[RPG] Speeltopic Pretty Insane - Speeltopics

In de stad Brooksville (RANDOM NAAM ) staat een middelbare school. Op deze school zit een groep jongeren van rond de 17 jaar. Ze zijn stuk voor stuk ontzettend knap. Iedereen is jaloers op hun, wil met ze uit of zijn hopeloos verliefd. Op school doen ze het goed en ze lijken alles mee te hebben. Maar wat de mensen op school niet zien, is dat deze mensen Pretty Insane zijn. Ze zijn ongelofelijk gestoord en zouden eigenlijk regelrecht het gekkenhuis in kunnen.

Deze populaire jongeren vormen samen een hechte groep. Eigenlijk is het bijna eng hoe hecht ze zijn, alleen niemand ziet dit. Op school lijken ze gewoon het populaire groepje, maar ze zijn áltijd samen. Ook na school. Na school verzamelen ze zich in een kraakpand. Hierin hebben ze allerlei gegevens liggen van allerlei mensen uit de hele stad. Ze zijn uit op wraak. Allemaal willen ze iets kapot maken, of het nou een familielid, een bedrijf of een huisdier is. Ze helpen elkaar en zetten alles op alles om elkaars doelen te bereiken. Ze zijn knetter gestoord, levensgevaarlijk en daar boven op komt dat niemand dit van ze weet.

We hebben in onze groep:
Natsumi
Regina
Taylor-Ann
Kim
Jimmy (Jim) -zie nu pas dat ik een Kim en een Jim heb :p-
Loren
Raveny

We beginnen gewoon, de mensen die gereserveerd hebben kunnen gewoon nog aanmaken, daar naast nog 1 (meisje)

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 17:25 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Loren Gylliger

Ik grinnikte even kort, die projecten dus. 'Ik snap echt niet waarom je zo kieskeurig bent? Alhoewel jongens natuurlijk moeilijker de put ingeduwd kunnen worden.' Ik gaf haar lachend een zachte por in haar zij om duidelijk te maken dat ik een grapje aan het maken was.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Regina
Ik grijnsde geamuseerd naar hem. "alleen het doel geeft niet genoeg voldoening, ik speel graag een spelletje met mijn prooi." stiekem wilde ik niet zomaar iedereen het leven zuur maken. Ik wIlde niet altijd alleen blijven.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Loren Gylliger

'daar zit iets in.' In de verte zag ik Kick en Kim nogal ongemakkelijk bij elkaar staan dus veranderde ik subtiel van richting, die hadden nu geen nood aan ons gezelschap. 'Ik moet toegeven,' Ik wierp even een blik op haar. 'Ik zou niet graag aan jouw genade overgeleverd zijn.' Regina was geen katje om zonder handen aan te pakken.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Regina
Ik glimlachte naar hem. 'Jij behoort tot een van de weinige die niks te vrezen hebben.' zei ik tevreden om zijn opmerking. Ik zou een van de groep nooit iets aandoen, mijn spel was niks waard zonder bondgenoten.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Loren Gylliger

Ik deed alsof ik even opgelucht ademhaalde en grijnsde dan even geamuseerd. 'Stiekem, liefste Regina, ben ik gewoon te onbereikbaar voor jou.' Daarom vond ik Regina een iets aangenamer persoon dan de meeste andere van de groep, zij begreep tenminste wanneer ik sarcastisch was of een grapje maakte, de rest leek dat nog wel eens te missen.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

kim
ik denk na en zit wat met mijn wiskundeboek de klooien. Een traan rolt over mijn wang. Wat is er, Kim? Zie ik de wolf denken. Hij staat buiten en wacht op me. Zonder op de verbaasde blikken te letten prop ik mijn spullen in mijn tas en ren de klas uit. De leraar riep nog wat maar het boeide me niet.bHij was al boos dat ik de andere helft van het blokuur had gemist. Met mijn bruine tas op mijn ene schouder aaide ik de wolf en omhelsde hem, hij was zacht, lief en warm. Ik klom op zijn rug en omhelsdenhem. Hij schraapte met zijn voet en begon toen te rennnen. Ik gooide mijn haar los en genoot van de harde wind door mijn haar. Het was ijskoud, maar ik hield daarvan. We renden door het bos aan de zijkant van de school. Na een minuut of tien keerden we om en via een mooi, betoverend en nooit door een mensenvoet betreden gingen we terug. Mijn verdriet was niet over maar dat moest ook niet. Ik ging voor Kick, dat was het enige wat ik kon doen. Bij het lokaal van Kick bleef ik staan en keek door het raam naar zijn gestalte. Niemand kon mij zien, het was immers zo dat als ik op white's rug zat dat ik ook onzichtbaar voor anderen was, net als hij. Alleen mensen die ik wilde dat ze me konden zien, konden dat ook. Dus Kick kon me zien, als hij nu maar omkeek...

