RPG || Our Deal. -1- - Speeltopics

Our Deal.

Two gangs. One ruled the streets by day. The other by night. It was only a matter of time before their paths crossed.

Gebaseerd op de clip van Best Coast - Our Deal.
Best eerst bekijken.

About the Night Creepers: De Night Creepers, meesters van de nacht. De Night Creepers bevinden zich meestal in een oud hotel. Ze hebben elk hun kamer en de lobby wat niemands terrein is. Hun graffiti-symbool is de wolf. De Night Creepers dragen zwarte leren jassen met de bekende wolf en 'Night Creepers'.

About the Day Trotters: De Day Trotters, heersers van de dag. Zij bevinden zich meestal in de droogstaande L.A. river. Hun graffiti-symbool is 'Day Trotters ' met een knuppel. De Day Trotters dragen spijkerjassen met in het oranje 'Day Trotters' op.

De bedoeling van de RPG: De haat tussen beiden Gangs duidelijk stellen.

Rollentopic

Night Creepers:
Luna Grace Stark - Poeh
Alexys Rosaline Romano - CarrotCurls
Tyler Jay Romano - CarrotCurls
Zane Asimov -DarkSavior

Day Trotters:
Haven Lockwood - Assassin
Émilie Sophia Dubroux - Bisous
Gereserveerd - Zayngasm
Giovanni Joshua Maxwell - Rechazame
Derek Chris Stephens - Morticia


Regels:
- Geen oneliners, minimum 2 regels.
- Max. 3 rollen per persoon.
- OOC: Tussen haakjes, (){}||[]<> etc.
- Naamsverandering doorgeven.
- Geen mensen buitensluiten
- Geen mensen vermoorden zonder toestemming van deze persoon.

Have fun ^^

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 19:02 ]

---

kindness is never a burden.

Annaleigh.
"Wat verschrikkelijk gezellig is het hier." Wist ik er nog even komisch door heen te roepen. Al het geschreeuw sloeg nergens op, zelfs niet het geschreeuw van mijn eigen gang. Deze ruzies waren me altijd een plezier om aan te horen, er moest een boek over geschreven worden. 'Het onzinnige leven van losers die zich vervelen en daarom elkaar gaan pesten'. Het zou een boek zijn want ik zonder twijfel gekocht had, als ik op het moment geld bezat. Maar goed, dit was nou niet de gelegenheid om na te denken over boeken, het was ook niet de gelegenheid om aan mezelf toe te geven dat ik van boeken hield. Ik had er drie of vier gelezen, en het was altijd zo veel beter dan de echte wereld. De gedachte maakte me somber. Maar ik had ook geen tijd om kleinzerig te zijn, dus met het sombere gedoe hield ik gauw op.
Wanneer ik me zo voelde, bedacht ik me gewoon weer hoe belachelijk het was om me iets aan te trekken van het leven. Alles was zo belachelijk en zinloos en hilarisch. Wat deed ik hier überhaupt nog? Ik kon mijn zinloze leven beter verspillen aan dingen die de tijd wel waar waren; drank en drugs.

Derek Chris Stephens.
De bende waar ik inzit word steeds agressiever, but I don’t blame them. De Night Creepers zoeken bijna altijd wel ruzie met ons, alsof ze zelf geen leven hebben.
“Hebben jullie het niet gehoord? Rot op en ga iemand anders vervelen,” Mijn ogen spoten vuur, maar ik kon het niet laten even meelevend naar Haven te kijken. “Gaat het wel?” Fluisterde ik naar haar, waarna ik ondertussen telkens weer terug naar het groepje keek om op te letten wat ze aan het doen waren – van plan waren.
Tyler grijnst even waarna hij naar Haven kijkt en iets grinnikt, waardoor ik gelijk actie onderneem en Haven onder mijn hoede neem. “Flikker een eind op, Tyler,” Het is jammer dat het een ongelooflijke eikel is, maar damn… Nee, Chris, niet. Op. Letten. Je maakt het jezelf alleen nog maar moeilijker.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Haven Lockwood
Er word heftig op mijn mes gereageerd, veel heftiger dan ik gedacht heb. Plotseing komen overal wapens vandaan en het meisje, Grace geloof ik, staat véél te dichtbij naar mijn gevoel. Adem in, adem uit. Laat ze niet zien dat je bang bent, Haven.
"Gaat het wel?" vraagt Chris en als ik opkijk naar hem, zie ik dat hij me meelevend aankijkt. Mission failed. Ik knik maar. Als Tyler naar mij kijkt, reageerd Chris bijna onmiddelijk.
"Flikker een eind op, Tyler."
Plotseling richt Gio een Glock naar Tyler en mijn ogen worden groot. Ik wist niet dat we die wapens in ons bezit hadden. Maar ja, wat wil je? Ik ben de noob.

---

Your make-up is terrible

[Ik moet maar eens aan natuurkunde beginnen, Annaleigh is wel weggelopen uit verveling of zo. Tot morgen!]]

[New member. Welcome to DarkSavior. Er is een conflict in de doorstaande rivier. Terrein van de Day Trotters. Kom maar joinen. ]

---

kindness is never a burden.

