• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~Lahey
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ Lahey
    - Cassie Sophia Lane ~ vampier ~ Lahey
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~Frey
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Cloudbreaker
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Frey
    - Nathan Daniëls ~ halfdemon, half vampier ~
    iemands angst zien ~ Sirens
    1 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ Lahey
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Frey
    - Destiny ... ~ weerwolf ~ Sirens
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Cloudbreaker
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ Lahey
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Cloudbreaker
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story



    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 23:19 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Feline Haven Chase
    'Feline, waarom doe je zo? Heb ik je iets aangedaan?' stuurt hij terug.
    Ik zucht even en ga met een hand door mijn inmiddels helemaal natte haar.
    'Ja. Nee. Ik weet het niet. Ik ben in de war.'
    Ik bijt op mijn lip en zucht weer zachtjes.
    'Ik ben buiten'. stuur ik er nog achter aan.
    Met die regen komt hij waarschijnlijk toch niet naar buiten, dus wat maakt het eigenlijk uit of ik het wel of niet zeg.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox.
    Nu ik door de gang zwierf op zoek naar een bankje, die niet ver van de ziekenboeg was trouwens, in verband met wachtkamer, ging ik hierop zitten, maar vlak daarna stond ik weer op en bedacht me dat het wachten beter zou zijn als ik een horror boek had. Misschien kon ik mijn gedachtes dan ook verzetten, in plaats van dat ik telkens zou denken hoe het met Geovanni zou zijn.
    Snel liep ik terug naar boven en haalde het boek waarin ik bezig was van mijn kamer, waarna ik de deur weer dichtgooide en ik terug naar beneden liep. Rustig probeerde ik weer op het bankje te zitten, maar binnen in mij overstroomde het van bezorgdheid voor Geovanni. Ik wilde gewoon niet dat hij pijn zou leiden…
    Zo kon ik dus bijna geen letter in het boek lezen.

    (Omg, Cheryl, waarom zei je niet dat ik nog met Jace moest reageren? D: -gelijk schrijven-)

    [ bericht aangepast op 14 juni 2012 - 15:55 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Louise Erika Sweet
    Heel even was ik in gedachten verzonken. 'Wil je de kamer verlaten?' Hoorde ik opeens. Ik keek op en zag dat Giovanni naar de deur wees. 'Sorry, was in gedachten verzonken,'Ik verliet de kamer deed de deur rustig achter me zicht. Veder op leunde ik tegen de muur aan. De kamer waar Aiden in lag was binnen gehoorafstand. Als er iets zou gebeuren, zou ik het kunnen horen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Jace Daniël Fox.
    “Ik zeur niet, Fox,” kaatste ze terug, waarna ze blijkbaar achter me aanliep, maar ik het niet door had aangezien ik te diep in gedachten was.
    We kwamen aan bij het strandje en Daphne haalde een handdoek uit haar tas om er vervolgens op te gaan liggen. Ik gooi de sporttas op de grond en haal er ook een handdoek uit, behalve dat had ik slippers, zonnebrandcrème en een iPod in mijn tas. En natuurlijk mijn kleding die ik er weer in had gedaan.
    “Mis je haar?” vroeg ze opeens en ik keek haar aan, waarna ik snel weer wegkeek en op de handdoek ging liggen met mijn armen onder mijn hoofd als steun. Ook al had ik de voorzichtige toon gehoord waarmee ze het vroeg, ik reageerde er niet op en haalde diep adem, terwijl ik de zonnebril goed op mijn gezicht zette en naar de lucht keek.
    “Wie?” vroeg ik na een kleine, dodelijke stilte, terwijl ik me dom voordeed. Ik wilde niet meer aan May denken.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aiden Joshua Lloyd.
    “Wil je de kamer verlaten?” Het meisje liep de deur uit en ik keek Geovanni aan, die op het voeteneinde van mijn bed ging zitten. Ook hem zag ik dubbel en hoe goed ik het ook probeerde te verbergen, mijn ogen kregen er pijn van en ook begon mijn hoofd weer te bonken. Ik kon best veel hebben, maar dit allemaal bij elkaar was teveel voor mij.
    Op zulke momenten voelde ik me echt zwak.
    “Moeten we wachten tot Feline terugkomt?” Ik beet pijnlijk op de binnenkant van mijn wang en keek Geovanni weer aan, waarna er een kleine, dodelijke stilte ontstond. Ondertussen probeerde ik mijn gedachtes bij elkaar te rapen, maar dat lukte niet echt. Feline was weggegaan en Jerry was haar weer achterna gelopen. Opeens vroeg ik me af of ze hem leuk vond? Nee, daar moest ik niet aan denken en Feline had ik ook niet nodig om erbij te zijn.
    “Nee.” Zei ik toen alleen tegen hem, kortaf.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    'Ja. Nee. Ik weet het niet. Ik ben in de war.' Stuurt ze terug.
    "Hmm.." Mompel ik en sta op. Ik klop mijn kleding even af en trek mijn shirt recht. Ik ga Feline dus mooi niet vinden..
    Ik wil net terug lopen naar de ziekenboeg, als ik Feline weer hoor ik mijn gedachten. 'Ik ben buiten.'
    Rustig slenter ik naar de buitendeur, maar wanneer ik daar aan kom zie ik dat het regent. "Kom op, dit meen je toch niet," Mompel ik en duw de deur open. Ik loop door de stromende regen en voel mijn shirt aan mijn lichaam plakken. Op een gegeven moment zie ik Feline onder een boom zitten. Haar haren hangen in sliertjes over haar schouder en zijn nat van de regen. Dat geld ook voor haar kleren.
    "Feline.." Mompel ik en kniel bij haar neer en leg mijn hand op haar schouder. "Gaat het?" Vraag ik voorzichtig.

    Geovanni Naldo Nelson.
    Opnieuw ontstaat er weer een stilte.
    "Nee." Zegt Aiden plotseling.
    Ik kijk naar hem op. "Oké." Zeg ik rustig. "Je bent het er wel mee eens, hé?" Vraag ik nogmaals voor de zekerheid. Je weet het maar nooit met een jongen van de Caligas. Wanneer er vrouwen bij zijn reageren ze compleet anders dan dat je alleen met ze bent.
    Ik leun tegen het eikenhouten bureau aan en staar naar de punten van mijn schoenen.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2012 - 16:12 ]

    Feline Haven Chase
    'Feline..' hoor ik ineens iemand mompelen waarna ik een hand op mijn schouders voel.
    Ik haal mijn hoofd van mijn knieën en zie dat het Jerry is.
    'Gaat het?' vraagt hij voorzichtig.
    Ik bijt op mijn lip en haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet,' zeg ik zacht. 'Ik ben denk ik gewoon in de war, over alles'. Ik kan hem lastig zeggen waarover ik allemaal in de war ben. Eigenlijk is het maar over één ding, maar dat is wel een ingewikkeld ding.
    Het valt me op dat zijn kleren al helemaal nat zijn. 'Wat doe je hier eigenlijk?' vraag ik daarna aan hem. 'Ik bedoel het regent, ik had niet verwacht dat je zou komen,' beken ik dan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Ik weet het niet." Prevelt ze zacht. "Ik ben denk ik gewoon in de war, over alles." Legt ze uit.
    Ik zucht zachtjes. Niet omdat ik moe van haar wordt, maar omdat ik het lastig vind dat ik haar waarschijnlijk niet kan helpen. "Als je het wil vertellen laat je hem me maar weten." Zeg ik en wrijf zachtjes over haar schouder.
    "Wat doe je hier eigenlijk?" Vraagt ze en ik wil antwoorden, maar Feline is me voor. "Ik bedoel, het regent. Ik had niet verwacht dat je zou komen."
    Ik schud mijn hoofd. "Tuurlijk wel. Voor jouw doe ik alles." Zeg ik en glimlach even naar haar.

