• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    ik ga slapen. Good night.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion


    "Daar heb je gelijk in. Charlie hééft haar gekend, maar ze heeft het nu zo al moeilijk, en ik vrees dat als ik instort, ze niet sterk gaat zijn, maar langs de andere kant kan het haar gedachten wat verzetten. Ik weet het gewoon niet, en het is overmorgen al."
    Ik druk een klein kusje op haar lippen en neem haar gezicht in mijn handen.
    "Neem Charlie mee," zeg ik zacht. "Jullie kunnen elkaar's steun gebruiken en ik zal je elke avond bellen. Als je terug bent, dan kom ik je halen en kan je bij mij slapen. Desnoods huil je de hele nacht," stel ik haar gerust.

    Irial

    "Dat is lief. Maar, ik zie je alleen nog maar op school als het tegen zit. Ik weet zeker dat je volgende week ook niet mag komen als ik zeventien word. Zo lullig is mijn vader wel."
    Ik schud mijn hoofd. Ik vind het vreselijk dat de man me niet mag, maar ik wil niet dat hij met verwijten gaat gooien.
    "We houden ons een tijdje aan zijn regeltjes en zien hoe het gaat. Als hij niet beseft dat het er niks aan verandert, dan praten we met hem. Het lukt ons wel," zeg ik met een klein lachje. Ik kijk even op mijn horloge en zie dat het tijd is voor de les.
    Ik sta op en trek Kyle achter me aan.

    [Night, Demi (K)]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Neem Charlie mee. Jullie kunnen elkaar's steun gebruiken en ik zal je elke avond bellen. Als je terug bent, dan kom ik je halen en kan je bij mij slapen. Desnoods huil je de hele nacht."
    "Maar jij bent mijn vriendje. En ik wil kunnen opscheppen met jou, tegen iedereen, en dat jij er ook bent als ik het moeilijk heb," protesteer ik zacht.
    Ik zucht.
    "Ik weet het gewoon niet."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Kyle

    Ik knikte.
    Ik zie Irial op zijn horloge kijken waarna hij me mee trekt.
    "Maar, Irial. Ik wil zo graag dat jij komt op mijn verjaardag. Ik weet zeker dat mijn vader moeilijk blijft doen voor de aankomende twee weken."
    Zeg ik en laat me maar gewoon mee trekken, in de les heb ik ook geen zin meer.
    Ik bijt op mijn lip en kijk vooruit.
    "Waarom doet mijn vader zo moeilijk, Irial?" Vraag ik en bijt weer op mijn lip.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Awn, where's Elise now? xd]
    [Eerder: Where's everybody?]

    [ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 22:38 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Michael

    Opnieuw neemt ze de joint van me over en neemt er een flinke haal van. Haar hoofd laat ze op mijn schouder rusten. Ik besluit er niets van te zeggen en haal gewoon door te laten gaan. Zin in ruzie heb ik op dit moment toch niet.
    "Betekent dit dat we gewoon normaal kunnen doen tegen elkaar of moeten we daarvoor als een stel hippies gaan smoren elke dag?"
    Ik haal mijn schouders op en neem de joint weer over.
    "Dat ligt aan jou," zeg ik rustig. "Ik wil en kan best normaal doen. Ook zonder deze dingen, alhoewel ze de wereld een stuk mooier maken. Als jij dat ook kan is het goed."
    Veel van ons 'verleden' kan ik me toch niet meer herinneren dus problemen heb ik niet. Het enige waar ik me nog druk om maak is het feit waarom ik gesprongen ben maar niemand schijnt me daarmee te willen of vooral willen helpen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Maar jij bent mijn vriendje. En ik wil kunnen opscheppen met jou, tegen iedereen, en dat jij er ook bent als ik het moeilijk heb. Ik weet het gewoon niet."
    Ik moet even lachen en haal een hand door mijn haren.
    "Opscheppen met mij? Ik weet niet of er veel op te scheppen valt over me. En zoals ik al zei, ik zou je elke avond bellen. Het is jouw keuze."
    Ondertussen is de bel gegaan, en ik trek haar snel het lokaal binnen.

    Irial

    "Maar, Irial. Ik wil zo graag dat jij komt op mijn verjaardag. Ik weet zeker dat mijn vader moeilijk blijft doen voor de aankomende twee weken. Waarom doet mijn vader zo moeilijk, Irial?"
    Ik moet helaas mijn schouders ophalen. Ik heb geen idee waarom zijn vader zo moeilijk doet. Dat hij het er moeilijk mee heeft dat Kyle homo is, kan ik ergens wel begrijpen, maar volgens mij had hij dat al lang zien aankomen mocht hij een beetje op die jongen gelet hebben.
    "Ik wil er ook heel graag bij zijn, maar als het niet lukt, dan zorg ik ervoor dat ik op school wel een leuke verrassing voor je heb," zeg ik met een geruststellend glimlachje.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Charlotte

