• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 14:50 ]


    Your make-up is terrible

    Oliver Andrew Bruce
    'Eh, ja, klinkt logisch. Misschien liggen ze in het kantoor van de leiding, of zo? Ik weet het niet, ze brachten ze vroeger altijd gewoon naar mijn kamer.' zei ze.
    'Ik weet het, bij mij ook,' peinzend keek ik voor me uit. 'Dat is beneden toch? Maar dan? Ik weet de weg daar niet,' Terwijl ik het zei bedacht ik dat het waarschijnlijk het slimste was om maar gewoon ergens heen te lopen, tot we het hadden gevonden. Met mijn vingers streelde ik die van haar, en liep verder de gang in. Ik wist niet eens of we wel deze kant op moesten. Hopelijk was er aan het eind een trap.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Yvo Enright

    Ik keek beetje toe om wat hij deed. Zijn armen verdwenen in zijn vest, wat deed hij? 'Wat heeft het meisje, Jenna?' hoorde ik hem nieuwsgierig vragen. Ik keek op en keek hem aan. Ik wist het wel, ik had het ook opgeschreven. Nou ja, alleen de woorden. Ik sloeg de bladzijde weer om, zodat hij het niet kon lezen. 'Ik weet het wel, maar ik weet het niet,' zei ik en ik deed mijn hoofd een beetje schuin. 'Ik bedoel, ik weet niet of ik het mag vertellen.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Oke, ik ga het awkwardheidsniveau omhoog brengen (nerd).

    Gilbert Fuchs.

    Met een half oog spied ik de kamer door. Een gitzwarte ruimte, waar alleen enigszins vaal licht valt van buiten. Regent het nu nog steeds? Hoe laat is het? Ik kom overeind en staar naar het raam. God, wat is het donker. Met een slaperige kop staar ik door het raam naar buiten. Geen nachtmerries, vannacht is een goede nacht. Ik loop naar de deur van de wc die aan mijn kamer grenst. Hmm, dat lucht op. Ik haal een hand door mijn haar en loop met een even slaperige kop terug naar mijn bed. Ik krab even aan mijn hoofd en kruip dan in bed. Kan me niet herinneren dat mijn matras zo warm was. Ik gaap even en rek me uit, raak met mijn benen wat warms en zachts. Wacht eens even, warm en zacht? Mijn ogen sperren zich ogenblikkelijk open. Mijn hoofd vliegt naar de ruimte naast me, waar Samantha vredig ligt te slapen. Verdomme! Helemaal vergeten! Oh shit, oh shit.
    'Ah-' piep ik hees van totale schok. Ik hou gauw mijn hand voor mijn mond om haar niet wakker te maken en klauter onhandig uit bed. Oh shit, dit gaat niet goed. Nog voor ik wat heb kunnen doen, blijf ik haken achter een deel van de bedbodem en val languit op de dekens ernaast.
    'Au..' mompel ik gesmoord. Fijn. Dit gaat alvast geweldig. Ik durf me niet eens om te draaien om te kijken of ze door mij wakker is geworden. Misschien moet ik maar doen alsof er niks is gebeurd. Ja, Gilbert. Beste optie. Met een zo neutraal mogelijk gezicht kruip ik weer onder de dekens en zucht een keer. Volgens mij is ze niet wakker geworden. Althans, ik mag het hopen. Dit soort geintjes geven nu niet bepaald blijk van vertrouwen. Ik slaak nogmaals een zucht. Kan ik er wat aan doen? Ik heb in de twee jaar tijd dat ik hier zit nog nooit een kamer gedeeld, laat staan een bed overhandigd.


    No growth of the heart is ever a waste

    [Lolly heb je mijn stukje wel gezien?]


