Alex Devonn Lynch
Adelynn dook onderwater en ik volgde meteen. Plagend zwom ik snel in cirkels om haar lichaam waardoor ze omringd werd door een muur van bubbels.
Wie had dat gedacht, dat ik ooit nog eens zou gaan zwemmen met mijn eten en het daadwerkelijk nog bijna naar mijn zin had ook? En ze ging hier weer levend vandaan, dat was ook vreemd. Maar ik besloot me daar verder niet al te druk over te maken.
Helaas was er één ding waar ik geen rekening mee gehouden had. Het lijk had niet alleen gieren aangetrokken, maar ook andere vleeseters uit de zee; haaien. Geen kleine haaitjes, maar de grote witte mensenhaaien, de gevaarlijkste soort haai die er bestond. Als ik dat had geweten, dan had ik Adelynn nooit het water in laten gaan. Maar ik wist het niet en de muur van bubbels die ik had gecreëerd zorgde ervoor dat ik hem ook niet zag aankomen.
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen