• Toen er in Noord- en Zuid Amerika een Virus uitbrak sloot Europa en Azië hun Grenzen. Het Virus verspreidde zich snel en de rest van de wereld nam voorzorg maatregelen, maar voor Noord- en Zuid Amerika was het al te laat. Het virus was ontsnapt uit een lap en snel werd overgedragen aan mensen. Mensen werden door vreemde opeens gebeten. Na een halve dag kregen ze hoge koorts. Ze vielen flauw en zodra hun hart stopte begon de hel snel uit te breken. Het verspreidde zich zo snel dat de leiders in alle landen niet wisten wat ze moesten doen. De rest van de wereld had geluk, maar alles ging ten onder daar. Tientallen jaren werd er ontdekt dat bepaalde mensen immuun waren voor het virus. Toen hun kinderen ook immuun waren kregen ze snel een plan. Als ze oud genoeg waren zouden ze naar Amerika gestuurd worden om daar het mensen leven weer op te bouwen en de Zombies uitroeien.
    Maar de tieners die daar naar toe worden gestuurd zijn niet zo normaal als ze denken. Ze komen er snel achter dat ze iets speciaals kunnen, want dat zouden ze nodig hebben om te overleven.

    Actie's die Europa en Azië hebben ondernomen:
    Ze hebben alle mensen in Noord- en Zuid-Amerika niet geholpen. omdat ze bang waren het virus mee te nemen naar het 'vaste' land. De grenzen gingen dicht en iedereen die binnen kwam werd grondig onderzocht. Voor de toeristen die vast zaten in bijvoorbeeld Amerika hadden pech. Niemand zou ze reden. De meeste steden zien er oud en rommelig uit.
    Verloop van het verhaal:
    De overleefde zwerven allen of met elkaar rond in Amerika dichtbij Washington. De tieners zijn getraind en worden naar Washington gevlogen. het verhaal begint ook in het vliegtuig samen met de andere. Ze kennen elkaar ook niet, maar ze weten wel dat hun ouders bestand waren tegen het virus en hun het hebben overgenomen, omdat het erfelijk is. In Washington krijgen ze dan al snel te maken met de Zombie's. Ze ontdekten daar dat ze allemaal wat speciaals kunnen. De tieners moesten van Washington naar de andere kant van Amerika gaan naar San Francisco, door de woestijnen. Daar zouden ze namelijk spullen krijgen om een nieuwe leven op te bouwen. Onderweg ontmoeten ze mensen die het overleefd hebben.

    Wapens+ andere spullen:
    De overlevende kunnen van alles bij zich hebben. Van een simpele kaart tot een wapen dat je nauwelijks kunnen dragen. Ze hebben geen auto's of motors, want er is gewoon nergens meer brandstof alles is al geplunderd. Rijden word dan moeilijk. De tieners krijgen 2 simpele wapens waar verschillende soorten kogels in kunnen. Hun krijgen voorraden 9-mm mee. Ze krijgen allemaal een scherpe mes en een rugzak vol basis dingen zoals EHBO spullen (verband, jodium, enzo..), gedroogde voedsel en een flesje water die ze kunnen vervangen door nieuwe water in te doen. Voor de rest zitten er nog spullen in die hun zelf hebben mee genomen.


    Regels in het verhaal:
    -Mensen kunnen een relatie hebben met elkaar, maar niet met een Zombie. Behalve als je opgegeten wilt worden en hersenloos wilt zijn(cat)
    -Als de overlevende word gebeten door een Zombie veranderd die ook snel in een zombie. Je kan hem dan niet meer spelen en ben je 'officieel' dood.
    - Je mag ruzie hebben binnen het verhaal, maar je mag niemand dood/Gewond schrijven als die persoon het zelf niet wil. (gebeten door Zombie geld ook )
    - Geen overdreven 16+ dingen. (Een beetje mag, maar hou het algemeen. Dus 1 zinnetje en niet meer graag D:.)
    Schrijf regels:
    - Geen *-schrijfstijl(Bijv: *pakt pen en papier en schrijft wat op*
    - Naam van je persoon in [b.][./b]
    - Schrijf je niet aan je persoon? [] :'D
    - meer dan 3 regels schrijven.Als j geen inspiratie heb kun je het altijd vragen.