    Your make-up is terrible

    - Matthew
    De jongen bladerde door zijn schrift. Ik schudde met mijn haar.
    'Ik weet het wel, maar ik weet het niet,' zei hij. Niet begrijpend keek ik hem aan. 'Ik bedoel, ik weet niet of ik het mag vertellen.' Ik sloeg mijn ogen neer.
    'Nee, natuurlijk niet. Sorry.' zei ik zacht. Het leek wel of het steeds kouder werd in de kamer. Zou de kachel het nog doen? Ik toverde mijn handen weer uit mijn mouwen en keek naar Yvo.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Yvo Enright

    'Nee, natuurlijk niet. Sorry,' zei hij zacht. Ik knikte en zei dat het al goed was. Ik bedoel, hij kon het toch niet weten? Ik keek eventjes naar hem en hij toverde zijn handen weer uit zijn mouwen. Zachtjes lachte ik. 'Gaat alles wel goed?' vroeg ik na een tijdje.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Jenna Sophie Davis
    'Ik ook niet,' grinnikte ik, maar hij liep al de gang in. Ik werd min of meer meegesleurd, niet hardhandig, maar juist voorzichtig, en merkte hierdoor dat hij mijn hand nog steeds vast had. Sterker nog, hij streelde er zachtjes over met zijn vingers. Het voelde eigenlijk best fijn, maar ook nogal vreemd. Toch trok ik niet terug, ook niet toen ik tot mijn grote teleurstelling merkte dat de gang doodliep. Ik vloekte en plofte neer op de grond - die overigens iets harder was dan ik had ingeschat. Au - waarbij ik hem ook meetrok.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    - Matthew
    Yvo grinnikte. We bleven zo zitten. Ik weet niet hoe lang.
    'Gaat alles wel goed?' vroeg hij. Ik knikte zachtjes.
    'Ja, hoor. Ik heb de laatste zeventien uur niet geslapen. En daardoor heb ik het een beetje koud.' zei ik en glimlachte een geruststellende glimlach naar hem. 'En gaat alles goed met jou?' vroeg ik terwijl ik een hand door mijn haar haalde.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Hahaha, je hebt me laten lachen :'D]

    Samantha
    Ik hoorde wat gestrompel, waarschijnlijk Gilbert die naar de wc ging. Ik was over het algemeen een lichte slaper, dus nam het hem niet kwalijk. Ik voelde me weer wegdommelen, totdat ik wat wegrolde doordat mijn bed iets inzakte. Ik fronste lichtjes. Wat..- ik voelde wat tegen mijn benen, en slaperig opende ik mijn ogen. Ik had geen energie om om te draaien, tot ik een 'bonk' hoorde. ''Au..'' hoorde ik zachtjes, en traag draaide ik me om zodat ik zijn richting opkeek. Hij kroop onder zijn dekens, en ik grinnikte zachtjes. ''Wat doe je nou allemaal?'' mompelde ik schor, en ik wreef even in mijn ogen.
    Hij had geluk dat ik een ochtendpersoon was, en had dan ook een lichte grijns rond mijn lippen.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Ik ben even douchen.]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Yvo Enright

    Ik luisterde naam hem en knikte toen. 'Met mij gaat het op zich wel goed,' zei ik en glimlachte een beetje. Ik keek een beetje om mij heen. 'Slapen is nooit mijn sterkste kant geweest, maar hoe komt het dat jij al zo lang niet hebt geslapen?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Nee me tellie spacede kun je even quoten? Of @msn sturen?]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Assassin schreef:
    Aurélie Rye Beate

    Ik slik eens. "Waarom hou je dan zoveel afstand?" Ik veeg mijn nattige haar nogmaals uit mijn gezicht. Ik leg mijn ene blote been buiten de dekens aangezien ik het nu nog altijd veel te warm heb.


    Your make-up is terrible

    - Matthew
    'Met mij gaat het op zich wel goed,' Zei hij. Ik glimlachte.
    'Mooi.' zei ik.
    'Slapen is nooit mijn sterkste kant geweest, maar hoe komt het dat jij al zo lang niet hebt geslapen?' zei hij.
    ''S morgens sta ik altijd vroeg op om te trainen, de agressie een beetje van me af slaan,' zei ik en keek hem aan. Hopelijk vond hij me nu niet raar. 'En gisteravond ben ik ook gaan trainen, daarna ben ik naar de kelder gegaan en nu ben ik hier.' mompelde ik.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Emilio Sanchez
    "Omdat ik niet wil dat ze straks denken dat ik je aanrand als je nog een keer zo gilt" ik glimlach even en kietel een streepje op haar onderbeen. "Terwijl ik je alleen maar bescherm en warmhoud"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]