• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Het zou een beetje vals zijn mocht ik die fleurige kleren blijven dragen terwijl ik me zo niet voel. Ik ben veranderd, waarom dat dan niet laten merken? En als een zielig hoopje blijven rondlopen is namelijk ook geen optie."
    "Durf me niet weg te slaan," zeg ik zacht.
    Ik sla mijn armen om haar heen en geef haar een knuffel.
    "Ik ben trots op je," fluister ik, en ik kijk haar glimlachend aan wanneer ik haar losgelaten heb.
    "Ga je ze kopen?"
    Ik wijs naar de schoenen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Jeremy

    "Je bent gek. Je bent een gekke prins."
    Ik grinnik.
    "Waarom noem je me altijd gek wanneer ik je een compliment geef?"
    Ik por zachtjes haar buik en kijk haar afwachtend aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Waarom noem je me altijd gek wanneer ik je een compliment geef?"
    Lachend kijk ik hem aan.
    "Omdat ik vind dat je niet gelijk hebt," zeg ik zachtjes.
    Ik kruip tegen hem aan en druk een klein kusje op zijn wang.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Omdat ik vind dat je niet gelijk hebt."
    Ik trek mijn wenkbrauwen op.
    "Ah nee? Hoezo heb ik dan geen gelijk? Dat wil ik dan wel eens weten."
    Ik streel zachtjes over haar zij en kijk in haar mooie ogen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Ah nee? Hoezo heb ik dan geen gelijk? Dat wil ik dan wel eens weten."
    Ik geef hem een kleine glimlach.
    "Omdat ik zo geweldig helemaal niet ben," mompel ik zachtjes.
    Ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas en druk er een klein kusje op.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Durf me niet weg te slaan," zegt Mary zacht.
    Ik heb geen idee waar ze het over heeft, tot ze haar armen om me heen slaat. Gezien ik haar niet mag weg slaan, blijf ik een beetje passief hangen. Ik heb nog steeds geen behoefte aan affectie.
    "Ik ben trots op je. Ga je ze kopen?"
    Ik moet even lachen als ze van de hak op de tak springt maar knik dan.
    "Deze laat ik niet meer los," zeg ik met een kleine grijns.
    We staan net aan de kassa wanneer ik uit gewoonte met mijn kettinkje wil spelen, maar het enige hangertje dat mijn handen vinden is het kruisje dat ik van de priester gekregen heb. Mijn klavertje heb ik namelijk aan Michael gegeven. Ik zucht even terwijl ik met mijn bankkaart betaal.
    "Doet het pijn, een tattoo?" vraag ik zachtjes aan het blondje naast me.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    "Omdat ik zo geweldig helemaal niet ben."
    Ik neem haar gezicht in mijn handen en dwing haar me aan te kijken.
    "Donna. Jij bent geweldig. En ik wil je niet horen zeggen dat het niet zo is."
    Ik druk mijn lippen op de hare, om haar te laten weten dat ik het meen.


    Mary

    "Deze laat ik niet meer los."
    Ik grinnik en loop mee naar de kassa. Ik doe mijn best de andere schoenen te negeren, maar ik kan het niet laten af en toe te kijken, en net de schoenen die ik zie, zijn allemaal prachtig. Ik bijt op mijn lip en zet het van me af.
    "Doet het pijn, een tattoo?"
    Ik haal mijn schouders op.
    "Het valt mee als je het goed verzorgt. Het hangt er ook vanaf waar je het laat zetten."
    Ik kijk haar aan.
    "Je wil toch niet...?"


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Donna. Jij bent geweldig. En ik wil je niet horen zeggen dat het niet zo is."
    Voordat ik hem kan tegenspreken voel ik zijn lippen alweer op de mijne. Teder zoen ik hem terug. Mijn armen sla ik rond zijn hals en ik trek mezelf tegen hem aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik wikkel mijn armen om haar heen en druk mijn lichaam tegen het hare. Zacht zuig ik op haar lip en wrijf mijn neus langs de hare.
    "Mijn lieve prinses," zeg ik zacht.
    Glimlachend kijk ik haar aan.
    "Vanaf nu heb ik elke dag een reden om vroeg op te staan en wel naar school te gaan," zeg ik lachend.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Mijn lieve prinses. Vanaf nu heb ik elke dag een reden om vroeg op te staan en wel naar school te gaan."
    "En dan word je een echte dokter," lach ik.
    Zachtjes druk ik een klei plagerig kusje op het puntje van zijn neus.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "En dan word je een echte dokter."
    Ik grinnik en schud mijn hoofd.
    "Nee, geen dokter. God, nee."
    Ik kijk haar lachend aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Nee, geen dokter. God, nee."
    Ik wrijf met mijn hand langs zijn wang.
    "Wat wil je dan?" vraag ik geinteresseerd.
    "Wat wil je later?"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Wat wil je dan? Wat wil je later?"
    "Weet je, dat is een goede vraag."
    Ik denk even na. Eigenlijk heb ik er nooit over nagedacht.
    "Ik heb werkelijk geen idee. Jij?"


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Weet je, dat is een goede vraag. Ik heb werkelijk geen idee. Jij?"
    Ik haal mijn schouders op.
    "Ik wil heel veel kinderen," lach ik zachtjes.
    "Zes of meer."
    Lachend druk ik een klein kusje op zijn lippen.
    "Verder maakt het me niets uit."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Ik wil heel veel kinderen. Zes of meer. Verder maakt het me niets uit."
    Ik frons even.
    "Zes? Is dat niet een beetje veel?" vraag ik zacht.
    Ik verstrengel onze vingers en kus haar zachtjes terug.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.