[RPG] New Kingdom [één] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

[ bericht aangepast op 15 juni 2012 - 21:49 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Leon James Smith

"Dat weet ik ja," Zegt ze met een kleine glimlach. "Ik denk dat u haar gevonden hebt,"
Ze wijst naar het kleine speldje dat op haar jurk was gespeld dat symbool stond voor hofdame."Met wat kan ik u van dienst zijn?"
Ik moet moeite doen om mijn mond niet letterlijk open te laten vallen van verbazing. Ik had een oude tang verwacht, maar dit? Even ben ik afgeleid doordat ze steeds opnieuw met een roos in haar handen aan het draaien is.De beweging trekt mij aandacht en geconcentreerd kijk ik richting de bloem. Pas als ik merk dat ik als een stomme koe sta te staren, sla ik mezelf inwendig voor mijn hoofd. "Mijn excuses voor mijn plotselinge overval, vrouwe. De hoofdofficier heeft me gestuurd. Er is binnenkort een feest in het dorp. Er is mij gevraagd om samen met u de omgeving daar te verkennen. Ik natuurlijk voor de veiligheid, u moet ervoor zorgen dat het feest vlekkeloos verloopt!" Ik kijk het meisje onverschillig aan. Ik had een hekel aan meiden, ze leiden je vaak toch alleen maar af van je werk. Toch zou ik moeite moeten doen om aardig tegen haar te zijn. Ik zat nou eenmaal een lange tijd met haar opgescheept.

[oké]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Ik lachte om zijn reactie en keek naar de grond terwijl ik nog eens aan de roos rook.
"Ik krijg altijd verbaasde reacties, maar dit slaat echt alles," Grinnikte ik en keek hem vanonder mijn wimpers aan.
"Mijn excuses voor mijn plotselinge overval, vrouwe. De hoofdofficier heeft me gestuurd. Er is binnenkort een feest in het dorp. Er is mij gevraagd om samen met u de omgeving daar te verkennen. Ik natuurlijk voor de veiligheid, u moet ervoor zorgen dat het feest vlekkeloos verloopt!" Herstelde hij zich waardoor ik mijn hoofd weer ophief en goedkeurend knikte.
"Ik had er al vaag iets van opgevangen," Merkte ik op. "Wanneer zoekt u omgeving te verkennen, sir?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Wie wil er met Maria of Bo praten?]

Keep your head up, keep your heart strong

[Xamen heeft niets te doen.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leannan schreef:
[Xamen heeft niets te doen.]

Keep your head up, keep your heart strong

Xamen

Toen ik klaar was met eten, besloot ik even om een wandeling te maken zodat mijn eten wat kon zakken.
Ik wandelde langs een verlaten weggetje en kwam uit bij een klein stroompje dat ik besloot te volgen.
De avondzon was erg mooi om aan te zien en de vogels floten nog volop, genietend van het goede weer.
Na enkele minuten kwam ik uiteindelijk aan bij het kleine meertje waar ik eerder die dag vruchten had afgespoeld.
Ik knielde neer en plensde wat water in mijn gezicht ter opfrissing.
Toen ik weer opkeek, zag ik echter Maria staan, waardoor ik een grijns op mijn gezicht kreeg.
"Dat ik jou hier aantref," Glimlachte ik en stond op. "Alles naar wens?"
Ik maakte een overdreven buiging en leunde vervolgens tegen een boom.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Probeert ze nou indruk op me te maken? Ik hoe ze de roos richting haar neus brengt en me vanonder haar wimper aankijkt. NEVER nooit van mijn leven!
"Ik had er al vaag iets van opgevangen. Wanneer zoekt u omgeving te verkennen, sir?" Nog net hou ik me in om onbeleefd gewoon met 'wat?' te reageren. Hoewel ik de zin wel had gehoord, had ik toch de neiging om het te zeggen. Ik denk even na. "Morgen lijkt mij het slimst, dan heeft u vanavond de hele avond nog om u koffers verder in te pakken. Ik kom u morgen bij de vroege morgenraad ophalen." Ik maak een lichte buiging en hoop dat ze mij de toestemming geeft om terug naar mijn huisje te gaan. "Verder nog vragen, vrouwe?" vraag ik beleefd.

It's never gonna happen, Guys.

Maria Ciara Maunier
'Alles is naar wens' zei ik terwijl een glimlach mijn lippen sierde 'Met u?' vroeg ik vervolgens, zo beleefd mogelijk. Xamen was één van de personen met wie ik het altijd wel goed kon vinden. Hij was iemand met wie ik gek kon doen, maar ook heel serieus mee kon zijn.

