• Crescendo High is de meest gewilde artistieke school waar allerlei verschillende mensen met ambitie naar toe willen gaan. Leerlingen kunnen er iets met dans of zang doen, een instrument bespelen (of leren bespelen), maar je kunt ook je weg naar fame maken door te kiezen voor acteur/ actrice of model. Er zijn allerlei wegen die naar Rome leiden, maar het is moeilijk om aangenomen te worden.
    Als je aangenomen bent, zorg er dan wel voor dat je niet in groepjes terecht komt, want net zoals bij elke andere school zijn deze er en die zijn niet altijd even leuk.


    De school bezit over verschillende soorten danslokalen en studio’s waarin je kunt oefenen voor het instrument dat je bespeelt of je zangkunsten kunt verbeteren. Er zijn gewone schoollokalen, maar ook een zwembad en een grote kantine als je pauze hebt – of gewoon zin hebt op te spijbelen, wat ik niet aanraad…
    Er is voor de sportieve leerlingen ook nog een groot sportveld buiten de school. Er zijn allerlei lokalen en zalen, bedenk het maar en het is er! Waarschijnlijk is het daarom ook de meest gewilde artistieke school, maar ook vanwege het goede manier van lesgeven.


    VOL
    Boys:

    - Amen Raphael Elyon [Zang]
    - James Andrew Night [Zang en Gitaar]
    - Jermaine Jean Adams [Visagist]
    - Nevil "Nev" Felix Hamilton [Tekenen/ Schilderen/ Gitaar]
    - Christian "Chris" Aiden Hamilton [Dans/ Model]
    - Taylor Nathaniël Ramirez [Regisseur]
    - Dwayne Renolds [Model]
    - Matthew Drew Anderson [Acteren/ zang]
    - Alexander Eduward McAlister [Zang/ Instrument]
    - Devon Jay O'Carter [Choreografie]
    - Gereserveerd voor FingerNiall

    VOL
    Girls:

    - Chayenne Sharona Avery [Actrice]
    - Nana Shizuko Rose [Zang]
    - Cheryl Dolores-Ann Mason [Modeontwerpster/ Styliste of Model]
    - Leya Eden Barlow [Zang of Dans]
    - Elianne Ever Jhonson [Scenario Schrijver]
    - Liberty April Ramirez [Van alles]
    - Hailey Robberts [Zang]
    - Elizabeth Grace Harper [Scriptschrijver/ Films regisseren]
    - Diana Grace Anderson [Dans, ballet]
    - Faith Emilia O'Carter [Model/ Dans]


    Wel:
    - Matthew - Leya - Cheryl
    - Liberty - Taylor
    - Hailey - Elianne

    Niet:
    - Chayenne - James
    - Amen - Nana
    - Alexander - Christian
    - Nevil
    Als ik je vergeten ben ertussen te zetten, zeg dat dan!

    Regels:
    – Schelden en 16+ mag
    – Graag een stukje schrijven van meer dan drie regels, anders loop je geheid vast
    – Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, dus respecteer elkaar
    – Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet die van een ander!
    – OOC graag tussen haakjes: () [] {}
    - Melden als je nieuwe username hebt
    – Just have fun! :)

    [RPG] Crescendo High


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Taylor Nathaniel Ramirez

    Ik kijk de klas even rond en mijn oog valt op een meisje, ze kijkt me aan en ik glimlach terug. Mijn aandacht valt daarna weer op de docent die me blijkbaar vraagt wat ik kom doen. Ik leg hem even het probleem uit voor de wedstrijd en hij knikt. 'Kom na de les maar terug,' zegt hij dan ik zucht. 'Of wacht, je kan plaats nemen en mee doen,' Ik frons maar ga dan toch maar zitten. Ik kijk de klas rond en ga naast het meisje van daarnet zitten.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Cheryl Dolores-Ann Mason.

    Ik zit met mijn gezicht over het blaadje gebogen en mijn haar is over mijn schouders gevallen. Met mijn ene hand zit ik in het haar. Hier snap ik dus echt helemaal geen flikker van. Ik zucht even en het verbaasd me dat de jongen dan naast me komt zitten. Ik schud mijn haar naar achter en kijk hem even aan. Er komt een vriendelijke glimlach op mijn gezicht. Ik weet dat ik stil moet zijn, maar toch kan ik het niet laten om de jongen te begroeten.
    "Hée," Fluister ik.

    [Nog één reactie? ^^
    Ik moet zo naar school..]

    [Ik ga afsluiten, moet naar school. Ik ben er weer rond half twee.]

