• Inschrijven is altijd mogelijk ;D


    Na een crash op een onbewoond eiland zijn de passagiers van vlucht 066
    Ocean Airlines verspreid geraakt over het eiland.
    De mensen gaan elkaar zoeken en beginnen te groeperen.
    Al snel ontstaan er verschillende groepen die allemaal
    verschillende standpunten hebben of af zijn gesneden
    van de anderen.
    Ondertussen wordt het eiland steeds mysterieuzer
    en langzamerhand komen de geheimen van het eiland
    aan het licht..


    Wat het mysterie is?
    Dat gaan wij verzinnen ;D

    Regels:

    ~Niet schelden, geen geruzie, etc.
    ~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
    ~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
    wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
    ~Inschrijven kan altijd nog ;D
    ~Je mag max. vier personages hebben

    Mensen die al mee doen + personages
    thePineapple ~
    Ziggo Johnson
    thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
    Peanutsrock ~ Laura
    Lola13 ~ Rachel Eiden
    Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
    Randomness ~ Mason Jaden Martin
    XDesire ~ Dan Blake
    XDesire ~ Aria Blake
    Midna ~ Serena Scott
    SuperSav ~ Jim Adams




    Cookies!

    Mason Jaden Martin
    Ik sprong ook overeind. 'Ga nou maar naar binnen, ik neem alles wel mee,' zei ik tegen Serena. Ik pakte haar kleren en voorzichtig pakte ik haar beertje en nam ze mee.
    'De hoeveelste keer is dit nou dat ik zeiknat ben?' vroeg ik.

    Serena Scott

    'Ga nou maar naar binnen, ik neem alles wel mee,' zei hij tegen mij. Ik vertikte het en hielp gewoon met hem mee. Mason nam mijn beertje mee. 'De hoeveelste keer is dit nou dat ik zeiknat ben?' vroeg hij. Ik ging in de hut zitten en hield mijn schouders op. 'Maar je wou die vijf jaar vergeten. Wou je mij toen ook vergeten? Waarom?' vroeg ik zachtjes aan hem.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Oké, ik zei het verkeerd. Ik wilde die vijf jaar vergeten, behalve de dagen dat jij er was.'

    Serena

    'Oké, ik zei het verkeerd. Ik wilde die vijf jaar vergeten, behalve de dagen dat jij er was,' zei hij. Ik keek hem vragend aan. 'Waarom zei je dat dan als reden waarom ik jou wel zou moeten zijn vergeten en waarom wou je het vergeten?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    Ik herhaalde de zin nog eens in mijn hoofd om hem te snappen. 'Goed. Ik wilde de laatste acht jaar vergeten, behalve de dagen dat jij er was. En ik weet niet waarom ik je het vroeg. Uit gewoonte, denk ik. De meeste mensen die me tegen zijn gekomen zijn me al lang vergeten.'

    Serena

    'Een held vergeet je niet,' zei ik en ik pakte het beertje uit zijn handen. Het beertje was nog steeds vochtig. Ik keek ernaar en glimlachte een beetje.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    Ik glimlachte naar haar, ook al keek ze naar haar beertje.
    Ik nieste. 'Fijn, ga ik ook nog fijn ziek worden.'

    Serena

    Zachtjes lachte ik en keek ik hem aan. 'Dat mag niet,' zei ik en ik ging naast hem zitten. 'Waarom wou jij de afgelopen jaren vergeten?' vroeg ik zachtjes aan hem. Ondertussen keek ik naar me enkel. Dik en lelijk.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Ik leefde op straat, weet je nog?' vroeg ik. Ik nieste nog een keer.

    Serena Scott

    'Ik leefde op straat, weet je nog?' vroeg hij en hij niesde weer. Ik knikte. Ik ging zachtjes tegen hem aan leunen. 'Hoe kwam je toen de dagen door?' vroeg ik zachtjes. Ik keek hem eventjes aan. Ik was nieuwsgierig, maar was dat nu wel zo goed?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Dat vraag ik me ook steeds af. Gewoon hopen dat het beter werd. En dat werd het. Veel beter.' Ik keek Serena aan.

    Serena

    'Dat vraag ik me ook steeds af. Gewoon hopen dat het beter werd. En dat werd het. Veel beter,' zei hij en hij keek me aan. Ik glimlachte. Ik wist niet of hij dat laatste op mij doelde. Ik hoopte van wel. 'Ik zou me na de eerste dag al geen raad weten, laat staan zo veel jaar,' zei ik zachtjes.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Ja, hij doelde op Serena. (;]

    Mason Jaden Martin
    'Gewoon rustig blijven, denk ik. Ik wist toen niet van de kinderbescherming of zo, dus daar kon ik dan ook niet heen.'

    Serena

    'Gewoon rustig blijven, denk ik. Ik wist toen niet van de kinderbescherming of zo, dus daar kon ik dan ook niet heen,' zei hij. 'Maar nu is dat allemaal voorbij, toch?' vroeg ik zachtjes. Nou ja, we leven nu ook op straat. Dit is toch wat anders. Ik legde beertje op zijn schoot.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    Ik knikte en aaide de beer. 'Gelukkig wel.' Ik luisterde naar de regen.