    Rollen:
    Tieners
    -Jade Sky Bright,HurtedHeart
    -Amy Wolf Franklin,RainbowDay
    -Amber Wiley, CookAholic
    -Tamerin Sara Wright,Sweetest
    -Hayley Celine Grey , LovingStyles
    -Ivar Chesule,Spyclon
    -Jayden Jason Bright,HurtedHeart
    -Mick Driessen, Lola13

    Overlevenden:
    -Aya Prince,thePineapple
    -May Madison Prins,HurtedHeart
    -Liam Jesse Base, LovingStyles
    -Iral Valerio AllDiapal
    -Jonathan Elmer Cummings,RainbowDay

    Rollen Topic


    En een leuk nummer dat ik erbij vond passen:


    Veel plezier in het RPG ^^


    Voor ik het vergeet. Als er een nieuwe Topic moet worden geopend en ik ben niet Online, gewoon even wachtten tot ik Online bent en graag niet zelf openen, anders ben ik het overzicht kwijt :3

    [ bericht aangepast op 20 feb 2012 - 16:23 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    May
    Ze leken zo verwend. Ik liet me van het dak glijden en kwam goed op mijn voeten terecht. Ik liep elegant maar nonchalant naar ze toe. 'Ik zou wat zachter doen anders horen ze je.' Zeg ik grijnzend. Dit was mijn gebied. Ik kende dit als mijn broekzak. Hier waren nauwelijks zombies maar in omstreken waren er veel. En ze hoorde vanaf een kilometer.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Moet gaan. Heb morgen weer een lang carnavalfeest, ben ik bang. -.-"]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    [Ik heb morgen gewoon school -_-]


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    'Zei ik dat ik op zou geven dan? Ik persoonlijk heb eigenlijk wel zin om een paar zombies neer te knallen.' zegt het irritante meisje droog. Ik zucht even en negeer haar. 'Ik zou wat zachter doen anders horen ze je.' zegt ineens een meisjes stem. Ik draai me om en kijk haar wantrouwig aan, 'en wie ben jij?'

    [@hurtedheart, zou je maybe ook even willen reageren bij New generation of wolves rpg?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ivar

    Ik negeer het meisje en hoor een stem achter me, ik draai me snel om en heb meteen mijn AK op haar gericht. Ik zie dat het een normaal,meisje is en laat mijn geweer zakken. 'Ja, wie ben jij?' voeg ik me bij Hayley's vraag toe.


    I only miss you when I'm breathing

    May
    Er wordt een Ak naar mijn hoofd gejaagd en ik zucht. 'Europa dus. Daar heb je vast niet geleerd dat Zombies niet praten maar Murbelen zoals dit.' Zeg ik grinnikend. Ik kijk hem wazig aan en zeg: Gugbmdugh. 'Zo gaan zombies.' Zeg ik nog steeds grinnikend. 'o ja ik ben May. Een overlevende. Maar ehm. Niet verkeerd opvatten hoor maar wat doen jullie groentjes hier. Dit is geen plek voor jullie.' Zeg ik simpel. Het was waar. Ik zie Maya zachtjes piepen naast me. Ik draai me om maar zie niets. 'Zeker?' Fluister ik zachtjes. Haar oren gaan in haar nek wat dus ja betekend. Ik sta gelijk weer op. 'Als je het niet erg vind ga ik. Ik heb geen zin om dood te gaan jullie kabaal heeft ze hierheen gelokt.' Zeg ik simpel. 'Als je slim bent volg je me.' Begin ik. 'Als je teminste snel genoeg bent.' Zeg ik er speels achteraan.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Hayley
    Ik zucht even. Niemand van ons hier kent de weg dus we zouden wel moeten. 'Vooruit dan maar,' zeg ik met tegen zin. Snel stop ik de kaart weer in mijn rugzak en pak er nog snel een mes uit de ik aan mijn riem gesp. 'Welke kant moeten we op?' vraag ik aan May. Ik twijfel toch eventjes. Wij zijn toch immuun voor het virus, dus waarom zouden we dan weg rennen?

