[RPG] We're not like the others ~ 5 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 11 mei 2012 - 20:52 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ Ik kijk wel, moet over 20 minuten gaan, ik reageer anders zo wel op mijn mobiel. Erg om even te wachten? ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ik ga ws toch zo slapen dus is niet erg]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jace Fox
Ze had haar benen om mijn middel gebonden, zodat ik nog dieper in haar kon en ik kreunde hard, terwijl ik haar bij haar heupen had gegrepen en stevig vasthield. Toen had ik me ontspannen, en keek ik haar zwaar hijgend aan. Ze keek me verleidelijk aan en gaf me een kusje op mijn mond. “Dit moeten we vaker doen.” Zei ze, ook nog steeds nahijgend.
Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en keek haar verlekkerd aan, terwijl ik langzaam uit haar ging. Er liep vocht tussen haar benen vandaan en ik gooide de condoom in de prullenbak, terwijl ik hijgend naast haar neer plofte. “Je was perfect,” Grijnsde ik, waarna ik mijn arm om haar middel deed en weer tegen me aantrok.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

Ze tuit haar lippen en bestudeerd me grondig, alsof ik door een precieze keuring heen moet.
"Je bent daar denk ik te lief voor," Zegt ze. "Je ziet er niet echt uit als iemand die iemands hart kan breken, laat staan met iemands gevoelens spelen,"
Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk haar achterdochtig aan. "Dat kan ik wel," Zeg ik tegen haar. "Ik heb vaak genoeg het hart van een meisje gebroken," Vervolg ik.

Philip Wayne Parker.

"Je moet weten dat ik van eerlijkheid houd, zelfs als het pijn doet, dus wees niet bang om het te zeggen," Zegt ze kort.
Alsof ik haar alles ga vertellen! Kom op, ik ken haar pas een paar minuten.
"Daarom vroeg ik ook of ik iets voor je kon doen," Er komt een grijns op haar gezicht en ze rolt met haar ogen. "O, ik weet al waar het over gaat, ik ben van Leonim hé? Gaat het daarom?"
Ik zucht en kijk langs haar. Ik ga niet als één of andere player naar haar blote buik staren.
"Ik heb je toch al gezegd dat me die afdelingen niks uitmaken!" Mijn stem is veel feller dan eerst. Ze moet geen woorden in mijn mond gaan leggen die ik niet gezegd heb.

Celeste Jade Fox
Hij zucht na mijn kleine toespraak en kijkt langs mij, maar er komt alleen een kille blik in mijn ogen en ik ga nog dichterbij staan. Waarom kijkt hij nou weer langs me? Is hij bang voor confrontaties of zo?
Jongens zijn zo raar… als het puntje bij paaltje komt, kappen ze er gelijk mee. Losers…
“Ik heb je toch al gezegd dat me die afdelingen niks uitmaken!”
Zijn stem is veel feller dan eerst en ik kijk hem met een wenkbrauw opgetrokken aan, waarna ik deze laat zakken en mijn handen in mijn zij zet.
“Wat is het dan? Je veranderd opeens van humeur nadat ik je per ongeluk in een wolf veranderd heb…” Ik legde de nadruk op ‘per ongeluk’ en keek hem afwachtend aan. Ik was niet het soort meisje dat weg zou lopen bij confrontaties en ook niet als iemand opeens van gedrag veranderd, ik spreek diegene erop aan – als hij of zij, Philip in dit geval, er last van heeft, is het zijn probleem.
“Mocht ik me geen zorgen om je maken? Ik schrok me gewoon even rot,” Beschaamd rolde ik mijn ogen, het voelde alsof ik misselijk werd en straks zou overgeven, zo voelde het voor mij om dit tegen een Caligas jongen te zeggen – maar helaas meende ik het wel, en dat was ook duidelijk te zien in mijn ogen.
“Zeker omdat ik er even niet bij was met mijn gedachten…” Dat laatste fluisterde ik en ik keek van hem weg, hopende dat hij dit niet gehoord had. Ook al leek het wel de bibliotheek door te echoën.

[ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 19:49 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
Jerry kijkt me achterdochtig aan. 'Dat kan ik wel. Ik heb vaak genoeg het hart van een meisje gebroken,'
Ik zucht even. 'Ik bedoel meer van dat je zoiets niet expres zou doen. Of dat je met iemand zou gaan terwijl je die persoon niet leuk vindt,' zeg ik terwijl ik tegen de muur leun.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

"Ik bedoel meer van dat je zoiets niet expres zou doen. Of dat je met iemand zou gaan terwijl je die persoon niet leuk vindt," Ze leunt tegen de muur aan.
"Hmpf," Zucht ik. "Waarom zeg je dit überhaupt tegen mij? Alsof je me zo goed kent," Dat laatste mompelde ik erachteraan.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
'Hmpf,' zucht hij. 'Waarom zeg je dit überhaupt tegen mij? Alsof je me zo goed kent.'
'Ik zeg toch ook niet dat ik je ken,' zucht ik. 'En geen idee waarom ik dit tegen jou zeg. Je wilde zelf weten waarom ik je geen player vind,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Philip Wayne Parker.

