• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    Quinto Thomas Reynolds - Password
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Dakota Moore - Endure
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    Victor

    Haar ogen lijken wel door me heen te kunnen kijken. Ze gelooft me niet. Ze gelooft me niet. Ik sla mijn ogen dicht en luister verbaasd naar haar woorden.
    "Oké, als jij het gelooft dan geloof ik jou."
    Voorzichtig hef ik mijn hoofd weer op en kijk haar ongelovig aan. Haar vinger streelt over mijn wang en ik slik even.
    "Oké," zeg ik zachtjes en ik druk mijn lippen weer op de hare.
    Met mijn armen trek ik haar zo dicht mogelijk tegen me aan zodat haar lichaam stevig tegen de mijne aandrukt.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    'oké' er zijn vele manieren waarop hij die woorden uit had kunnen spreken maar van alles wat hij had kunnen doen deed hij dit. Slikken, zijn ogen neerslaan maar vooral die kwetsbaarheid in zijn stem. Ik voel iets van mijn oude opstandigheid naar boven komen, Vic kan een masker opzetten als hij wil dat ik hem geloof. Waarom in hemelsnaam doet hij dat niet. Het brakke gevoel neemt af en ik concentreer me op mijn huid die lijkt te branden onder zijn aanraking, de storm die woedt in mijn maag. Dan sla ik beschermend mijn armen om hem heen en leg een hand op zijn hoofd. Ik laat me niet voorspelen zeker niet als het gaat om Vic. De gedachte alleen al dat er iets met hem gebeurd maakt me misselijk.
    'geloof je het zelf?' vraag ik vastberaden. Zachtjes blaas ik in zijn haren, hij heeft me tegen zich aangetrokken. Mijn hand streelt over zijn arm en ik bestudeer de tatoo die erop staat.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    Ze pakt me stevig vast alsof ze me wilt beschermen. Ze legt haar hand op mijn hoofd. Hij brandt. mijn hoofd en haar hand branden beide.
    "Geloof je het zelf?"
    Ik voel haar adem door mijn haren. Zachtjes knik ik. Nee, ik geloof mezelf niet maar zij heeft er niets aan als ik dat toe geef. Waarom zou ik überhaupt? Ze kan me al pijn doen. Ze heeft al macht over me en niet zo'n beetje ook. Haar hand verplaatst zich naar mijn arm waar ze over mijn sleeve streelt.
    "Vind je hem mooi?" vraag ik zachtjes als ik zie dat ze hem goed bekijkt.
    Ik ben verslaafd aan mijn tatoeages. Ze zijn een deel van mijn leven. Een belangrijk deel van mijn leven.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Hij knikt. Wel leuk dat hij zichzelf gelooft maar bij iedere actie weet ik dat ik het niet geloof. Ergens begin ik te twijfelen of hij het zelf wel gelooft. Ik kijk hem even wantrouwig aan maar hou verder wijselijk mijn mond. Iets in me hoopt dat hij hier een flink schuldgevoel aan over houdt. Ik laat mijn hoofd zakken en glimlach even treurig als hij wil liegen zal ik wel meespelen heel gemeen maar dat is precies wat hij bij mij deed vanmorgen en het werkte.
    'Vind je hem mooi?' ik denk even na maar besluit gewillig te volgen naar dit onderwerp.
    'hmmhmm,' knik ik, het heeft wel iets 'zit er een verhaal achter?' vraag ik nieuwsgierig.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    "Hmmm. Zit er een verhaal achter?"
    Ik schud zachtjes mijn hoofd.
    "Nee," zeg ik op een fluisterende toon. "Ik heb altijd al een sleeve gewild en deze paste gewoon bij mij. Er zitten geen opvallende kleuren in, de bruintinten zijn simpel. Niet 'over the top' en daar hou ik van."
    Opgelucht dat het onderwerp niet meer mijn gezondheid is laat ik haar langzaam los. Mijn eigen vingers glijden nu ook over de tatoeage. Met een klein lachje kijk ik haar aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    "Nee," zegt hij op een fluisterende toon. "Ik heb altijd al een sleeve gewild en deze paste gewoon bij mij. Er zitten geen opvallende kleuren in, de bruintinten zijn simpel. Niet 'over the top' en daar hou ik van." Mijn mondhoeken krullen omhoog. Met mijn vingers volg ik voorzichtig de inktzwarte contouren van zijn tatoo om uiteindelijk bij zijn hand uit te komen. Glimlachend steek ik mijn vingers door de Zijne en zonder waarschuwing buig ik naar voren en duw mijn lippen op de Zijne. Gretig leg ik een hand in zijn nek en trek hem naar me toe. Ik krom mijn onderrug en voel mijn lippen tintelen. Plagend bijt ik voorzichtig op zijn onderlip en duw zachtjes met mijn tong tegen zijn lippen. Waarschijnlijk even onverwachts stop ik weer en nestel me tevreden tegen hem aan. Ik luister naar zijn ademhaling en geniet van zijn lichaamswarmte.
    'Vic ik wil dat je vertelt,' fluister ik grinnikend. Ik wil zijn stem horen maar dat ga ik niet vertellen.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    Haar vingers strelen over mijn arm. Ze glijden naar beneden richting mijn hand. Mijn vingers laat ik over haar sproetjes glijden. Opeens, zonder enige waarschuwing, drukt ze haar lippen op de mijne. Ze legt haar hand in mijn nek en gretig zoen ik haar terug. Ze bijt plagerig op mijn onderlip en ik kreun zachtjes. Haar tong duwt tegen mijn lippen en ik open mijn mond om haar tong toe te laten maar voordat het daarvan komt laat ze me alweer los. Mijn teleurstelling kan ik niet helemaal verbergen maar haar hoofd tegen mijn borstkas maakt veel goed. Beschermend leg ik mijn armen rond haar heen en ik wrijf met mijn vingers over haar been.
    "Vic, ik wil dat je vertelt."
    Zachtjes druk ik een klein kusje op haar bruine haren.
    "Wat wil je weten?" vraag ik hees.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Zijn vingers lijken een waar brandspoor achter te laten. Mijn huid tintelt en alhoewel ik het kippenvel op mijn armen heb staan vind ik het broeierig warm. Een zuchtje verlaat mijn mond als ik zijn lippen op m'n hoofd voel. Mijn hand laat ik onde zijn shirt glijden om zijn huid te verkennen. Een tijdje dwalen mijn vingers over zijn buik en langs zijn boxer. Bij zijn navel houdt ik mijn hand even stil maar uiteindelijk laat ik hem naar boven glijden. Ik voel de vorm van zijn ribben en zijn spieren onder mijn huid. Op de plek waar ik zijn hart voel kloppen leg ik mijn hand neer.
    'wat wil je weten?' ik wil niet dat hij zich gedwongen voelt ik wil enkel zijn stem.
    'wat je vertellen wilt,' zeg ik op een geruststellende toon.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    Haar handen tintelen over mijn huid. Ik hap even naar adem als ze haar handen onder mijn shirt brengt. Ze laat haar vingers over mijn huid strelen van mijn borst tot mijn ondebuik. Wanneer ze bij mijn boxer aankomt voel ik even al mijn bloed daarheen trekken. Gelukkig laat ze haar handen weer naar boven glijden en ze laten rusten op mijn hart. Mijn bloed laat zich weer verspreiden door mijn gehele lichaam.
    "Wat je vertellen wilt."
    Ik bijt zachtjes op mijn onderlip. Ik wil niets vertellen maar als ik in haar ogen kijk veranderd mijn gedachten. Ik begin te vertellen over mijn verleden, niet mijn 'duistere' maar in de tijden dat ik gelukkig was. Mijn jeugd. Over Zweden, de verhuizing naar Denemarken, mijn vele broertjes en zusjes. Alles over mijn jeugd.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Ik wil ook roleplayen.. wil iemand met Drew of Courtney praten? (:]

    [Had Delphine al gereageert?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Wanneer hij op zijn onderlip bijt kijk ik verschrikt op maar opeens lijkt de twijfel verdwenen. Hij begint te vertellen over zijn jeugd, in details. Aandachtig luisterend en tevens genietend van zijn stem nestel ik me weer rustig tegen zijn borst aan. Mijn arm begint te tintelen en ik weet niet of dat is omdat de doorbloeding niet helemaal doorloopt of door door Vic maar voorzichtig trek ik mijn hand weer onder zijn shirt vandaan. Als hij uitverteld is kijk ik hem aan, zijn gezicht is ontspannen en ik hou even mijn hoofd scheef. Hij lijkt oprecht gelukkig geweest te zijn maar zo raar is dat niet, hoewel het bizar lijkt is het haast onmogelijk dat niemand geluk heeft gekend. Ik had immers ook een fijne jeugd. Na een tijdje verbreek ik de stilte.
    'zie je ze nog?' vraag ik voorzichtig, ik heb Vic nog nooit bezoek zien hebben of zelfs maar post maar zo goed lette ik ook niet altijd op iedereen. 'je familie,' verduidelijk ik.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [hooray ik krijg een inspiratie boost voor mijn rol in Divine dus ik ga even turbotypen om niets te vergeten weet niet hoelang het duurt]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Aragog schreef:
    [Had Delphine al gereageert?]


    Nee, sorry, dat zal ik nu doen.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    (in dit stukje gaat de bel iets later dan in het hele topic. Sorry daarvoor)

    Delphine Sarah Parker

    Maya maakt een rare beweging met haar hoofd, waaruit ik afleid dat het pijn doet maar ze het niet echt toe wil geven.
    'Eh, ik denk het? Ik voel geen pijn ofzo.' zegt ze, maar toch kan ik de onzekerheid op haar gezicht zien.
    Ik buig me voorover naar Maya en bekijk de wond zorgvuldig. Hij ziet er absoluut niet goed uit en ik herken het rare gevoel in mijn buik als bezorgdheid. Maya is in deze gevangenis de enigste die het dichtst bij het woord 'vriendin' komt voor me.
    'Misschien moeten we-' maar voor ik mijn zin af kan maken, word ik ruw doorbroken door het geluid van de bel, die alle gangen vult. Ik sta meteen op en ga naast Maya staan.
    'Het komt vast wel goed, maak je geen zorgen.' zeg ik met een glimlach. Maar ik ben niet eens zeker van mijn eigen woorden. Ik omhels Maya onhandig en loop dan naar mijn eigen cel.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien