[RPG] Just an Ordinary School - Speeltopics

Op de High School Finstown zitten jongens en meisjes tussen de 15 en 18 jaar. Het is een doodnormale school, normale lessen en alles rustig. Echt waar? Een groep jongeren merkt dat de school niet zo 'Ordinary' is als iedereen denkt. Als ze voor een goed doel een nacht overnachten in school, worden ze allemaal wakker met een raar gevoel. In hun tassen zit een enveloppe, met een brief waarop hun nieuwe gave staat. Kunnen ze daarmee omgaan? Dan moeten ze om de een of andere reden allemaal nakomen. Daar wordt hen duidelijk: er is nog een deel van de school. Alleen voor mensen met een speciale gave. Om die te trainen en sterker te maken. Voor als er ooit een strijd komt....

Deze RPG gaat over een groep jongeren die op die school zitten, mét zo'n gave. Welke bedenk je zelf, en we starten met de eerste les over hun omgang met gaves.

Regels:
- ABN alstublieft
- Niemand vermoorden zonder toestemming
- Behandel 'nieuwelingen' als gelijken
- 16+ toegestaan
- GEEN horror o.i.d.
- Je mag 2 personages, dan wel 1 vrouw en 1 man!!


Rollen:
Annabeth - Krijgskunst, Inzicht en Techniek
Felice - Gedachten
Jade - Menselijk lichaam
Elizabeth - Behendigheid, wapens
Taylor - Teleportatie
Mary-An - Gevoelens

Alex - Dieren
Darryl - Mentalisme
Finn Harpers - Telepatie
Billian - Stemkracht
Martin - Zang hypnose

rollentopic

next topic: klik

[ bericht aangepast op 1 april 2012 - 11:02 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Billian

'wat the hell was dat?' zeg ik, deze keer klinkt mijn stem als een oude bejaarde met een lage stem.
Ik trek mijn mond dicht en durf hem niet meer open te doen ook bang voor wel geluid ik dan wel niet zou maken.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Darryl

"Ah cross, gatver." Ik spring overeind wanneer Anna over geeft.
"Anna, hallo." Ik zie dat ze niet reageert.
"Anna!"

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Taylor

'Wat nablijven? ik kan niet zeggen dat ik zo braaf ben maar zo erg ben ik ook niet' zegt tegen Darryl

opent de brief

Huh teleportatie gaat er door mijn hoofd

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Billian

angstig kijk ik rond me wat gebeurt er allemaal? wat is dit?
Ik kijk Felice bang aan.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Anna

Heel ergens in de verte hoor ik mijn naam. Ik krijg mn ogen open en zie wat schimmen. 'Alek..' probeer ik te zeggen. Waarschijnlijk was het gewoon teveel op een dag, rtoen ik kllein was had ik dat met mijn verjaardag ook altijd.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

martin

'Anna gaat het?' Ik kijk haar bezorgt aan.

Oveleving is als liefde. Beide zijn blind.

Darryl

"Geef me mijn tas even!" Roep ik.
Als het me te lang duurt loop ik er zelf heen, ik wil hem oppakken maar als ik er bijna ben, schiet mijn tas omhoog in mijn hand.
Ik kijk even verward.
"Goed..." Ik pak er een zakje uit en wat zakdoekjes en een fles water.
Ik loop terug naar Anna en geef ze haar.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

'Anna alles goed?' vraag ik bezorgt

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Taylor
'gaat het' zeg ik nog een beetje verward door de brief tegen anna

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Anna
Ik zie een fles water en grijp het onbeleefd. Met grote slokken drink ik het koele water. 'Dankje.' zeg ik en voel me wat beter. 'Ja nu wel weer goed.' antwoord ik Martin en Taylor. Alex kijk ik iets langer aan. 'Ja, dankje.' ik schaam me om mezelf.

[ bericht aangepast op 31 maart 2012 - 22:18 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

martin

Ik voel dat ik een beetje in paniek begin te raken en probeer ergens anders aan te denken. 'Dus, wat hebben we het laatste uur eigenlijk voor les?' Vraag ik nog steeds bezorgt kijkend naar Anna.

Oveleving is als liefde. Beide zijn blind.

Darryl

"Mooi zo, wat was er nou?" vraag ik en kijk Anna aan.
Ik pak nog een andere fles water en spoel het braaksel weg van de grond.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Billian

Ik kijk angstig om me heen en nu? zal ik ooit nog normaal kunnen praten?
Ik probeer iemand's aandacht te trekken, ik heb nu echt iemand nodig die me kan helpen.
Heel voorzichtig probeer ik iets te zeggen maar het enge wat uit mijn keel komt is een keiharde en schelle piep, nog pijnlijker dan de vorige.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Darryl

"Verdomme, Billian!" Roep ik en doe mijn hand voor zijn mond.
"Shut up!" Zeg ik dan hard.

[Sorry als ik zoveel typ ]

[ bericht aangepast op 31 maart 2012 - 22:23 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

martin

'Wow Billian, wat deed jij?' Ik kijk Billian angstig aan.

Oveleving is als liefde. Beide zijn blind.