• De Story

    Regels:
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - Ik open een nieuw topic als het andere vol is, ik wijs twee anderen aan die ook een topic mogen openen als ik afwezig ben.
    - Als er na 24 uur na het sluiten van het oude topic geen nieuw topic is geopend mag je mij pb’en
    - Ik wil deze RPG actief houden dus het is wel handig als je iedere dag (of iedere twee dagen als je een dagje niet kan) iets post (behalve als dat onmogelijk is) en je er ook niet binnen een week mee stopt (i.v.m. beperkt aantal rollen)
    - Posts hebben het minimum van 3 regels, dit geldt niet als je een gesprek voert en dus omstebeurt een zin zegt (o.i.d.)
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Als vanzelfsprekend niemand buitensluiten, en omdat er zo weinig rollen zijn is het ook niet leuk als er allemaal groepjes van twee personen ontstaan (dus probeer met verschillende mensen in contact te komen)
    - Houd rekening met elkaar qua tijd en gesprekken (dus niet dat het bij de een ochtend is en bij de ander avond of dat je een gesprek voert o.i.d. en dat je dan ineens niet meer online komt waardoor de ander niet meer verder kan)
    - Naamveranderingen doorgeven via het topic
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders

    - Af en toe komt er een reactie van mij in een quote blokje, dit betekend dat er een stukje verhaal lijn wordt geschreven, dit is dan niet vanuit de ogen van mijn personage, jullie mogen zelf weten hoe je daar op in speelt

    Rollen
    - Michelle Yvonne Maria Varlow (v)- LaCerise/Eline
    - Tayuya Hoshigaki (v)- AkatsukiXxX
    - Vintain Ayden O'Connor (m)- Zayngasm/Naomi
    - Timothy Floris McAllister (m)- Wonderway
    - Luna María van den Nou (v)- Amor8/Noa
    - Elena Mae Perret (v)- SupahBaby/Yara
    - Marlaina Nemesis Haywourth (v)- Syrinx
    - Nala Rose Garcia (v)- JokerBaby/Femke


    [ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 20:43 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    Na een tijd hielden de snikken eindelijk op. Ik leunde vermoeid met mijn hoofd tegen de muur. Wie had ooit gedacht dat flauwvallen en huilen zo vermoeiend kon zijn?
    Mijn ogen vielen toe en rillend viel ik in slaap.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Vintain
    Ik schrik een beetje van Elena's woorden, en langzaam draai ik me om. 'Hoe bedoel je Elena?' M'n hoofd is een grote warboel geworden.


    I can't define who I am.

    Elena
    "Weet je nog dat, als iemand vroeg wie die jongen op die foto's bij mij thuis was, ik antwoordde dat dat mijn broer was die ergens in het buitenland zat", zei ik en slikte de brok die zich in mijn keel vormde weg. "Wel, het was mijn tweelingbroer en op een dag waren we met z'n tweetjes gaan paardrijden. Er knakte een riem door bij hem en Quick, zijn paard, viel. Maxime belandde onder hem en hij stikte langzaamaan. Ondertussen probeerde Quick recht te komen en brak daardoor nog een aantal van Maxime's botten. Eenmaal toen Quick eindelijk recht was geraakt was het al te laat. Ik heb hem voor mijn ogen zien sterven en kon helemaal niets doen", zei ik met een gebroken stem en de tranen stroomden over mijn wangen. Er kwam een kleine snik uit mijn mond.
    [Ik ben echt veel te emotioneel, ik zit hier bijna zelf te huilen door dit te schrijven.]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Vintain
    Als ik een kleine snik hoor, sla ik mijn armen om haar heen en hou haar stevig vast. 'Elena, Elena, Elena,' zeg ik zachtjes, en wieg haar langzaam heen en weer. Ik strijk haar haren uit haar gezicht en druk een kus op haar betraande wang. 'Als je alles opkropt wordt het eens teveel. Je weet toch dat je altijd met ons kan praten?' Toen Elena had verteld over het ongeluk van haar broer had ik alles heel gedetailleerd en scherp voor me gezien. Het brak mijn hart dat dit onze lieve Elena moest overkomen, en dat ze het zo lang verzwegen had.


    I can't define who I am.

    Elena
    De tranen begonnen harder te stromen en ik drukte mezelf nog iets dichter tegen hem aan. Het was nog maar de eerste dag en het zat al helemaal vol met drama. Ik knikte als antwoord op zijn vraag. Het was een hele opluchting dat ik het eindelijk aan iemand kon vertellen, ik wist dat het nu alleen nog maar beter zou worden, maar sinds die ene dag zou ik altijd even gesloten blijven.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    [Ik faal nog steeds met polyvore, maargoed, het is duidelijk]

    Luna
    In mijn kleren loop ik de badkamer weer uit. Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik nu moet gaan doen; ik weet niet eens wat er aan de hand is. Het enige wat ik weet is dat Michelle.. o nee, wacht.. dit weet ik! Michelle is haar zus verloren aan.. anorexia.. vandaar dat ze zo opkeek toen Nala zo dun was! Puzzelstukjes vallen ineens op hun plaats in mijn hoofd. Ik weet al waarom ze het allebei zo moeilijk hebben. Nala weet het nu vast ook. Zacht sluip ik de kamer uit en zie daar dat Vintain Elena aan het troosten is - het komt er dus op neer dat ik zo ongeveer de enige ben die níét getroost moet worden of troost. Ik voel me ineens schuldig. Zacht loop ik de trap af, naar buiten, rechtstreeks naar de weilanden. Zoals verwacht zit Michelle daar. Rustig loop ik dichterbij. "Mies?"


    Stop acting normal. It gets bored.

    Vintain
    Ik had het zelf ook moeilijk omdat Elena dat ook had. Teder streelde ik door haar haren. Niemand hoort op een jonge leeftijd iemand te verliezen. En dan no te bedenken dat al mijn familieleden nog leefden... Al deze drama vandaag, het maakte me gek.


    I can't define who I am.

    Elena
    "Bedankt Vin", zei ik met een zwak glimlachje en veegde de opgedroogde tranen van mijn wangen. Ik was blij dat ik het eindelijk aan iemand had verteld. Het was een grote opluchting.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    {Ben ik online dan is er weer helemaal niemand!}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Ik ben er]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    {Yeey!}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Nu snap ik weer waarom ik nooit voetbal kijk, ik word er altijd zo agressief van. Maar nu MOET ik gewoon kijken!]

    [ bericht aangepast op 15 juni 2012 - 21:34 ]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nala
    Ik keek om me heen. Voor me een lege ijsvlakte, nergens een stad of iets wat maar ook op bewoning leek. Ik had nog steeds gewoon een T-shirt en veel te kort shortje aan en vervroor op die ijsvlakte. Mijn gehele lichaam stond vol met kippenvel en ik wreef over mijn onderarmen. Ik zou daar weg moeten. Ik moet van die kou weg, maar mijn voeten deden niets. Mijn benen bleven stokstijf staan. Ik voelde me kapot, gebroken. Ik kon niet vooruit, ik wou niet vooruit. Maar ik moest wel. Een warme hand greep de mijne vast en ik keek op. Vintain glimlachte naar me en in zijn glimlach zag ik het. Hij zou me helpen, hij zou me erdoor leiden. Samen met hem zou ik het overwinnen, met zijn steun zou het me lukken.
    Hij trok zachtjes aan mijn hand.
    'Kom.' glimlachte hij. 'Je kan het.'
    Ik glimlachte stralend terug en liet me door hem wegleiden. Een warm gevoel verspreidde zich van mijn hand door mijn hele lichaam. De ijsvlakte was plots zo koud niet meer en nu zag ik de schoonheid. Ik zag de zon breken op het ijs en weerkaatsen in regenboogjes. De uitgestrekte vlakte gaf het gevoel alleen op de wereld te zijn, maar met Vintain hier aan mijn zijde kon ik het aan. We begonnen te lopen. Een betere toekomst tegemoet.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Vond deze best moeilijk. Ben niet goed in dromen. Dus als het op niks lijkt, sorry!}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {net bij gelezen, k reageer morgen weer, Kay?}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page