• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Michael

    Ik kijk op als Irial en Kyle bij me komen zitten. Iets wat verbaasd kijk ik ze aan.
    "Te ruig gefootballt?"
    Even schud ik mijn hoofd maar al snel besluit ik dat het juiste antwoord niet goed is.
    "Zoiets," zucht ik en ik grijns even.
    Nonchalant haal ik een hand door mijn haren en kijk hen beiden aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Nee hoor, valt goed mee." Zegt Irial, ik kijk op mijn horloge.
    "O verkeerd op de klok gekeken." Zeg ik beschaamd.
    Irial trekt me mee richting de Aula waar we gaan zitten.
    Ik zie Irial naar Michael kijken. "Te ruig gefootballt?" Vraagt hij dan.
    Ik kijk naar Michael en zie dat zijn been in het gips zit. Ik pak Irials hand weer vast.
    "Zoiets." Zegt Michael dan en kijkt ons beide even aan.
    "Zoiets?" Vraag ik en kijk hem aan. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik dan.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 18:22 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik ben eten.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Smakelijk. ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik ga btw ook eten ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Irial

    Ik moet een lachje onderdrukken als Kyle mijn hand vast neemt. Hoewel Michael helemaal mijn type niet is, wrijf ik geruststellend met mijn duim over de rug van Kyle's hand. Ik zou sowieso geen ander meer willen.
    "Zoiets," antwoordt Michael.
    Ik krijg de indruk dat hij het er niet echt wil over hebben en wil net mijn schouders ophalen als Kyle zijn mond open doet.
    "Zoiets? Wat is er gebeurd?"
    Ach, hij is nieuwsgierig. Kan je hem dat nou echt verwijten? Aan de andere kant, ik bekijk hem wel een beetje door een roze bril.
    "Nou in elk geval veel beterschap," zeg ik er achter aan. Op die manier kan hij nog kiezen of hij al dan niet wil antwoorden.
    Ik draai mijn gezicht naar Kyle en schud mijn hoofd even. Toch kan ik het niet laten hem snel een kusje op zijn voorhoofd te geven. Ondertussen beklimt de directeur het podium.

    Charlotte

    Ik heb net de laatste hap van mijn appel op, als ik me bedenk dat het lokaal wel heel erg leeg blijft. Op mezelf na dan is er niemand. Ik zucht en sta op, Voor de zekerheid besluit ik mijn cursusblok maar mee te nemen. Ik gris nog snel het potlood van mijn bank en ren naar het prikbord. Verdorie. Kijk ik scheel ofzo? Hoe heb ik nou niet kunnen zien dat er een mededeling komt in de aula? Ik zucht en stap mokkend richting de zaal. Als ik de deur open, zie ik ik heel wat vreemde blikken mijn kant uit kijken. Pas dan besef ik dat ik te laat ben. Tot overmaat van ramp laat ik ook nog eens mijn cursus blok vallen als ik schrik van de deur die achter me dicht klapt. Met een hart dat als een razende slaat buk ik me om het ding weer op te rapen. Een harde klap op mijn kont doet mijn bloed borrelen. Ik steek even mijn wijsvinger op naar de directeur als teken dat hij even moet wachten. Dan maar nablijven, maar niemand komt aan mij als ik het niet wil. Ik kijk naar het lulletje rozenwater dat zit te grinniken met zijn vriendjes en grijp hem bij de kraag.
    "Niet doen," bijt ik hem toe. "Niet vandaag. Nooit meer. Of ik bijt je hoofd eraf."
    Ik knap even met mijn tanden naar hem en plof dan een eindje verder op een stoel neer. Nou, misschien wilde ik wel de aandacht trekken met die nieuwe kleren, maar dit had ik absoluut niet in gedachten. Ik schraap mijn keel even terwijl de directeur me veelbetekenend aankijkt.
    "Oh, pardon. Ga uw gang," zeg ik met een glimlachje.
    Er klinkt een stil gelach door de zaal. Ongeïnteresseerd begin ik op mijn potlood te bijten.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Zoiets? Wat is er gebeurd?"
    Ik hef mijn hoofd op en kijk hem iets wat fel aan.
    "Nou in elk geval veel beterschap," voegt Irial er een stuk subtieler aan toe.
    Ik knik even.
    "Bedankt," zeg ik tegen hem. De vraag van Kyle laat ik in het midden. Ze mogen het zelf invullen als ze dat willen. De rest doet dat namelijk ook en met het echte antwoord zou ik meer gezichtsverlies lijden dan me lief is. Ik pak mijn krukken en duw mezelf omhoog.
    "Ik ga naar het-," even frons ik om op het woord te komen.
    "Glee?"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Nou in elk geval veel beterschap." Zegt Irial achter mijn vraag aan.
    Hij schud zijn hoofd naar me en ik knik even naar hem, dat ik hem begrijp.
    Ik lachte even toen hij een snel kusje op mijn voorhoofd drukte.
    "Bedankt." Zegt Michael dan. "Ik ga naar het- Glee?" Zegt hij wanneer hij opstaat.
    Ik knikte even.
    Ik zeg maar niets meer. Ik kijk even naar Irial en dan naar het podium. "Wat doet de directeur daar?" Vraag ik dan.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Irial

