• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 17:40 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Neen,' zei ik met een glimlachje, 'maar het zal wel goed komen zeker.' ik zei het een beetje twijfelend, geen idee waarom. Waarschijnlijk wou ik Laurel gewoon niet achterlaten ofzo. In die paar dagen dat we elkaar kennen zijn we best goede vrienden geworden.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Ik hoorde de deur opengaan en wilde naar binnenlopen, maar door het dikke pak sneeuw, zag ik niet waar ik liep. Met gevolg dat ik me een metertje vergiste en tegen de muur liep. Er kwam een geschrokken geluid uit mijn mond en ik liep snel de deur binnen. Eenmaal in het hutje schudde ik me door elkaar, zodat alle sneeuw van me af was.

    Nathan Sadler
    "Dat is een wolf!" schreeuwde ik, terwijl ik recht sprong. Maar mijn benen konden me niet dragen en ik viel al snel weer op de grond. De wolf schudde de sneeuw van zich af en ging aan de andere kant van het vuur liggen. Hij legde zijn kop op zijn poten en sloot zijn ogen. Hij gedroeg zich of hij gewoon een huishond was.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Laurel Thompson
    "Ik geloof dat pas na het examen het echte werk begint." zuchtte ik.
    "Ik vind het stom dat we onze eigen wil ook nog verliezen." Ik doelde op die armbanden, die we om zouden krijgen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik deed de deur dicht en keek naar Nathan die omhoog was gesprongen en daarna weer op de grond was gevallen. 'Rustig,' zei ik tegen Nathan. Goed, nu kwam het moeilijkste gedeelte. 'Het is niet zomaar een wolf.' Ik slikte. 'Dit is... ehm... Alex.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alec Bradley
    'Hoe bedoel je dat we onze eigen wil gaan verliezen?' vroeg ik. Het was eraan te merken dat ik hier nog niet lang was, ik wist dus echt van niks.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    Ik trok mijn wenkbrauw naar haar op en staarde haar ongelovig aan.
    "Bedoel je dat dát." ik wees naar de wolf. "Alex is?"
    Ik schudde mijn hoofd, maar tot mijn verwondering deed de wolf zijn ogen open. Hij keek me met veel te wijze ogen aan en grijnsde op en tegelijk grappige en enge manier.
    "Ben jij dat, Alex?" piepte ik. Hij knikte en mijn ogen werden nog groter. Nog even en ze rolden uit mijn kassen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Het zag er best grappig uit maar toch kon ik niet opbrengen om te lachen. 'Kijk,' begon ik. 'Alex is een weerwolf.' Ik keek even naar Alex. 'Een goede weerwolf,' voegde ik er aan toe.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Laurel Thompson
    "Als je een verdelger bent krijg je armbanden om je polsen en enkels. Die staan in zo in contact met een hoofdzenuw. Wanneer we besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren, trekt er een enorme pijn door ons lichaam. Die houdt enkel op nadat je het idee hebt verworpen en braaf gaat doen wat van je wordt verwacht." Ik keek hem recht aan.
    "Er gaat een verhaal de ronde. Er was eens een verdelger. Hoe heette zen u weer? Elizabeth? Zij was zich blijven verzetten tegen de armbanden. Haar hart kon de pijn niet meer aan en ze is gestorven."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    De wolf -Alex- kwam op me af gelopen. Ik probeerde weg te schuiven, maar ik zat al helemaal in het hoekje gedrukt. Bang keek ik toe hoe hij naast me kwam liggen en zijn kop op mijn benen legde. Hij keek me met een oog geruststellend aan.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik grinnikte even en ging toen aan de andere kant van Nathan zitten. 'Zo reageerde ik ook de eerste keer,' stelde ik Nathan gerust. 'Maar hij doet echt niks. Het is eigenlijk een soort chihuahua.' Ik grijnsde plagend naar Alex en gaf hem een aai over zijn kop.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alec Bradley
    'Jaiks!' ik mocht dan wel een jongen zijn, maar dit verhaal liet koude rillingen over mijn rug lopen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    Ik luisterde verwonderd naar zijn wolfachtige gegrinnik.
    "Wat? Dus hij verandert bij volle maan, of zo?" Kon ik de films hierin vertrouwen?

    Laurel Thompson
    "Ik weet het." zuchtte ik. "Ik had het ook liever anders gezien."
    Ik staarde even voor me uit. "Heb je de gerucht gehoord?" vroeg ik hem.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Welk gerucht?' vroeg ik. Ik voelde me echt dom op dat moment.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Stephanie Norems
    'Elke volle maan en als hij wilt tussendoor maar dat heeft hij, voor zover ik weet, niet gedaan.' Ik haalde mijn schouders op. 'Alex is zeg maar de hond van de familie.' Het was zo leuk om Alex te plagen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Laurel Thompson
    "Ik heb een paar leerlingen afgeluisterd. Ze hadden het over verdwijningen. Maar anders. Deze keer zijn het hele familie's. De ene moment zijn ze er nog en de andere zijn ze plots allemaal verdwijnen. En volgens de geruchten is het niet Kerkura die erachter zit."

    Alex Thompson
    Ik gromde naar Stephanie.
    Haha, grappig hé?
    Nu ik niet kan praten.

    Dacht ik geïrriteerd, maar ik kon mijn grijns maar net binnen houden.



    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    “To live will be an awfully big adventure.”