Keep your head up, keep your heart strong

Marilyn Avellana Pendragon

Ik knikte en keek even naar de bloedrode roos.
"Ik heb niet echt een vraag," Zei ik bedenkelijk en keek hem weer aan. "Het is eerder...een verzoek."
Ik beet op mijn onderlip en fronste even aangezien ik enige twijfels had over mijn verzoek.
"Wilt u me alsjeblief Marilyn noemen?" Ik liet de roos op mijn sleutelbeen rusten voordat ik verder ging. "Of Mary mag ook, maar vrouwe klinkt zo oud."
Mijn ogen lichtten een beetje op aangezien het redelijk ongebruikelijk was om een hofdame met haar voornaam aan te spreken, maar zo wilde ik het aangezien dat me op mijn gemak stelde.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Xamen

"Buiten het feit dat er zand in mijn broek schuurt, erg goed." Grijnsde ik jongensachtig en maakte weer een overdreven buiging, maar deze keer met mijn hoofd. "Wat doe je hier eigenlijk?"
Ik kruiste mijn armen voor mijn borstkas en keek haar stralend aan.
Het was algemeen geweten dat ik me amper schaamde voor iets, dus zag ik ook het nut niet om me in te houden.
Het was tenslotte zelfspot en dat kon echter geen kwaad in het bijzijn van een dame.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik reageer morgen pas weer ;$. Maandag is meestal mijn tv avondje. GTST. CSI. Bones.]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Leon James Smith

"Wilt u me alsjeblief Marilyn noemen? Of Mary mag ook, maar vrouwe klinkt zo oud." Het verzoek overvalt me een beetje en verbaasd kijk ik het meisje aan. Ik had al eerder met hofdames te maken gehad. Één keer had ik het gewaagd de hofdame bij haar voornaam te noemen, wat resulteerde dat ik een aantal hakken naar mijn hoofd gegooid kreeg. Toch, als ze het zelf vraagt, moet het niet zo'n probleem zijn toch? "Natuurlijk, vr.. Marilyn.."
Bijna verspreek ik me en ik werp snel een blik op haar gezicht. Ze schijnt het gelukkig niet gemerkt te hebben, want er staat alleen een zachte glimlach op haar gezicht. Dit ging een enorm lange opdracht worden... Ik herinner mezelf eraan dat ik in dienst ben van de koning, alles wat hij nodig vind, zal ik doen. Ik moet moeite doen om een diepe zucht tegen te houden en werp een voorzichtige glimlach terug naar de hofdame.

It's never gonna happen, Guys.

Maria Ciara Maunier
Ik haalde mijn schouders op toen hij vroeg wat ik hier deed, niks eigenlijk. 'Ik had niet echt veel zin meer om in het kamp te blijven' gaf ik eerlijk toe 'Ik werd een beetje gek van die Lynnette. Dat kind dat ze mij maar eventjes een grote mond moet geven omdat ze alles beter denkt te weten' Dat meisje was zeker vergeten wie haar onderdak hadden gegeven toen ze uit het land van de koning was gevlucht.

Keep your head up, keep your heart strong

[Oké, komt morgen dan wel;)]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn

Ik glimlachte dankbaar toen hij mijn naam zei.
"Was dit alles?" Vroeg ik nieuwsgierig en stopte een zwarte krul weer op zijn plek. "Heeft u nog iets nodig of zijn er nog dingen die u wilt weten?"
Om eerlijk te zijn vond ik het niet eens erg dat ik met hem mee moest gaan aangezien ik dan eindelijk eens even weg was van het kasteel zonder dat ik me moest vermommen.
Ik beet onbewust even op mijn onderlip en dacht even over wat spullen die ik zeker moest meenemen.
"Heeft u bezwaar dat ik een dolk meeneem?" Flapte ik er uit en keek hem verrast door mijn eigen vraag aan. "Een kwestie van een veilig, vertrouwd gevoel."
Ok, dat was niet helemaal waar, maar ik wilde me niet door iemand laten redden als ik het misschien zelf ook kon.



Xamen

"Ik heb toch ook vaak een grote mond?" Merkte ik lachend op en legde mijn hand in mijn nek. "Of is dat anders aangezien ik een kerel ben?"
Ik stopte met leunen tegen de boom en liet me in plaats daarvan op de grond zakken zodat ik doelloos wat met mijn vingers door het gras kon gaan.
"Ik heb het gevoel dat je haar niet bepaald mag," Grijnsde ik. "Of is het maar een gedacht?"
Ik keek op naar Maria en nam haar onbewust in me op.
Ze was een mooie dame om te aanschouwen, een echte streling voor het oog zoals mijn vader het zou noemen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.