[RPG] Titanic | 2 - Speeltopics

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

May Violet Grey
Omdat ik net natuurlijk was gevallen in vies water moest ik me omkleden. Ik liet het korset losgaan en deed mijn jurk uit zodat ik alleen maar in mijn kanten onderbroekje stond. Ik liep naar mijn kast en haalden mijn kanten zijden jurkje uit de kast. Hij zou tot over mijn knieën komen en had geen korset. Het was de laatste mode in Parijs waar we net uit vertrokken waren. Ik liet het zachte jurkje over mijn lichaam glijden en ritste hem dicht. Ik pakte mijn lichtroze tasje en liep mijn kamer weer uit. Nu liet de schilder me wel door gelukkig. Ik liep richting het dek toen ik de motoren of hoe dit schip ook in beweging kwam aanslaan. We bewogen langzaam maar zeker en ik rende naar de rand waaar ik een 2e klasser een briefje van 50 gaf om uit de weg te gaan. Ik zwaaide naar mijn overige familieleden en toen we ongeveer uit de haven waren liep ik weer weg en besloot ik te gaan zitten.

[Wie wilt naar May toe?]

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

[Michael is vrij? ^^ Staat bij de railing aan de voorkant van de boot.]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Harry William White
Na even gepraat te hebben met de vriendelijke zakenkerels die alleen maar naar vrouwen keken en een peukje rookte vertrok ik uit de vergaderzaal. De motoren begonnen te brommen en ik rende naar de rand waar ik zwaaide naar mijn ouders die meteen terugdraaide. Een glimlach kwam daardoor op mijn lippen en ik wist nog net een traantje weg te pinken. Toen we uit de haven waren en ik mijn ouders niet meer kon zien tussen de andere mensen liep ik naar de bar waar ik rode wijn bestelde. 'Een rode wijn astublieft.' Vroeg ik aan diegene achter de bar.

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

[May komt naar Michael ]

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

William David Lynch
'Ik ga daar naar mijn familie toe en een nieuwe toekomst opbouwen. Ik werk hier om geld te verdienen voor mijn opleiding.'
'Saai. Mag ik nog een glas?' ik schoof het lege waterglas haar kant uit. Opleidingen, familiebezoeken... Ik schud mijn hoofd even.
Ik vond het maar niets. Familie had ik achter me gelaten, kon me niets schelen. Ik ging beroemd en rijk worden.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Bethany Davis

"Saai. Mag ik nog een glas?"
Ik houd me in om hem te weigeren. Dat kan ik niet maken.
"Tuurlijk," zeg ik met een killere stem.
Niemand noemt mijn plannen saai. Niet als ze weten wat ik voor deze baan heb moeten doen. Wat ik voor mijn familie heb moeten doen. Als ik hen ontmoet is mijn verleden compleet. Dan kan ik door waar ik vijf jaar geleden benm geweest. Ik word daar uigehuwelijk. Mijn verloofde staat al te wachten. Dat is niet saai. Het is romantisch maar dat ziet deze boer vast niet in. Ik geef hem zijn tweede glas bronwater.
"En wat mag daar dan zo saai aan zijn?"

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

May Violet Grey
Het werd weer drukker in de bar dus besloot ik te vertrekken. Ik wurmde me door de mensenmassa wat best moeilijk was vooral toen een man verlekkerd naar me keek. Ik zou hem moeten slaan met mijn tasje, maar hij was al verdwenen en daar kreeg ik de rillingen van. Ik liep richting de neus van de boot. Mijn handen gleden over de railing terwijl mijn ogen naar het uitzicht over de zee keken. Het was werkelijk prachtig dat zag je niet zomaar zelfs niet door mijn slaapkamer raam in onze villa. Mijn vingers stopte met glijden en mijnboeten met lopen toen ik niet verder kon. Het water ketste tegen de boot op wat prachtige golven maakte. De wind ging door mijn goudblonde haren en bijna dwars door mijn kanten jurkje. Mijn oog viel plots op een jongeman die ook bij de reling stond. Ik herkende hem niet ech ergens van dus waarom geen hallo zeggen. Ik liep naar hem toe. 'Hallo Ik ben May Violet Grey.' Zeg ik vriendelijk. Waarom ik zo optimistisch was? Geen idee. Vast geërfd van mijn vader die was dat ook.

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Ik ben even douchen.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

William David Lynch
'En wat mag daar dan zo saai aan zijn?'
'Wat is er leuk aan studeren? Informatie in je hoofd proppen?' ik haal mijn schoduers even op. 'Belemmert de creativiteit.'
ik neem een slokje van eht water. Ze lijkt niet blij met mij opmerking. Ach ja.
'Maar vrouwen nemen tegenwoordig met weinig genoegen.' Er is zoveel meer wat je uit het leven kan halen... daarom zoek ik mijn grootste dromen op.

Michael Christian Wayland
'Hallo Ik ben May Violet Grey.'
mijn ogen waren gesloten, de wind had ik in mijn haren. De zilte zeelucht om me heen. Met een grijns sprongen mijn ogen open.
'Michael Wayland, van de crew,' grijns ik. Te en thousiast misschien, ze was een passagier, maar ik kon er weinig aan doen. Het was te geweldig.
'Leuk u te ontmoeten, miss Grey.'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Bethany Davis.