    "Dat ligt aan jou. Ik wil en kan best normaal doen. Ook zonder deze dingen, alhoewel ze de wereld een stuk mooier maken. Als jij dat ook kan is het goed."
    Ik laat zijn woorden tot me doordingen en haal dan even mijn schouders op.
    "Ik weet niet wat jouw definitie van normaal is, en ik betwijfel dat ik er aan voldoe, maar ik kan me gedragen," zeg ik rustig. Volgens mij zou de wereld nu kunnen vergaan en zou ik me er niet druk in maken. Dat spul is echt fantastisch, beter dan alcohol.
    Voor het eerst sinds wat er gebeurt is, heb ik geen behoefte om te huilen. Ik vind het eerlijk gezegd vrij zielig van mezelf, dat ik alleen een beetje helder ben als hij bij me in de buurt is. Daar moet ik aan werken. Ik sluit mijn ogen en frunnik een beetje aan mijn ketting.
    "Hoe is het met je been? En je hoofd? Nouja, die hoofdpijn dan."
    Als zijn hoofd op dit moment hetzelfde aanvoelt als dat van mij, dan zou het antwoord vast "behoorlijk lekker" zijn.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Ik weet niet wat jouw definitie van normaal is, en ik betwijfel dat ik er aan voldoe, maar ik kan me gedragen."
    Ik knik zachtjes en neem nog een haal. Ach, het maakt ook niet heel veel uit hoe ze zich gedraagt. Als ze zich maar gedraagt. Ik zak wat onderuit en haal diep adem.
    "Hoe is het met je been? En je hoofd? Nouja, die hoofdpijn dan."
    Ik frons even en denk goed na.
    "op dit moment voelt me hoofd goed," grinnik ik. "Lekker licht. Mijn been is vervelend en onhandig."
    Ik haal nogmaals mijn schouder op en mompel iets in de vorm van: "Ik moet er mee leven".


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    Als Michael nog een haal genomen heeft, gris ik subtiel de joint weer uit zijn hand. Ik neem ook nog een flinke trek en hou het ding weer voor zijn neus terwijl ik hem hoor praten.
    "op dit moment voelt me hoofd goed. Lekker licht. Mijn been is vervelend en onhandig. Ik moet er mee leven."
    Mijn ogen glijden naar zijn gips. Dat ding is echt spuuglelijk. Ik neem mijn tas en ga op zoek naar een stift. Het duurt even, maar uiteindelijk vind ik er eentje, helemaal op de bodem van mijn tas. Ik trek de dop eraf en schuif wat naar voor zodat ik bij zijn been kan. Ik doe mijn best een zo mooi mogelijk klavertje vier te tekenen, en het lukt volgens mij beter dan mocht ik niet van die joint getrokken hebben.
    "Voor geluk," zeg ik zacht. Ik kijk naar Michael en lach even. "Zal ik er nog een paar tieten op tekenen?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    Ik kijk geduldig toe terwijl ze in haar tas rommelt. Al snel tovert ze een stif te voorschijn. Voorzichtig tekent de een klavertje vier op mijn been. Ik neem grijnzend een flinke haal van de joint en kijk tevreden naar mijn 'opgfleurde' been.
    "Voor geluk. Zal ik er nog een paar tieten op tekenen?"
    Lachend schud ik mijn hoofd.
    "Voor geluk," herhaal ik grinnikend. "Dan had je we een week geleden wel onder mogen tekenen met klavertjes."
    Ik kijk naar mijn been. Het ziet er echt niet uit, zo'n gipsenpoot.
    "Laat die tieten maar zitten. Die dingen brengen meer ongeluk dan me lief is."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Voor geluk. Dan had je we een week geleden wel onder mogen tekenen met klavertjes. Laat die tieten maar zitten. Die dingen brengen meer ongeluk dan me lief is."
    Ik wil een opmerking maken over het kettinkje dat ik hem gegeven had, maar gezien hij zich dat moment vast ook niet meer kan herinneren, dus het lijkt me niet fair en ik houd mijn mond. Ik grinnik even als het tot me doordringt wat hij over tieten zijn.
    "Nou, zo groot zijn je tietjes niet hoor, Hercules " zeg ik terwijl ik klein klopje op zijn borstkas geef.
    Die van mij daarentegen kunnen af en toe flink in de weg gaan zitten, maar het lijkt me verstandiger om ook die opmerking weg te slikken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Burlington schreef:
    Jeremy

    Gewillig laat ik me meetrekken en gedwee ga ik naast haar zitten.
    "Zitten er veel mensen in Glee? Dan moet je die allemaal eerst waarschuwen voor ik ga zingen," fluister ik.




    Mary

    "Opscheppen met mij? Ik weet niet of er veel op te scheppen valt over me. En zoals ik al zei, ik zou je elke avond bellen. Het is jouw keuze."
    Nog voor ik kan protesteren heeft hij me al meegesleurd naar het Glee-lokaal. Ik laat me ergens op een stoel vallen, en trek hem naast me neer.
    "Ach, ik heb nog twee dagen," zucht ik.
    Eigenlijk heb ik veel zin om te zeggen dat ik niet ga.
    "Wat als ze me daar wil houden?" vraag ik mezelf luidop af.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Nou, zo groot zijn je tietjes niet hoor, Hercules."
    Als verdediging steek ik mijn handen in de lucht.
    "Dat is niet eerlijk," zeg ik met een pruillipje. "Je mag me niet pakken op mijn tieten."
    Ik leg mijn handen beschermend op mijn borst en kijk haar lachend aan. Snel neem ik nog een haal van mijn joint en ik houd hem voor haar neus.
    "Word je groot en sterk van."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Donna

    "Zitten er veel mensen in Glee? Dan moet je die allemaal eerst waarschuwen voor ik ga zingen."
    Lachend kijk ik hem aan.
    "Dan kunnen we beter iedereen maar inlichten als het echt zo slecht is."
    Ik kijk op als Mary en Arion binnen komen lopen. Ze is anders dan eerst. Haar haren. Pittig.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."