• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    May Rose White ~ Weerwolf ~ energie 'aftappen' ~ HurtedHeart
    Alexis Freya Johnson ~ heks ~ geestelijk manipuleren ~ Valentino
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xHeavenlyx
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    2 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xHeavenlyx
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jayden Jason Bright ~ half vampier, half tovenaar ~ immuun voor andermans gaven ~ HurtedHeart
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xHeavenlyx
    1 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is de eerste lesdag.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 mei 2012 - 20:52 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox
    “Mwha, ik had nog geen les. Er vielen en paar uren uit," Zei hij tegen mij, en ik knikte alleen maar. "Ik weet niet wat ik straks voor les heb, dan moet ik m'n rooster checken,” Weer knikte ik en wilde net wat zeggen, totdat er weer wat uit zijn mond komt. “Lach me niet meer uit,” Er lag wel een kleine grijns op zijn lippen, dus daardoor werd ik even verward, maar ik begon toch groot te grijnzen.
    “Waarom denk je toch steeds dat ik je uit lach?” Ik grinnikte even en liet toen een charmante glimlach op mijn lippen, iets wat ik niet bedoeld had, maar het zelf gewoon kwam. “Ik vind je gewoon grappig. Mag dat niet meer?” Plagerig stak ik weer mijn tong uit en porde hem in zijn buik.
    “Maar ik denk dat ik weer eens moet gaan, ik heb straks les en als ik dit keer te laat kom, mag ik nablijven… bla bla bla…”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Louise Erika Sweet
    'Heb je al iets gegeten? Misschien ligt het daaraan.' vroeg Aurora. Ik at altijd ontbijt, dus daar aan kon het niet liggen. Jerry keek me even vragend aan. Hij knielde bij me neer. Ik zat ondertussen weer tegen de muur aan. 'Zal ik je dan maar tillen?'Hij kreeg een kleine grijs op zijn gezicht.
    'Anders kom ik niet veel veder dan deze vloer en muur.' Zei ik met een grijns terug.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    Jerry knielt bij haar neer. 'Zal ik je maar tillen?' vraagt hij met een kleine grijns.
    'Anders kom ik niet veel verder dan deze vloer en muur.' grijnst ze terug.
    Ik rol even met mijn ogen en kijk om me heen. Nog steeds niemand van mijn afdeling. 'Waar is iedereen verdomme,' mompel ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Philip Wayne Parker.

    "Waarom denk je toch steeds dat ik je uit lach?" Grinnikt ze.
    Ik haal mijn schouders op. "Iedere keer als ik iets zeg, begin jij te lachen," Mompel ik onschuldig.
    "Ik vind je gewoon grappig. Mag dat niet meer?"
    Ik schud mijn hoofd. Tuurlijk mag dat wel, maar.. ik en grappig. Is dat een combinatie?
    "Mwaa." Brom ik en schiet even op als ze in mijn buik port. "Hey!" Roep ik uit.
    "Maar ik denk dat ik weer eens moet gaan, ik heb straks les en als ik dit keer te laat kom, mag ik nablijven… bla bla bla…"
    Even kort knik ik. "Ik ook," Mompel ik en sta op van de bank.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Anders kom ik niet veel veder dan deze vloer en muur," Zegt Louise met een grijns.
    Ik kijk op naar Aurora en zie dat zij even met haar ogen rolt. "Waar is iedereen verdomme," Mompelt ze.
    "Kan je er niet tegen dat ik geen aandacht aan je geef?" Zeg ik met een grimas.
    Ondertussen schuif ik mijn ene hand in Louise's knieholte en de andere leg ik achter haar rug. Voorzichtig til ik haar op, niet omdat ik bang ben dat ze zwaar is, maar meer omdat ik bang ben dat ze gaan overgeven.

    Louise Erika Sweet
    'Waar is iedereen verdomme.' Mompelde ze weer. 'Kan je er niet tegen dat ik geen aandacht aan je geef?'Zei Jerry met een grijns. Rustig werd ik opgetild. Waarschijnlijk was hij bang dat ik over ging geven. Geluk voor hem gaf ik nooit over. Hoe ziek zwak of misselijk ik ook was. Zelf had ik ooit een vampier zien overgeven. Niet aan te raden voor een zwakke maag. Opeens realiseerde ik iets. 'Waar was ook al weer de ziekenboeg?' Vroeg ik. Ik kwam er eigenlijk nooit.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Celeste Jade Fox
    Grinnikend sta ik ook op en geef hem automatisch een knuffel, waarna ik hem nog even aankijk en wegloop. Het was gewoon een automatisme die ik had bij vrienden en ik had bij dit gesprek er niet zo aan geërgerd als dat ik bij een andere Caligas zou hebben. Hopelijk zou hij het niet erg vinden, maar goed, anders was het zijn probleem. “Ik ga, it’s been a pleasure!” Snel pakte ik mijn ed hardy tas, gooide die over mijn schouder en liep weg. “See ya tonight!” Toen was ik weg.
    Philip is anders dan de andere Caligas, hij reageerde in ieder geval heel anders. En hij was eerlijk tegen me. Ik heb nog nooit een Caligas meegemaakt die eerlijk tegen mij was, zelf Jace deed dat niet altijd. En als hij wat eerlijk zei, dan was het meestal iets waar ik onderdoor ging.
    Ik zuchtte diep en rende naar het lokaal waar ik heen moest, liep naar binnen en keek gelijk of Feline er zat, maar nee. Fuck, waar is zij als ik haar nodig heb? Ik moet haar echt wat vertellen… Mokkend ging ik dus maar achterin zitten en gooide mijn tas op tafel.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Kan je er niet tegen dat ik geen aandacht aan je geef?' zegt Jerry met een grimas terwijl hij Louise voorzichtig optilt.
    'Ja, tuurlijk,' zeg ik sarcastisch. 'Zo erg dat ik er wel om kan huilen,'
    Ik zucht even, ik vraag me echt serieus af waar iedereen is.
    'Waar was ook alweer de ziekenboeg?' vraagt Louise dan.
    Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee, eerlijk gezegd,'

    [eten]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Ja, tuurlijk," Zegt Aurora. "Zo erg dat ik er wel om kan huilen,"
    "Als je maar niet verwacht dat ik je ga troosten," Mompel ik.
    "Waar was ook al weer de ziekenboeg?"
    Aurora haalt haar schouders op. "Geen idee, eerlijk gezegd,"
    "Ja, maar dat weer ik wel," Mompel ik. "Ik ben er één keer geweest toen ik mijn knie had gekneusd met gym," Leg ik uit.
    "Het is vlak bij de conciërge," Leg ik uit en begin in de die richting uit de lopen, met Louise is mijn armen.

    [Ik reageer dadelijk wel. Eerst Pizza eten :Y) *nomnomnom*]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Philip Wayne Parker.

    Ze volgt mijn voorbeeld en geeft me een knuffel. Nadat ze me nog even aangekeken heeft, loop ze weg.
    Waar heb ik die knuffel aan te danken? Nu snap ik echt helemaal niks meer van haar.
    "Ik ga, it's been a pleasure," Ze pakt haar tas, slaat die om haar schouder en loopt weg. "See ya tonight!" Roept ze nog na en daarna is ze weg. "Doei!" Roep ik haar nog na, pak dan mijn zwarte tas en slenter richting de trap.
    Met een snelle sprint sta ik boven op de tweede etage. Ik loop rond en zie en paar klasgenoten zitten. Rustig loop ik het lokaal binnen en ga zitten.

    RainbowShine schreef:
    [Ik reageer dadelijk wel. Eerst Pizza eten :Y) *nomnomnom*]


    [EEEEEEY. Ik wil ook! Ik eet.. uhm. Nasi. Met kroepoek.]

    Feline Haven Chase
    Als we bijna bij Nathan's auto zijn blijf ik staan. 'Ik denk dat dit toch niet zo'n goed idee heb,' zeg ik aarzelend. 'Ik ga wel gewoon naar de les, ik zie je eh, later wel denk ik,' mompel ik nog waarna ik wegloop.
    Pas als ik bij het lokaal aankom merk ik dat die rare handboeien me niet hebben tegen gehouden. Ik zucht opgelucht en loop verder het lokaal in.
    Ik glimlach als ik Celeste zie en ga naast haar zitten. 'Hee,' begroet ik haar.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox
    “Hee,” hoorde ik een meisjesstem die ik verdacht veel herkende. Ik keek op en zag gelijk dat het Feline was. “Dude, waar was je nou? Ik flip ‘m en waar was jij?!” Dramatisch gooide ik mijn armen erbij in de lucht en sprong op, maar daarna ging ik grinnikend weer op de stoel zitten en keek haar aan. “I need to tell you something. Ik heb je advies nodig, maar eh…” Aandachtig en nieuwsgierig keek ik haar aan. “Wat heb jij geflikt?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Als je maar niet verwacht dat ik je ga troosten,' mompelt Jerry.
    'Dat hoeft ook helemaal niet,' zeg ik.
    'Ja, maar dat weer ik wel,' zegt hij nog op waar de ziekenboeg is. 'Ik ben er één keer geweest toen ik mijn knie had gekneusd met gym. Het is vlak bij de conciërge,' voegt hij er aan toe waarna hij met Louise in zijn armen die kant op begint te lopen.
    Mooi niet dat ik ze ga volgen. Ik zucht even en begin dan maar naar het lokaal te lopen. Als ik bij het lokaal aankom zie ik Philip zitten. 'Hee,' zeg ik glimlachend tegen hem.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered