• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 17:19 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    Eigenlijk had ik hier helemaal geen zin in.
    Ik legde de pijl gewoon achter me en werkte verder. Ik zou hem niet verkopen en als zij hem niet meenam, zou hij hier blijven liggen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    ik moet trainen. Bye x


    "Ignite, my love. Ignite."

    Stephanie Norems
    Ik glimlachte en sloot even mijn ogen zoals het net leek of ik sliep. Ik wilde even rust ookal kon ik niet slapen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Ik zuchtte. Waar waren we toch mee bezig. Zonder er echt bij na te denken werkte ik verder aan mijn pijlen, maar ik had geen zin in het gebruikelijke. Ik wou iets speciaals maken. Zonder dat ik het echt besefte begon ik iets te maken.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    Ik keek naar wat ik had gemaakt en mijn adem stokte. Ik wist niet dat ik zo precies kon werken.
    Er was een eenzame personage te zien. Hij zat met zijn knieën opgetrokken op de grond, zijn hand was uitgestoken naar de lucht. Als je goed keek, zag je de traan op de zijkant van zijn gezicht. Ik volgde zijn blik naar boven en keek naar de engel. Ze was prachtig getekend en ik had bijna het gevoel dat ze licht gaf. Ik negeerde het feit dat ze zo veel op Stephanie leek en bedacht iets. Ik sprong recht en zocht in mijn doos.
    "Ik moet het hier ergens hebben. Aha." grijnzend haalde ik een potje met een glinsterende stof in uit mijn doos. Ik liep zonder op de rest te letten naar buiten. Nam wat hars van op een dennennaald, deed die in de groeven, die de engel vormden en schudde daarover de gouden glittertjes.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    Ik vond een plekje modder op de grond en vulde daarmee de andere figuur.
    Ik bekeek mijn werk nog eens goed. Nu was er duidelijk een verschil tussen de gouden engel en het zwarte mensje.
    Ik liep weer naar binnen, trots op mijn prestatie.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    Ik gooide nog een houtblok op het vuur en legde me er dan languit naast. Ik legde de pijl naast me, weg van het vuur, en slaakte een tevreden zucht.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems.
    Ik stond op en liep naar de deur. Voorzichtig deed ik hem open en een glimlach sierde mijn gezicht. 'Het sneeuwt niet meer!' merkte ik blij op. 'En de zon schijnt zelfs.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Kunnen we dan terug?" ik pruilde bijna. Ik zou het niet toegeven, maar ik stierf van de honger.

    Alex Thompson
    "Toch gaat het eeuwen duren voor we weer terug zijn." het was misschien gestopt, maar de sneeuw lag nog steeds metershoog.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 17:22 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Ik kan misschien een dier doden?' stelde ik zachtjes voor. Ik wist niet zeker of het een goed idee was met mijn rug maar alles was beter dan niets. Ik voelde me nutteloos dat ik niks kon doen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    Ik dacht even na.
    "Ik kan jullie wel dragen." zei ik na een tijdje. "Ik kom veel sneller vooruit door die sneeuw en ik kan zeker twee mensen tegelijk aan."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Dan zou een persoon hier alleen moeten wachten,' zei ik. 'Lijkt me ook geen pretje.' Ik haalde mijn schouders op. Ik dacht diep na maar een andere oplossing leek er niet te zijn. 'Goed, til eerst maar Nathan en Katherine.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    "Nou... nee."
    Ik bloosde lichtjes. "Ik neem Kath straks wel na jullie." Zo konden wij ook even alleen zijn. Ik tilde Nathan op en ging naar Stephanie.
    "Mag ik?" niet dat ik zou luisteren als ze nee zei.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'En als jij nou eerst Kath doet?' Ik wist wel wat hij wilde. 'Anders moet zij alleen wachten en dat is zielig.' Ik keek Alex aan. 'Geloof me. Alleen in zo'n huis zitten is niet leuk.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    Ik zuchtte geïrriteerd.
    "Kath, vind jij het erg om hier eventjes alleen te zitten? Ik kom zo snel mogelijk terug."


    “To live will be an awfully big adventure.”