• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~Lahey
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ Lahey
    - Cassie Sophia Lane ~ vampier ~ Lahey
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~Frey
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Cloudbreaker
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Frey
    - Nathan Daniëls ~ halfdemon, half vampier ~
    iemands angst zien ~ Sirens
    1 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ Lahey
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Frey
    - Destiny ... ~ weerwolf ~ Sirens
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Cloudbreaker
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ Lahey
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Cloudbreaker
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story



    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 23:19 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Hee." Groet Feline me.
    Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk haar aan.
    "Ga je, eh, mee naar de ziekenzaal of blijf je hier?"
    "Wat wil je?" Vraag ik aan haar. "Als je even alleen met hem wilt zijn, vind ik het goed." Zeg ik tegen haar.
    Ik hoop niet dat ze het verkeerd opvat, want ik bedoel het niet erg lullig.

    Geovanni Naldo Nelson.

    Plotseling voel ik twee armen om mijn nek. "Ik ben zo blij dat het goed met je gaat!" Roept Celeste uit en drukt kusjes op mijn wangen, voorhoofd en neus.
    "Het gaat wel... toch?"
    Ik kijk haar vermoeid aan. "Eerlijk?" Vraag ik voorzichtig. "Ik voel me klote. Alles doet zeer en ik heb het gevoel dat ik ieder moment kan neervallen." Zucht ik en leun tegen de muur aan, terwijl ik Celeste met één hand vast houdt.

    Celeste Jade Fox.
    Vermoeid keek hij mij terug aan en gelijk voelde ik de knoop in mijn maag groeien. “Eerlijk?” vroeg hij voorzichtig en ik knikte gelijk. Natuurlijk wilde ik het eerlijk weten, ook al betekende dat slecht nieuws, dan wist ik waar ik aan toe was…
    “Ik voel me klote. Alles doet zeer en ik heb het gevoel dat ik ieder moment kan neervallen.” Een onrustig gevoel nam van mij plaats toen ik zag hoe hij tegen de muur aanleunde, terwijl hij mij met één hand vasthoudt. Ik ondersteun hem door zijn arm over mijn schouder te doen en mijn arm om zijn middel terwijl ik naar boven kijk, naar zijn gezicht.
    Ik mag dan wat kleiner zijn, ik kan wel tegen een stootje. “Kom, dan gaan we naar de leerlingenkamer…” Er klinkt veel bezorgdheid in, ook al probeer ik het te maskeren en begin te lopen. Ik wil niet dat hem iets overkomt… ik wil niet dat hij pijn heeft…


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Wat wil je?' vraagt Jerry. 'Als je even alleen met hem wilt zijn, vind ik het goed'.
    Ik frons lichtjes. Dat klinkt alsof ik zíjn toestemming er voor moet krijgen als ik Aiden wil zien. 'Oh eh, mij maakt het niet uit,' zeg ik uiteindelijk. 'Dus ga je wel of niet mee?' Terwijl ik wacht op een antwoord dwalen mijn gedachten een beetje af naar Aiden. Zou Giovanni heb al geholpen hebben? En zou het al wat beter gaan?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Ik heb vandaag een feestje met vriendinnen, maar k zal wel ff reageren.]

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Oh eh, mij maakt het niet uit." Zegt ze droogjes. Oké, ik geef toe. Die vraag was echt vreemd geweest..
    "Dus ga je wel of niet mee?"
    Ik draai me om op mijn stoel. "Eh.. wat jij wilt." Mompel ik.

    Geovanni Naldo Nelson.

    Er komt een schraal glimlachje op mijn gezicht als ik merk dat ze me ondersteunt. "Dankje." Mompel ik zacht.
    "Kom, dan gaan we naar de leerlingenkamer…" Zegt ze met een licht bezorgd toontje in haar stem.
    Ik knik kort en begin te lopen. Zachtjes laat ik mijn arm naar beneden hangen. Ik voel me net een zombie.. en volgens mij loop ik er ook zo naast..
    "Maak je geen zorgen, Celeste." Mompel ik zacht. "Het komt wel goed." Vervolg ik rustig en haal diep adem. Waar is mijn energie?

