• •Een aantal jongeren die in London leven of juist gaan wonen hebben allemaal hun eigen missie: doorbreken in de fashion industrie, musicus worden, model worden, actrice of acteur worden, schrijver, etc.
    De jongeren hebben niks met elkaar gemeen behalve het feit dat ze in dezelfde pub stappen elke Zaterdagavond. Allemaal raken ze met elkaar bevriend hierdoor en worden ze één grote vriendengroep. Maar wat als ze langzamerhand beroemd worden en de roddels zich verspreiden? Zal de groep breken, het goedmaken of juist elkaar de kop van de romp afslaan?•


    Inschrijvingen.


    Rollen

    Meisjes:
    1. Caitlynn Abigail• x Desire
    2. Emmaline Apolline Aloys• Minnesota
    3. Othilie Livine Bogaert• Craziness.
    4. PrimRose 'Prim' Drengle• CallyJunior.
    5. Gereserveerd door JaiRy.
    6. Valeria Blake• Demesne
    7. Roselyn "Rose" June Wright• Enervatio
    8. Aimee Jade Tempeste• LovingStyles
    9. Sierra Michelle Silver• Sunsparkle
    10.

    Jongens:
    1. William Irial Smelting• Gancanagh.
    2. Vince de Capri• Spyclon
    3. Luel• Diapal
    4.
    5.
    6.
    7.
    8.
    9.
    10.


    Regels:
    •Probeer iedereen bij de groep te houden, ten slotte gaat de verhaal lijn ook zo. Groepjes worden later (tijdens de ruzie) gevormd.
    •Relatie's/16+ mogen.
    •Alles wat je niet in character hebt te zeggen []{}()-- ertussen etc.


    WAAR STARTEN WE?
    Het is de morning after, sommigen lopen nu met een zware kater rond. Iedereen gaat z'n eigen gang. Dit kan bijv. door gewoon te posten in je huis of juist bij iemand op bezoek te gaan of met iemand af te spreken.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Vince

    Als ze mijn tepels speel streelt met haar tong en mijn kont met haar handen voer ik het tempo nog wat op. 'C'mon girl, is this everything!' roep ik speels uit naar Aimee.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2012 - 18:46 ]


    I only miss you when I'm breathing

    Aimee
    Vince voert het tempo nog wat op waardoor ik weer moet kreunen. Ik beweeg mijn lippen weer naar zijn nek en begin hem daar me mijn tong te strelen.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2012 - 19:30 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [haar zijn nek?]

    Vince

    Ik wordt weer iets rustiger, ik kpmag niet klaarkomen voor zij dat ook doet. Dus nu doe ik weer iets rustiger aan.


    I only miss you when I'm breathing

    Aimee
    Vince doet weer iets rustig. 'Je hoeft niet rustiger te worden hoor,' fluister ik speels in zijn oor.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Vince

    Ik grijns even en ga weer door in een wilder tempo, 'zoals U wilt, mevrouw.' zeg ik en voer het weer wat op.


    I only miss you when I'm breathing

    [Ho, niet gezien dat er een nieuw topic was.]

    Irial

    "Hondjes die niet braaf zijn blijven meestal ook niet stil in hun mandje liggen," fluistert Valeria in mijn oor. Ik grijns en grom even om haar dan weer achter me aan te sleuren. Buiten kan ik het niet laten mijn lippen nog even op de hare te drukken voor ik het portier van mijn auto open. Als een echte heer wacht ik tot ze ingestapt is, sluit de deur en stap zelf in aan de bestuurderskant. Ik start de auto en zucht,
    "Speel even mijn gps, wil je?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Sierra Michelle Silver

    Mijn vingers begonnen zoals altijd al wat zeer te doen. Ik was al een uur aan het spelen zonder maar pauze te krijgen. Mensen zijn in Londen toch wel veeleisend. Ik liep nog altijd over het plein langs alle kanten terwijl er in het potje dat rond mijn nek hing telkens meer geld kwam te zitten.

    Valeria Blake

    'Twee keer rechts, 1 keer links, einde van de straat, het grote witte huis.' Zei ik terwijl ik een geeuw onderdrukte. Voorzichtig sla ik mijn rechterbeen over het linker en kijk vanuit mijn ooghoeken naar zijn profiel. Hij was niet het gewone knap dat je tegenwoordig overal zag, hij had iets speciaals, iets anders, iets wat niet veel jongens hadden.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Aimee
    Vince voert het tempo weer op en ik begin weer zachtjes te kreunen, 'dit is veel beter,' fluister ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Irial

    "Twee keer rechts, één keer links, einde van de straat, het grote witte huis."
    Ik herhaal de aanwijzingen enkele keren in mijn hoofd en vertrek dan. Het is eigenlijk de moeite niet om met de auto te gaan, maar we zijn nu toch al onderweg. Het duurt niet lang voor ik voor haar huis geparkeerd sta.
    Ik maak mijn gordel los, stap uit en open opnieuw het portier voor haar.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Vince

    Ik glimlach weer even, 'dan gaan we zo lekker door, toch?' fluister ik terug.


    I only miss you when I'm breathing

    Caitlynn Abigail•

    Om 10 uur besluit ik toch maar uit bed te gaan. Al gapend en rekkend strompel ik naar de badkamer waar ik me douche. Als ik eenmaal klaar ben trek ik een shirt en broek aan en maak een broodje bacon&eggs klaar die ik vervolgens gulzig naar binnen schuif.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Aimee
    'dan gaan we zo lekker door, toch?' fluistert Vince. Ik knik geluidsloos en doe mijn ogen dicht terwijl ik steeds meer begin te genieten.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Othilie
    Mijn wekker ging af. Spijtig genoeg stond die aan de andere kant van de kamer zodat ik recht moest staan om 'm af te zetten en meestal geen zin had terug in bed te duiken. Na een minuut dat irritante geluid aangehoord te hebben, deed ik het toch. Mijn blote voeten voelde de koude vloer en ik was meteen klaarwakker. Ik dacht terug aan vorige avond. Er was veel gebeurd en uiteindelijk was ik rond middernacht dan toch naar huis gegaan omdat ik veel te moe was.


    Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

    Sierra Michelle Silver

    Na mijn korte pauze nam ik mijn gitaar weer beet en ging op de steen staan. En geloof het of niet maar ik wist niet wat te spelen. "Hee ! Zou je One Thing kunnen spelen ?" riepen een paar meisjes. Ik glimlachte vriendelijk en knikte. De eerste noten klonken over het plein en niet veel later ook mijn stem.