• •Een aantal jongeren die in London leven of juist gaan wonen hebben allemaal hun eigen missie: doorbreken in de fashion industrie, musicus worden, model worden, actrice of acteur worden, schrijver, etc.
    De jongeren hebben niks met elkaar gemeen behalve het feit dat ze in dezelfde pub stappen elke Zaterdagavond. Allemaal raken ze met elkaar bevriend hierdoor en worden ze één grote vriendengroep. Maar wat als ze langzamerhand beroemd worden en de roddels zich verspreiden? Zal de groep breken, het goedmaken of juist elkaar de kop van de romp afslaan?•


    Inschrijvingen.


    Rollen

    Meisjes:
    1. Caitlynn Abigail• x Desire
    2. Emmaline Apolline Aloys• Minnesota
    3. Othilie Livine Bogaert• Craziness.
    4. PrimRose 'Prim' Drengle• CallyJunior.
    5. Gereserveerd door JaiRy.
    6. Valeria Blake• Demesne
    7. Roselyn "Rose" June Wright• Enervatio
    8. Aimee Jade Tempeste• LovingStyles
    9. Sierra Michelle Silver• Sunsparkle
    10.

    Jongens:
    1. William Irial Smelting• Gancanagh.
    2. Vince de Capri• Spyclon
    3. Luel• Diapal
    4.
    5.
    6.
    7.
    8.
    9.
    10.
    Regels:
    •Probeer iedereen bij de groep te houden, ten slotte gaat de verhaal lijn ook zo. Groepjes worden later (tijdens de ruzie) gevormd.
    •Relatie's/16+ mogen.
    •Alles wat je niet in character hebt te zeggen []{}()-- ertussen etc.



    WAAR STARTEN WE?
    Het verhaal begint op een Zaterdagavond; iedereen is klaar voor een feestje dus iedereen zet koers naar Pub "the habit", dat 2 straten naast Carnaby street ligt. Iedereen probeert met elkaar aan de praat te raken en wisselen dus nummers uit om contact te houden.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2012 - 16:12 ]


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Mike Timothy Reynolds.
    "Aww wat ben je toch een schatje." Zei ze op een scarcastische toon. "Ik weet het." Grinnikte ik en ging even ander zitten. Ik had honger en lichte hoofdpijn.

    Aimee Jade Tempeste
    Ik hoor Mike's maag knorren en kijk hem even met medelijden aan. 'Ik hoor dat je honger hebt maar je mag morgen pas weer eten...'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Valeria Blake

    'Fortune favors the bold, Met subtiel zijn bereik je niet altijd wat je wilt. Soms neem ik dat risico dan ook niet.' Lachend schud ik even mijn hoofd en laat me gewillig meesleuren naar de bar. Ondertussen bedenk ik me wat ik het beste zou kunnen doen. Tenslotte had ik al een martini op en leek het me niet zo heel erg verstandig om er nóg één te drinken.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Kailynn (lynn) Elizabeth Murrow

    ‘Ja,’glimlacht ze. ‘Bijna elk weekend,’ grijnst ze vervolgens. ‘Jij dan? Ik heb je namelijk nog nooit eerder gezien hier. Of nouja, niet op de dagen dat ik er ben dan.’
    ‘Ik kom hier af en toe, zoiezo twee zaterdagen in de maand met mijn vriendinnen en dan soms tussendoor een keer op een doordeweekse dag in mijn eentje,’ antwoorde ik en dronk mijn cola weer leeg. ‘Ik heb jou hier ook nog nooit gezien,’ zeg ik er achter aan en trek even een bedenkelijk gezicht. Nee, ik had haar hier echt nog niet gezien gehad.

    [ bericht aangepast op 18 jan 2012 - 21:00 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Vince

    Even later zit ik weer in mijn eentje aan de bar, zo nu en dan kijkik even op mijn mobiel maar zie elke keer weer dat ik nog niks heb onyvangen.


