[RPG] The Habit. [5] - Speeltopics

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

wacht hoor,
Cedric is Noah aan het helpen omdat die zich niet zo goed voelt, Sasha heeft net Heather gerustgesteld (of toch een poging gedaan tot kalmeren) en zoekt verder achter overlevenden, Heather is zichzelf aan het vermannen en de schade aan het opmeten, Gawain is geen idee waar naartoe, Cherie en Dana staan in het veld nadat Valerie de man heeft meegenomen (die ze nu aan het verzorgen/ondervragen is) en Sasha vertrokken is. And that would be it.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

ik weet ook niet waar gawain is, hem zal ik zo wel even ergens droppen.

Do it scared, but do it anyway.

Inkheart schreef:
ik weet ook niet waar gawain is, hem zal ik zo wel even ergens droppen.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Pariah schreef:
(...)
Laat hem anders naar Cherie en Dana gaan?

Do it scared, but do it anyway.

Cedric
Ik zie Noah knikken, ik had haar naam dus goed. Ze zag er niet geweldig uit. Ze blijft mijn blik ontwijken, iets wat me een beetje irriteert. Ik kijk even snel om me heen om te kijken of er nog iemand is. 'Heb je ergens last van?' vraag ik. Mijn stem klinkt een beetje bezorgt. Ik weet niet of Heather of iemand anders die EHBO heeft gehad nog leeft. Ik kon weinig doen dan uitzoeken of er iets was en kijken of ik iets kan doen. Ik wil iets doen, maar wat. Ik wist niet wat er aan de hand was.

Gawain
Tevergeefs loop ik het gebouw weer uit. Ik had niemand kunnen vinden en mijn pijnstillers waren ondertussen uitgewerkt. Nu maar hopen dat iemand mij zou vinden. Van binnen bad ik dat Cherie nog leeft. De rest kon ik toch niet. Op een grasveldje bij het bos laat ik me op de grond zakken. Met mijn handen op mijn buik ga ik liggen. Nog steeds hoop ik op gevonden te worden. En anders moet ik zelf op zoek, iets waar ik nou niet bepaald in de staat voor ben. Ik sluit mijn ogen en probeer helder te denken. Cherie had ik mee naar buiten zien komen. Als ze dood is is het in de tussentijd gebeurt. Ook had ik de jongen en het meisje van de EHBO gezien. En Valerie ook, verder weet ik het niet.

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

Ik probeerde dapper mijn hoofd te schudden en te glimlachen. Iets wat teniet gedaan werd door een zacht kreuntje van pijn. 'Mijn hoofd doet vreselijk veel zeer en ik ben duizelig.' zuchtte ik dan uiteindelijk maar. 'Het gaat alweer hoor, niets aan de hand, gewoon een beetje teveel rook.' probeerde ik zo opgewekt mogelijk te zeggen.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric
Noah kreunde een klein beetje. 'Mijn hoofd doet vreselijk veel zeer en ik ben duizelig. Het gaat alweer hoor, niets aan de hand, gewoon een beetje teveel rook.' zegt ze. Ze doet haar best om het minder te laten klinken. Ik schud mijn hoofd een klein beetje. 'Je hoeft niet te doen alsof als het niet goed gaat. Ik heb liever dat je gewoon eerlijk bent,' zeg ik. Ik ga op mijn knieën zitten. Ik hoop dat ze het begrijpt en zegt wat er is. Het was dat ik haar niet bij het eten van de afgelopen dagen heb gezien. Ze was eerder weg gegaan bij de training en daarna had ik haar niet meer gezien.

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

Ik vloekte even zacht binnensmonds. Toonloos begon ik te vertellen. 'Gisteren heb ik een lichte hersenschudding opgelopen, vandaag heb ik teveel rook ingeademd en iets tegen mijn hoofd gehad. That's it.' Fijn, als hij nu medelijden zou beginnen hebben ging ik hem serieus slaan of iets in die richting.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

[haha, Cedric is nog wel aardig en je wilt hem slaan :]

Cedric
Gelukkig verteld Noah het verhaal, al dan niet toonloos. Een lichte hersenschudding, teveel rook en iets tegen haar hoofd aan gekregen. Je lichaam haalt de rook er vanzelf uit, een hersenschudding is rust nemen en iets tegen je hoofd krijgen weet ik niet. 'Hmm,' zeg ik en ik denk nog steeds na. 'Dat wordt dus vooral veel rust nemen volgens mij, verder kan ik ook weinig doen.' Nu weet ik wel waarom ze er niet was. 'Verder niks, daar ben ik al blij mee,' zeg ik zacht. Als ik de gene te pakken zou krijgen die dit gedaan heeft zou die er niet zonder kleerscheuren van af komen. Waarom zou je zoiets doen. Ik moest denken aan Dana, waar zou ze zijn? Zou er wat aan de hand zijn met haar? Nu was het zorg voor mezelf dat ik rustig blijf. Straks zou ik wel even alleen mijn emotie eruit gooien. Ik zucht een keer en probeer weer te glimlachen.

