• Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

    Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
    Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.



    regelss; goed lezen!
    - Denk goed na voor je mee doet, er zijn slechts een beperkt aantal rollen beschikbaar en ik haat snelle stoppers.
    - Ervaring met RPGen verplicht
    - Naamwijzigingen doorgeven.
    - Niet buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - OOC: ()[]{}.
    - Minstens 3 regels.
    - Let op: een reservering blijft 24 uur staan.


    Mensen die trouw zijn aan de koning:
    Meisjes:
    - Marilyn Avellana Pendragon - 17 - Leannan
    - Lynn Marshall - 19 - PeregrinTook
    - Amelia Elizabeth Wright - 16 - DragonLove2
    - June Rose Richmond - 17 - xFreedom


    Jongens:
    - Nuallan Kaolin - 20 - Mylox
    - Leon James Smith - 20 - DragonLove2
    - Ivan Daniël Newton - 18 - xFreedom
    - Bo Cruz - 19 - ThoseWords


    Mensen uit verboden bos:
    Meisjes:
    - Maria Ciara Maunier - 18 - ThoseWords
    - Lynnette Charlene Livingston - 19 - RainbowShine
    - Amare Catherine Eastwood - 18 - IHeartMusicc
    - Kayleigh the Dutchman - 18 - PeregrinTook


    Jongens:
    - Xamen Kennedy Peyton - 19 - Leannan
    - Mylan Yrian Jeo - 17 - Mylox
    - Christopher - 18 - PeregrinTook
    - Justin Alexander Samuels - 19 -IHeartMusicc



    Het begin:
    We beginnen dat het avond is, vlak voor het avond eten. In het bos zijn er een paar mensen eten aan het koken en de rest is aan het trainen op het trainingsveld en worden zo voor het eten opgehaald. Bij het koninkrijk gaat dit een beetje hetzelfde, maar zijn er natuurlijk ook mensen die zowel niet aan het vechten als aan het koken zijn, maar gewoon hun eigen leventje leiden (dit zijn alleen de mensen die in het dorp wonen en niet tot het kasteel behoren).

    [ bericht aangepast op 15 juni 2012 - 21:49 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    June Rose Richmond

    Een nogal akelige stilte valt. Een stilte die me niet echt een plezier doet. Hoe langer de stilte doorgaat, hoe langer ik het gevoel heb dat ik word aangestaard. Waarschijnlijk is het gewoon zo'n gevoel wat iedereen wel eens heeft in een kleine ruimte met meerdere mensen. Of buiten in een steegjes, waar je denkt gevolgd te worden. Iets wat ik ook vaak heb.
    "Heb je hobby's?" Vraagt Amelia plots. Een vraag die de akelige stilte breekt en mijn gevoel te worden aangestaard ook weghaalt.
    "Tuurlijk heb ik hobby's. Iedereen heeft wel hobby's toch?" Zeg ik met een glimlach, maar voel me nog steeds niet echt op mijn gemak. "Een van mijn grootste hobby is paardrijden." Zeg ik en denk even aan vanochtend toen ik met de wind in mijn haren op Shadow door een smal paadje op het platteland aan het galopperen was.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Maria Ciara Maunier
    Alhoewel ik wist dat we die soldaten niet zouden kunnen laten leven als ze ons ontdekt zouden hebben, was ik ook niet in staat ze te doden of ook maar iemand de opdracht te geven iemand te doden. Zoiets lag gewoon niet in mijn aard, ik vond namelijk dat iedereen het recht had om te leven en dat ik niet de persoon was die ze dit leven af mocht nemen. Maar waarschijnlijk waren er hier in het kamp meer dan genoeg mensen die daar ging moeite mee zouden hebben.


    Keep your head up, keep your heart strong

    Amelia Elizabeth Wright

    "Een van mijn grootste hobby is paardrijden." zegt June. Ik had gehoopt dat door die vraag ons gesprek een beetje op gang zou komen, maar het valt tegen. Ik weet helemaal niets van paardrijden en kan daar dus niet over meepraten. Ik zie June steeds opzij kijken en volgens mij voelt ze zich niet helemaal op haar gemak. "Zullen we anders maar een andere keer afspreken?" vraag ik. De kans om eindelijk eens een vriendin te maken, liet ik niet zomaar aan me voorbij gaan. Maar ik laat haar hier niet zitten, terwijl ze dat niet leuk vind. Ik drink gauw mijn glas leeg, voordat ik op sta van mijn stoel.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2012 - 18:13 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    [Is het goed als ik Lynnette even naar Maria en Xamen stuur? Ik heb een klein ideetje ;3]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [Maakt mij niet uit :) En wie wilt driftkikker Marilyn meeten? :') ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Leannan schreef:
    [Maakt mij niet uit :) En wie wilt driftkikker Marilyn meeten? :') ]


    [Als ze naar het platteland kan gaan x'D. Of Ivan komt naar het dorp, als ik daar een goede reden voor kan verzinnen >.<]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Ja, ik kom je nog wel een keer lastig vallen met Leon xD maar eigenlijk moet de dag dan voorbij zijn xD Aangezien ik mijn personage zo heb gemaakt dat ie liever alleen is xD Hij zal Marilyn niet op komen zoeken uit gezelligheid xD Of je moet mij lastig komen vallen..]


