Alexi Jaylin Parker - LostMagic
    Helena ariana Levingar - MyMisery
    Sky Leslie Whitefield - jaimyhoi
    Amare Catherine Eastwood - Prisoner


    Engelen:
    Jongens:

    Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    Nathan Alexander Scagotti - WillNotLearn

    Meisjes:
    Amarantha Hayde Smith - xEques
    Maddison Eva Ferdge - MyMisery
    Daléna Mozette Mandore - Dashed
    Elena Gracia Ramirez - Poeh


    Demonen:
    Jongens:
    Axton Crawford - JokerBaby
    Jake Alexander Sadler - LostMagic

    Meisjes:
    Arleigh Erwina Johnson - 4everdeen
    Vanessa Elenore Woods - Poeh
    Leslie Day - jaimyhoi


    Naam:
    Roepnaam:
    Leeftijd:
    Demon/ Engel/ mens:
    Uiterlijk / foto:
    Karakter (geen perfectie):
    Extra:



    REGELS

    OCC : tussen haakjes [] () || of {}
    Naamsverandering doorgeven

    Rollentopic
    Lessenrooster (alleen van de maandag. De rest moet nog uitgewerkt worden.)


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    "Hé, je hoeft niet bang te zijn." Ik leg mijn hand geruststellend op haar been. "En als jij wilt dat ik traag rij, doe ik dat... Hoe erg ik het ook vind."
    Ik kijk haar aan en glimlach lief.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    'Wat vind je eigenlijk zo erg aan normaal rijden?' zeg ik en beantwoord zijn glimlach. Ik speel wat met de vingers van zijn hand om me met iets bezig te houden.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    Ik leun achterover in mijn zetel en glimlach.
    "Ik mis de kick dan. Ik hou van deze wagen. Hoor je de motor?"
    ik druk even het gaspedaal wat harder in en hij ronkt soepel.
    "Hij is zo zacht, maar toch zo vol met kracht. En voel je die grip? Voel je hoe de banden wel op de wegdek lijken geplakt te zitten? En die bochten..." ik kijk haar grijnzend aan. "Sorry, ik verveel je."

    [ bericht aangepast op 8 juli 2012 - 21:13 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    'Oke.... je bent verliefd op je auto. Moet ik me zorgen maken?' grinnik ik.
    'Je zei dat ik naar het gesticht zou moeten dan, dan kom jij maar met me mee wegens te grote liefde voor materiële zaken.'


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    "Ik ben er niet verliefd op." grinnik ik. "Maar ik hou ervan om ermee te rijden en vooral snel. Dan voelt het pas echt goed." grijns ik.
    "Maar wat nog beter is, is rijden in mijn auto met jou naast mij."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    'Tjah... zolang ik geen hartattack krijg als je snel rijd is het goed.' lach ik. 'Trouwens mijn vrees voor snel rijden is misschien te wijten dat ik geen auto heb en er bijna nooit in één zit?' vraag ik lachend.
    Het is we waar, al heel mijn leven ga ik weg met de bus of met de trein. De weinige momenten waar ik in een auto van een vriendin of taxi zat kan je op 2 handen tellen.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    Ik grinnik zachtjes.
    "Als je niet naar buiten kijkt, merk je het niet eens dat je snel gaat in deze wagen."
    Ik drukte het gaspedaal zacht in en begon kalm aan harder te rijden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    'Naar wat moet ik dan wel kijken.' merk ik op. 'Ik kan ook mijn ogen dicht doen dan merken we helemaal niet dat we rijden.' mompel ik erachter.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    "Hmm, kijk naar je handen... Kijk naar mij." stel ik voor. Ik hou mijn handen op de weg gericht, terwijl ik nog wat sneller ging.
    Ze had het waarschijnlijk nog niet eens door dat we al 100 gingen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    'Als ik naar jouw kijk dan kan je je aandacht niet op de weg houden denk ik, dus ik kijk wel even naar mijn handen.' zeg ik zuchtend en blik even naar buiten waar ik al snel spijt van heb. De bomen en huizen schieten voorbij. Vlug sluit ik mijn ogen en doe alsof ik naar mijn handen kijk.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    Ik rijd nog wat sneller en geniet er echt van nu. Met mijn hand nog steeds op Alexi's been, kon ik niets anders dan grijnzen.
    Plots sloeg ik de grote baan af en terwijl ik over de kleinere baantjes navigeerde, ging ik wat trager rijden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    Ik haal Axton's hand van mijn been en houd hem in mijn handen.
    Ik probeer niet de denken aan het feit dat hij rijd en ik hier half zit te flippen en denk dat we in de kamer zijn en ik met Axton's vingers daar speel.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    Hoe langer we rijden, hoe onbegaanbaarder de weg wordt en hoe meer ik mijn tempo moet minderen. Na een tijd zet ik de wagen stil.
    De weg die we volgden was abrupt gestopt.
    "Vanaf hier moeten we te voet verder." Ik stapte uit en liep naar haar kant van de wagen om de deur voor haar open te doen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alexi Parker
    Ik stap uit en neem de omgeving in me op.
    Ik herken er niets. 'Leid me maar de weg.' lach ik en verstrengel mijn vingers met de zijne.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 9:14 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    "Graag." grinnik ik.
    Ik sla mijn arm om haar middel en leid haar het bos door. Het is niet ver meer nu. Na enkele minuten in een niet ongemakkelijke stilte, stappen we plots vanonder de schaduwen vandaan. Voor ons is er enkele meters van gras en dan... niets meer. Lucht en nog meer lucht.
    We stonden op kliffen ergens vlak boven de zee. De perfecte plek om je vleugels uit te slaan en gewoon even te vliegen. Niemand kwam hier en niemand zag je dus.


    “To live will be an awfully big adventure.”