RPG || Our Deal. -1- - Speeltopics

Our Deal.

Two gangs. One ruled the streets by day. The other by night. It was only a matter of time before their paths crossed.

Gebaseerd op de clip van Best Coast - Our Deal.
Best eerst bekijken.

About the Night Creepers: De Night Creepers, meesters van de nacht. De Night Creepers bevinden zich meestal in een oud hotel. Ze hebben elk hun kamer en de lobby wat niemands terrein is. Hun graffiti-symbool is de wolf. De Night Creepers dragen zwarte leren jassen met de bekende wolf en 'Night Creepers'.

About the Day Trotters: De Day Trotters, heersers van de dag. Zij bevinden zich meestal in de droogstaande L.A. river. Hun graffiti-symbool is 'Day Trotters ' met een knuppel. De Day Trotters dragen spijkerjassen met in het oranje 'Day Trotters' op.

De bedoeling van de RPG: De haat tussen beiden Gangs duidelijk stellen.

Rollentopic

Night Creepers:
Luna Grace Stark - Poeh
Alexys Rosaline Romano - CarrotCurls
Tyler Jay Romano - CarrotCurls
Zane Asimov -DarkSavior

Day Trotters:
Haven Lockwood - Assassin
Émilie Sophia Dubroux - Bisous
Gereserveerd - Zayngasm
Giovanni Joshua Maxwell - Rechazame
Derek Chris Stephens - Morticia


Regels:
- Geen oneliners, minimum 2 regels.
- Max. 3 rollen per persoon.
- OOC: Tussen haakjes, (){}||[]<> etc.
- Naamsverandering doorgeven.
- Geen mensen buitensluiten
- Geen mensen vermoorden zonder toestemming van deze persoon.

Have fun ^^

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 19:02 ]

---

kindness is never a burden.

Tyler

'Mhm, dan steel je toch weer nieuwe' zeg ik simpel, en steek weer een sigaret op. Ik kijk wat rond, 'leuk plaatsje' zeg ik sarcastisch. Niet dus.. Ik klap mijn stiletto open en dicht. Verveel me...

---

El Diablo.

Grace
Daar had hij wat, dacht Grace en liep terug naar hun krot. Ze zette gelijk de aftandse tv aan en keek ongeïnteresseerd naar het nieuws. Zelfde bullshit elke dag.

---

kindness is never a burden.

Tyler

Ik grinnik, en plof op een oude bank.
'Dus, hoe gaan we ons de rest van de dag vermaken' lach ik.

---

El Diablo.

[Ciao. CU 2morrow.]

---

kindness is never a burden.

CarrotCurls schreef:
Tyler

Ik grinnik, en plof op een oude bank.
'Dus, hoe gaan we ons de rest van de dag vermaken' lach ik.

[you can always go back a.]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Derek Chris Stephens.
“Alles is oké. Zo erg was het nou ook weer niet.” Zei ze, maar het klonk niet echt overtuigend. Opeens sloeg Giovanni zijn gespierde arm die onder de tatoeages zat om haar middel. Ik kon het niet laten een beetje jaloers te voelen.
“Kom, stukje lopen, geloof me het werkt.” Hij trekt haar praktisch bij me vandaan, maar stopt dan even en glimlacht naar me. Niet kwijlen.
“Je mag ook mee als je wilt,” zegt hij en ik grijns. “O, toch wel? Wil je niet liever alleen met Haven zijn? Je weet dat je concurrentie hebt, hé.” Lachte ik en liep naar hem en Haven toe.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Haven Lockwood
"Zeker weten dat het gaat?" vraagt Émilie. Ik knik en maak mezelf groter, wat bijna gelijk teniet word gedaan door de gespierde arm van Gio die om me heen geslagen word.
"Kom, stukje lopen, geloof me het werkt." Hij trekt me mee en kijkt dan achter naar Chris. "Je mag ook mee als je wilt." zegt hij tegen hem.
"O, toch wel? Wil je niet liever alleen met Haven zijn? Je weet dat je concurrentie hebt, hé." lacht hij en loopt op ons of. Ik trek even verbaasd een wenkbrauw op en laat hem dan weer zakken. Gelijk schud ik Giovanni's arm van me af.
"Ik zei dat het wel ging." mompel ik, hoewel ik toch dicht bij de jongens blijf staan.

---

Your make-up is terrible

Giovanni Joshua Maxwell
"o toch wel? wil je niet liever alleen met Haven zijn? je weet dat je concurrentie hebt he?" lacht Chris en loopt op ons af. "Ik ben niet bang voor Concurrentie" lach ik. Haven schud haar arm van me af. "Ik zei dat het wel ging" mompelt Haven. Ik kijk haar met mijn puppy-bruine ogen aan. "Loop nou maar gewoon mee, anders til ik je over mijn schouder" zeg ik en ik haal even speels een wenkbrouw op. "Wij hebben allemaal op dit punt gestaan, waar jij nu staat. Je hoeft je niet te schamen en wij weten wat te doen dus loop maar gewoon mee"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Derek Chris Stephens.
“Ik ben niet bang voor concurrentie,” Lachte hij. Nee, zoiets dacht ik al, huh.
Haven schudde zijn arm van haar af en ik keek grijnzend toe. “Ik zei dat het wel ging.” Mompelde ze, echter bleef ze toch dicht bij ons staan.
“Loop nou maar gewoon mee, anders til ik je over mijn schouder,” Zei hij en haalde speels even zijn wenkbrauw op, waardoor ik snel weer terug naar Haven keek.
“Wij hebben allemaal op dit punt gestaan, waar jij nu staat. Je hoeft je niet te schamen en wij weten wat te doen dus loop maar gewoon mee.” Ik lachte even, keek Giovanni even aan, maar keek toen snel weer terug, aangezien ik bang was dat ik ging staren.
“Laten we maar gewoon lopen, Haven kan dat prima.” Glimlachte ik en deed mijn handen weer in mijn broekzakken, waarna er weer een lui glimlachje mijn lippen op gleed. “Wil je nog mee?” Automatisch wiebelde ik met mijn wenkbrauwen, maar dat was niet zo bedoeld, al kon het wel helpen ‘hetero’ te zijn. Ik was dat gewoon, ik móest dat. Ik had geen keuze.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Haven Lockwood
"Loop nou maar gewoon mee, anders til ik je over mijn schouder." zegt hij en haalde speels even zijn wenkbrauw op, waarop ik wel moest glimlachen. "Wij hebben allemaal op dit punt gestaan, waar jij nu staat. Je hoeft je niet te schamen en wij weten wat te doen dus loop maar gewoon mee." Ik hoor Chris lachen.
"Laten we maar gewoon lopen, Haven kan dat prima." zegt hij glimlachend.
"Inderdaad." beaam ik.
"Wil je nog mee?" Hij wiebelt met zijn wenkbrauw en ik kijk weg.
"Eh- natuurlijk." Ik struikel over mijn woorden maar vind mijn normale spraak weer terug als ik weg blijf kijken. "Zolang jullie niet denken dat ik een bang meisje ben dat beschermt moet worden." Ik richt me weer op zodat ik groter en sterker lijk, zelfverzekerder.

---

Your make-up is terrible

Giovanni Joshua Maxwell
"Zolang jullie maar niet denken dat ik een bang meisje ben dat beschermt moet worden" zegt Haven. Ik schiet in de lach. "tuurlijk denk ik dat en dan ben ik je prins die je komt redden" Ik pak Haven haar hand en trek haar naar me toe. "ooh liefste prinses ik heb je gered, nu ga ik dood en smácht naar een afscheidskus" zeg ik dramatisch maar kan mijn lachen niet inhouden. "tuurlijk denk ik dat niet" lach ik terwijl ik haar hand vast blijf houden en haar meettrek

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Derek Chris Stephens.
“Eh- natuurlijk.” Ze struikelde over haar woorden, maar leek hierna weer gewoon normale spraak teruggevonden te hebben. “Zolang jullie niet denken dat ik een bang meisje ben dat beschermd moet worden.” Hierna maakte zij zich wat groter en sterker en ik grinnikte, voordat ik echter kon antwoorden deed Giovanni het al.
“Tuurlijk denk ik dat en dan ben ik je prins die je komt redden,” Hij pakte haar hand en trok haar naar zich toe. “Ooh liefste prinses, ik heb je gered, nu ga ik dood en smácht naar een afscheidskus,” Zegt hij dramatisch, maar kan hierna zijn lachen niet meer inhouden en ik ook niet meer, waardoor we allebei praktisch dubbel liggen.
“Tuurlijk denk ik dat niet,” lachte hij terwijl hij haar hand vast bleef houden en haar meetrok, maar ik trok haar uit zijn greep, waardoor ze tegen mijn borstkas aanviel en ik haar vasthield, waarbij ik Giovanni plagerig uitdagend aankeek. “Jij misschien niet, maar dan ben ik de prins wel hoor,” Lachte ik speels, maar iedereen kon duidelijk horen dat ik het als een grapje bedoelde.
Hierna keek ik Haven aan, terwijl ik nog steeds mijn arm om haar heen had. Eigenlijk zou ik nu niet moeten bedenken dat er hier een jongen moest staan, maar ik kon het niet laten. Toch gleed er een goed getrainde charmante glimlach op mijn gezicht toen ik haar aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Giovanni Joshua Maxwell
"Jij mosschien niet maar dan ben ik de prins wel hoor" zegt Chris nadat hij haar tegen zich aan heeft getrokken. Ik voel een steek van Jaloersie. Stiekem vond ik haar gewoon al een tijd leuk maar natuurlijk te koppig om toe te geven. Glimlachend kijk ik toe terwijl ik mijn handen in mijn zakken stop. Ik gun hem ook zijn lol. Ik raak niet zo snel geintimideerd door dit

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Haven Lockwood

"Tuurlijk denk ik dat en dan ben ik je prins die je komt redden." Hij pakt mijn hand en trek me naar hem toe. "Ooh liefste prinses, ik heb je gered, nu ga ik dood en smácht naar een afscheidskus." zegt hij dramatisch en hij en Chris beginnen luid te lachen, waarna ik er een lach uit pers. Jahoor, maak er maar weer gebruik van. "Tuurlijk denk ik dat niet." lacht hij terwijl hij mijn hand vast blijft houden en mij meetrekt. Voor ik het weet pakt Chris me vast en trekt me mee, waardoor ik tegen zijn borstkas aanval en hij me vasthoud, waarbij hij Giovanni plagerig uitdagend aankijkt.
"Jij misschien niet, maar dan ben ik de prins wel hoor." lacht hij en ik hoor de speelse ondertoon. Hij kijkt me aan en houd zijn arm om me heen geslagen. Ik word langzaam rood maar laat niets meer en als hij me charmant glimlachend aankijkt, kijk ik uitdagend terug. Maar al snel verander ik in mijn oude zelf en wurm ik me uit zijn omhelsing.
"Ik weet het wel weer." zeg ik. "Ik zit hier met twee homofiele prinsen opgescheept die met een meisje overgooien om elkaars aandacht te trekken." zeg ik plagerig, vanuit mij is dit zeker weten een grap. Nu kan ik eindelijk een terug plagen.

---

Your make-up is terrible

[nvm]

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 22:37 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered