[RPG] ZombieLand~1 - Speeltopics

May
Ze leken zo verwend. Ik liet me van het dak glijden en kwam goed op mijn voeten terecht. Ik liep elegant maar nonchalant naar ze toe. 'Ik zou wat zachter doen anders horen ze je.' Zeg ik grijnzend. Dit was mijn gebied. Ik kende dit als mijn broekzak. Hier waren nauwelijks zombies maar in omstreken waren er veel. En ze hoorde vanaf een kilometer.

I'm finally back, Finally after a Year break

[Moet gaan. Heb morgen weer een lang carnavalfeest, ben ik bang. -.-"]

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

[Ik heb morgen gewoon school -_-]

I only miss you when I'm breathing

Hayley
'Zei ik dat ik op zou geven dan? Ik persoonlijk heb eigenlijk wel zin om een paar zombies neer te knallen.' zegt het irritante meisje droog. Ik zucht even en negeer haar. 'Ik zou wat zachter doen anders horen ze je.' zegt ineens een meisjes stem. Ik draai me om en kijk haar wantrouwig aan, 'en wie ben jij?'

[@hurtedheart, zou je maybe ook even willen reageren bij New generation of wolves rpg?]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

Ik negeer het meisje en hoor een stem achter me, ik draai me snel om en heb meteen mijn AK op haar gericht. Ik zie dat het een normaal,meisje is en laat mijn geweer zakken. 'Ja, wie ben jij?' voeg ik me bij Hayley's vraag toe.

I only miss you when I'm breathing

May
Er wordt een Ak naar mijn hoofd gejaagd en ik zucht. 'Europa dus. Daar heb je vast niet geleerd dat Zombies niet praten maar Murbelen zoals dit.' Zeg ik grinnikend. Ik kijk hem wazig aan en zeg: Gugbmdugh. 'Zo gaan zombies.' Zeg ik nog steeds grinnikend. 'o ja ik ben May. Een overlevende. Maar ehm. Niet verkeerd opvatten hoor maar wat doen jullie groentjes hier. Dit is geen plek voor jullie.' Zeg ik simpel. Het was waar. Ik zie Maya zachtjes piepen naast me. Ik draai me om maar zie niets. 'Zeker?' Fluister ik zachtjes. Haar oren gaan in haar nek wat dus ja betekend. Ik sta gelijk weer op. 'Als je het niet erg vind ga ik. Ik heb geen zin om dood te gaan jullie kabaal heeft ze hierheen gelokt.' Zeg ik simpel. 'Als je slim bent volg je me.' Begin ik. 'Als je teminste snel genoeg bent.' Zeg ik er speels achteraan.

I'm finally back, Finally after a Year break

Hayley
Ik zucht even. Niemand van ons hier kent de weg dus we zouden wel moeten. 'Vooruit dan maar,' zeg ik met tegen zin. Snel stop ik de kaart weer in mijn rugzak en pak er nog snel een mes uit de ik aan mijn riem gesp. 'Welke kant moeten we op?' vraag ik aan May. Ik twijfel toch eventjes. Wij zijn toch immuun voor het virus, dus waarom zouden we dan weg rennen?

[ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:15 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jayden
Het meisje heette dus May. Ze had humor maar ze beledigde ons. We waren godverdomme getraind. Ze hurkte neer naast haar hond en knikte. Ze dacht dat er zombies waren. Serieus. Ik zag er geen een. Nergens. Noors. Nada. Ik zag jade verschrikt rondkijken. 'er is niets.' Fluister ik zacht. Iets te vroeg gejuigd als ik mensen onze kant langzaam op zie lopen. Ze zagen er vrij eng uit. Zelfs voor mij. Het leek wel alsof ik in een horror film beland was.

I'm finally back, Finally after a Year break

Ivar

'Hmm, het moet maar,' antwoord ik met egen zin. Dan konden we wel mooi bewijzen dat we niet zulke groentjes waren als ze dacht. In de verte zie ik al een paar wezens op doemen, ze zagen er lelijk uit maar toch op een manier menselijk. Ik kijk even naar het meisje wat dus May heette en keek wat ze zou gaan doen.

I only miss you when I'm breathing

Hayley
'hmm, het moet maar,' zegt Ivar ook met tegen zin. Ik loop naar hem toe, 'ergens is het wel verleidelijk om aan haar te laten zien dat we geen groentjes zijn he,' fluister ik tegen hem. 'Bovendien, we zijn toch immuun...' vervolg ik, 'dus echt gevaar lopen we niet,'

[ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:22 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

May
Ik kijk om als ik geluid hoor. Daar waren ze. 'nu moeten we dus doorlopen.' Zeg ik droog. ' trouwens nu niet schieten. Ze kunnen goed horen. Schieten betekend nog meer zombies en dat wil je niet.' Zeg ik terwijl ik naar een huis loop. Ik trek me op via de regenpijp en blijf op het dak staan. 'Komen jullie nog?' Zeg ik zacht maar half lachend. 'Het dak is het veiligste. Ze kunnen niet goed klimmen.' Vervolg ik mezelf. Ik ging ze wel eventjes helpen. 'Oke jullie zijn dus imuum daarom zijn jullie dus hier. Hmm maar even voor de duidelijkheid. Ik ben dat dus niet. Een beet en ik ben dood. En trouwens die zombies verscheuren je. Ze zijn sterker dan mensen. Een stuk sterker. Tenzei je niet in stukken wilt worden gescheurd zou ik meekomen.' Zeg ik nu weer. Het was wel zo. Ze waren sterker dan mensen.

[ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 23:27 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Ivar

Ik knik met een grijns als ik Hayley hoor fluisteren, 'Oké, erop af dan? Als ik goed heb geteld zijn het er maar zes dus niet heel veel,' fluister ik terug.

I only miss you when I'm breathing

Hayley
May zegt iets van dat we niet moeten schieten dus ik pak langzaam mijn mes. Als ik opzij kijk zie ik dat Ivar grijnst. 'Oké, erop af dan? Als ik goed heb geteld zijn het er maar zes dus niet heel veel,' fluistert hij. Ik kijk hem even aan en knik, 'ik vind het best. De anderen moeten zelf maar weten of ze ons helpen of met May mee gaan,' fluister ik. Dan begin ik langzaam richting de zombies te lopen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[@Hurtedheart Hayley fluisterde dat dus May kan dat nooit gehoord hebben ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

Ik pak ook mijn mes en sluip achter Hayley aan, als ze wel heel dichtbij komen trek ik aan haar mou. 'Kom,' sis ik terwijl ik iets opzij loop achter een soort schuurtje. Zo konden we de zombi's zometeen recht in hun rug aanvallen.

I only miss you when I'm breathing