• © Copyright Dracy
    Nr 51________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.

    [ bericht aangepast op 30 maart 2012 - 20:22 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Niet iedereen kan zo schattig zijn als jij, niet?" Grinnikt Irial.
    "Wat je schattig vind." Grijns ik, maar merk dat Irial in gedachten zit.
    "Waar denk je over?" Vraag ik terwijl ik wat dichter kruip.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Michael

    Zuchtend laat ik me van het aanrecht afglijden. Ik probeer mijn gedachtes uit te schakelen. Nergens meer overna hoeven denken. Met een dode blik in mijn ogen begin ik de tafel af te ruimen. Ik voel de tranen nog steeds achter mijn ogen branden. Ik knipper ze één voor één weg. Ik zet alle borden op het aanrecht en loop richting de gang. Ondanks het warme weer trek ik mijn zwarte winterjas aan. Als ik ergens op dit moment geen zin in het is het wel gezelligheid. Achter me sluit ik de voordeur. Slenterend loop ik langs parkjes. Overal zie ik families en stelletjes in gezellig samenzijn. Mijn aandacht schenk ik er niet aan. Dan zou ik mezelf alleen maar kwellen. Ik loop richting het centrum, richting Donna. Voor haar deur kijk ik even om me heen. De laatste keer dat ik hier was, was toen we nog iets hadden. Op dat moment was haar moeder alles behalve blij me mij. Twijfelend druk ik op de bel. Vrijwel meteen wordt de deur opengetrokken.
    "Michael," zegt het lachend gezicht van Donna's moeder.
    "Pari," begroet ik haar even vrolijk.
    "Kan ik Donna spreken?"
    Pari's gezicht veranderd van uitdrukking. Deze is een stuk donkerder.
    "Ze is bij Jeremy."
    Na deze woorden gooit de bruut de deur dicht. Een beetje verbaast blijf ik staan. Naar wie ga ik dan? Arion is vast met Mary, dan krijg ik alleen maar gezeik. Één voor één ga ik mijn 'vrienden' af. Met mijn gedrag heb ik ze allemaal van me afgedreven. Heb ik nog wel vrienden? Ik loop naar de bloemenstal aan de overkant van de straat en koop daar een witte roos. Op het zelfde tempo dat ik hier heen kwam loop ik ook weer terug. Uit mijn rugzak haal ik een papiertjes en een pen. Snel krabbel ik wat zinnetjes op het blaadje.
    'Je redt het wel zonder mij.'
    Ik leg het blaadje met de roos naast de bloempot aan de voorkant van het huis. Ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak en open een nieuw sms'je.
    'Als je naar binnen wilt, de sleutel ligt onder de bloempot.'
    Zonder twijfel verzend ik het naar Charlotte en stap in de auto. De route die ik rijd kan ik vrijwel blind rijden. Ik parkeer mijn auto een aantal kilometer buiten de stad op de rotsen. De rotsten steken zeer hoog boven de zee uit. Ik ga op het uiterste puntje zitten en kijk naar beneden. Zou verdrinking pijn doen? Even haal ik mijn handen door mijn haren en neem diep adem. Come on Michael, wees een man. Met mijn handen zet ik me af van de rotsen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Omg]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [?]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Ik geloof je wel, echt waar, maar de zwaartekracht is sterker dan je denkt.." grinnikt ze. Dan drukt ze een kusje op mijn lippen terwijl ze haar armen om me heen slaat.
    "Waarom zweef ik dan zo?" vraag ik met een klein lachje.
    Ik trek haar dichter tegen me aan en geef haar nog een klein kusje.

    Irial

    "Wat je schattig vind. Waar denk je over?"
    Ik kijk glimlachend naar Kyle.
    "Over de wedstrijd," zeg ik zachtjes. Ik speel een beetje met een pluk van zijn haar. Mijn verdere gedachten deel ik maar niet.
    "Waar denk jij aan?" kaats ik de vraag grinnikend terug.