    Talisman schreef:
    [I'm back people~!]


    Ik moet zo naar eht werk, verwacht rond 10.15 een post. ^^


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Escritura schreef:
    (...)

    Ik moet zo naar eht werk, verwacht rond 10.15 een post. ^^

    Haha, is goed, hoor, maar ik moet zo rond 10.30 wel weg, dus dan schrijf ik een post en ga even voor een halfuurtje ongeveer offline ^^ Dan ben ik er zo weer.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Taylor Nathaniël Ramirez

    'Hey,' fluister ik terug. Ik kijk het meisje aan, licht getinte huid, donkerblauwe ogen en lichtbruin krullend haar. Hmm, bijzonder. Ik kijk naar haar schrift, 'Is deze les zo saai,' grinnik ik zachtjes en doel op haar tekeningen. Opzicht best goed getekend. Ach, dat moet hier ook wel anders kom je niet binnen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [ Sorry ik moet ook zo gaan dys ben lichtjes aan 't haaste xd]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Amen Raphael Elyon
    'Je behandeld me alles behalve slecht,' hoor ik haar mompelen. Ja, nee dat weet ik zelf ook. Hang dat je vriendje aan zijn neus. Eigenlijk moest ik maken dat ik weg kwam, misschien inderdaad naar Liberty gaan. Als ik me emotioneel verbonden begin te voelen aan Nana, na minder dan een dag, zat ik diep in de problemen, zeker met de manier waarop ze zich naar mij toe gedroeg.
    'Dat weet ik.' Terwijl je de helft van de tijd gedraagt alsof je me haat. Loathing, unadulterated loathing, zong een stemmetje in mijn hoofd. Inderdaad, als Elphaba en Glinda in het begin, zo leek ze zich te voelen tegenover mij. En het enige waar ik aan kon denken is die keer dat ze in mijn armen uithuilde. Stomme, stomme Amen.
    Nog steeds draai ik me niet om. Het is compleet stil rond ons. De les is bijna afgelopen denk ik. Gezellig, een heel uur nablijven. Hopelijk is Liberty er, ze heeft een gesprek van me te goed...


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Nana Shizuko Rose
    ‘Dat weet ik.’
    Nee, goh, ik probeer mijn hart er hier uit te storten en het enige wat hij zegt is “dat weet ik”? Fuck it dan. Trillerig liet ik zijn pols voor een seconde los, maar hij had nog steeds die van mij vast en ik voelde me raar, nerveus, in zijn bijzijn, dus sloot ik mijn vingers weer om zijn pols.
    ‘Kijk me aan, Amen.’ Alsof hij mij niet meer aan durfde te kijken of zo? Ik zuchtte diep, maar trok hem toen mee, weg van het zwembad. Ik gooide de deur van de kantine open en merkte dat hier niemand was, thank you god, waarna ik hem met mijn andere vrije hand tegen de muur drukte.
    Dit ging me vast pijn doen te zeggen, maar ik moest het wel. Right? Anders dan duwde ik hem nog verder uit mijn leven. Echter bleef ik nog een tijdje stil, ik worstelde met de woorden Ik wil je niet uit mijn leven… Ik wil dat je erin blijft… en ik keek hem toen met een nerveuze, ongemakkelijke blik aan.
    ‘Je moet in mijn leven blijven.’ Het klonk een beetje eisend, maar ik was hier nieuw mee, ik wist niet hoe je iemand in je leven toevoegde. Ik voelde me verward. Ik beet op mijn lip en probeerde zijn blik vast te houden, het maakte me zo nerveus.

    [Nu ga ik, ben over een halfuurtje ongeveer terug.]

