• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 14:50 ]


    Your make-up is terrible

    Aurélie Rye Beate

    Als hij stopt, leg ik mijn hoofd op zijn borstkast en mijn blote benen tegen hem aan. Mijn arm leg ik op zijn buik en ik murmel slaapdronken.


    Your make-up is terrible

    Gilbert Fuchs.

    Ze grinnikt, waardoor ik van schaamte even de ogen sluit en dan onder de dekens kruip als een geslagen hond.
    ''Maakt niet uit, ik ben een lichte slaper,'' zegt ze. Ik glimlach flauwtjes en kijk naar de regen, die langzaam begint af te zwakken.
    'Volgens mij is het inmiddels bijna ochtend,' merk ik op. Ineens merk ik hoe er wat onder mijn lijf wordt weg getrokken. Verbaasd kijk ik op. Oh, ik heb ook nog haar deken meegenomen.
    ''En het is niet erg gebruikelijk. Ik bedoel dat er iemand in je bed ligt.'' Ik begin te lachen.
    'Nee, niet bepaald,' zeg ik. De meeste jongens van mijn leeftijd hebben vaak een vriendin, maar ikzelf zie het niet gauw voor me dat ik het bed zal delen met een meisje. Althans.. niet om andere doeleinden dan slapen. De gedachte doet me onpasselijk voelen, misselijk zelfs. Ongelofelijk hoe een gebeurtenis zoveel vat op je kan krijgen.
    Ik wrijf in een oog. Ik weet nu al dat ik er niet uitzie. Zelfs een zombie zal er opgewekter uitzien dan ik in dit stadium.
    'Als het licht is ga ik proberen om buiten te komen. Het zal voor het eerst zijn sinds een hele tijd.'


    No growth of the heart is ever a waste

    Jenna Sophie Davis
    'Jenna? Wil jij me helpen uitzoeken wie ik ben en wat er mis met mij is?' vroeg hij na een tijdje. 'J-ja,' zei ik terwijl ik de tranen met mijn mouw van mijn gezicht veegde. 'Is goed. Hoe gaan we dat doen?' Ik besefte me twee dingen. Eén: ergens in de tijd dat we hier gezeten hadden, waren we goede vrienden geworden. Twee: als ik hem ging helpen, zouden we overeind moeten komen en ik had eigenlijk helemaal geen zin om hem los te moeten laten.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Samantha
    ''Als het licht is ga ik proberen om buiten te komen. Het zal voor het eerst zijn sinds een hele tijd.'' zei hij, en ik knikte instemmend.
    Ik was al héél lang niet meer -alleen- buiten geweest, en niet alleen omdat ik hier zat.
    Ik was te bang dat ik mijn vader ergens zou tegenkomen..
    Ik keek even naar het raam, en merkte op dat het al wat minder regende.
    ''Wat frisse lucht kunnen we wel gebruiken.'' mompelde ik, en zuchtte even. Ik liet me languit op het bed vallen, en keek naar het saaie, witte plafond. ''Heb je goed geslapen, trouwens?'' mompelde ik, doelend op zijn nachtmerries, ook iets wat ik had gelezen in zijn dossier de dag hiervoor.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Emilio Sanchez
    "Slaap lekker kleine engel van me. Morgen word je wakker en dan is alles weer goed" mompel ik in het spaans. Precies zoals mijn moeder altijd deed. Ik streel zacht over haar haar, staar naar het plafond en knipper de tranen weg.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Oliver Andrew Bruce
    'Is goed. Hoe gaan we dat doen?'
    Ik kreunde bij het besef dat we dan zouden moeten gaan staan, lopen en zoeken, zonder überhaupt te weten waarnaar. 'Kunnen we niet nog heel even wachten?' gaapte ik. Verdriet maakt moe, het verspilt enorm veel energie.
    Even liet ik mijn hoofd tegen de muur leunen, en stond toen toch maar op, waarbij ik haar voorzichtig in mijn armen optilde. Ik had echt he-le-maal geen zin om haar los te laten. Ze was lekker warm en zacht. En lief. Eenmaal op mijn voeten trok ik haar weer dichterbij, legde mijn hoofd in haar hals. Zodra we hadden gevonden wat we zochten zou ik echt meteen naar mijn bed gaan, de uitputting was enorm.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Aurélie Rye Beate

    Ik heb geen idee wat hij allemaal zegt, maar het klinkt gewoon mooi. Ik laat een tevreden geluidje horen als hij over mijn haar aait en glimlach, terwijl ik al half in slaap ben. "Slaap lekker." murmel ik.


    Your make-up is terrible

    [To much love on this page .____. lol]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [No love.. (yet) (:0 XD]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Tssssss... Laat ik Oliver niet gaan citeren :'D ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [De dossiers stonden in de kelder, toch?]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Yup.]


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Slaap lekker" mompel ik. Ik blijf over haar haren strelen en naar het plafond staren. Sorry mama, dat ik niet de ideale zoon ben. Ik mis je.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Bedankt ^^]
    Jenna Sophie Davis
    'Dan moeten we je dossier zoeken,' bedacht ik me. Hoewel zijn omhelzing best prettig voelde, liep ik toch een stukje voor hem uit en sloeg een andere gang in. Plotseling was ik weer een beetje vrolijker. Waarom? Waarschijnlijk omdat mijn medicijnen echt waren uitgewerkt. Stemmingswisselingen waren ook een symptoom. 'Die dossiers staan vast wel ergens hier, ik heb Grey een keer iets horen zeggen over de kelder, toen ze aan de telefoon was. Dr. Grey is mijn psychiater,' legde ik uit.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 21:21 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Ik moet gaan. Tot morgen.]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.