Innocent Waters - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 maart 2012 - 21:48 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi

"Nee, op het moment niet. Niets leukers in ieder geval," antwoordde ik alsof ze een normale vraag stelde waar niet overduidelijk uit bleek dat ze me niet moest en wilde dat ik gewoon simpelweg oprotte.
"En nee, Miss Barbie valt niet onder de categorie 'betere en leukere dingen'. Ik dans, ik flirt, en daar blijft het bij."
Met meiden als Brianna dan.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Ik wierp hem een blik toe waaruit hij makkelijk kon opmaken dat ik hem niet geloofde.
Pas toen merkte ik dat de klok achter de bar de goede tijd weer aangaf. Waarschijnlijk had de barman er nieuwe batterijen in gedaan of iets dergelijks. Het was half twee. Niet dat ik altijd standaard om elf uur in bed lag, maar toch.. Ik was niet eens thuis. Het was zaterdag, meestal zat ik nu tv te kijken, te leren, iets dergelijks. Niet in een discotheek met een vreemde te praten.
'Dan zoek je een ander slachtoffer. Een gewilliger slachtoffer,' voegde ik er daarna aan toe, alsof hij het niet al doorhad.

"Do you believe monsters are born or made?"

Ik ga slapen, ben doodop. Morgen weer lange dag school *sigh*

See you tomorrow *O* !

"Do you believe monsters are born or made?"

I am back, back again

"Do you believe monsters are born or made?"

Hay :'D Welcome back (wbw) Ik reageer niet zo snel, hoor. Moet zo meteen presentatie maken, kjadfkwjai ._. (no_chears)

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik ben ook huiswerk aan het maken, dus is alleen maar goed voor me :'D

It's your turn *O*

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi

"Dan zou het geen slachtoffer meer zijn," grijnsde ik. Ik leunde met mijn armen weer op de bar, bestelde een simpel colaatje om niet over te komen als een of andere alcoholist en keek Chiara aan.
"Ik mag vast geen drankje voor je kopen, hè? Ook niet als ik beloof er geen drugs in te doen?" grapte ik.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
'Nee,' antwoordde ik simpelweg. Mijn blik gleed even naar het drankje dat voor hem stond. Onwillekeurig vroeg ik me af wat de barman ermee had gedaan. Misschien had hij er wel iets sterkers in gegooid, of erin gespuugd.
Ik trommelde even met mijn vingernagels op de bar, toen er opeens een del om Damian's nek hing. Het blonde meisje wierp me een veelbelovende blik toe, waarna ze kusjes begon te geven op zijn kaak en wat woorden in zijn oor mompelde.
Geërgerd door alleen al haar verschijning vroeg ik de barman om een glaasje water. Ik hield hem scherp in de gaten terwijl hij het glas vulde, en neerzette. Voor ik de kans kreeg om geld te pakken, verdween hij weer. Of water was hier gratis, of er zat iets vreemds in de kraan.
Toen ik weer opkeek, zag ik haar nog steeds aan Damian hangen. Ik pakte mijn glas op, dronk hem leeg en zette hem weer neer. Soepel gleed ik van de kruk af.
'Nog veel plezier vanavond, Damian,' zei ik, met een korte blik op de blonde snol. Daarna verdween ik naar de andere kant van de ruimte.
De neiging om nog even om te kijken - gewoon om zijn reactie te zien - kwam vreemd genoeg opborrelen. Maar in plaats van eraan toe te geven, liep ik stug door. Ik voelde Laurette's ogen even vragend in mijn rug prikken, maar ze was te druk met haar jongen. Waarschijnlijk was ze over tien minuten vergeten dat ze hier met mij was gekomen, en dat was maar goed ook.
Niet ver van de garderobe vandaan, begon ik in mijn tasje te zoeken naar het kaartje dat ik had gekregen.

[ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 21:50 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Dus.. :W

"Do you believe monsters are born or made?"

*O*

[ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 21:22 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi

Ik had antwoord willen geven en door willen gaan met het halve gesprek tussen mij en Chiara, maar op dat moment werd ik half aangevallen door Brianna. Ze kuste mijn kaak en fluisterde woorden die beter gepast zouden zijn verstrengeld in de lakens in een bed dan hier midden in de disco. Ze duwde haar borsten en onderlichaam opdringerig tegen me aan en ik liet haar even begaan. Eens zien hoe lang het duurde voor ze doordat dat het toch geen zin had. En de uitdrukking op Chiara's gezicht was goud waard. Ze vond het helemaal niks en ergerde zich dood aan ons.
Jammer genoeg was ze zo geïrriteerd dat ze amper een paar seconden later, toen Brianna's hand ergens onder mijn shirt kriebelde, op stond en verdween tussen de dansende menigte. Dat was vast niet om te dansen.
Ik weet niet waarom, want het was overduidelijk dat Chiara me echt niet moest, maar toch duwde ik Brianna van me af en volgde Chiara snel en onopvallend als een schaduw.
Ze liep richting de garderobe, waar het een stuk stiller was en rommelde druk in haar tasje. Ze was van plan om naar huis te gaan, maar ik wilde nog even doorspelen.
Gebruikmakend van mijn gave om snel en ongezien op plekken te komen, verplaatste ik me naar de muur bij de garderobe, waardoor ze recht op me afliep. Met een grote grijns wachtte ik tot ze me zou zien. Het was onmogelijk dat ze me voorbij zou lopen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Geërgerd rommelde ik verder, mijn blik op mijn tasje gericht. Nadat ik mijn telefoon, kauwgom, portemonnee en alle andere troep voor de zoveelste keer aan de kant had geschoven had ik het lichtroze kaartje gevonden. Met een opgeluchte zucht keek ik half op, waarna mijn gezicht weer betrok.
Ik zette mijn opgetilde voet weer op de grond, wat voor een zachte tik van mijn hak zorgde die door de muziek niet te horen was door iemand anders. Tenminste, dat nam ik aan. De DJ had er waarschijnlijk zin in deze avond, en de drukke, dansende menigte maakte alleen maar dat zijn muziek veranderde. Het leek de mensen aan te sporen aan elkaar te zitten.
'Wat moet je?' vroeg ik, terwijl mijn blik onwillekeurig over Damian's gezicht gleed. Ergens in mijn achterhoofd - dat deel van mijn meisjesbrein dat meisjesachtige dingen dacht - vertelde me wat een lekker ding het eigenlijk was. Die gedachte verjaagde ik echter alweer snel. Ik had genoeg van hem gezien om te weten dat ik hem absoluut niet moest. Überhaupt; ik had niks met jongens. Veel te veel gedoe.

"Do you believe monsters are born or made?"

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi

"Wat moet je?" zei Chiara niet al te vrolijk toen ze me eindelijk opmerkte.
"Vragen waarom je zo ineens vluchten? Ik had niet eens tijd om Brianna van me af te slaan, of je was al weg!" Eerlijk gezegd had ik eerst niet echt veel moeite gedaan om Brianna van me af te schudden, maar dat kwam omdat ik Chiara haar blik zo geweldig vond. Net als die van nu. Ze moest me niet, en dat trok me aan.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Met een zucht haalde ik een hand door mijn lange, blonde lokken. Mijn lichtgroene ogen gleden even bedenkelijk over zijn gezicht. Het was maar goed dat Laurette me niet had overgehaald om te gaan drinken. Dat had ik één keer gedaan, en het eindigde niet goed. Sindsdien liep ik elke keer maar gewoon weg als Laurette aankwam met een fles drank.
'Ben je werkelijk zo traag van begrip of trek je je er gewoon niks van aan dat ik je niet moet?' vroeg ik geërgerd, waarna mijn blik naar de garderobe schoot.
Het leek wel alsof hij het had gepland, aangezien er nu een tiental jongens stonden die het leuk vonden om laat te arriveren. Ze konden zo moeilijk op hun benen staan dat het nog wel even zou duren voor hun jassen waren opgehangen en ze hun geld hadden gevonden.
Geweldig. Echt geweldig.

"Do you believe monsters are born or made?"