• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    May Rose White ~ Weerwolf ~ energie 'aftappen' ~ HurtedHeart
    Alexis Freya Johnson ~ heks ~ geestelijk manipuleren ~ Valentino
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xHeavenlyx
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    2 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xHeavenlyx
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jayden Jason Bright ~ half vampier, half tovenaar ~ immuun voor andermans gaven ~ HurtedHeart
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xHeavenlyx
    1 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is de eerste lesdag.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 11 mei 2012 - 20:52 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Philip Wayne Parker.

    Ze glimlacht en kort daarna lacht ze zelfs.
    En bedankt! Ik heb het eerlijk vertelt en dan gaat zij me een beetje zitten uitlachen.
    Ik zucht diep en kijk haar iet wat boos aan. Wat denkt ze wel?
    "Is dat het enige?" Grinnikt ze, gaat elegant naast me op de bank zitten en slaat haar benen over elkaar.
    "Ik ben een man van weinig woorden, wat wil je anders? En verhaal van een uur lang?" Vraag ik. "Boring," Mompel ik.
    "Nog iets waar je, je aan irriteert? Nu we toch bezig zijn," Zegt ze met een glimlach
    Ik haal mijn schouders op. "Lach me niet uit," Zeg ik kort en krachtig.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Ik dacht dat ze je vriendinnetje niet was dus wat is er erg aan als Nathan iets bij haar probeert?"
    Grr.. Daar viel ik door de mand.
    "Wie aan mijn vrienden komt, komt aan mij," Zeg ik kortaf tegen haar.

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Wie aan mijn vrienden komt, komt aan mij,' zegt hij kortaf.
    Ik blijf hem geamuseerd aankijken. 'Als jij het zegt,' grijns ik. 'Maar goed, ik zal Nathan waarschuwen dat hij haar niks moet flikken,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox
    “Lach me niet uit,” Hij had zijn schouders opgehaald en vertelde het kort en krachtig. Nu snap je natuurlijk wel dat ik op het moment dus zwaar mijn lach in moest houden, omdat hij anders weer zou denken dat ik hem uitlachte.
    “Philip, ik lach je niet uit,” Er lach een enigszins vrolijke, maar eerlijke, toon in mijn stem, maar doordat ik een grijns van hier tot Tokyo op mijn gezicht geplakt heb, kwam het erg ongeloofwaardig over.
    “Ik vind je nu best wel schattig weet je dat,” Het gevoel dat ik in plagerig in zijn wangen wilde knijpen, liet ik maar even achterwege, anders zou hij denken dat ik nog raarder ben. Mijn stem klonk nogal dromerig, maar het was totaal geen flirt actie geweest. Het was omdat hij het erg schattig bracht, en dat moest ik gewoon eerlijk aan hem melden.
    “Maar dit wilde je vast niet weten.” Vertelde ik met dezelfde grijns.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Als jij het zegt," Grijnst hij. "Maar goed, ik zal Nathan waarschuwen dat hij haar niks moet flikken,"
    Er komt een scheve grijns op mijn lippen. "Fantastisch," Mompel ik en haal een hand door mijn haar. Het gesprek valt lichtelijk dood. Wat wil je ook met een Caligas?

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Fantastisch,' mompelt hij met een scheve grijns rond zijn lippen.
    Het is even stil.
    'Wat versta je eigenlijk onder 'iets proberen'?' vraag ik dan. 'Valt een onschuldige kus daar ook onder?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Philip Wayne Parker.

    "Philip, ik lach je niet uit,'' Zeg ze met een brede grijns, van oor tot oor.
    Kom op! Dit meen je niet. Kan ze nou niet gewoon redelijk blijven? Ik vertel eerlijk wat ik vind en dan reageert ze zo. Als ze niet snel normaal gaat reageren loop ik direct naar de deur.
    "Ik vind je nu best wel schattig weet je dat,"
    Ondanks dat ik het wil onderdrukken, voel ik mijn wangen lichtjes kleuren.
    "Maar dit wilde je vast niet weten,"
    "Nou, ehm," Begin ik verward. "Bedankt?" Mijn bedankje klinkt vaag, omdat ik zo'n actie.. compliment achtig iets niet verwacht had.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Wat versta je eigenlijk onder 'iets proberen'?" Vraagt ze dan.
    "Iets proberen?" Herhaal ik niet-begrijpend, maar dan snap ik het al.
    "Valt een onschuldige kus daar ook onder?"
    Ik haal mijn schouders op. "Waarom niet?"

    [Shit! Ik had om 22.00 al in mijn bed moeten liggen. Mijn ouders zijn weg, maar als ze er achter komen dat ik nog benden zit, is dat 'bye bye laptop. Ik ga weg & kom terug om mijn telefoon. (:]

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Waarom niet?' vraagt hij schouderophalend.
    'Waarom wel?' vraag ik grinnikend terug. 'Maar goed, waarom niet?' ik denk even na. 'Omdat het een onschuldige kus is,' zeg ik dan met nadruk op onschuldig. 'Dus het stelt niks voor. Zoals dit,' ik buig me naar hem toe en druk een klein kusje op zijn lippen. 'Dat is een onschuldige kus,' het is dan wel een erg lichte vorm maar goed.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox
    Nadat ik het compliment gegeven had, zag ik dat zijn wangen lichtjes rood kleuren. “Nou, ehm,” Begon hij verward, en ik krulde mijn lippen. “Bedankt?” Het klonk nogal vaag en doordat ik mijn lachbui in wil houden, haal ik dus mijn hand door mijn lange haar en kijk hem op een grappige, maar speelse manier aan.
    “Geen probleem,” Plagerig beet ik even op mijn lip, terwijl ik hem een knipoog gunde. “Maar ik meen het wel echt dat ik je niet uitlachte. Soms helpen mijn gezichtsuitdrukkingen me hier niet bij, sorry,” Meldde ik hem, want ik had even in de gaten gehad dat hij me niet geloofde.
    “Maar anyway,” Mijn stem klonk gelijk weer alsof ik uit mijn gedachten werd gehaald, en ik keek hem weer op mijn normale manier aan. “Heb je zin om een keer met me mee te gaan naar zo’n restaurantje?” Ik kende daar namelijk iemand en omdat ik nog niemand wist die met me mee wilde gaan om me aan te moedigen op het kleine podiumpje, was dit dus mijn kans. Het was dus niet bedoeld om het als een date-vraag over te laten komen. Hopelijk dacht hij zo ook niet.

    [Oeh, goodluck!]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Ik ga slapen, als ik nu nog ga reageren krijg je een vaag, afgeraffeld stuk.]

    Philip Wayne Parker.

    "Geen probleem," Zegt ze plagerig, bijt op haar lip en geeft me een knipoog. "Maar ik meen het wel echt dat ik je niet uitlachte. Soms helpen mijn gezichtsuitdrukkingen me hier niet bij, sorry,"
    Ik zucht. Goed excuus of slap gelogen? Ik weet het niet meer.
    "Maar anyway, heb je zin om een keer met me mee te gaan naar zo’n restaurantje?"
    Wacht even.. moet ik dit opvatten als een 'soort' date of gewoon gezellig als.. Nee. Vrienden kan niet. Caligas en Leonim én vrienden. Die drie woorden gaan gewoon niet samen.
    Ik haal onverschillig mijn schouders op en kijk haar aan. "Ik vind het best," Mompel ik.
    Wauw. Wat ben ik aan het doen? Als iemand van Caligas hier achterkomt, wordt ik de rest van het schooljaar genegeerd. Fijn.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    "Waarom wel?" Grinnikt ze.
    Aurora begint steeds raarder te worden.. Ach, wat verwacht je ook anders bij een Caligas.
    "Maar goed, waarom niet?" Het is even stil en ze peinst haar gezicht alsof ze diep nadenkt. "'Omdat het een onschuldige kus is,"
    Ik haal mijn schouders op en knik even.
    "Dus het stelt niks voor. Zoals dit," Ze buigt naar me toe en voor ik het weet drukt ze haar lippen op de mijne.
    "Dat is een onschuldige kus,"
    Ik kijk haar aan en druk dan een iets ruwere kus op haar lippen. "Is die ook onschuldig?"

    Aurora 'Aury'
    Jerry kijkt me aan en drukt dan een iets ruwere kus op mijn lippen. 'Is die ook onschuldig?'
    Ik kijk hem even verbaasd aan. 'Hangt er vanaf hoe je het bekijkt,' zeg ik dan schouderophalend. 'Maar dit,' ik buig me weer naar hem toe om mijn lippen op die van hem te drukken. Ik hou ze er iets langer op en glij even met mijn tong over zijn lippen waarna ik weer naar achteren ga. 'Is echter geen onschuldige kus,' maak ik me zin af.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox
    Even zie ik hem nadenken, maar dan haalt hij onverschillig zijn schouders op en kijkt mij aan. “Ik vind het best,” Mompelt hij, en ik grinnik zachtjes. Hij dacht toch niet dat ik het als een date bedoelde, hé? Ach ja, dit is nu veel te leuk om te verknallen, ik laat hem nog wel even in die waan…
    “Okay,” Begon ik, terwijl ik nonchalant over mijn lippen streelde terwijl ik achterover tegen de leuning van de bank ging zitten en naar de boekenkasten keek. “Vanavond om acht uur, heb je dan wat te doen?” Met een ietwat uitdagende blik keek ik hem weer aan. “Tenzij je niet meer wilt…” Een ondeugende, speelse grijns gleed er op mijn lippen en er lag nog steeds die uitdagende blik in mijn donkere kijkers.


    Quiet the mind, and the soul will speak.