    [ bericht aangepast op 23 juni 2012 - 20:02 ]

    Celeste Jade Fox.
    “Maak je geen zorgen, Celeste. Het komt wel goed.” Hij mompelde het zacht en daardoor maakte ik me alleen maar meer zorgen, maar ik wist dat dit niet erbij zou gaan helpen, dus knikte ik zachtjes en grinnikte.
    “Natuurlijk, tough guy, alles komt altijd goed… het ligt er alleen aan hoe láng het duurt.” Zei ik met een wijselijke toon uit mijn mond en even keek ik naar boven, om hem aan te kijken, maar nog steeds liep ik door en toen we eindelijk in de leerlingenkamer waren, opende ik de deur en liet hem zakken op de bank.
    “Ik haal wat water voor je,” Zei ik en liep daarna gelijk weg om een groot glas water te pakken, maar ook een koel doekje voor op z’n hoofd, ook al wilde hij dit waarschijnlijk niet.
    Snel liep ik terug en gaf het glas water aan hem, waarna ik naast hem ging zitten, naar hem toegedraaid, en zijn gezicht en hals begon te deppen.
    “Ik zorg wel voor je…” fluisterde ik zachtjes, bijna onhoorbaar, terwijl ik mijn ogen op het doekje had gericht en niet op Geovanni’s ogen of gezicht.


    Feline Haven Chase
    'Eh.. wat jij wilt,' mompelt Jerry.
    Ik beschouw dat maar als een ja en trek hem aan zijn hand omhoog.
    Stilzwijgend lopen de gang door naar de ziekenzaal. Onderweg komen we Giovanni en Celeste tegen.
    Ik glimlach lichtjes naar ze, maar die glimlach verdwijnt meteen als ik zie hoe hij er aan toe is. 'Bedankt dat je hem wilde helpen,' zeg ik zacht waarna ik en Jerry verder lopen. Niet veel later komen we bij de ziekenzaal. Er verschijnt een lichte blos op mijn wangen als ik merk dat ik nog steeds Jerry's hand vast heb en laat die snel los om vervolgens naar Aiden's bed te lopen. 'Gaat het een beetje?' vraag ik zacht.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Kan ik misschien ergens inspringen? Of is er nog een personage vrij?]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [In het weekend ben ik er weer, heb het nu druk.]

    reactie iemand?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Oeps! Ik was dit helemaal vergeten! Zal ik even reageren?]

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    Ik word aan mijn hand de stoel uit gehesen. Oké.. Dan moet ik dus mee.
    We lopen naar de ziekenzaal en komen langs Giovanni en Celeste.
    "Bedankt dat je hem wilde helpen." Zegt Feline zachtjes. Nou, als ik zo naar Geovanni kijk is hij er niet erg blij mee. Je ziet aan alles dat hij helemaal kapot is.
    Even rustig lopen we door naar de ziekenzaal. Wanneer Feline mijn hand los laat, besef ik pas dat ze me hand de hele weg van de leerlingenkamer tot hier heeft vast gehouden.
    "Gaat het een beetje?" Vraagt ze aan Aiden.
    Ik hang op het bureau en kijk naar Aiden.

    Geovanni Naldo Nelson.

    "Natuurlijk, tough guy, alles komt altijd goed… het ligt er alleen aan hoe láng het duurt." Zegt ze en kijkt me aan.
    Ik forceer een zwak glimlachje en wanneer Feline en Jerry langs lopen en Feline iets tegen me zegt, knik ik kort en loop half steunend op Celeste door naar de leerlingenkamer.
    Daar laat ik me zakken op de bank en leg mijn hoofd achterover. Ah.. Ik kan hier wel de rest van de dag blijven liggen.
    "Ik haal wat water voor je." Zegt Celeste. Eigenlijk had ik het willen afslaan, maar ze liep al weg.
    Als ze weer terug komt, heeft ze in de ene hand een glas water en in de andere een doekje. Ze reikt het glas aan en ik pak het aan. Rustig neem ik een paar slokjes. Heerlijk!
    Voorzichtig begint Celeste met het vochtige doekje in mijn nek te deppen. "Ik zorg wel voor je..." Fluistert ze.
    Ik glimlach lichtjes en ga even verzitten. "Dankjewel." Zeg ik zacht en sluit mijn ogen, maar open deze direct weer. "Als je niet voor me wilt zorgen moet je het maar zeggen." Zeg ik fluisterend en sluit mijn ogen opnieuw.

    [Okee, ik verklaar dit topic voor dood :/]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Bisous schreef:
    [Okee, ik verklaar dit topic voor dood :/]

    (Nee, sorry. :x Het is niet dood, want ik had tienduizendkeer word geopend om wat te schrijven, maar telkens kwam het er niet van. :c
    Morgen, beloof ik, ben jij de eerste hier en dan schrijf ik wat langs. ^^)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Morticia schreef:
    (...)
    (Nee, sorry. :x Het is niet dood, want ik had tienduizendkeer word geopend om wat te schrijven, maar telkens kwam het er niet van. :c
    Morgen, beloof ik, ben jij de eerste hier en dan schrijf ik wat langs. ^^)


    [Yaaay (:]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered