• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 14:50 ]


    Your make-up is terrible

    Yvo Enright

    'Ik ben Matthew, maar je mag Matt zeggen,' zei hij en ik zag een glimlachje bij hem. Hij ging aan de andere kant van het bed zitten en ik glimlachte. 'Aangenaam,' zei ik met een glimlachje. 'Ik ben Yvo, maar dat wist je waarschijnlijk al.' Ik schreef weer een paar woordjes. 'Mag ik weten waarom jij hier zit?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Jenna Sophie Davis
    'Wacht, wat? Wie is Mason ins hemelsnaam? Ik ben gewoon Oliver hoor.' Raar. Had ik het gehallucineerd? Misschien. Ik dacht van net, maar het was niet onmogelijk. Het strand had ook heel echt geleken. 'Oh, oké.'
    'Wacht, misschien moeten we eerst bedenken waar we heen gaan voordat we gewoon zomaar ergens heen lopen,' bedacht Oliver zich. 'Eh, ja, klinkt logisch,' knikte ik. 'Misschien liggen ze in het kantoor van de leiding, of zo? Ik weet het niet, ze brachten ze vroeger altijd gewoon naar mijn kamer.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Ik ga ook even eten, zo terug (: ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    - Matthew
    'Ik ben Yvo, maar dat wist je waarschijnlijk al.' zei hij en schreef wat in het schriftje waar Oliver ook al in had zitten tekenen. Ik knikte. 'Mag ik weten waarom jij hier zit?' vroeg hij. Ik vatte het eerst verkeerd op, maar begreep het toen.
    'Ik. Ik leidt aan een lichte vorm van waanstoornis,' zei ik en keek naar het witte laken. Ik hoopte dat hij wist wat het betekende. 'en jij?' vroeg ik iets zachter.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Yvo Enright

    'Ik. Ik leidt aan een lichte vorm van waanstoornis,' zei hij en ik knikte. Ik wist alleen niet precies wat het inhield. 'En jij?' vroeg hij. Die vraag had ik al zien aankomen. Ik haalde de eerste bladzijde weer te voorschijn en wees de twee woorden aan, wat ik zo net ook deed bij Oliver. 'Achluofobie en hypergrafie,' las ik hard op voor. Ik glimlachte een heel klein beetje. 'Wat houd lichte waanstoornis in als ik vragen mag?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Emilio Sanchez
    Ik ga aan het voeteneind van haar bed zitten met mijn rug tegen de muur. "Beter?" Vraag ik dan. Ik glimlach even en onderdruk een gaap.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik kijk hem even kort aan en dan weer weg. Misschien neem ik teveel plek in in bed, of iets anders. Stink ik? Ik vraag me af waarom hij niet hier wilt liggen. Misschien ben ik te wild in mijn nachtmerries.
    "Oké." zeg ik zacht. "Als jij dat graag hebt."


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Het maakt me niks uit waar ik zit of lig" ik glimlach even. Ik wilde me niet opdringen. Ik ben niet naast haar gaan liggen omdat ze nu al gilde, straks denken ze dat ik haar aanrand of verkracht ofzo. Ik leg mijn hoofd tegen mijn knie en wend mijn blik af.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik slik eens. "Waarom hou je dan zoveel afstand?" Ik veeg mijn nattige haar nogmaals uit mijn gezicht. Ik leg mijn ene blote been buiten de dekens aangezien ik het nu nog altijd veel te warm heb.


    Your make-up is terrible

    - Matthew
    Yvo hield zijn schriftje voor mijn neus. Er stonden twee rare woorden die ik waarschijnlijk niet eens kon uitspreken.
    'Achluofobie en hypergrafie,' las hij voor. Ik dacht na. Fobie stond meestal voor een angst. Hyper is een ander woord voor druk. 'Wat houd lichte waanstoornis in als ik vragen mag?' vroeg hij en legde het schrift weer op zijn schoot. Ik dacht even na.
    'Ik lijdt vooral aan paranoïde waan. Hierdoor kan ik me dingen inbeelden die er eigenlijk helemaal niet zijn. Bij paranoïde waan zijn dat vooral achtervolgingen, mensen die zich tegen je samen spannen, bedreigingen enzovoort. Maar ik kan ook andere dingen zien die er eigenlijk niet zijn, maar dat komt heel weinig voor. Alleen als er heel veel druk op mij ligt of bij erge stress.' legde ik uit. Het verbaasde me dat ik opeens zo open was, maar op een een of andere manier straalde Yvo een soort rust uit die me erg aantrok. 'En bij jou?' kaatste ik zijn vraag terug.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Daar ben ik weer! (:]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Yvo Enright

    Ik luisterde toen hij uitlegde wat het precies inhield. Ondertussen schreef ik aantal woordjes op. 'En bij jou?' vroeg hij. Ik keek hem eventjes aan. 'Achluofobie,' zei ik en ik wees het woordje weer aan. 'Angst voor donker en/of duister,' legde ik uit. Ik wees het woordje Hypergrafie aan. 'Hypergrafie, de drang om te moeten schrijven. Waar dan ook, hoe dan ook.' Ik glimlachte een beetje en keek naar Matt.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    - Matthew
    Achluofobie, legde hij uit, was angst voor donker en/of duister. Dat verklaarde waarom hij niet mee wilde. De gang was pikkedonker. Hypergrafie was de drang om te moeten schrijven. Ik knikte. Dat verklaarde het schriftje. Ik vroeg me af hoeveel schriften hij al vol had geschreven.
    'Oké,' zei ik zachtjes, niet goed wetend wat te zeggen of te vragen. 'En anders?' vroeg ik uit het niets. Misschien was het ordinair om te vragen, maar het was beter dan de stilte.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Yvo Enright

    Ik keek hem eventjes vragend aan. Ik snapte niet gelijk wat hij met die vraag bedoelde. Kwam een beetje of ik iets zei in de trans van, je doet dit of anders.. Ik schudde lichtjes mijn hoofd en snapte wat hij bedoelde. Ik legde mijn pen neer en keek eventjes naar hem. 'Ik probeer altijd te schrijven op wat voor manier dan ook. Onzichtbaar met mijn vingers zal ik als eerste doen,' legde ik uit en keek eventjes naar mijn vingers. 'Alleen ik zie het dan niet en na een tijdje is dat niet genoeg. Ik zal elk mogelijkheid zoeken om te kunnen schrijven.' Ik keek eventjes naar hem.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 18:41 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    - Matthew
    Ik knikte en keek hem aan. Ik hoorde de stemmen van Oliver en het meisje op de gang. In een poging om mezelf iets op te warmen haalde ik mijn armen uit mijn mouwen. Onder mijn vest prutste ik aan mijn nagels. De stilte was gevallen. Ik zuchtte zachtjes.
    'Wat heeft het meisje, Jenna?' vroeg ik nieuwsgierig.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 18:46 ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."