    Aiden Joshua Lloyd.
    “Oke.” Zegt hij rustig. “Je bent het er wel mee eens, he?” Vroeg hij me nogmaals en ik kuchte even, niet omdat hij het nog een keer vroeg, maar omdat er een gemene kriebel vastzat in mijn keel.
    “Ja, ik weet het zeker.” Toen keek ik weer even naar hem en zag hoe hij tegen het eikenhouten bureau aanleunde, terwijl hij naar beneden keek.
    “Bedankt gast,” Mompelde ik, eerst een beetje aarzelend, waarna ik snel weer ongemakkelijk wegkeek en mijn ogen dichtkneep. “Maar krijg je er bijeffecten van, van mijn pijn en energieverlies?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Als je het wil vertellen laat je hem me maar weten,' zegt Jerry terwijl hij zachtjes over mijn schouder wrijft.
    'Ik wíl het wel vertellen. Ik weet alleen niet of het wel een slim plan is,' zeg ik aarzelend. 'Jij bent namelijk een deel van de verwarring,' voeg ik er mompelend aan toe.
    'Tuurlijk wel. Voor jouw doe ik alles,' glimlacht hij dan.
    Ik zucht zachtjes. Het is heel lief wat hij zegt maar het maakt me alleen maar meer in war. Ik doe mijn mond open om iets te vragen maar ik bedenk me en sluit mijn mond weer.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Daphne Rachel Walker
    Jace kijkt me even aan maar kijkt dan snel weer weg. In plaats van antwoord te geven zet hij zijn zonnebril op.
    'Wie?' vraagt hij dan.
    Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Je weet heus wel wie ik bedoel. May'. Ik aarzel even voordat ik verder praat. 'Ik moet je iets vertellen, over May,' zeg ik uiteindelijk. 'Maar je zal echt niet blij zijn het te horen'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Geovanni Naldo Nelson.
    "Ja, ik weet het zeker." Zegt hij. "Bedankt gast." Mompelt hij plotseling.
    "Graag gedaan, voor wat ik nog moet doen." Mompel ik.
    "Maar krijg je er bijeffecten van, van mijn pijn en energieverlies?"
    Ik kijk op. "Ik voel alle pijn die ik bij jouw wegneem en het kost veel energie, vooral omdat er gif in het spel is." Zeg ik tegen hem. "Maar ik heb het er wel voor over." Voeg ik er aan toe. Geen idee waarom ik het gezegd heb. Ik doe het enkel omdat Feline me het gevraagd heeft en Celeste ook vond dat ik het moet doen, ook al zei ze dat niet zo.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Ik wíl het wel vertellen. Ik weet alleen niet of het wel een slim plan is." Zegt ze aarzelend.
    Iets in me heeft de neiging om direct te gaan schreeuwen. Ik ben blij dat ze het wilt vertellen, zodat ik haar kan helpen.
    "Jij bent namelijk een deel van de verwarring."
    "Oh." Mompel ik zacht. "Dat is mijn eigen schuld. Ik had je niet zo moeten laten twijfelen. Dat moment op het grasveld was niet slim en al dat gedoe met Louise.." Vervolg ik even zacht. "Ik zal je niet verder in verwarring brengen." Zeg ik dan, maar ik heb nog totaal geen idee hoe ik dat ga doen.

    Feline Haven Chase
    'Oh,' mompelt hij zacht. 'Dat is mijn eigen schuld. Ik had je niet zo moeten laten twijfelen. Dat moment op het grasveld was niet slim en al dat gedoe met Louise...' vervolgt hij op dezelfde zachte toon. 'Ik zal je niet verder in verwarring brengen'.
    Ik twijfel even en pak dan zijn hand vast en knijp er zachtjes in. 'Het is gewoon zo dat je soms echt ontzettend lief bent maar dan kan je je ook weer gedragen als een kl-' ik slik het woord klootzak snel in en praat verder 'een niet zo aardig persoon waardoor ik me afvraag waarom ik me afvraag waarom ik je eigenlijk leuk vind'.
    Ik friemel met mijn ene hand aan mijn natte shirt en de andere hand heeft nog steeds die van Jerry vast. 'Hoe zit het tussen jou en Louise?' vraag ik dan zacht.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered