• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    – May Rose White ~ Weerwolf ~ energie 'aftappen' ~ HurtedHeart
    – Alexis Freya Johnson ~ heks ~ geestelijk manipuleren ~ Valentino
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xHeavenlyx
    – Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    – Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    2 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    – Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xHeavenlyx
    – Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    – Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    – Jayden Jason Bright ~ half vampier, half tovenaar ~ immuun voor andermans gaven ~ HurtedHeart
    – Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xHeavenlyx
    1 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is de eerste lesdag.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 mei 2012 - 20:52 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Omygosh, Aurora _O_)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    Ze kijkt me verbaasd aan. "Hangt er vanaf hoe je het bekijkt," Zeg ze, terwijl ze haar schouders even ophaalt.
    "Maar dit," Ze buigt zich en drukt haar lippen op de mijne.
    Ik voel haar tong over mijn lippen glijden en trekt een rilling over haar rug. Geheel onverwacht voel ik haar tong in mijn mond.
    "Is echter geen onschuldige kus," Vervolgt ze.
    Ik trek een wenkbrauw op. "En waarom kus je mij niet onschuldig?" Ik hoop dat ze snapt wat ik bedoel.

    [Ik heb al een tijdje niet gereageerd. wat heb ik gemist o.o?]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Philip Wayne Parker.

    "Okay," Zegt ze, leunt achterover tegen de leuning van de bank. Haar blik glijd over de boekenkasten.
    "Vanavond om acht uur, heb je dan wat te doen?"
    Ik haal mijn schouders op en als ik haar aankijk heeft ze een behoorlijk uitdagende blik ik haar ogen.
    "Tenzij je niet meer wilt..."
    Ik schud mijn hoofd. "Je hebt mijn woord, ik ga mee. Vanavond acht uur is prima," Bevestig ik en ga weer onderuitgezakt in de bank zitten.
    "Waar spreken we af?" Vraag ik dan. Ondertussen dwalen mijn gedachten af. Wat moet zij en waar ben ik mee bezig?

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'En waarom kus je mij niet onschuldig?'
    Ik zucht even. 'Zodat je weet wanneer het geen onschuldige kus meer is,' zeg ik simpel. 'En laten het laten zien is makkelijker dan het uitleggen,' voeg ik er aan toe. 'Maar wees niet bang, ik vind je heus niet leuk,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    RainbowShine schreef:
    [Ik heb al een tijdje niet gereageerd. wat heb ik gemist o.o?]


    [Philip praat met Celeste en vanavond gaan ze samen uit.
    Aurora had een kleine ruzie met Jerry en nu kust ze 'onschuldig'.
    Nathan en Feline zitten aan elkaar vast met een soort energie ketting.
    Dat is het wel zo'n beetje.]

    Password schreef:
    (...)

    [Philip praat met Celeste en vanavond gaan ze samen uit.
    Aurora had een kleine ruzie met Jerry en nu kust ze 'onschuldig'.
    Nathan en Feline zitten aan elkaar vast met een soort energie ketting.
    Dat is het wel zo'n beetje.]

    [Oké ik heb dus een hele ruzie gemist. Ik ga er even meer inspringen.]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Zodat je weet wanneer het geen onschuldige kus meer is," Zegt ze luchtig. "En laten het laten zien is makkelijker dan het uitleggen,"
    Ik knik ongelovig.
    "Maar wees niet bang, ik vind je heus niet leuk,"
    "Dat weet ik," Zeg ik tegen haar. "Dat kan je niet. Ik ben en blijf een Leonim,"

    Louise Erika Sweet
    Uiteindelijk had ik toch niemand geslagen, omdat het interessant werd , maar daarna weer saai. Ik leunde tegen de muur en later zat ik op de grond. Niemand lette op mij. Godver, wat haatte ik ruzie! Na een paar minuten viel ik van slaap te kort gewoon in slaap. Mijn droom waren gek genoeg zwart. Mijn een klein stemmetje schreeuwde iets. Ik kon het niet verstaan en de rest van de geluiden in mijn hoofd gingen veder. 'Help' riep er iemand, maar kon niet achterhalen wie het was, maar de stem was bekend. Daarna schrok ik wakker van een gegil . Ik zat nog steeds op de grond. Ik zag Jerry en Aurora staan, maar mijn blik was wazig. Mijn hoofd voelde draaierig. dammit, dit was niet goed. 'kan iemand me helpen?' vroeg ik zacht.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Dat weet ik. Dat kan je niet. Ik ben en blijf een Leonim,' zegt Jerry.
    'Precies,' zeg ik. 'Die kus betekende niks,' zeg ik schouderophalend.
    'Kan iemand me helpen?' vraagt iemand ineens zacht.
    Ik kijk om me heen en zie Vuurtoren op de grond zitten. 'Wat is er?' vraag ik geïrriteerd.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox.

