RPG || New gerenation wolves || 4 - Speeltopics

I'm finally back, Finally after a Year break

[blehhh, zo naar de ortho -_- ]

Ivar

'Ja, stukken beter.' zeg ik en sluit mijn ogen weer iets, 'Alleen nog niet zo goed als net,' mompel ik er zacht achteraan, maar hopelijk net hard genoeg dat zij het ook hoorde.

I only miss you when I'm breathing

Yvo Leroux

'Ja ik kom morgen langs, ik weet alleen niet waar je woont en ik zou het leuk vinden als je me naar huis brengt,' zei ze en ze maakte aanstalten om weg te gaan. Ik gaf haar mijn adres en begon al een beetje te lopen. 'Welke kant moeten we op?' vroeg ik met een glimlach.


[Even laatste berichtje van Teske erbij;]

Teske Velez

We liepen naar buiten en ik vergat helemaal om mijn jas mee te nemen. Ik dacht er verder ook niet echt bij na. We stonden bij een wagen en Irial hielt de portier voor me open. 'Dan zijn we sneller bij het bos,' zei hij met een glimlach. Ik glimlachte terug en stapte in. Terwijl we reden keek ik hem af en toe aan. Hij was mooi, meer dan mooi. Ik gaf hem snel en stiekem een kusje op zijn wang en ging toen weer goed zitten. Blozend keek ik naar buiten.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Faye
'Ja, stukken beter.' zegt Ivar, 'Alleen nog niet zo goed als net,' mompelt hij er zacht achteraan. Ik glimlach even en kruip nog iets dichter tegen hem aan, 'zo wel?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eliza

Nadat hij me zijn adres had gegeven volgde ik hem. 'Welke kant moeten we op?' Vroeg hij waarop ik in de richting van het bos knikte. 'Ik woon achterin het bos,' reageerde ik terwijl ik langs hem liep.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Ik moet gaan, kom later wel nog een keer terug.]

Ivar

Ze kruipt iets dichter tegen me aan en ik glimlach, 'ja,' zeg ik en leg mijn hand weer om haar middel. Ik snuif nog een keer goed in haar haar en laat daarna mijn oogleden weer zakken.

I only miss you when I'm breathing

Faye
'Ja,' zegt hij en iets later voel ik zijn warme hand weer op mijn middel. Ik glimlach even en leg mijn hoofd weer op zijn borstkas waarna ik mijn ogen weer sluit.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

Een kleine kuch komt eruit mijn mond waarna ik weer rustig word in mijn hoofd, en langzaam maar zeker weg dommel in een diepe slaap. Eentje vol met dromen waar één iemand telkens weer de hoofdrol in speelt.

I only miss you when I'm breathing

Yvo Leroux

Ze knikte richting het bos. 'Ik woon achterin het bos,' zei ze en ze liep langs me heen. Ik volgde haar en haakte mijn arm in die van haar. 'Is het leuk daar om te wonen?'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

ELiza

'Is het leuk om daar te wonen?' vroeg hij nadat hij zijn arm in de mijne haakte. 'Heerlijk, het is er rustig en overal waar je kijkt is alleen maar natuur,' glimlachte ik. 'We zijn niet de enige die er wonen, er zijn nog een paar gezinnen die daar met ons wonen,' voegde ik eraan toe en keek even een keer schuin naar hem op.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Yvo Leroux

'Heerlijk, het is er rustig en overal waar je kijkt is alleen maar natuur. We zijn niet de enige die er wonen, er zijn nog een paar gezinnen die daar met ons wonen,' zei ze. Ik keek haar eventjes aan en zag dat ze mij al aankeek. Ik glimlachte naar haar. 'Lijkt me druk,' zei ik. 'In mijn huisje zie je niet overal natuur,' voegde ik er aan toe en zuchtte eventjes.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Eliza

'Lijkt me druk. In mijn huisje zie je niet overal natuur,' zei hij en zuchtte even.'Het valt qua drukte wel mee, we zien elkaar alleen wanneer nodig,' reageerde ik met een zacht lachje en ging iets dichter tegen hem aanlopen. 'Mis je natuur om je heen dan?' vroeg ik hem omdat hij zuchtte toen hij zei geen natuur te zien in zijn huisje.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Yvo Leroux

'Het valt qua drukte wel mee, we zien elkaar alleen wanneer nodig,' zei ze met een lachje. Ik merkte dat ze iets dichter tegen me aan kwam lopen. Ik vond het niet erg, zolang ze me maar niet liet struikelen. 'Mis je natuur om je heen dan?' vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op. Ik haalde mijn arm uit die van haar en sloeg hem zachtjes om haar heen. 'Soms. Je ziet er niet vaak mensen en daarom is het mooi, maar de gedachte dat je elk moment kan worden aangevallen is niet prettig,' zei ik.

[Ik had toch gezegd dat Yvo in bos aangevallen was toch?]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Eliza

Hij haalde zijn arm uit die van mij en sloeg hem vervolgens zachtjes om me heen. Het was een fijn gevoel om zo samen over straat te lopen. 'Soms. Je ziet er niet vaak mensen en daarom is het mooi, maar de gedachte dat je elk moment kan worden aangevallen is niet prettig,' zei hij waarop ik begrijpend knikte. 'Ik vind het echt heel erg voor je om met dat gevoel rond te lopen,' fluisterde ik zacht. 'Maar je kunt de natuur ook in je huisje halen,' glimlachte ik vervolgens.

[Ja had je idd gezegd..]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Yvo Leroux

'Ik vind het echt heel erg voor je om met dat gevoel rond te lopen,' fluisterde ze zacht. Ik glimlachte naar haar en drukte zachtjes een kusje op haar hoofd. 'Maar je kunt de natuur ook in je huisje halen,' glimlachte ze. Ik keek haar vragend doen. 'Hoe wil je dat doen? De natuur leeft buiten. Niet binnen,' zei ik verbaasd.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Eliza

'Hoe wil je dat doen? De natuur leeft buiten. Niet binnen,' reageerde hij verbaasd waarop ik zachtjes grinnikte. 'Ik bedoelde het natuurlijk niet letterlijk. Ik bedoel met planten, foto's, schilderijen. Dat soort dingen,' reageerde ik. Even twijfelde ik om mijn arm om zijn middel te leggen maar net op tijd schoot me te binnen dat ik daarmee zijn rug ook zou raken en ik wilde hem nu niet laten schrikken.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'