• Het is weer tijd voor de Honger Spelen!
    Ook dit jaar lijkt het weer normaal, maar de arena is niet wat het lijkt..
    Het zit vol met vallen..
    Valluiken, takken die zomaar verdwijnen en ga zo maar door!
    Kan jij dit winnen?




    De arena:

    1. Een grote zandvlakte, met in het midden de hoorn.
    Dit is de enige hete plek in de arena, de temperatuur is hier 37 graden.

    2. Ongeveer de helft van de arena bestaat uit rotsen, hierin zitten ook grotten. Maar kijk uit. Er vallen stenen, en er zijn verborgen valluiken.

    3. Een hoge berg met op de top een meer. Uit dit meer stromen allemaal kleine riviertjes. Door het rotsengebied of de jungle naar het grote meer. Het meer op de top is koud water.

    4. De jungle, een groot gebed vol planten en bomen. Het is niet even makkelijk als het lijkt om je te kunnen verschuilen. Als je klimt kan je vallen door takken die verdwijnen. Het zit hier ook vol met dieren. Zoals trackerjackers en Jabberjays. Er zijn hele kleine meertjes, en sommigen zijn giftig. Je krijgt waanbeelden en sterft uiteindelijk door de vergiftiging.

    5. Een groot meer, helemaal achterin de jungle. Er is niks om je bij te verschuilen, het is helemaal openbaar. Dit is warm water.

    District 1:
    m/v

    District 2:
    m/v

    District 3:
    m/v

    District 4:
    g/v

    District 5:
    m/v

    District 6:
    m/v

    District 7:
    m/v

    District 8:
    m/v

    District 9:
    m/v

    District 10:
    m/v

    District 11:
    m/v

    District 12:
    m/v

    Story
    Inschrijven kan altijd!

    Regels:
    •Langer dan 4 dagen niet actief = dood
    •Max. 2 tributen. Maar één moet er da snel sterven
    •Dood of verwond alleen met toestemming
    •Je krijgt niet de hele tijd parachuutjes
    •Als je nooit gewond raakt sturen de spelmakers wat op je af
    •OOC met haakjes!

    [ bericht aangepast op 24 juni 2012 - 13:34 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Justin.

    Carmen geeft de ketting en ik bijt op mijn lip. Zachtjes schuif ik de ring vsn mijn vinger en geef die aan haar. 'Hang deze erbij. ' zei ik toen met een glimlach.
    Elk deeltje had wel iets en het gif begon zich sneller in me te verspreiden. Ik voelde me duizelig worden en schoof de ring om haar vinger. 'Draag deze met de goede herinneringen. Het is een bescherm ring die ik hsd gekregen. De blauwe steen is een symbool. ' ik glimlachte en keek naar het bandje om mijn pols. 'Kan je me beloven dit aan mijn broertje te geven in 1? Zijn naam is Devon.' Zeg ik dan met een glimlach. 'Hij lijkt precies op me..alleen is hij kleiner en jonger.
    Mijn blik gleed naar Carmen en ik pakte alvast een paar bessen. 'Ik kan het niet lsnger meer volhouden. ' fluisterde ik in haar oor. Het gif voelde ik mijn aderen vinnen dringen en een traan glipte uit mijn oog. Het deed pijn , pijn om iedereen te verlaten, pijn om Carmen en Freya zo te zien. Het enige wat me geruststelde was dat ik Carmen niet achterliet. We gingen samen en bleven bij elkaaar.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Freya

    Mijn ogen ontmoetten die van Carmen en het schoot me te binnen dat dit wel één van de laatste keren zou zijn.. dat ik ooit een blik met haar kon delen.
    Krampachtig staat ze op en haar mondhoeken glijden omhoog in een pijnlijke glimlach. 'Het gaat wel hoor.' ondanks haar woorden geloof ik er niets van. Ze ziet er ronduit vreselijk uit.
    Terwijl ze haar zwaard gebruikt als steun gaat ze met haar hand in haar nek en houdt dan mijn hand vast. Ik voel iets warms en hard tegen mijn vinger drukken en als ik mijn hand open doe zie ik een prachtige ketting liggen.
    'Dit is mijn aandenken. Raak hem niet kwijt. Hij is voor jou. Ik en justin hebben besloten dat jij zal winnen. Beloof me dat je die ketting nooit af zou doen.' ongelovig keek ik hen aan, van Carmen naar Justin en weer terug. Ik wilde iets zeggen, heb bedanken maar er kwamen geen woorden over mijn lippen. Er waren dan ook geen woorden voor wat ze wilden opgeven, voor mij.
    'Natuurlijk Car,' zei ik, met de tranen in mijn stem duidelijk te horen. 'Nooit.'
    Dan komt Justin in beweging, hij haalt een ring van zijn vinger en geeft die aan mij. ' 'Hang deze erbij.' ik knik maar durf niets te zeggen vanwege de enorme brok in mijn keel.
    'Draag deze met de goede herinneringen. Het is een bescherm ring die ik had gekregen. De blauwe steen is een symbool.' Ik knikte nogmaals en voelde de tranen prikken.
    'Kan je me beloven dit aan mijn broertje te geven in 1? Zijn naam is Devon. Hij lijkt precies op me..alleen is hij kleiner en jonger.'
    'Beloofd Justin. Ik zorg ervoor dat hij zal weten hoe heldhaftig zijn broer was.' ik kijk hen beiden lang aan, omhels Justin en loop dan met open armen op Carmen af. Als ik haar gebroken lichaam tegen dat van mij voel stromen de tranen als kleine riviertjes over mijn wangen.
    'Je bent geweldig,' fluister ik in haar oor. 'Nooit zal ik je vergeten. Je blijft voor altijd in mijn hart.' dan laat ik haar los en wend mijn ogen af. Wanneer ze sterven... ik zal het niet aankunnen, misschien zelf ook naar de bessen grijpen.
    'Vaarwel vrienden. Jullie zullen beiden de geschiedenis ingaan als de dapperste tributen in de Hongerspelen. Jullie zullen herinnert worden.'


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    BBUUUHHUUUUMMMPPP


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Ik moet niet reageren :W


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Ik ook niet geheh.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmenta --> Aeras


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Ik wel. Ik ga al schrijven. Sorry was druk door school :S]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Frodo schreef:
    Freya

    Mijn ogen ontmoetten die van Carmen en het schoot me te binnen dat dit wel één van de laatste keren zou zijn.. dat ik ooit een blik met haar kon delen.
    Krampachtig staat ze op en haar mondhoeken glijden omhoog in een pijnlijke glimlach. 'Het gaat wel hoor.' ondanks haar woorden geloof ik er niets van. Ze ziet er ronduit vreselijk uit.
    Terwijl ze haar zwaard gebruikt als steun gaat ze met haar hand in haar nek en houdt dan mijn hand vast. Ik voel iets warms en hard tegen mijn vinger drukken en als ik mijn hand open doe zie ik een prachtige ketting liggen.
    'Dit is mijn aandenken. Raak hem niet kwijt. Hij is voor jou. Ik en justin hebben besloten dat jij zal winnen. Beloof me dat je die ketting nooit af zou doen.' ongelovig keek ik hen aan, van Carmen naar Justin en weer terug. Ik wilde iets zeggen, heb bedanken maar er kwamen geen woorden over mijn lippen. Er waren dan ook geen woorden voor wat ze wilden opgeven, voor mij.
    'Natuurlijk Car,' zei ik, met de tranen in mijn stem duidelijk te horen. 'Nooit.'
    Dan komt Justin in beweging, hij haalt een ring van zijn vinger en geeft die aan mij. ' 'Hang deze erbij.' ik knik maar durf niets te zeggen vanwege de enorme brok in mijn keel.
    'Draag deze met de goede herinneringen. Het is een bescherm ring die ik had gekregen. De blauwe steen is een symbool.' Ik knikte nogmaals en voelde de tranen prikken.
    'Kan je me beloven dit aan mijn broertje te geven in 1? Zijn naam is Devon. Hij lijkt precies op me..alleen is hij kleiner en jonger.'
    'Beloofd Justin. Ik zorg ervoor dat hij zal weten hoe heldhaftig zijn broer was.' ik kijk hen beiden lang aan, omhels Justin en loop dan met open armen op Carmen af. Als ik haar gebroken lichaam tegen dat van mij voel stromen de tranen als kleine riviertjes over mijn wangen.
    'Je bent geweldig,' fluister ik in haar oor. 'Nooit zal ik je vergeten. Je blijft voor altijd in mijn hart.' dan laat ik haar los en wend mijn ogen af. Wanneer ze sterven... ik zal het niet aankunnen, misschien zelf ook naar de bessen grijpen.
    'Vaarwel vrienden. Jullie zullen beiden de geschiedenis ingaan als de dapperste tributen in de Hongerspelen. Jullie zullen herinnert worden.'


    Carmen
    Justin gaf zijn ring aan freya en nadat zij geknuffeld hadden houd ze haar armen open en knuffel ik haar. Mijn lichaam deed pijn. Was gammel, maar ik hield het vol. Ondanks alle pijn. Ze fluistert in mijn oor en ik laat tranen stromen. Ze lopen in straaltjes paralel aan naar beneden. 'Ik hou van je en ga je missen bik heb nog nooit zo'n goede vriendin gehad.' Zeg ik als ik haar loslaat. 'Vaarwel vrienden. Jullie zullen beiden de geschiedenis ingaan als de dapperste tributen in de Hongerspelen. Jullie zullen herinnert worden.' Zegt ze dan. De spelmakers vinden het blijkbaar te lang duren als ik opeens een hard gebrul hoor. 'Komt ik wil het snel doen. Ik wil niet open gereten mijn kist in of dat Freya misschien ernstig verwond word dat wil ik niet riskeren.' Zeg ik besluitend. Ik pak Justins hand en mijn andere hand de bessen als ik de brul hier dichtbij ons hoor. Ik zie hem op Freya afspringen. Ze wouden hetceindeczien tussen de twee geliefdes. Fuck. Ik pak het zwaard en sla een kreet en hak op het dier af voor het bij Freya kan komen maar daardoor krijg ik een klauw in mijn gezicht. Al mijn zwaard zit op zijn borst.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Justin.

    Het beest kwam op Freya af en Carmen had nog snel een zwaard gegooid. Ook ik had een paar messen geworpen en ik trok Carmen naar me toe, twijfels had ik niet ik dit was wat ik wou. Ik liet mijn tranen vloeien, het kon me niks meer schelen en we zagen er beide afgetakeld uit. Achter me hoorde ik nog een grom en een beest sprong op mijn rug. Ik slikte en schreeuwde even kort van pijn maar stak mijn laatste en scherpte mes in zijn nek en rukte zijn kop eraf. Ik gooide het woest weg en met mijn laatste krachten die ik had pakte ik Carmen. "Ik hou van je." zei ik nog simpel en ik stopte de bessen in mijn mond en kuste haar teder en zachtjes. We zouden weer herenigt worden in de plek waar we zouden gaan belanden en ik had haar dicht naar me toegetrokken. De bessen beten we en ik stak nog het teken van district 1 op voor we neervielen en met opslag dood waren.

    (Sorry nogal oppervlakkig maar ik ben kappooott )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Freya

    Ineens schrikken we op door een hard gebrul. Wat, denkt de Spelmaker dat we nog niet genoeg geleden hebben?! Vanuit de verte zie ik een enorm groot beest op ons aflopen en ik sta verstijfd van angst. In tegenstelling tot Carmen, die direct in actie komt. Voor de zoveelste keer redt ze mijn leven, dat nu bijna niets meer betekend. Al snel lag het dode beest voor mijn voeten en zag ik hoe Justin de bessen in zijn mond propte, waarna hij Carmen op de mond kuste. Het was gedaan.
    Ik wendde mijn blik af en viel op mijn knieën, mijn hoofd in mijn handen verstopt. Ik gierde het uit en mijn lijf schokte door de onbebeersbare snikken.
    'Jullie kampioen van de 35ste Hongerspelen: Freya Parker!' hoorde ik de Spelmaker zeggen. Ik bewoog niet. Ergens boven me hoorde ik een hoovercraft doe me kwam halen maar het boeide me helemaal niets. Ik schoof naar Carmen en Justin, legde hun handen ineen en kuste heb beiden op het voorhoofd. Met een nat gezicht van de tranen bracht ik mijn wijs- en middelvinger naar mijn lippen en toen naar de hele arena.
    Het was voorbij.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Voornaam, bijnaam: Abigail , Abi
    Achternaam: Adornment
    Volledige naam: Vogue Abigail Adornment
    Leeftijd, geboortedatum: 17
    District: 8
    Familie:1 broer Louis en 1 klein zusje Felicite
    Karakter: Abigail is een echt meisje-meisje ze is lief en flirterig. maar ze kan heet arrogant doen!
    Uiterlijk:Abigail heeft lange bruine krullen en grijzen-groenen ogen.


    Sterkste punt in de arena: Abigail kan met eigelijk alles overweg. maar het beste met werpmessen. en het minste in pijl en boog
    Overig: haar districts aandenken is een diamanten ring





    (srry als die het niet doet ik ben er nog niet zo goed in(A))


    live your life, it is beautiful as it is!