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

shewerewolf schreef:
kim
ik denk na en zit wat met mijn wiskundeboek de klooien. Een traan rolt over mijn wang. Wat is er, Kim? Zie ik de wolf denken. Hij staat buiten en wacht op me. Zonder op de verbaasde blikken te letten prop ik mijn spullen in mijn tas en ren de klas uit. De leraar riep nog wat maar het boeide me niet.bHij was al boos dat ik de andere helft van het blokuur had gemist. Met mijn bruine tas op mijn ene schouder aaide ik de wolf en omhelsde hem, hij was zacht, lief en warm. Ik klom op zijn rug en omhelsdenhem. Hij schraapte met zijn voet en begon toen te rennnen. Ik gooide mijn haar los en genoot van de harde wind door mijn haar. Het was ijskoud, maar ik hield daarvan. We renden door het bos aan de zijkant van de school. Na een minuut of tien keerden we om en via een mooi, betoverend en nooit door een mensenvoet betreden gingen we terug. Mijn verdriet was niet over maar dat moest ook niet. Ik ging voor Kick, dat was het enige wat ik kon doen. Bij het lokaal van Kick bleef ik staan en keek door het raam naar zijn gestalte. Niemand kon mij zien, het was immers zo dat als ik op white's rug zat dat ik ook onzichtbaar voor anderen was, net als hij. Alleen mensen die ik wilde dat ze me konden zien, konden dat ook. Dus Kick kon me zien, als hij nu maar omkeek...

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

uh.. die liep weg het is effe een paar minuten later...

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

shewerewolf schreef:
uh.. die liep weg het is effe een paar minuten later...

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kick Mason Faridonn.
Als ik weer in de les ben aanbeland, kan ik mijn hoofd er niet bij houden. Ik praat wat met mijn stemmetjes en probeer me vervolgens weer op de les te concentreren. Als de telefoon gaat hoor ik dat ik corvee heb... Lekker dan. Gelukkig mag ik de les wel verlaten.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kim
Ik zie Kick weglopen. Ik stap bij de deur van White af, knuffel hem en hou hem even tegen me aan. Dan ren ik naar binnen. Ik loop op Kick af. Hopelijk mag ik hem helpen met zijn corvee. Please, stuur me niet weg, bid ik.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Kick Mason Faridonn.
Als ik Kim weer zie zucht ik, stalkt ze me ofzo. 'Ja...?' Ik kijk er aan en trek mijn wenkbrauwen op. 'Heb je geen les ofzo?'

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kim
Nou, dan vind je me toch irritant! ik draai me om en zwiep expres met mijn tas tegen hem aan. dan loop ik de klas weer in. 'Wat was er?' vroeg meneer Spar. 'Sorry meneer, mijn oom stond daar, waarom wist ik niet. Hij is een lange tijd ziek geweest en ik moest hem even begroeten.' zeg ik schuldbewust. 'Dat is te begrijpen, ga maar weer zitten.' zegt hij.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Kick Mason Faridonn.
Verbaasd kijk ik haar na, dan haal ik mijn schouders op. 'Dan moet je het zelf maar weten.' zeg ik mompelend. Ik ga naar de kantine en doe keurig mijn corvee.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kim
Kick zal wel denken.. Had hij zijn wenkbrauw maar niet moeten optrekken. Ik ben boos, maar het doet zeer. Hoe kan je nou boos zijn op degene waar je ook het meest van houd? Ik kan niet opletten. Ik kijk naar de secondewijzer die irritant langzaam tikt. nog tien minuten...

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel