• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 17:19 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Laurel Thompson
    Ik voelde angst in mijn buik kriebelen, maar deed me groter voor dan ik me voelde. Ik stond met mijn kin recht vooruit naar een punt boven het hoofd van Kerkura te kijken.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    "Dat is waar." bedacht ik.
    "Kom dan toon ik het je." ik stak van wel met verschillende technieken, de vereisten van het hout, mijn nieuwe ontdekking en nog veel meer. Ik had ze waarschijnlijk omver geblazen met informatie.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    -

    [ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 18:39 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Stephanie Norems
    Ik keek met open mond naar Nathan. 'Oké,' zei ik aarzelend. 'Het begin heb ik onthouden.' Ik glimlachte even kleintjes. Ik wist niet eens dat pijlen maken zo moeilijk was, ik gebruikte ze alleen maar.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Ja, het is best moeilijk, maar als je het eerste al door hebt is het veel." ik grijnsde.
    Ik gaf haar een stuk hout en toonda haar voor hoe je het eerst in de juiste vorm moest snijden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik keek geamuseerd toe hoe zijn handen het hout tot iets moois maakte. Ik slikte bij het idee dat ik dit ook ging doen. Dit kon ik nooit. Ik beet even op mijn onderlip.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Jouw beurt." zei ik en ik keek haar aan.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Met trillende handen nam ik het hout over en begon voorzichtig het hout in vorm te maken. Of ik het goed deed wist ik niet zeker. Dat zou ik snel genoeg horen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Wacht, kijk!" Ik schoof achter haar en legde mijn handen over de hare.
    "Je moet het mes zo houden, ja!" ik draaide mijn pols en duwde zo op haar hand tot het in de juiste hoek stond.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik knikte en ging voorzichtig verder. Zijn handen had warmte gegeven op mijn handen en ik voelde ze gewoon branden. Ik slikte even terwijl ik mijn aandacht volledig op het hout vestigde.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Voila. Dat was toch niet zo moeilijk?" grijnsde ik, toen ze klaar was.
    "Ik heb geen pijlpunten of veren bij, maar als je wilt kunnen we hem versieren? Waar had je aan gedacht?" ik keek haar breed grijnzend aan.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Veren op een pijl?' vroeg ik. Ik schudde lachend mijn hoofd. 'Ehm, ik wil er een bloemetje op maken. Een Violet. Kan dat?' Een violet was altijd de bloem geweest van mijn familie.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Hmmm." ik tekende een violet in het stof.
    "Zo?" vroeg ik, toen ik klaar was.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Ja,' knikte ik tevreden. 'Die is prachtig.' Ik glimlachte breed toen ik naar de violet keek in het stof keek. Ik wilde ook zo goed kunnen tekenen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Ik help je wel." Ik ging weer achter haar zitten en legde mijn handen over de hare. Met zachte precisie begonnen we aan de violet.

    Alex Thompson
    Ik ging naast Kath zitten en keek met met opgetrokken wenkbrauwen naar Nathan en Steph.
    "Jij ziet dat toch ook, hé? Die vonken?" fluisterde ik grinnikend.


    “To live will be an awfully big adventure.”