[RPG] Boarding School ~ Topic 7. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 juni 2012 - 10:06 ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Stefano

Ik ging iets verder van haar af zitten zodat ik haar helemaal kon bekijken. 'Het maakt mij heel veel uit, Dawn!' riep ik terug. Ik voelde me een beetje boos worden. Boos omdat ze zichzelf pijn deed, omdat ik haar daar niet tegen kon beschermen. Ik kon haar namelijk beschermen tegen anderen.. Maar niet tegen zichzelf..

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Dawn Mary Claire:

'Het maakt mij heel veel uit, Dawn!' riep hij terug. Ik voelde dat er tranen over mijn wangen rolde en ik snikte lcihtjes. Ik keek naar mijn armen, toen ik voor het eerst mezelf ging snijden, deed het echt pijn. Maaar opeen gegevend moment werd het als een verdowing op mijn andere pijnen die ik kreeg door andere mensen. Die pijn werd anders, aantrekkelijker en toen had ik het niet door en sneede mezelf. En later kwam er neigingen aan de pas, het werd onbewust. Het werd een deel van mij geworden.. Ik keek hem met betraande ogen aan en sloeg mijn ogen beschaamd neer.

One Who Travels A Higher Path.

Stefano

Ik zag dat ze het moeilijk had en ging weer dichterbij haar zitten en sloeg mijn arm om haar heen. 'Het is oké,' fluisterde ik troostend naar haar. 'Je hoeft je niet te schamen.' zei ik waarna ik haar doordringend aan keek. 'Maar je moet stoppen, het is heel slecht en op een dag kan het helemaal fout gaan. Je kan een ader raken en doodbloedden..' zei ik. Ik voelde dat ik het zelf ook wel moeilijk kreeg. Ik wou niet dat dat gebeurde met haar.. Ik maakte me zorgen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Dawn Mary Claire:

Ik knikte langzaam en keek hem aan, waarnaar ik mijn ogen neersloeg. Tranen biggelde over mijn wangen. 'H-het spijt me' zeg ik snikkend en leg mijn hoofd op zijn schouder. Waarnaar ik mijn beiden mouwen opstroopte en mijn armen bekeek. Het zag er vreselijk eruit..

One Who Travels A Higher Path.

Stefano

'Het is oké,' zei ik nogmaals troostend tegen haar. Ze bekeek haar armen en ik keek er ook naar. Er zaten overal krassen en littekens. Oudere, maar ook verse nog. Waarom wou ze zichzelf dan zo nodig pijn doen? Ik begreep het niet, maar ik wou het niet vragen aan haar.. 'Beloof je me dat je stopt?' vroeg ik zacht.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Adam
'Felic, wat is er?' vraag ik bezorgd als ik zie dat ze naar beneden kijkt en op haar lip bijt. 'Alsjeblieft, als je het ergens niet mee eens bebt, vertel het me. Ik kan er niet tegen als je zo vaag doet,' smeek ik bijna.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

Dawn Mary Claire:

'Beloof je me dat je stopt?' vroeg hij zacht. Ik schrok van dat ene vraag, kon ik wel stoppen? Het was een drugs geworden en een deel van mij. Ik wist niet of ik dat kon. Het voelde zo lekker en verzachtend aan. Maar aan de andere kant ik wou het ook dat het stopt en ook voor stef wou ik het doen. 'Ik probeer het' zeg ik zacht en ging met mijn vingers over mijn littekens.

One Who Travels A Higher Path.

Felicia
'Felies, wat is er?' vraagt hij. 'Asjeblieft, als je het ergens niet mee eens bent, vertel het me. Ik kan er niet tegen als je zo vaag doet.' zegt hij dan. Ik zucht en leg mijn hoofd tegen zijn borst. 'Er is niks.' zeg ik zachtjes. Het doet er niet toe dat ik zoveel twijfel over alles, het maakt niet uit. Dat was iets voor mezelf en niet voor Adam. Dan kijk ik weer naar hem op. 'Ik wist gewoon niet dat het zo snel kon gaan.' zeg ik glimlachend.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Stefano

'Ik probeer het.' zei ze zacht waarna ze met haar vingers over haar littekens ging. 'Dat is niet genoeg,' zei ik terwijl ik haar doordringend aan bleef kijken. 'Beloof het me, dat je jezelf geen pijn meer doet.' zei ik.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Dawn Mary Claire:

'Dat is niet genoeg,' zei hij en kijkt me doordringend aan. 'Beloof het me, dat je jezelf geen pijn meer doet.' zei hij. Ik zuchte en sloeg mijn ogen neer. Ik wou het wel beloven, maar kon ik het wel? 'Ik beloof om mezelf geen pijn meer te doen' zeg ik zuchtend. Ik wist niet of dat gelogen was. Ik wist het niet of ik me daaraan kon houden. Het was een drugs, die kon je niet makkelijk er van af komen.

One Who Travels A Higher Path.

Stefano

'Goed zo,' zei ik zachtjes waarna ik mijn lippen op de hare plaatste.
'Wil je erover praten?' vroeg ik uiteindelijk.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Andrew Cole.

Ik keek voor me uit. Dit was echt zo'n onderwerp waardoor je humeur helemaal naar het nulpunt zakt. Je begon over vanalles na te denken, om tot de conclusie te komen dat je veel meer weet over het leven, dan dat je zelf hebt meegemaakt. "Wat zijn leuke dingen dan ?".

Dawn Mary Claire:

'Goed zo,' zei hij zachtjes en drukt zijn lippen op de mijne. 'Wil je erover praten?' vroeg hij uiteindelijk. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, ik wil hierover zelf nadenken. Maar ik wil er wel later vertellen aan je. Als ik er klaar voor ben' zeg ik zachtjes en streel zijn kaak en zoen hem dan vervolgens.

One Who Travels A Higher Path.

Stefano

Ik knikte als teken dat ik het begreep. Tuurlijk was dat goed, ze moest eerst zelf alles op een rijtje zetten voordat ze het ging bespreken. Ik kreeg kippenvel omdat ze mijn kaak streelde en zoende haar terug. 'Als je weer die behoefte krijg moet je naar me toe komen.' zei ik streng, maar ook weer lief tegen haar.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Dawn Mary Claire:

'Als je weer die behoefte krijg moet je naar me toe komen.' zei hij streng, maar toch lief tegen me. Ik knikte en glimlachte zwakjes. Ik ging weer op zijn schoot zitten en drukte mijn lichaam tegen de zijne. 'Je bent toch niet boos op me?' vroeg ik zachtjes aan hem.

One Who Travels A Higher Path.