• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Regen| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Patronum| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Orphin| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - Regen| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Cinna| Faye Melodié Sanchez
    BADTranslate| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Patronum| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 27 dec 2011 - 14:18 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Irial

    Wanneer we in de logeerkamer komen is Gerta al bezig met het beddengoed.
    "Ik zei toch dat ik zou helpen?" zeg ik een beetje teleurgesteld.
    Plots hoor ik mijn vader's stem achter me.
    "Wie is dat meisje?" vraagt hij streng.
    Ik draai me om en terwijl ik mijn schouders ophaal zeg ik
    "Dat is Madeline, ze heeft vanavond een slaapplaats nodig, wij hebben ruimte. Ik ben niks van plan."
    Ik haat het als hij de goede ouder gaat uithangen. Hij is er amper maar grijpt elke kans om bevelen aan me uit te delen.
    "Slaap zacht," zeg ik tegen Madeline en ik loop mijn vader voorbij, de kamer uit.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik voel me nogal ongemakkelijk als zijn vader met een streng gezicht voor ons staat. "Wie is dat meisje?" Hij kijkt me nogal neerbuigend aan. "Dat is Madeline, ze heeft vanavond een slaapplaats nodig, wij hebben ruimte. Ik ben niks van plan." Ik vraag me af waarom hij elke keer herhaald dat hij niks van plan is. Ik zet de gedachten van me af. "Slaap zacht," Ik glimlach dankbaar. 'Slaaplekker.' Antwoord ik en ga voorzichtig op het bed zitten. Het is jammer dat ik geen spullen bij me heb zoals kleren en dat soort dingen.

    Irial

    Ik ben net op de gang waar mijn kamer zich bevindt wanneer ik me plots iets bedenk. Ik loop terug naar de logeerkamer en klop even. Zonder te wachten op antwoord ga ik binnen.
    "Als je een pyjama nodig hebt, moet je maar eens in de kast kijken, in de linkse schuif zitten vrouwenkleren, in de rechtse schuif zitten mannenkleren."
    Ik weet niet waarom ik dat laatste erbij zeg, maar tegenwoordig weet je maar nooit.
    "De badkamer is door die deur," voeg ik er nog aan toe terwijl ik naar een deur in de kamer wijs.
    "Is er nog iets dat je nodig hebt?"
    Een beetje nerveus speel ik met mijn piercing.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik glimlach wat verlegen. 'Nee ik geloof van niet maar toch bedankt.' Ik had mijn tas op de grond gezet. 'Uhm slaaplekker dan maar.' Hij maakte me nerveus. Ik had er nooit tegen gekunt als mensen naar me keken. Niet dat ik flipte als iemand dat wel deed maar als zo´n jongen dat deed dan werd ik toch wel verlegen.

    Camargue

    Met grote ogen en een opgetrokken wenkbrauw kijk ik Liam aan.
    "Toen je me ontmoette? Liam, dat is duizenden jaren geleden en toen waren we vijf," zeg ik met een half lachje.
    Ik kan me niet voorstellen dat hij al zo lang met deze gevoelens zou rondlopen zonder iets te zeggen. Ik blijf hem aankijken terwijl ik wacht op een antwoord. Melody's woorden gaan compleet aan me voorbij.

    Irial

    "Ja, slaaplekker," zeg ik met een glimlachje.
    Ik wandel rustig de kamer uit en sluit de deur achter me. Ik vraag me af waarom ze wegloopt, maar heb het gevoel dat dit niet het moment is om dat te vragen. Misschien morgen.
    Ik loop opnieuw naar mijn kamer. Graag had ik nog wat gedrumd, maar gezien mijn ouders thuis zijn laat ik het maar zo, ondanks de geluidsdichte kamer waarin mijn drumstel staat.
    Nadat ik mijn tanden gepoetst heb, kruip ik in bed om over Rae te dromen.

    [ bericht aangepast op 26 dec 2011 - 19:35 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    "Toen je me ontmoette? Liam, dat is duizenden jaren geleden en toen waren we vijf," Ik lach een beetje verlegen naar haar. 'Jij was vijf, ik was toen zeven.' Zeg ik. 'Maar goed ja ik vond je direct al leuk maar pas toen ik een jaar of tien was wist ik dat ik écht verliefd was.' Zeg ik schouder ophalend.

    Madeline

    Ik pak uit de la een licht roze nacht hempje. Ik ga de badkamer in en kleed me om. Ik fris me ene beetje op met wat water en poets mijn tanden met de nieuwe tandenborstel die er al klaar staat. Ik kon mijn geluk niet op. Ik had het echt goed getroffen met Irial.