    "Bedankt," zegt Michael.
    Ik knik even maar heb ondertussen mijn ogen gericht op het meisje dat de aula binnen strompelt. Er volgt een korte scene als er een eikel op haar kont mept, maar ze blijkt wel haar mannetje te staan.
    De directeur ziet er alles behalve tevreden uit met het tafereel. Naast me hoor ik een stoel schuifelen en ik kijk weer naar Michael.
    "Ik ga naar het- Glee?"
    Ik trek een wenkbrauw op en wijs naar de directeur net wanneer Kyle vraagt wat hij daar doet.
    "Ehm, volgens mij krijgen we een mededeling," antwoord ik, zowel op Michael als op Kyle.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Ehm, volgens mij krijgen we een mededeling."
    Ik zucht diep om zowel zijn antwoord als het feit dat Charlotte binnen komt lopen. Voorzichtig maar vooral onhandig laat ik mezelf weer op de stoel zakken en zet mijn krukken naast me neer. Fronsend volg ik met mijn ogen de directeur en bedenk wat deze man zou kunnen zeggen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Ehm, volgens mij krijgen we een mededeling." Antwoord Irial dan.
    Ik knik weer even en leg mijn hoofd op zijn schouder.
    "Wat voor." Vraag ik meer in het niet dan op Irial gericht.
    Ik vertrengel onze vingers en ik kijk vooruit.
    "Ik miste dit weekend jou warmte." Zeg ik dan. "Vooral na dat van zaterdag." Zeg ik dan zachtjes, hij snapt wel wat ik bedoel.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik ga vriendin wegbrengen naar huis, misschien tot straks ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Charlotte

    Ik zucht als de directeur een preek begint af te steken over het feit dat er op deze school teveel gespijbeld wordt en dat er vanaf vandaag sneller sancties zullen getroffen worden.
    "Voor sporters betekent dit dat zij tijdens wedstrijden op de bank zullen zitten of uit het team gezet zullen worden-"
    Ik barst in lachen uit en sla snel een hand voor mijn mond. Volgens mij heeft deze school binnenkort niet veel teams meer over. Gegeneerd kijk ik naar beneden.
    "Dit betekent ook dat iedereen die tijdens de lesuren zonder een geldige verklaring op het terrein of door de gangen dwaalt mag nablijven en onze vriendelijke concierge kan helpen met het schoon houden van de school."
    Ik zink weg in gedachten terwijl hij de rest van zijn speech afmaakt. Ik wil hier zo snel mogelijk weer weg.

    Irial

    Ik verlies de aandacht voor de man vooraan als Kyle zijn hoofd op mijn schouder legt. Zijn vingers glijden tussen de mijne en ik hou zijn hand stevig vast.
    "Ik miste dit weekend jou warmte. Vooral na dat van zaterdag."
    Ik slik even en knik, hoewel hij het niet kan zien.
    "Ik heb je ook gemist," zeg ik stil. "Het was raar om alleen wakker te worden. Heb ik - Heb ik zaterdag iets verkeerds gezegd tegen je vader ofzo? Of mag hij me gewoon echt niet?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Ik miste dit weekend jou warmte. Vooral na dat van zaterdag."
    "Ik heb je ook gemist."
    Fronsend kijk ik naar Kyle en Irial. Leuk dat ze het samen zo gezellig hebben maar ik hoef niet alles te weten. Ik schud mijn hoofd en richt me op de preek van de directeur. Charlotte's lach schalt er boven uit. Geïrriteerd draai ik met mijn ogen. Nee, wat ik ook in dat kind heb gezien verbaast me. Ze ziet er nu zelfs nog slechter uit dan toen in het ziekenhuis. Halverwege de speech sta ik op. Letterlijk gezien is dit geen les dus als ik dit 'skip' zitten er geen sancties aan vast. Daarbij kan ik niet eens spelen en schoonmaken lukt ook niet met dit been. Ik pak mijn krukken en met moeite weet ik me door de mensen menigte te wurmen. Hier en daar zeg ik iemand gedag maar zin om echt te praten heb ik niet. Het onderwerp zal snel op mijn been komen of op Charlotte en ik weet niet wat ik erger vind. Wanneer ik eindelijk op de relatief rustige gang ben steek ik een sigaretje op. Nee, roken in school mag niet. Sowieso zou ik stoppen maar voor wie? Wie heeft er nou eigenlijk last van? Niemand. Inclusief mezelf. IK lever graag vijf jaar van mijn leven in voor zo'n stokje per dag. Veel minder zal ik er niet van worden en wat is vijf jaar nou? Zo'n 1825 dagen, het valt best mee. Ik laat me op een bankje zakken en haal mijn mobiel uit mijn zak. Mijn oog valt op een nieuw sms'je. Grace. Met een diepe zucht open ik hem en lees hem snel door. Wanneer we afspreken? Lachend verwijder ik hem. Ik spreek met niemand iets af en al zeker niet met haar. Te makkelijk.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Ik ben mijn geschiedenis PO aan het maken dus voorlopig even niet beschikbaar.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."