    It's never gonna happen, Guys.

    [Haha ehmm...misschien beide naar het dorp? Aangezien ik niet bepaald weet wat een hofdame op het platteland zou zoeken :') Je kan hem misschien iets laten kopen op het marktkraam?]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    [@DragonLove2 Haha, ze zal het hem nog wel moeilijk kunnen maken, lol. Ghehe ze is een driftkikker voor iets.]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Ivan Daniël Newton.

    "Mam, ik ga nog even wat brood halen voor morgen. Daar heb ik vanmorgen geen tijd voor gehad" Zeg ik, voordat ik via de deur naar buiten ben gelopen en richting de wei loop waar Noera staat te grazen.
    Noera is een merrie en daarom onderschatten de meeste mensen haar, want in prencipe is het een wild paard. Een paard die zomaar een keer op ons land stond te grazen. Sindsdien hebben we een band met haar opgebouwd en hebben we haar een eigen weide gegeven. Om eerlijk te zijn hebben we haar als ons eigen paard beschouwd en gebruiken we haar nu ook voor de tochten naar het dorp. Noera kan lang niet door iedereen bereden worden, aangezien ze mensen niet snel vertrouwd en nogal erg schichtig is. Als je goed naar haar kijkt kun je nog wat littekens zien die, waarschijnlijk, haar 'oude' eigenaar haar heeft nagelaten.
    Nadat ik Noera met een simpel zadel heb opgezadeld en een draagzak aan het zadel heb vastgeknoopt, stijg ik op door mijn voet in een van de beugels neer te zetten en mezelf op te trekken. "Het is tijd voor een ritje Noe," Zeg ik met een glimlach, terwijl ik even een klopje op haar hals geef. Niet veel later spoor ik haar aan en stapt Noera vervolgens richting het zand pad wat leid naar het dorp.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Leon James Smith

    Met een zucht eindig ik mijn werk. Tevreden kijk ik naar het scherpe zwaard, wat voor me ligt. Dan begin ik met het inpakken van mijn tas. Een paar broeken, een paar shirt, schoon ondergoed en ik ben klaar. Meer dan dat heb ik niet nodig. Ik weet niet tot hoe lang ik weg ben, maar ik kan uit nood altijd alles nog een tweede keer aantrekken. Zo heb ik een kleine tas volgepropt met mijn spullen. Als ik mijn dolken uit de kast pak, wordt ik opnieuw herinnerd aan wat Marilyn tegen me zei. Met een glimlach stop ik mijn dolken bij me en kruip dan mijn bed in.

    [Oh ik ga eten:) Schreef maar dit stukje aangezien ik de rest van de avond er waarschijnlijk niet ben;)]


    It's never gonna happen, Guys.

    Marilyn Avellana Pendragon

    Gefrustreerd liet ik me op mijn bed vallen en sloeg mijn benen over elkaar.
    Ik zou wel laten zien dat ik van me zou afbijten.
    Desnoods zou ik het hem zo moeilijk maken dat hij horendol zou worden.
    Toen mijn oog op mijn vaas met verwelkte bloemen viel, veerde ik recht.
    De bloemen die er ooit in zaten, hingen er slap bij en waren toe aan vernieuwing.
    Ik gooide de verwelkte dingen weg en haalde mijn geldbeugeltje te voorschijn.
    Het was tijd dat ik in het dorpje bij het bloemenkraampje nieuwe bloemen voor op mijn kamer ging kopen, dat zou me trouwens ook wat opvrolijken.
    Snel ging ik naar beneden, verliet ik het kasteel en wandelde op een rustig tempo het dorpje in waar ik mijn ogen uitkeek naar allerlei leuke spulletjes waarmee ik misschien mijn kamer mee zou kunnen opvrolijken.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    June Rose Richmond.

    "Zullen we anders maar een andere keer afspreken?" Vraagt Amelia dan. Waarschijnlijk heeft ze aan me kunnen merken dat ik me niet op mijn gemak voel en al snel knik ik even als antwoord dat ik het een prima idee vind.
    Voordat ik het weet staat ze al met beide benen op de grond en is ze klaar om er vandoor te gaan. "Wacht nog heel even" Zeg ik met een glimlach, waarna ik mijn drinken snel achterin mijn keel gooi, het doorslik en Amelia haar voorbeeld volg door van de barkruk af te komen en netjes met beide voeten op de grond terecht te komen. "Laten we gaan dan" Stel ik voor, nadat ik wat geld op de bar heb neergelegd. "Het was al goed toen je sorry zij," Zeg ik voordat ze iets over het geld kan zeggen, terwijl ik naar buiten loop.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [wie wil Bo meeten?]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Maria Ciara Maunier
    'Xamen, ga je weer mee naar de grot?' vroeg ik, aangezien het al aardig donker begon te worden en ik het eerlijk gezegt ook best koud begon te krijgen. Tevens was ik ook wel weer een stuk rustiger geworden door even met hem te praten, een reden waarom ik het totaal niet erg zou vinden als ik Lynette weer tegen zou komen. Ze mocht zeggen wat ze wou, ik stond daar boven... Of, nou ja, dat probeerde ik in ieder geval. Maar ook ik had helaas momenten dat ik daar minder goed tegen kon.


    Keep your head up, keep your heart strong