    Hij schudde zijn hoofd, waardoor ik begon te grijnzen. "Je hebt mijn woord, ik ga mee. Vanavond acht uur is prima," bevestigde hij, en ging weer onderuitgezakt in de bank zitten.
    "Waar spreken we af?" vroeg hij daarna, en ik tuitte even bedenkelijk mijn lippen terwijl ik er met het topje van mijn wijsvinger over wreef. "Gewoon voor de school, bij de poort?" Grinnikte ik, terwijl ik hem weer normaal aankeek.
    Fijn, nu gaat er iemand mee en hoef ik niet alleen. Ik vertrouw die buurt nooit zo in het donker, maar omdat er best wel aardige mensen werkte (en ik van hun een lied mocht zingen op het podiumpje), liet ik me dat natuurlijk niet nog een keer zeggen en stapte ik even over mijn angst heen.
    Trouwens, wat kon er nu fout gaan? Philip was bij me. Al denk ik dat hij me soms liever kwijt wil dan dat hij op mijn gezelschap zit te wachten.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Precies," Zegt de duidelijk. "Die kus betekende niks,"
    "Kan iemand me helpen?" Ik herken direct de stem van Louise. Ze praat zachtjes.
    Ik draai me om en zie haar op de grond zitten, tegen de muur aan.
    "Wat is er?" Aurora klinkt geïrrteerd.
    Ik daarentegen, kniel meteen bij haar neer. Mijn ogen zoeken haar blik en wanneer ik deze gevonden heb, valt het me op dat haar ogen behoorlijk wazig zijn.
    Ik leg mijn hand op haar schouder. "Gaat het Louise?"

    Philip Wayne Parker.

    "Gewoon voor de school, bij de poort?" Grinnikt ze.
    Ondanks dat antwoord, vond ik mijn vraag niet dom. Ik bedoel, we kunnen ook op de gang afspreken, je weet het maar nooit.
    Het blijft stil. Blijkbaar is Celeste in haar gedachten verzonken, want er komen geen vragen of opmerkingen meer uit haar mond.
    Ik vraag me af hoe het vanavond zal zijn. Waarom vraagt ze me überhaupt mee?
    Ik kijk haar aan. "Waarom vraag je me eigenlijk.." Ik zoek naar de goede woorden, ik wilde 'uit' zeggen, maar dat past niet.. "Waarom moet ik mee?" Vraag ik dan.

    Louise Erika Sweet
    Mijn zicht werd niet scherper en daar had ik een verschrikkelijke hekel aan.'Wat is er?' Vroeg Aurora geïrriteerd. Jerry knielde even bij me neer en legde zijn hand op mijn schouder. 'Gaat het Louise?' vroeg hij. 'Ik voel me niet goed.' Zei ik. Ik moest aan een de griep denken die ik een keer had. Allen was dit iets erger.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Celeste Jade Fox.

    Ik was even stil en blijkbaar neemt Philip zijn kans nu ik niet praat, want hij kijkt mij aan en doet zijn mond al open. "Waarom vraag je me eigenlijk.." Hij wachtte even en stelde het opnieuw, alsof hij de eerste vraag niet zeker wist. "Waarom moet ik mee?"
    Met een vage glimlach op mijn lippen en een geheimzinnige blik in mijn ogen zeg ik, "Voor de gezelligheid," Dan zucht ik even diep, alsof ik ergens mee zat - dat was eigenlijk ook zo, aangezien ik er nog steeds bang voor was. "Ik ben nerveus, want ik werd gevraagd om vanavond wat te zingen in dat restaurantje... Ik ken er mensen, you know." En niemand wilde of kon mee, en omdat ik Feline nergens kon vinden... Ach ja, soms moet je de kans grijpen toch?
    Ik had trouwens geen podium angst, maar de gedachte aan die straat in het donker deed me sidderen van angst. Niet dat ik hem dit aan zijn neus ging hangen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.