    I only miss you when I'm breathing

    Irial

    Bij de bar aangekomen wacht ik geduldig tot er iemand tijd heeft ons te bedienen. Ik bestel voor mezelf nog een 7UP en kijk dan met een glimlach naar Valeria.
    "En gelijk wat de lieftallige dame wil," zeg ik tegen de bartender.
    Ik wacht tot ze besteld heeft en wanneer we de drankjes krijgen betaal ik. Net dan komt er een barkruk vrij en ik wijs er even naar.
    "Wil je zitten?" vraag ik aan Valeria.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Valeria Blake

    Ik bestel uiteindelijk gewoon een flesje sprite en kijk toe hoe Irial betaald. 'Wil je zitten?' Hij wees naar een barkruk een beetje verder. 'Ja, graag. Oh, en trouwens, de volgende is voor mij.' Ik knipoog even en neem dan plaats. Even krijg ik de neiging om mijn benen over elkaar te slaan maar uiteindelijk blijf ik toch gewoon zitten zoals ik zat. Eén voet op de grond en één op het balkje van de kruk.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Irial

    "Ja graag. Oh, en trouwens, de volgende is voor mij," zegt ze met een knipoog.
    "Ja hoor," zeg ik terwijl ik tegenstrijdig met mijn hoofd schud. Ik lach even. Ze gaat op een elegante manier zitten en ik ga wat dichter bij haar staan. Ik kijk haar even aan en vraag dan,
    "Hoe ben jij eigenlijk in deze pub terecht gekomen? Niet dat je me hoort klagen." Nu is het mijn beurt om te knipogen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Valeria Blake

    'Wel,' Ik neem even een kort slokje van mijn cola. 'Voor het eerst in zijn 22 jaar heeft mijn broer iets getoond dat op goede smaak lijkt.' Met een kort lachje besluit ik voor mezelf dat ik voor de volle honderd procent gelijk heb. Deze pub was echt veel cooler dan al die andere plekken waar hij me vroeger mee naartoe sleurde.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Irial

    Ik luister aandacht wanneer ze vertelt dat haar broer haar hier mee naartoe genomen heeft. Er verschijnt een melancholisch glimlachje op mijn gezicht.
    "Leuk dat je dingen samen met je broer doet," zeg ik oprecht. "Ik wou dat ik dat met mijn zusje kon, alleen zit ze op internaat dus dat ligt wat moeilijker."
    Ik zucht even wanneer ik mijn zus vermeld en neem nog een slokje van mijn blik. Onbewust laat ik mijn tong over mijn piercing glijden.
    "Gaan jullie veel samen uit?" vraag ik dan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Sierra Michelle Silver

    "Ik heb er genoeg van" zei ik toen ik mijn biertje gewoon niet opkreeg. Ik kon niet drinken als ik geen fun had. Ik wrong me tussen alle mensen en zei de hele tijd 'pardon' 'sorry' 'sorry, goeie avond nog !'. Nouja, ik was altijd al vriendelijk. Ze zouden wel anders kijken als ik op een podium stond voor duizenden mensen of als ik op een groot uithangbord hing dat je door heel Londen zag hangen.

    Valeria Blake

    'Ik en mijn broer,' Ik aarzelde even kort, haalde diep adem en besloot het gewoon te vertellen. Tenslotte kwam hij uit Chelsea en leek daar niet zo blij mee dus zou hij het wel begrijpen. 'Lijken nogal op elkaar, we wilden allebei thuis zo snel mogelijk weg, het is vier jaar geleden dat ik hem zag, we mailen wel nog en toen hij hoorde dat ik naar Londen verhuist was, zei hij dat ik eens hierheen moest komen and here I am.' Ik glimlachte even onzeker.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Irial

    "Ik en mijn broer," zegt ze waarop ze diep ademhaalt. "Lijken nogal op elkaar, we wilden allebei thuis zo snel mogelijk weg, het is vier jaar geleden dat ik hem zag, we mailen wel nog en toen hij hoorde dat ik naar Londen verhuist was, zei hij dat ik eens hierheen moest komen and here I am."
    "Ik snap je wel," geef ik zachtjes toe. "Het is geleden sinds mijn zestiende dat ik mijn zusje nog gezien heb. We bellen wel, maar dat is hetzelfde niet."
    Ik sla een arm om haar schouder en trek haar troostend tegen me aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Valeria Blake

    Hoe egoïstisch het ook mag klinken en zijn, ik genoot van zijn armen die hij om me heen geslagen had. Pas als ik me zachtjes lostrok begon ik te grijnzen. 'Kijk ons hier nu eens dramatisch zijn.' Ik kruip terug een stukje omhoog op de stoel aangezien ik er half afgegleden was door Irial te knuffelen.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Irial

    Voorzichtig, maar veel te snel maakt ze zich van me los.
    "Kijk ons hier nu eens dramatisch zijn," zegt ze grijnzend. Ik moet even lachen.
    "Van mij mag je, diva," zeg ik plagerig.
    Ik neem nog een slokje van mijn blikje terwijl ik Valeria blijf aankijken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.