Tyler

Ik grinnik, en duw de glock weg van mijn gezicht.
'We komen toch wel terug' grijns ik, en draai me van hem om.
Daarna loop ik wat weg, maar leun weer tegen de muur en kijk naar de Day trotters. 'Jullie weten onderhand wel dat we áltijd, terug komen' zeg ik.

---

El Diablo.

Giovanni Joshua Maxwell
"Jullie weten onderhand wel dat we áltijd terug komen" zegt Tyler. "Rot nou maar gewoon op lelijkerd, ga je moeder pesten" zeg ik. Ik werp hem nog een minachtende blik toe en loop dan naar Haven en Chris. Ze lijkt een beetje van slag. "Eng he Newbie" zeg ik met een kleine grijns terwijl ik de Glock terug in mijn riem stop. "Is niks aan de hand, niks gebeurt. Kom gaan we een eindje wandelen, de schrik wegwerken"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Grace
Zuchtend draaide Grace zich om en liep weg. Maar net voor ze achter de hoek verdween keerde ze terug en wierp met een perfecte worp net voor de voeten een nieuw meisje bij de Day Trotters het mes. "Geschenkje van de Night Creepers." zei ze gemeen en liep weg.

---

kindness is never a burden.

Tyler

'Jezus, heb je nou zo;n slecht geheugen! Iedereen weet dat ik geen ma meer heb!' schreeuw ik terug. Niet dat het mij boeit, maargoed. 'En trouwens, ben nog altijd mooier dan jouw' grijns ik. Arrogantie? Check.. Grijnzend liep ik achter Grace aan, en gaf Émilie nog een laatste knipoog voor ik ook verdween.

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 21:20 ]

---

El Diablo.

Giovanni Joshua Maxwell
"Denk je echt dat jou verleden mij iets boeit mafkees" schreeuw ik terug. "Haha denk wat je wilt man, maar de waarheid kan je dus schijnbaar niet aan" lach ik. Ik raap het mes dat Grace voor Haven der voeten heeft gegooit op en gooi het naar Tyler. "je bent wat verloren, Doeidoei"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Derek Chris Stephens.
Tyler grinnikte en duwde de glock weg uit zijn gezicht. “We komen toch wel terug,” Grijnsde hij en draaide zich van ons om, alsof hij altijd aan het grijnzen was. Het leek in ieder geval elk moment op zijn lippen…
Daarna liep hij wat weg, maar leunde weer tegen de muur, waarna hij naar ons keek. “Jullie weten onderhand wel dat we áltijd terug komen,” Zei hij en gelijk mompelde ik wat scheldwoorden, waarna ik naar hem riep: “Ja, zoals kakkerlakken dat ook doen!”
Voorzichtig pakte ik Haven bij haar arm en trok haar wat tegen me aan. Dit zou zo zijn totdat ze weg waren, anders kon ik het niet riskeren.
Giovanni komt dan naar ons toelopen en ik laat haar weer los, waarbij ik hevig probeer me niet te richten op de jongen zijn borstkas. Fucking hel man, kan het nog erger?

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 21:21 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Haven Lockwood

Als het 'cadeautje' van de Night Trotters voor mijn voeten beland heb ik het bijna niet meer. Ik kijk er wantrouwig naar, alsof het een granaat is dat elk moment kan ontploffen.
"Ik hoef jullie smerige wapens niet." mompel ik. Niet dat ze het kunnen verstaan. Ik schrik op als Chris mij plotseling bij mijn arm pakt en een beetje tegen zich aantrekt. Ik sluit voor een kort moment mijn ogen en merk dat hij heel erg naar man ruikt, wat logisch is. Het duurt maar even, hij laat me los en ik hoor de stem van Giovanni.
"Eng he Newbie" Hij grijnst naar me als ik opkijk. "Is niks aan de hand, niks gebeurt. Kom gaan we een eindje wandelen, de schrik wegwerken." Hij raapt het wapen van Grace op en gooit het terug met een hels geschreeuw. Héél misschien heb ik toch voor de verkeerde kant gekozen. Ik bedoel, de kant van de gangs.
"Alles is oké." zeg ik, zelf maar half-overtuigd. "Zo erg was het nou ook weer niet."

---

Your make-up is terrible

Giovanni Joshua Maxwell
"Alles is oké" zegt ze. Ik glimlach en sla mijn gespierde onder getattoeerde arm om haar middel. "Kom, stukje lopen, geloof me het werkt" Ik trek haar mee en stop dan even en glimlach naar Chris. "je mag ook mee als je wilt" zeg ik. Tuurlijk joh steel het meisje bij hem weg. Maar ze moet even kalmeren..

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Grace
"Ze denken dat ze beter zijn dan ons." mompelde Grace tegen Tyler en stak nog een sigaret aan. Ze bood hem ook een aan en bekeek ondertussen haar collectie wapens. "Damn, dat was mijn beste." prevelde Grace met de sigaret tussen haar lippen.

---

kindness is never a burden.

Émilie Sophia Dubroux
Ik slaak een geïrriteerde zucht als Tyler weer knipoogt maar daarna, godzijdank, wegloopt.
'Ik zweer het, ik vermoord die gast nog een keer,' mompel ik.
Ik werp een blik op Haven en trek lichtjes mijn wenkbrauwen op. 'Zeker weten dat het gaat?' vraag ik.
Ik weet mijn eerste gevecht nog en dat ik toen redelijk bang was.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered