• Toen er in Noord- en Zuid Amerika een Virus uitbrak sloot Europa en Azië hun Grenzen. Het Virus verspreidde zich snel en de rest van de wereld nam voorzorg maatregelen, maar voor Noord- en Zuid Amerika was het al te laat. Het virus was ontsnapt uit een lap en snel werd overgedragen aan mensen. Mensen werden door vreemde opeens gebeten. Na een halve dag kregen ze hoge koorts. Ze vielen flauw en zodra hun hart stopte begon de hel snel uit te breken. Het verspreidde zich zo snel dat de leiders in alle landen niet wisten wat ze moesten doen. De rest van de wereld had geluk, maar alles ging ten onder daar. Tientallen jaren werd er ontdekt dat bepaalde mensen immuun waren voor het virus. Toen hun kinderen ook immuun waren kregen ze snel een plan. Als ze oud genoeg waren zouden ze naar Amerika gestuurd worden om daar het mensen leven weer op te bouwen en de Zombies uitroeien.
    Maar de tieners die daar naar toe worden gestuurd zijn niet zo normaal als ze denken. Ze komen er snel achter dat ze iets speciaals kunnen, want dat zouden ze nodig hebben om te overleven.

    Actie's die Europa en Azië hebben ondernomen:
    Ze hebben alle mensen in Noord- en Zuid-Amerika niet geholpen. omdat ze bang waren het virus mee te nemen naar het 'vaste' land. De grenzen gingen dicht en iedereen die binnen kwam werd grondig onderzocht. Voor de toeristen die vast zaten in bijvoorbeeld Amerika hadden pech. Niemand zou ze reden. De meeste steden zien er oud en rommelig uit.
    Verloop van het verhaal:
    De overleefde zwerven allen of met elkaar rond in Amerika dichtbij Washington. De tieners zijn getraind en worden naar Washington gevlogen. het verhaal begint ook in het vliegtuig samen met de andere. Ze kennen elkaar ook niet, maar ze weten wel dat hun ouders bestand waren tegen het virus en hun het hebben overgenomen, omdat het erfelijk is. In Washington krijgen ze dan al snel te maken met de Zombie's. Ze ontdekten daar dat ze allemaal wat speciaals kunnen. De tieners moesten van Washington naar de andere kant van Amerika gaan naar San Francisco, door de woestijnen. Daar zouden ze namelijk spullen krijgen om een nieuwe leven op te bouwen. Onderweg ontmoeten ze mensen die het overleefd hebben.

    Wapens+ andere spullen:
    De overlevende kunnen van alles bij zich hebben. Van een simpele kaart tot een wapen dat je nauwelijks kunnen dragen. Ze hebben geen auto's of motors, want er is gewoon nergens meer brandstof alles is al geplunderd. Rijden word dan moeilijk. De tieners krijgen 2 simpele wapens waar verschillende soorten kogels in kunnen. Hun krijgen voorraden 9-mm mee. Ze krijgen allemaal een scherpe mes en een rugzak vol basis dingen zoals EHBO spullen (verband, jodium, enzo..), gedroogde voedsel en een flesje water die ze kunnen vervangen door nieuwe water in te doen. Voor de rest zitten er nog spullen in die hun zelf hebben mee genomen.


    Regels in het verhaal:
    -Mensen kunnen een relatie hebben met elkaar, maar niet met een Zombie. Behalve als je opgegeten wilt worden en hersenloos wilt zijn(cat)
    -Als de overlevende word gebeten door een Zombie veranderd die ook snel in een zombie. Je kan hem dan niet meer spelen en ben je 'officieel' dood.
    - Je mag ruzie hebben binnen het verhaal, maar je mag niemand dood/Gewond schrijven als die persoon het zelf niet wil. (gebeten door Zombie geld ook )
    - Geen overdreven 16+ dingen. (Een beetje mag, maar hou het algemeen. Dus 1 zinnetje en niet meer graag D:.)
    Schrijf regels:
    - Geen *-schrijfstijl(Bijv: *pakt pen en papier en schrijft wat op*
    - Naam van je persoon in [b.][./b]
    - Schrijf je niet aan je persoon? [] :'D
    - meer dan 3 regels schrijven.Als j geen inspiratie heb kun je het altijd vragen.