    [Toen ik zei dat het steeds hetzelfde was bedoelde ik niet: maak Michael af O_O. Heeft hij nou serieus zelfmoord gepleegd?]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Nee, hij komt er wel overheen :')]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Waarom zweef ik dan zo?"
    Ik bijt op mijn lip en kus hem teder terug.
    "Omdat je net een engel bent, veel te lief."
    Glimlachend kijk ik hem aan, en daarna kijk ik om me heen.
    "Waar is Auryn? Of wanneer wilde je voor een hond gaan kijken?"
    Lief kijk ik hem aan en druk nog een kort kusje op zijn lippen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [No siriusly; is he dead?]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Nee, tuurlijk niet. Ik ga toch niet meer personages vermoorden. Bij één vond ik het al moeilijk en ik ben gehecht aan Michael :')]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Ow niets, von het best hard aankomen. That's it]

    Kyle

    "Over de wedstrijd." Zegt Irial zachtjes en speelt met een pluk van mijn haar.
    "Waar denk jij aan?" Vraagt hij grinnikend terug.
    "Aan jouw, aan Ons." Glimlach ik en voel dat ik rood word. Ik verstrengel mijn vingers met de zijne nadat ik zijn hand heb gevonden.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Charlotte

    Wanneer ik uitgehuild ben - alleen maar omdat ik geen tranen meer over heb- en mijn stem te hees is om nog te schreeuwen laat ik me uitgeput op het zerk van mijn moeder vallen. Ik haal diep adem omdat mijn longen het lijken te begeven. Plots voel ik iets in mijn broekzak. Ik leg mijn hand er op en merk dat mijn mobiel er in zit. Ik haal het ding er uit en zie dat ik een sms heb van Michael.
    "Als je naar binnen wilt, de sleutel ligt onder de bloempot."
    Ik vind het uitermate vreemd. Waarom zou ik naar binnen willen als hij er niet is? Na enig twijfelen stuur ik hem een sms terug.
    "Hoe laat kom je thuis?"
    Thuis is misschien niet het juiste woord, niet voor hem. Maar ik heb me de laatste jaren nog nooit ergens zo welkom gevoeld. Afwezig veeg ik wat zand van de graven.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik ga trouwens dansen nu, als ik nog online kom is het na half tien.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Okee tot vanavond ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Have fun.]
    Michael

    In paniek hap ik naar adem maar mijn mond blijft half open hangen. Ik voel een enorm zurig goedje in mijn keel prikken. Hoestend probeer ik overeind te komen. Het zoute water schuurt langs mijn keel. Het doet me pijn. Mijn hoofd bonkt als een bezetenen. De pijn schiet weer terug. Voorzichtig open ik mijn ogen. Om me heen is alles wit. Een irritante, monotone piep stoort me. Voor me staat een vrouw in het wit.
    "Hallo meneer Brown," zegt de vrouw vriendelijk.
    Ze is halverwege de twintig en ze heeft een vriendelijk gezichtje. Haar blonde haren zijn strak naar achter gebonden en ze lacht naar me.
    "Blijft u nog maar even liggen."
    Ik knik wat afwezig en laat mezelf weer voorzichtig op het bed vallen. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Waar ben ik? Waarom lig ik in het ziekenhuis?
    "We hebben u onderzocht en geopereerd," vertelt de verpleegster.
    "U bent vrijwel ongedeerd alleen van rotsen afspringen is niet echt handig hè?"
    Ze grinnikt zachtjes.
    "Rotsen?" vraag ik verward.
    "Ik spring nooit van Rotsen af en waarom heb ik hier?"
    Bij elk woord bonkt mijn hoofd. De verpleegster gaat rustig door met haar verhaal.
    "U heeft een fikse hoofdwond die we goed voor u verzorgen. Verder is er ook een lichaamsader gesprongen en u heeft uw voet gebroken. Zoals ik al zei, u bent er goed vanaf gekomen voor een durval."
    Fronsend kijk ik de vrouw aan. Haar verhaal verklaard de pijn maar meer ook niet.
    "Is er iemand die we moeten bellen?" vraagt ze rustig.
    "Want volgens uw identiteit bent u 18 dus hebben we niemand gebeld."
    Ik frons nog dieper.
    "Mijn ouders gewoon," zeg ik rustig.
    "Wie anders?"
    De vrouw haalt haar schouders op.
    "Uw vriendin, verloofde, vrouw?" somt ze op.
    Met een klein lachje schud ik mijn hoofd.
    "Die heb ik allemaal niet hoor," grinnik ik.
    "Al een tijdje niet."

    [Voor alle duidelijkheid: Michael is zijn geheugen kwijt dus hij weet niet alles meer.]

    [ bericht aangepast op 27 maart 2012 - 20:56 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Evelien, had jij nog gereageerd of kijk ik daar de hele tijd overheen?]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."