Do it scared, but do it anyway.

[Ghehe, ze is toch zo'n gemeen kind :'D, naah, ze heeft gewoon nogal rare gedachten soms]

Noah Morrigan

'Iets mis?' een zweem van mijn oude, ongedwongen glimlach sierde mijn gezicht maar als ik dat besefte was het al te laat. Ik probeerde de jongen voor mij in me op te nemen zonder hem echt aan te kijken. Hij maakte zich duidelijk zorgen, maar deden we dat niet allemaal? Pas dan merkte ik het op, een zweem van bezorgdheid die je alleen maar ziet bij mensen die veel om iemand geven maar niet weten wat er mis is. Ik kende het maar al te goed.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric
'Ach ik probeer mezelf gewoon rustig te houden,' zeg ik zacht. Als we dan toch nog met weinig waren konden ze het beter weten. Ik zie nog steeds dat ze oogcontact probeert te vermijden. 'Je mag me best aankijken hoor,' zeg ik en een kleine, maar oprechte glimlach komt op mijn gezicht. Ik was niet van plan om haar zo te laten gaan. Rustig ga ik iets gemakkelijker zitten. Als we er dan toch waren konden we er gewoon het beste van maken. Ik weet waar mijn hart hoort dus dit kan weinig kwaad toch? Zolang het bij zitten en praten blijft. Wat er verder nog gaat gebeuren. Ik ben allang blij om even weg van de rest te zijn.

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

Ik dacht het niet. 'De grond is best interessant hoor.' zei ik dan maar terwijl ik grijnzend naar een klein spinnetje wijs. Ik trek mijn knieën op tot aan mijn borstkas en laat dan mijn hoofd erop rustten. Het voelde goed om nog eens vrijuit met iemand te kunnen praten, ik deed het niet vaak. Toegegeven, ik deed er ook geen moeite voor maar nu leek het anders. Spontaan, op een gewone en goede manier. Toch kon ik de gedachte aan mijn lijstje niet uit mijn hoofd krijgen. Het lijstje met alle jongeren erop en de vraag wie er allemaal geschrapt zou moeten worden.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric
Ik kijk naar het spinnetje dat Noah grijnzend aanwijst. 'Nou dan heb jij andere interesses dan ik, dat spinnetje boeit me niet zo veel,' zeg ik. 'Nog steeds vraag ik me af waarom je me niet gewoon aan wilt kijken.' Ik ben niet zo iemand die alles uit iemands ogen kan aflezen. Zo denk ik niet en zo wil ik ook niet denken. Iemand moet je leren kennen door gedrag en niet door een blik. Ik weet niet wat voor iemand Noah is. Ze is, in zoverre wat ik weet, de enige van mijn groep die nog leeft. Ook de andere groepen zijn aardig uitgedund. Nog steeds vraag ik me af wie er in gods naam zo gestoord is om een eiland als dit te bombarderen.

Do it scared, but do it anyway.

Noah Morrigan

Ik kan er niets aan doen en stoot een eigenaardig kort lachje uit als ik hem een opmerking hoor maken over onze zogenaamde verschillende interesses. 'Dat denk ik niet hoor.' Mijn stem heeft een vleugje duistere humor in zich en eerlijk gezegd vind ik het wel leuk klinken. Ik wist niet waarom, misschien omdat ik hem niet tegen de borst wou stoten of gewoon omdat ik het beu was na al die jaren verlegen op de achtergrond te blijven, maar in een bruuske beweging hef ik mijn hoofd op en kijk hem recht aan. drie seconden, misschien vier en ik keek weer weg.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric
Opeens heft Noah haar hoofd op en kijkt me aan. Het duurt niet lang, maar ik vind het wel leuk. 'Zo moeilijk was dat toch niet,' zeg ik met een glimlach. Opeens schiet me te binnen, hoe het voor Dana moet zijn als ze me zo ziet. Zelf kijk ik ook weer omlaag en verberg mijn glimlach. Ik vraag me af of we niet terug moeten. Wat zou ze denken over me? Maar Noah was gewoon een teamgenoot dus dat moest toch wel kunnen? Mijn gedachten waren weer in tweestrijd. Toch was het even fijn om gewoon met iemand te praten. Niet over dingen die je dwars zitten. Ik had met Dana best veel al gedeeld en ik wou nog meer met haar delen, maar het lukte even niet. Eerst moet ik mezelf leren kennen. Ik zucht een keer. Dit moet toch een keer ophouden.

Do it scared, but do it anyway.