    Rollen:
    Tieners
    -Jade Sky Bright,HurtedHeart
    -Amy Wolf Franklin,RainbowDay
    -Amber Wiley, CookAholic
    -Tamerin Sara Wright,Sweetest
    -Hayley Celine Grey , LovingStyles
    -Ivar Chesule,Spyclon
    -Jayden Jason Bright,HurtedHeart
    -Mick Driessen, Lola13

    Overlevenden:
    -Aya Prince,thePineapple
    -May Madison Prins,HurtedHeart
    -Liam Jesse Base, LovingStyles
    -Iral Valerio AllDiapal
    -Jonathan Elmer Cummings,RainbowDay

    Rollen Topic


    En een leuk nummer dat ik erbij vond passen:


    Veel plezier in het RPG ^^


    Voor ik het vergeet. Als er een nieuwe Topic moet worden geopend en ik ben niet Online, gewoon even wachtten tot ik Online bent en graag niet zelf openen, anders ben ik het overzicht kwijt :3

    [ bericht aangepast op 20 feb 2012 - 16:23 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Ivar

    Ik grinnik, 'Ja is goed Hayley,' zeg ik en wil net toeslaan als er een meisje komt aanlopen. Oké wat ze zei klonk best logisch, ik staar weer even naar mijn handen die ik weer net zo uitsteek als net. Alleen nu zijn mijn polsen boven. In een fractie van een seconden voel ik weer die helse pijn maar die gaat net zo snel weer over als die gekomen is. Ik kijk voor me en zie twee van die messen in de zombi voor mij liggen. 'Dit is eigenlijk best wel cool,' mompel ik in mezelf.


    I only miss you when I'm breathing

    Tamerin

    We renden achter het meisje aan dat May heette en al gauw kwamen we de zombies tegen. Blijkbaar hadden we een gave, zoals Jade ons vertelde. 'Eigenaardig, maar wel vet...' mompelde ik enigzins goedkeurend. Plotseling voelde ik dat twee handen me beet pakten en een andere hand greep naar mijn schedel. Direct schopte ik de ene zombie neer, maar de andere stond zo goed dat ik hem niet eens kon bereiken. En toen gebeurde er iets, wat ik nu nog steeds niet goed kan beschrijven. Ik keek de zombie voel woede aan, riep: 'LAAT ME LOS!' En mijn ogen begonnen te branden alsof er hete peper in was gekomen. De zombie liet me gaan en bleef daar maar staan, terwijl zijn ogen wit licht gaven. Maar na een tijdje verdween de pijn en ook de licht in zijn ogen. 'Uhm, wat gebeurde er net?'

    [ bericht aangepast op 20 feb 2012 - 12:34 ]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    Hayley
    Een meisje komt naar mij en Ivar toegerend en roept iets van dat we allemaal een gave hebben ofzoiets. Dan doet Ivar weer iets met zijn handen en even later zitten er twee messen in de zombie voor hem die dood op de grond valt. Ik grinnik even als ik hoor wat hij zegt. 'Je lijkt wel een of andere superheld,' zeg ik met een kleine grijns. Als ik even naar mijn handen kijk zie ik dat de schaafwonden weg zijn. 'Interresant,' mompel ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Tamerin

    'Lekker dan.' Mopperde ik. 'Iedereen hier heeft een coole gave en ik heb stof in mijn ogen.' Verdorie, daar kwam weer zo'n monster. Ik voelde woede oplaaien en opnieuw kreeg ik pijn in mijn ogen, maar dit keer heviger. Mijn ogen begonnen niet wit te stralen, maar ze werden zwart en direct begon de zombie kermgeluiden te maken en hij stortte langzaam in elkaar. De pijn verdween weer. Ok, nu begreep ik er niets meer van.

    [ bericht aangepast op 20 feb 2012 - 13:33 ]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    [Ehm, eigenlijk kan ze niet echt tegen Hayley praten want zij en Ivar waren naar die zombies toegerend en Jade had een soort schild gedaan waar niemand door heen kan]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Veranderd]

    [ bericht aangepast op 20 feb 2012 - 13:36 ]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    Ivar

    Ik grinnik, ik kijk even naar mijn polsen waar de messen uit vlogen, waar de wonden al weer weg gevaagd zijn. Ik stoot mijn hand weer vooruit met mijn polsen naar voren en er vliegt er een mesje door de lucht wat Hayley op een haar na mist, 'Eh sorry,' mompel ik. 'Ik heb het volgens mij niet zo goed onder controle,' zeg ik met een grijns.


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    Ik grinnik eventjes, 'dat heb ik door ja,' zeg ik met een kleine grijns, 'maar het maakt niet uit. Volgens mij genees ik toch snel ofzoiets,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ivar

    'Hmm, zo iets had ik net ook. Mijn wonden waar die soort van messen uitkwamen waren binnen een paar seconden meteen weer weg,' antwoord ik. Dat was eigenlijk best wel gaaf, snel helen.


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    'Het is wel handig,' zeg met een kleine grijns, 'dan kunnen die zombie's ons ook niet echt verwonden. Nouja het kan wel, maar die zijn dan toch zo weg. Hoefen we ons daar ook geen zorgen meer om te maken,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Tamerin

    Op een of andere manier werd ik totaal weggedrongen van Hayley en Ivar, iets wat ik niet uit kon leggen. Ik hoorde ze niet praten, ze hoorden mij niet praten en er straalde een enorme kracht van af. Het was irriterend dat ik ze niet kon bereiken, ook al had ik het niet eens nodig.


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    Ivar

    Ik knik, 'Erg handig, nu we toch al imuun zijn kunnen die zombi's ons waarschijnlijk niks meer doen. Tenzij ze ons in heel veel stukken dan, denk ik.' zeg ik met een grijns.


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    'Dat lijkt me ook. Maar daar kom ik liever niet achter,' zeg ik. 'Gatverdamme, het zou wel beetje vies zijn als we een arm of been opnieuw konden laten aangroeien,' ik trek even een vies gezicht.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Tamerin

    Tevergeefs probeerde ik een beetje naar ze te zwaaien. Hallo? Was er iemand thuis in dat ding? De zombies waren al weg. Ik zuchtte. Liet het ook maar zitten. Ik ging maar zoeken naar iets eetbaars, zoals paddestoelen ofzo.


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    Aya Prince
    Ik hurkte neer bij het hert dat ik net had gedood. Ik trok het pijltje uit zijn hals en stopte het in een soort leren zakje aan mijn riem. Het was een primitieve manier om mee te doden, maar je kon het blijven gebruiken. Ik bond met een stuk touw de poten van het hert aan elkaar en ik hing hem over mijn schouders. Aangezien ik bijna twee meter was, raakte hij de grond niet meer en hoefde ik hem niet te slepen. Spranky slingerde opgewonden door de bomen en ik veegde een paar zweetdruppeltjes van mijn hoofd. Ik snelde terug naar het witte huis waar ik in was getrokken en klom met het hert naar de zolder. Het was een lastige klus, maar het was de moeite waard. In de wijk waar ik was zag ik nauwelijks zombie's en als ze naar mijn huis kwamen, zag ik ze al vanaf een grote afstand en kon ik gemakkelijk op ze richten vanuit het dakraam. Ik richtte me even op en stootte mijn hoofd tegen het plafond. Een nadeel van mijn grootte.


    Cookies!