    [ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:15 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jayden
    Het meisje heette dus May. Ze had humor maar ze beledigde ons. We waren godverdomme getraind. Ze hurkte neer naast haar hond en knikte. Ze dacht dat er zombies waren. Serieus. Ik zag er geen een. Nergens. Noors. Nada. Ik zag jade verschrikt rondkijken. 'er is niets.' Fluister ik zacht. Iets te vroeg gejuigd als ik mensen onze kant langzaam op zie lopen. Ze zagen er vrij eng uit. Zelfs voor mij. Het leek wel alsof ik in een horror film beland was.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ivar

    'Hmm, het moet maar,' antwoord ik met egen zin. Dan konden we wel mooi bewijzen dat we niet zulke groentjes waren als ze dacht. In de verte zie ik al een paar wezens op doemen, ze zagen er lelijk uit maar toch op een manier menselijk. Ik kijk even naar het meisje wat dus May heette en keek wat ze zou gaan doen.


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    'hmm, het moet maar,' zegt Ivar ook met tegen zin. Ik loop naar hem toe, 'ergens is het wel verleidelijk om aan haar te laten zien dat we geen groentjes zijn he,' fluister ik tegen hem. 'Bovendien, we zijn toch immuun...' vervolg ik, 'dus echt gevaar lopen we niet,'

    [ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:22 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    May
    Ik kijk om als ik geluid hoor. Daar waren ze. 'nu moeten we dus doorlopen.' Zeg ik droog. ' trouwens nu niet schieten. Ze kunnen goed horen. Schieten betekend nog meer zombies en dat wil je niet.' Zeg ik terwijl ik naar een huis loop. Ik trek me op via de regenpijp en blijf op het dak staan. 'Komen jullie nog?' Zeg ik zacht maar half lachend. 'Het dak is het veiligste. Ze kunnen niet goed klimmen.' Vervolg ik mezelf. Ik ging ze wel eventjes helpen. 'Oke jullie zijn dus imuum daarom zijn jullie dus hier. Hmm maar even voor de duidelijkheid. Ik ben dat dus niet. Een beet en ik ben dood. En trouwens die zombies verscheuren je. Ze zijn sterker dan mensen. Een stuk sterker. Tenzei je niet in stukken wilt worden gescheurd zou ik meekomen.' Zeg ik nu weer. Het was wel zo. Ze waren sterker dan mensen.

    [ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:27 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ivar

    Ik knik met een grijns als ik Hayley hoor fluisteren, 'Oké, erop af dan? Als ik goed heb geteld zijn het er maar zes dus niet heel veel,' fluister ik terug.


    I only miss you when I'm breathing

    Hayley
    May zegt iets van dat we niet moeten schieten dus ik pak langzaam mijn mes. Als ik opzij kijk zie ik dat Ivar grijnst. 'Oké, erop af dan? Als ik goed heb geteld zijn het er maar zes dus niet heel veel,' fluistert hij. Ik kijk hem even aan en knik, 'ik vind het best. De anderen moeten zelf maar weten of ze ons helpen of met May mee gaan,' fluister ik. Dan begin ik langzaam richting de zombies te lopen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [@Hurtedheart Hayley fluisterde dat dus May kan dat nooit gehoord hebben :P]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ivar

    Ik pak ook mijn mes en sluip achter Hayley aan, als ze wel heel dichtbij komen trek ik aan haar mou. 'Kom,' sis ik terwijl ik iets opzij loop achter een soort schuurtje. Zo konden we de zombi's zometeen recht in hun rug aanvallen.


    I only miss you when I'm breathing