[RPG] Titanic | 2 - Speeltopics

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Myron Thorne

Ik neem haar hand aan en glimlach even.
'Myron,' stel ik mezelf voor. 'Ook op weg naar het restaurant?'
Dat zou wel erg toevallig zijn, het is zo'n groot schip en er zijn hier zoveel dingen te doen, maar het zou toch zomaar kunnen.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Adele Calder
"Myron," stelt hij zichzelf mee voor. Ik glimlach, ik had nog nooit van de naam zelf gehoord, maar het klonk leuk. "Ook op weg naar het restaurant?" Ik kijk hem even verbaasd aan, maar knik dan. Wat ontzettend toevallig. Dit schip was enorm en dan ontmoet je iemand die naar dezelfde ruimte gaat.
"Absoluut, ik heb gehoord dat het eten heerlijk is hier en ik heb niet voor niets maanden lang gespaard." Ik glimlach en bekijk zijn kleren dan. Ik gokte dat hij van dezelfde klasse als ik was.
"Ga je mee?"

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

John James Dime
'Goedemiddag, ik ben Alexandra, noem me maar Alex.' Stelde ze zichzelf voor. Ze bekeek me even, waardoor ik dat ook deed. Ze was van dichtbij overduidelijk geen 3e klassers. En eerste klasser dat was zo te zien. Ik voelde dat ik rood was geworden ik praatte tegen een een 1e klasser. 'Als ik mag vragen. Wat doet uhier? Dit is geen plek voor een prachtige jongedame ozals u.' Zeg ik terwijlikop mijn lip bijt.

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Myron Thorne

'Dat hoop ik dan maar,' zeg ik.
Op de vraag of ik meega knik ik.
'Het zou me een eer zijn,' glimlach ik. 'Uit welke klasse kom je eigenlijk?'
Het valt me op dat dit de eerste keer is dat ik een vreemdeling niet met 'u' begroet. Normaal gesproken ben ik wel zo beleefd om dat te doen, maar zij tutoyeerde mij ook, dus dan deed ik het ook maar.

[Damn, die eerste drie zinnen eindigen allemaal op ik o.o]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Anaïs Degrez

De eetzaal zag er zo mooi uit met overal versieringen en obers in mooie pakken. Even vergat ik mezelf en probeerde mezelf te verliezen in al dit moois terwijl ik wachtte op Adele. Ik twijfelde of ik al een tafeltje zou moeten uitkiezen of aan de ingang zou moeten blijven wachten en uiteindelijk besloot ik toch maar voor de laatste optie te gaan en gewoon te blijven wachten. Mijn donkerblauw lijfje zat te strak, het was te klein geworden, waardoor mijn ademhaling best moeilijk ging maar ik zou het wel uithouden, ik was erger gewend.

[Eventjes iets halen in de winkel voor mams, zo terug c:]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Alexandra Violetta

Ik draaide mijn vinger door een plukje van mijn bruine haar, 'Ontsnappen van mijn moeder en alle andere kakkers op het 1ste klas dek' Zij ik schouderophaldend, alle mensen op het 1ste dek vonden de arme mensen maar niks maar zelf snapte ik er niet veel van, ze stonken niet zoals ze zeiden, ik had er geen probleem mee.

Don't be like the rest of them, darling

Adele Calder
"Het zou me een eer zijn, uit welke klasse kom je eigenlijk?" Ik kijk hem even aan en loop ondertussen naar het restaurantje toe waar ik met Anaïs heb afgesproken. Ik hoopte niet dat ze het erg zou vinden als ik iemand mee zou nemen.
"Tweede klasse en als jij me nu vertelt dat je eerste klasse bent, ga ik me heel diep schamen voor mijn taalgebruik." Ik glimlach. "Ik ben niet al te netjes opgevoed." geef ik eerlijk toe. Thuis gebruikten wij nooit het woord u. We vonden het oudbollig klinken, mijn ouders tenminste. Van hun had ik het overgenomen.

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Gabriël Moody
"Trouwen, kinderen krijgen en een goede huisvrouw worden." Ik trek een scheef gezicht en knik, natuurlijk. Weer kijk ik naar de mensen rond me heen, de meeste weken af van de railing en begon zijn eigen weg te vinden over het schip. 'Hoeveel kinderen wil je graag hebben?" vraag ik, ik trek mijn wenkbrauwen op en grijns. Het was een absurde vraag, en ik weet ook niet waarom ik hem stelde, ik was al te lang serieus geweest.

[ bericht aangepast op 16 april 2012 - 16:56 ]

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

[Kan iemand mij uitleggen wat ik gemist heb? En wie wil er naar Nina of Maria toe komen?]

Keep your head up, keep your heart strong

[Jhonathan kan Nina wel weer tegenkomen? .. Terwijl hij mischien achterna word gezeten door weer één van de crew leden ]

Don't be like the rest of them, darling

[is goed]

Keep your head up, keep your heart strong

[Is er iemand in de bar?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Elisa Rutherford
"Hoeveel kinderen wil je graag hebben?" De geur van zeezout vult mijn neusvleugels en voorzichtig laat ik de railing los.
"Ik denk niet dat ik daar een keus in zal hebben, Gabriël." Ik haal mijn schouders op. "Maar als ik zou mogen kiezen?" Ik aarzel even.
"Ik zou eerst nog heel wat jaren wachten en als het mogelijk was zelfs lerares worden, maar helaas. Niet iedereen zijn dromen kunnen uitkomen." Dan ga ik pas over naar de echte vraag.
"Ik zou twee kinderen willen hebben. Een jongen en een meisje. Ik zou ze gewoon willen opvoeden, niet met alle prullen en dienstmeiden waarmee ik ben opgegroeid. Hoe zit dat met jou?"

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Kan Nina dan ergens (Voor) het restaurand zijn ofz? Me got an Idea]

Don't be like the rest of them, darling

[@Thosewords, Maria is bij Joseph in de crewledenkamer, ik had nog een stukje geschreven. ]

Me so good.