    Camargue

    Mijn glimlach verdwijnt langzaam van mijn gezicht.
    "Liam, waarom zei je niks?" vraag ik. Ik kan me niet inbeelden hoe het voor hem moet geweest zijn. Tranen vullen mijn ogen en ik doe, tevergeefs, mijn best ze terug te dwingen. Ik neem Liam's hand in de mijne en vlei me tegen zijn borstkas aan, in de hoop de zoute druppels op mijn wang te verbergen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    "Liam, waarom zei je niks?" Haar mooie gezichtje drukt ze tegen mijn borstkas aan en haar vingers verstrengelen zich met die van mij. 'Hey.' Ik til haar kin met mijn vrije hand op om haar in haar betraande ogen aan te kunnen kijken. 'Omdat ik een idioot ben.' Ik glimlach naar haar. 'Ik wilde ook dat ik het eerder gezegt heb dan hadden we meer tijd samen.'

    [kunnen Irial en Madeline al door naar de volgende dag of moeten de andere dan ook eerst gaan slapen enzo?]

    Camargue

    Hij tilt mijn kin op en kijkt me in de ogen.
    "Omdat ik een idioot ben," zegt hij met een glimlach "Ik wilde ook dat ik het eerder gezegd had, dan hadden we meer tijd samen."
    Zijn woorden zijn goed bedoeld, maar hebben het verkeerde effect. Ik begin te snikken en verberg mijn gezicht opnieuw in zijn T-shirt.
    Ik kan er niet bij met mijn gedachten dat hij het al die tijd kunnen verzwijgen heeft en ik voel me rot. Ik voel me rot omdat ik nu pas weet hoe hij zich moet gevoeld hebben wanneer ik met een andere jongen flirtte, ik voel me rot omdat ik mezelf nooit eerder durven toegeven heb hoeveel hij voor me betekent en nog meest vanal voel ik me rot omdat ik eindelijk gelukkig ben en het over een maand weer allemaal moet achterlaten.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Nee, dat is goed voor mij, dan kunnen Atreyu en Fedea ook verder]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Yessss :3]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Liam

    'Cam niet huilen Cam.' Ik kijk haar bezorgt aan. 'Heb ik wat verkeerd gedaan?' Fluister ik. Verschillende mensen kijken nu naar ons en werpen voornamelijk op mij beschuldigende blikken, schijnbaar in de waan dat al deze tranen door mij veroorzaakt zijn. Misschien is dat ook wel waar.. 'Camargue het geeft niet, ik hou van je.' Fluister ik zacht en sla mijn armen rond haar middel.

    [Haha oke! Begin jij met Irial?]

    Proprius schreef:


    [Haha oke! Begin jij met Irial?]


    [En met Trey? :')]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Camargue

    Ik hoor Liam tegen me praten en hij maakt het alleen maar erger. Hij is zo ongelooflijk lief en ik verdien het niet. Ik verdien hem niet. Ik wil de tranen wel stoppen maar het lukt me niet, het moet er even uit.
    Ik voel zijn handen om mijn middel en druk mezelf dichter tegen hem aan. Wanneer zijn geur mijn neusgaten binnendringt kalmeer ik langzaamaan. Het huilen gaat weer over in snikken dat op zijn beurt vervaagt naar diep ademhalen.
    "Niet loslaten," fluister ik tegen zijn borstkas aan.

    Irial

    Ik word wakker en lig nog even naar mijn plafond te staren, genietend van de warmte die mijn bed me biedt. Dan sta ik op en loop naar de badkamer. Nadat ik gedoucht heb en verse kleren aanheb, wandel ik langzaam de trap af naar beneden.
    "Irial, lieverd, eitjes bij je ontbijt?" vraagt Gerta.
    Ik zucht opgelucht, mijn ouders zijn dus niet meer thuis.
    "Nee dankje, Gerta, geen eitjes vandaag," zeg ik met een glimlach. Ik loop naar de ijskast en haal er een flinke pot yoghurt uit. Wanneer ik mijn hand uitstrek merk ik dat ik mijn armband nog niet aan heb en zo snel als ik kan ren ik de trap weer op naar boven.

    Atreyu

    Wanneer ik opnieuw wakker word, laat de zon haar stralen al door de kamer kruipen. Een enkele straal valt op Fedea's haar en het lijkt te glinsteren alsof het diamanten waren. Ik kruip nog wat dichter bij haar en geniet stil van het moment. Het kan me zelfs niet schelen dat het schaduwwelp op het voeteinde van het bed ligt te waken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.