Als protest zet tegen mijn antwoord zet ze haar handen in haar zij. Ze zet een stapje naar me toe. Oké. Ga niet zo idioot dicht bij me staan.
"Wat is het dan? Je veranderd opeens van humeur nadat ik je per ongeluk in een wolf veranderd heb…" Ze legt een zware nadruk op 'per ongeluk'.
"Mocht ik me geen zorgen om je maken? Ik schrok me gewoon even rot," Celeste rolt met haar ogen.
"Zeker omdat ik er even niet bij was met mijn gedachten…" Ze fluistert zachtjes en ik doe net alsof ik het niet gehoord heb.
Ik denk na over haar vraag. Wat is het dan? Ik weet het niet, mijn humeur.. Ik voel me klote en het feit dat ze zo bezorgd deed maakt het allen nog maar erger.. Maar.. Ik weet het zelf ook niet precies. Af en toe heb ik gewoon mijn rare momenten.
"Oké. Je hebt gezegd dat ik eerlijk moet zijn, dus ik zal het je ook maar vertellen," Begin ik en kijk haar weer aan. Het lijkt wel alsof ze dat waardeert.
"Het voelt gewoon klote om zo snel achter elkaar te veranderen en als je dan zo bezorgd doe, voel ik me net een kleuter," Zeg ik tegen haar. "Ik heb liever dat mensen," Ik maak een gebaar met mijn handen. "Dat mensen normaal reageren, maar dat is vaak lastig," Vervolg ik. "Voor mij is het allemaal normaal, tenminste, redelijk normaal," Ik merk dat ik een beetje vaag begin te worden. Voor mij is het ook niet normaal. Dat veranderen was nou niet bepaald zonder pijn. En ik heb er nog steeds een hekel aan dat ik bij kou veranderen. Waarom kan ik niet gewoon zo zijn dat ik kan veranderen wanneer ik wil?
"In ieder geval, je hoeft niet bezorgd om me te zijn," Concludeer ik, in het hoop mijn rare verhaal enigszins logisch af te sluiten.

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

"Ik zeg toch ook niet dat ik je ken," Zucht ze. "En geen idee waarom ik dit tegen jou zeg. Je wilde zelf weten waarom ik je geen player vind,"
Ik haal mijn schouders op. "Je hebt wel genoeg argumenten gegeven, ga maar weer opzoek naar je vriendje," Zeg ik tegen haar.

Aurora 'Aury' Ember Eastwood
'Je hebt wel genoeg argumenten gegeven, ga maar weer opzoek naar je vriendje,' zegt hij schouderophalend.
'Hij is mijn vriendje niet,' zeg ik waarna ik met mijn ogen rol nu. 'Ik vind het alleen raar dat hij nu steeds met die Feline omgaat. Normaal gesproken zou hij nooit met een Leonim om gaan, helemaal niet met dat kind,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Celeste Jade Fox
“Oké. Je hebt gezegd dat ik eerlijk moet zijn, dus ik zal het je ook maar vertellen,” Begint hij en hij kijkt mij aan, waardoor ik hem weer aankijk, maar dit keer met een glimlach. Alsof ik echt blij ben dat hij de waarheid gaat vertellen, eigenlijk ben ik dat ook, maar veel ‘mensen’ vonden het raar, omdat ik het ook waardeer bij kritiek. Je kunt er toch wat van leren, of niet dan? Wat zeiken ze eigenlijk?
“Het voelt gewoon klote om zo snel achter elkaar te veranderen en als je dan zo bezorgd doe, voel ik me net een kleuter. Ik heb liever dat mensen,” Hij maakte even een gebaar met zijn handen en er kwam een zacht gegrinnik van mijn zachtroze, volle lippen. “Dat mensen normaal reageren, maar dat is vaak lastig,” Vervolgde hij, waarna hij weer verder gaat, “Voor mij is het allemaal normaal, tenminste, redelijk normaal,” Ik trek even vaag mijn wenkbrauw op, maar kijk dan weer normaal. “In ieder geval, je hoeft niet bezorgd om me te zijn,” Sluit hij zijn verhaal af.
Nadat hij klaar is, lag er al een grote glimlach op mijn lippen en er rolde niet vlak daarna een korte, maar gelukzalige lach uit mijn mond. Schaamtevol voor mijn lach, doe ik mijn hand voor mijn mond en kijk hem even met grote, schitterende ogen aan. “Is dat het enige?” Ik grinnik even na, maar ga dan weer naast hem op de bank zitten met mijn benen over elkaar heen. “Dat kan ik wel handelen, dan doe ik voortaan gewoon alsof het mij niets boeit,” Grap ik erover en steek even plagerig mijn tong uit, waarna ik mijn benen weer op de bank trek en hem aankijk.
“Nog iets waar je, je aan irriteert? Nu we toch bezig zijn,” Er ligt een vage, maar vrolijke glimlach op mijn lippen.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

"Hij is mijn vriendje niet," Ze rolt even met haar ogen. "Ik vind het alleen raar dat hij nu steeds met die Feline omgaat. Normaal gesproken zou hij nooit met een Leonim om gaan, helemaal niet met dat kind,"
Ik trek één wenkbrauw op. "Ze gaan niet met elkaar om, ze zitten met een soort energieveld aan elkaar vast," Leg ik uit. "En als Nathan ook maar iets probeert bij haar, zal ik hem persoonlijk in elkaar ranselen,"

Aurora 'Aury' Ember Eastwood
Hij trekt een wenkbrauw op. 'Ze gaan niet met elkaar om, ze zitten met een soort energieveld aan elkaar vast,' zegt hij. 'En als Nathan ook maar iets probeert bij haar, zal ik hem persoonlijk in elkaar ranselen,'
Ik grinnik geamuseerd. 'Ik dacht dat ze je vriendinnetje niet was dus wat is er erg aan als Nathan iets bij haar probeert?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered