• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Donna

    "Niet sinds wat?"
    Ik schrik van zijn stem. Voorzichtig laat ik hem los.
    "Sinds-," begin ik opnieuw. Mijn stem wilt alleen niet meer verder.
    "Sinds ik ze kwijt ben ja," het kwam er een stuk feller uit dan ik wilde. Veel feller zelfs. Ik ga rechtop zitten met mijn rug naar hem toe. Mijn benen trek ik op en mijn hoofd laat ik op mijn knieën rusten zodat ik niets zie. Ik heb gefaild. Gefaild als moeder. Ik wist niets eens dat ze er waren. Mijn schouder beginnen zachtjes te schokken. De tranen kan ik niet meer tegenhouden. Hoelang houd ik dit al voor mezelf tegen? Hoelang houd ik mezelf al voor de gek?

    [Good night Sweetheart.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Sinds ik ze kwijt ben ja."
    Ik weet niet hoe snel ik moet rechtzitten om mijn armen om haar heen te slaan.
    "Prinses? Daar ben ik even niet mee," zeg ik zacht.
    Ik wacht geduldig tot ze het me verder vertel, en wieg haar zachtjes heen en weer, en druk kusjes in haar haren.
    "Sorry dat ik zo bot antwoordde. Het deed gewoon even pijn," fluister ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Prinses? Daar ben ik even niet mee. Sorry dat ik zo bot antwoordde. Het deed gewoon even pijn."
    Ik sla mijn armen rond zijn nek en ik verstop mijn hoofd weer in zijn hals. Ik probeer te kalmeren maar het wilt niet echt lukken. Ik kruip tegen hem aan.
    "S-sorry," zeg ik voorzichtig.
    "Jij hebt hier niets mee te maken."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "S-sorry. Jij hebt hier niets mee te maken."
    Ik knik zacht en leg mijn armen om haar heen.
    "Het spijt me, prinses, maar ik heb daar wel iets mee te maken, sinds ik jou beloofd heb dat ik je zal helpen, en ooit met je zal trouwen," zeg ik zacht.
    Ik wil weten wat er is, wat haar zo teistert. Ik druk enkele kusjes in haar haren.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Het spijt me, prinses, maar ik heb daar wel iets mee te maken, sinds ik jou beloofd heb dat ik je zal helpen, en ooit met je zal trouwen."
    Ik hap even naar adem en laat hem los. Mijn hand laat ik op zijn wang rusten.
    "Ik kan het niet," fluister ik zachtjes.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Ik kan het niet."
    Ik druk zacht een kus op haar hand en kijk haar aan.
    "Weet alleen dat ik er altijd voor je bent. Er is echt niets ter wereld dat me nog van gedacht kan veranderen over jou," fluister ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Weet alleen dat ik er altijd voor je bent. Er is echt niets ter wereld dat me nog van gedacht kan veranderen over jou."
    Ik knik zachtjes en laat hem los zodat ik op mijn knieën tegenover hem zit.
    "Maar dat zegt iedereen," mompel ik zachtjes.
    Ergens weet ik wel dat ik hem met deze woorden kwets maar het is zo. Iedereen zegt dat ze elkaar niet meer laten gaan maar ondertussen komt de ene scheiding na de andere. Ik geloof er gewoon niet meer in. Bij niemand. Alles kan en gaat kapot.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Maar dat zegt iedereen."
    Ik kijk haar aan en neem haar handen in de mijne.
    "Donna, prinses, ben ik iedereen? Houdt iedereen van je zoals ik dat doe? Toont iedereen zijn danskunsten aan jou zoals ik heb gedaan?"
    Ik grinnik even en schud mijn hoofd.
    "Nee dus."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Donna, prinses, ben ik iedereen? Houdt iedereen van je zoals ik dat doe? Toont iedereen zijn danskunsten aan jou zoals ik heb gedaan? Nee dus."
    Ik maak mijn handen los en ga tegen de bedrand zitten.
    "Dat bedoel ik toch niet," zeg ik wat geïrriteerd.
    "Ik hou echt van je maar iedereen zegt tegen zijn geliefde dat hij haar nooit zal laten gaan. Hoevaak is dat tegendeel al bewezen. Ik geloof er niet meer in."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Dat bedoel ik toch niet. Ik hou echt van je maar iedereen zegt tegen zijn geliefde dat hij haar nooit zal laten gaan. Hoevaak is dat tegendeel al bewezen. Ik geloof er niet meer in."
    Nog een steek. Ik bijt op mijn lip en sla mijn ogen neer. Plots snak ik echt ongelooflijk naar een sigaret. Ik sta op, doe mijn shirt en broek aan en neem mijn sigaretten.
    "Ik kom zo wel terug," zeg ik zacht.
    Ik loop naar beneden, en ga buiten op het terras zitten, terwijl ik een sigaret opsteek. Ik inhaleer diep, en probeer even het gesprek van net te vergeten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Ik kom zo wel terug."
    Ik knik zachtjes en verstop mijn hoofd in het hoofdkussen. Voorzichtig probeer ik adem te halen maar mijn ademhaling blijft onregelmatig. Aan de ene kant ben ik zo opgelucht dat ik dit heb gezegd maar aan de andere kant heb ik hem nu wel gekwetst. Ik pak mijn haren beet en trek er hard aan. Ik wil geen geestelijke pijn, alleen lichamelijke.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Na mijn eerste sigaret steek ik nog een tweede op. Ik heb het echt nodig. Misschien is het toch niet zo'n goed idee me weer holderdebolder in een relatie te storten. Ze wilt mijn kind, en niet zomaar 1. Ik haal een hand door mijn haren en zucht. Dan is er ook nog het vertrouwen. Het is enorm fijn dat ze me zonet al heeft gerustgesteld dat het me nooit kan lukken haar gelukkig te maken, terwijl dat momenteel het enige is dat ik wil doen. Ik vloek even wanneer er warme as op mijn voet valt, en veeg het er snel af.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    Zuchtend laat ik me van het bed afglijden. Ik trek snel mijn broek en shirt aan en loop voorzichtig naar benenden. In de tuin zie ik Jeremy roken. Twijfelend loop ik naar hem toe.
    "Sorry," zeg ik hees.
    Meer krijg ik mijn strot niet uit. Het is niet mogelijk. Meer wil ik eigenlijk ook niet zeggen. 'Sorry' is alles.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Sorry."
    Ik draai me om en zie haar staan. Meteen is mijn woede weg en steek ik mijn armen naar haar uit.
    "Ik wil je alleen proberen te begrijpen, prinses," zeg ik zacht.
    Ik neem nog een trek van de sigaret en doof ze uit in de assenbak op de tuintafel.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    Opgelucht omhels ik hem.
    "Ik wil je alleen proberen te begrijpen, prinses."
    "Weet ik," zeg ik met een gesmoorde stem.
    "Dat weet ik."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."