    [ bericht aangepast op 24 april 2012 - 10:22 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Amen Raphael Elyon
    'Kijk me aan, Amen.' Zodat je kan zien hoeveel pijn het doet? Hoe pijnlijk het is om weg geduwt te worden door iemand die je nauwelijks kent maar waar je toch een band mee lijkt te hebben? Nee dank je, i'll pass. Mijn hart bonkte zo hard in mijn borstkas dat het pijnlijk werdt. Ik zou maar aan pijn moeten gaan wennen, blijkbaar.
    Ergens wensde ik dat Nana vanochtend het zanglokaal niet was in gewandeld. Dan kon ik nu nog gewoon gemakkelijk me iedereen flirten, kon ik mijn emoties nog in toom houden.
    Maar niet nu. Nu was de dam gebroken en leek ik niets meer in controlle te hebben. Als Dwayne zijn bek had gehouden was het misschien nog goed gekomen. Ik zou naar huis zijn gegaan, zou een breakdown gehad hebben en de volgende ochtend zou er niets mis zijn.
    Ik sta op het punt om mijn hand weg te trekken als Nana me meesleurt. Weg van het zwembad, de kantine in, zij in haar amErikaanse-vlag/bikini, ik in mijn zwarte zwemshorts. Ach, de kantine was tenminste leeg...
    Lichtjes ruw word ik tegen een muur gedrukt. De blik in haar ogen is nerveus, alsof ze ongemakkelijk is. Ze lijkt met haar gedachten te worstelen, alsof er iets op het puntje van haar tongligt, maar ze de woorden niet kan vinden.
    ' Je moet in mijn leven blijven.'
    'Oh?' Ik trek een wenkbrauw op naar het nerveuze meisje voor me. Ze kijkt me niet recht aan en lijkt mijn ogen te proberen te vermijden. Nu ze toch zo dichtbij staan leg ik mijn vingertoppen tegen haar kin en duw ik haar hoofd lichtjes omhoog, zodat ze mijn blik niet kan ontwijken.
    'En waarom?' De toon in mijn stem was netraal en rustig, wat me zeer veel moeite koste. Aan de ene kant wilde ik gewoon weg lopen, niet meer aan haar denken. Bij enig ander meisje had ik dat gemakkelijk gedaan.Zelfs bij elke jongen zou ik zo gereageerd hebben. Ik voelde me nog steeds kwaad, hoewel het minder was dan bij Dwayne. Dat gastje was trouwens nog niet van me af.
    Ik hield mijn doordringende blik op Nana's donkere ogen gericht. Het koste veel moeite om de irritatie, woede en zelfs bezorgdheid uit mijn ogen te houden. Ik weet niet zeker of het lukte.
    Mijn aanbod voor hulp staat nog. Dat was waar. Ik wilde niets liever dan inderdaad uit Nana's leven lopen, maar ik kon het niet. Niet omdat ze het vroeg, maar omdat mijn bange, overemotionele en nieuwsgierige hart zich aan dit meisje had gehecht. Fuck my life.

    [ bericht aangepast op 24 april 2012 - 10:41 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    (Ik had mijn bus gemist... Ik reageer zo.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Okay ^^


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    [Hehe, eindelijk back. -,- *is typing a post*]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Nana Shizuko Rose
    ‘Oh?’ Hij trok een wenkbrauw op, wat ik kon opmaken om uit mijn ooghoeken te kijken, en ik voel hoe hij zijn vingertoppen tegen mijn kin legt en deze lichtjes omhoog duwt, vast en zeker zodat ik zijn blik niet kan vermijden. Fuck hem. Hij wist dat ik het er moeilijk mee had.
    ‘En waarom?’ Hij deed alsof het hem niet uitmaakte, zijn stem was neutraal en rustig. Zijn ogen waren echter doordringend en het maakte me nog nerveuzer, zoals ik dus al verspeld had. Waarom ging dit niet gewoon gemakkelijk? Zoals het bij mij hoorde, de gemakkelijke weg. You can’t always take the easy road, you know, fluisterde een stemmetje in mijn hoofd, maar dit keer was het niet die van mijzelf, maar die van Amen.

    Ik deed mijn ogen even dicht, zodat ik hem niet meer in zijn doordringende, blauwe, aparte ogen hoefde te kijken. Wat moet ik nu zeggen? De waarheid? Sorry, voor alles Amen, maar stiekem denk ik dat ik me aangetrokken tot je voel. Nee, fuck it, ik dacht het niet. Je bent de enige die mij lijkt te begrijpen of mij wilt begrijpen. Nee, dat was ook geen keuze.
    Ik zou hem opeens kunnen zoenen? Kijken wat hij dan zegt of doet? Mijn ogen doe ik weer open en ik laat mijn ogen over zijn gezicht glijden, waarna die bij zijn lippen eindigen. Alsof ik betrapt was, keek ik snel weg. Nee. Godver, what the heck was er aan de hand?

    ‘Luister,’ antwoordde ik een beetje geïrriteerd, echter was dat alleen omdat ik niets wilde toegeven, ‘dat maakt niets uit, ik wil je gewoon in mijn leven. Is dat niet goed genoeg?’ Ik probeerde mijn gezicht weg te draaien, maar zijn aanraking verbrandde me en ik bevroor alweer.
    How I hate my life.

    [ bericht aangepast op 24 april 2012 - 11:42 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.