Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.
[ bericht aangepast op 31 maart 2012 - 23:17 ]
Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.
Fayan
Vaag hoor ik Cassie schreeuwen, voel ik hoe het mes uit mijn rug getrokken wordt en hoe mijn hart het bloed daarna op volle snelheid mijn lijf uit pompt. De wereld draait, ik zie enkel nog wervelwinden van kleuren en vormen. Ergens vlakbij hoor ik een harde bonk, van iets wat op de grond valt en heel vaag zie ik de omtrekken van iemand die ik maar al te goed ken. Of van wie ik dacht dat ik hem kende, maar nooit van had verwacht dat hij me daadwerkelijk eens zou neersteken.
Ergens vraag ik me wel af hoe hij op de grond terecht gekomen is, maar mijn hersenen willen niet meer. Ik kan alleen nog maar denken aan de laatste keer dat dit gebeurde, toen ik wegviel in iets waarvan ik overtuigd was dat het de dood was en Saph's huilende gezicht het laatste was wat ik zag, voor we elkaar jaren uit het oog verloren. Dat was op onze bruiloft geweest. Toen waren we zo gelukkig. En nu eindigde ik doordat de liefde van mijn leven daar een einde aan had gemaakt? En waarom? Om één of ander ruzietje?
Dit waren de Spelen. Snow's Spelen, die je gek probeerde te maken, je geliefde tegen je op te zetten. Dit was Snow's doel. En het was hem gelukt. Saph en ik waren er met open ogen ingetuind, als marionetten aan een stel touwtjes.
"Het spijt me," ik deed mijn best, maar kon geen geluid meer voortbrengen. Het was een vreemd gepiep. De laatste paar dikke tranen wrongen zich naar buiten, druppelden in het gras.
De duisternis slokte me op en alle woorden, alle excuses gingen verloren in het donker.
[AH, ik faal echt in deze stukjes 
En ik moet hier eigenlijk ook een Nathaniel post bij schrijven maar OMG ik kan niet schrijven van hahaha lekker voor ze want OMG dat is harteloos en dan schiet ik hem ter plekke neer, mwhehe ]
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen
