• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    Quinto Thomas Reynolds - Password
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Dakota Moore - Endure
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    Ik zal nu eerst de cel indeling aanpassen en daarna reageer ik met Drew en stuur ik Quinto naar Delphine. (:

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Jawel, hoor," Zegt ze. "Maar ik vroeg me alleen af waarom je ineens langs kwam," Vervolgt ze brutaal.
    "Omdat je zielig in je eentje op het bed zat," Mompel ik onschuldig. "Nee, ik had net ruzie met een gevangene en ik had geen zin om verder in conclaaf te gaan, dus ben ik hier heen gelopen,"
    Ik hoop niet dat ze me nu ziet als iemand die onder een gevecht uit wil komen, want zo ben ik totaal niet.
    Wanneer ik weer opkijk van mijn telefoon en terug ge-sms't heb, zie ik dat Maya met opgetrokken benen op het bed zit. Ze kijkt me nieuwsgierig aan.
    "Zo meteen komt er een nieuwe cipier," Leg ik aan haar uit. "Hij heeft Quinto en keert na een lange tijd weer terug," Vervolg ik en leun weer tegen de deurpost aan. Mijn telefoon laat ik weer in m'n broekzak glijden.

    Maya Juliëtte Adams
    ''Omdatje zielig in je eentje op het bed zat.'' mompelde hij onschuldig, en trok zijn mond open om er iets aan toe te voegen.
    ''Nee, ik had net ruzie met een gevangene en ik had geen zin om verder in conclaaf te gaan, dus ben ik hier heen gelopen.'' zei hij, en ik grinnikte zachtjes.
    Ik was diegene te vuist gegaan, maar goed, zo was ik.
    ''Zometeen komt er een nieuwe cipier.'' legde hij uit. ''Hij heet Quinto en keert na een lange tijd weer terug.'' zei hij, en ik keek nadenkelijk. Quinto, die naam zei me wel iets. Volgens mij was het geen lieverdje.
    ''Kan het zijn dat ik hem ken?'' vroeg ik toen, terwijl ik zijn bewegingen volgde.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Mensen ik kap hier, niemand speelt echt.. leuk..
    Allemaal een beetje egoïstisch enzo.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Hoezo egoïstisch?


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Gewoon zoals ik het zeg, het is zo'n beetje ieder voor zich, er is totaal geen eenheid. Dat is niet leuk in een RPG.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Victor

    Als ze haar hoofd wegdraait breekt mijn hart. Wat doe ik in Godsnaam verkeerd? Meisjes houden toch van deze bevestiging? Zeker als ze het net zelf hebben gezegd. Het liefste sta ik nu op, maak ik een of andere beledigende opmerking en ga ik er vandoor. Zuchtend laat ik me naar achter vallen en kruis mijn armen achter mijn nek. Mijn hoofd is niet meer zoals daarnet: ongeïnteresseert en verveeld. Misschien wat arrogant.
    "Ik ben bang."
    Deze woorden breken me weer.
    "Wat denk je van mij?" vraag ik zacht. "Denk je dat het voor mij makkelijk is? Denk je dat ik niet bang ben?"
    Het is niet eerlijk om deze situatie naar mijn toe te trekken maar geruststellen kan ik niet.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Endure schreef:
    Gewoon zoals ik het zeg, het is zo'n beetje ieder voor zich, er is totaal geen eenheid. Dat is niet leuk in een RPG.

    Dat is niet vreemd in een gevangenis...


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mebarak schreef:
    (...)
    Dat is niet vreemd in een gevangenis...


    Jawel.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    (...)

    Jawel.


    Tuurlijk niet. Het is overleven en bedriegen anders overleef je het niet. In de gevangenis is het nou eenmaal egoïstisch daarbij zitten daar ook niet de meeste leuke mensen. Je kan niet verwachten dat je daar mag uithuilen op een schouder of iemand zijn laatste stukje brood gaat delen...


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mebarak schreef:
    (...)

    Tuurlijk niet. Het is overleven en bedriegen anders overleef je het niet. In de gevangenis is het nou eenmaal egoïstisch daarbij zitten daar ook niet de meeste leuke mensen. Je kan niet verwachten dat je daar mag uithuilen op een schouder of iemand zijn laatste stukje brood gaat delen...


    Ik hoor het al, je snapt het niet, dus reageer er dan ook niet op.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    (...)

    Ik hoor het al, je snapt het niet, dus reageer er dan ook niet op.

    Dan moet je ook niet moeilijk doen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Ik ben het met Endure eens en heb veeeeeel te weinig tijd. Het is voor jullie ook niet leuk als ik te weinig post en dat jullie dan al 3 pagina's verder zijn ofzo. Sorry maar helaas ik stop ook.


    Do it scared, but do it anyway.

    Mebarak schreef:
    (...)
    Dan moet je ook niet moeilijk doen.


    jezus christus, ik doe niet moeilijk D:
    Jij leest verkeerd.
    Ik zeg, iedereen speelt egoïstisch, ik klaar niet over de karakters maar de mensen die ermee schrijven ;l


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Mensen ik kap hier, niemand speelt echt.. leuk..
    Allemaal een beetje egoïstisch enzo.


    [Mag ik dan een uitleg, waarom je er mee stopt? :/]