'Wat is er leuk aan studeren? Informatie in je hoofd proppen? Belemmert de creativiteit. Maar vrouwen nemen tegenwoordig met weinig genoegen.'
Ik schiet in de lach.
"Jij begint over creativiteit?" vraag ik spottend.
"Sorry, maar je bent al de derde in één uur waarvan ik hoor dat hij bekend wil worden. Daarbij wil iedereen aan dit schip rijk worden dus ja droom is niet zo creatief en origineel."
Lachend schud ik mijn hoofd terwijl ik wat glazen afwas.
"Sorry," verontschuldig ik me.
"Maar nee, origineel niet."

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Gabriël Moody
Ze heeft het over dat het een zakenreisje van haar vader en ik glimlach, 'Amerikaans familie, leuk!" zeg ik en zie der zwaaien, ik glimlach weer. 'Wie zoek je in de mensenmassa?" vraagt ze dan en ik laat mijn blik weer over de mensen op de grond glijden, 'mijn twee jongere zusjes zijn meegegaan om me uit te zwaaien, maar ik zal ze nooit kunnen vinden in die grote groep mensen." Ik zucht, ik zou ze voor een lange tijd niet zien. 'Bij jou is iedereen zeker mee op het schip?" vraag ik Elisa, ik benijd haar niet om het geld, maar een lichte jaloezie is er wel. Ik besluit nog even naar de mensen op de grond te zwaaien en hard 'Tot ziens!" te roepen waarbij een grijns mijn gezicht siert.

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

[Mijn topics:Y)]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Elisa Rutherford
"Mijn twee jongere zusjes zijn meegegaan om me uit te zwaaien, maar ik zal ze nooit kunnen vinden in die grote groep mensen." Ik gaf toe dat het een vrijwel onmogelijke opgave was om twee jonge meisjes te vinden in de enorme groep. Er waren er ook zoveel dat het bijna onmenselijk was.
"Bij jou is iedereen zeker mee op het schip?" Ik keek de jongen even aan en fronste mijn wenkbrauwen. Ik zie hem dan wuiven naar een aantal mensen en grinnik.
"Waarom zou u dat denken, meneer?" vraag ik hem. "Enkel mijn ouders, mijn broer verblijft momenteel in Cambridge, op de universiteit. Mijn grootouders zijn overleden, dus we hebben enkel nog familie in Amerika. Ik ben dus op het schip met enkel en alleen mijn ouders." Ik liet het achterwege dat een paar dienstmeiden mee zijn. Dat zou me verwend doen klinken. Ik zou maar al te graag alleen op dit schip zijn, niet bang te hoeven zijn om betrapt te worden door mijn ouders, die me zouden zien praten met een derdeklas jongeman.
"Hoelang gaat u in Amerika verblijven, als ik vragen mag?"

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

William David Lynch
'Jij begint over creativiteit? Sorry, maar je bent al de derde in één uur waarvan ik hoor dat hij bekend wil worden. Daarbij wil iedereen aan dit schip rijk worden dus ja droom is niet zo creatief en origineel. Sorry, maar nee, origineel niet.'
Bij het horen van haar toon verschijnt er een miniscule, emotieloze glimlach op mijn gezicht.
'Inderdaad.' Mijn stem is zachter; mijn ogen gerichtop het raam en de mensen massa buiten. 'Origineel is het niet,. maar er zitten een stuk meer uitdagingen aan vast dan jouw huisje-boompje-beestje droom...'
ik moest toegeven, ze had een grote mond.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Joseph Hamilton
Papa's kindje noemde ze me. Arrogant trok ik een wenkbrouw op. Ach, wat kon het mij ook schelen wat anderen over mij dachten. Zolang ik maar een goede reputatie had. Ik nam een slok van mijn champagne en legde mijn voeten op de tafel. Ik kreeg zojuist te horen dat door de natte vloer een 1e klas vrouw was uitgegleden. Ik hoopte maar dat de schade beperkt was. "Whatever," antwoordde ik tegen Maria,"Ik heb tenminste het geld en daar draait het hier allemaal om, meis."
Ik voelde hoe het schip bewoog, het ging vast eindelijk vertrekken. Ik bleef zitten, geen zin om te gaan zwaaien naar een paar armoedzaaiers.

Beatrice Luchtenstein
Samen met mijn familie zwaaide ik naar de mensen op de kade. Eindelijk ging het schip vertrekken. Victoire hing aan de reling waardoor Sophia af en toe een verontwaardigd kreetje slaakte. Ze moesten eens wat flexibeler worden, Frederick en Sophia. Als je kinderen dingen ging verbieden, dan gingen ze het juist doen. Ik trok me na een tijdje weer terug. Ik ging weer nasr de bar, ik wist zeker dat ik daar nog wel vaker zou gaan komen.
"Een martini alstublieft," vroeg ik beleefd aan het meisje achter de bar (Bethany)

Me so good.